Wildwatervaren in Thailand

Het regenseizoen in Thailand is begonnen en terwijl we allen in spanning afwachten hoe de waterstromen dit jaar beheerd zullen worden, is er ook een groep mensen die zich verheugt in het komende seizoen van “raften”, wildwatervaren.

Het is een relatief nieuwe tak van watersport in Thailand, dat aan populariteit blijft winnen. Niets is te vergelijken met de sensatie van het bedwingen van stroomversnellingen in een rivier, afgewisseld met rustige stukken rivier langs machtige watervallen en immens hoge rotsen diep in de jungle.

Raften

Raften doe je in een opblaasbare boot, gemaakt van duurzaam rubber van verschillende lagen en luchtkamers. Er zijn verschillende afmetingen van dergelijke rafts, meestal geschikt voor 4 tot 12 personen. Een tocht met een raft kent meerdere moeilijkheidsgraden, in Thailand is dat maximaal moeilijkheidsgraad 3 op een schaal van 5. De deelnemers aan een tocht worden geacht actief mee te doen onder leiding van een gids/instructeur, voor sommige tochten is de minimum leeftijd 12 jaar, maar een enkele tocht vergt toch iets meer van de deelnemers, een beetje kracht en een goede conditie. In de boot draagt men goede kleding, bij voorkeur een wetsuit, een helm, een zwemvest en is iedereen voorzien van een peddel.

Rafting gebieden

Er zijn vele rafting gebieden in Thailand, voornamelijk in het noorden. Ik noem Umphang, Pai (in de provincie Mae Hong Son), Geng Hin Poeg (in de buurt van Pachinburi) en Phu Rua (in de provincie Loei. In Pai maak je een eendaagse tocht van punt naar punt, geschikt voor beginners. Gin Hin Poeg biedt meerdaagse tochten, dat wil bijvoorbeeld zeggen een weekend met verschillende routes. Maar steeds terugkerend naar de basis, waar in tenten overnacht wordt. Umphang is voor de echte avonturiers. Men komt in enkele dagen in zeer afgelegen gebieden, kamperen bij de rivier en keren uiteindelijk met de steun van een olifant terug naar onze basis, het is een zware tocht vandaar dat hier de term “expeditie” op zijn plaats is.

Veiligheid

Raften is sensationeel, het laat je toe gebieden te bezoeken, die anders ontoegankelijk zijn, er is actie, afgewisseld met rustige periodes door een ongerepte jungle. Het is uiteraard niet geheel van gevaar ontbloot, maar met een goede instructeur, goede kleding en oplettende mede-rafters kan er eigenlijk niet zo veel gebeuren. Het is soms hard werken aan boord, maar tegelijkertijd is het ongekende ontspanning, “het avontuur van je leven”.

Tips

Op een andere weblog las ik het verslag van een wildwatertocht in Thailand door een Amerikaans meisje. Met veel enthousiasme schreef zij haar bevindingen op en gaf ook een aantal tips voor mensen, die geinteresseerd zijn in een wildwatertocht:

1. Maak een keuze uit de vele aanbiedingen van bedrijven, die dergelijke tochten organiseren. Kies voor een gerenommeerd bedrijf, aangeraden door vrienden of door de concierge van het hotel. Boek daarom ook niet vooraf – via Internet bijvoorbeeld – maar wacht tot je op de plaats van bestemming bent. Je wilt zeker geen tocht, waarbij veiligheidsvoorschriften als lastig worden beschouwd en niet over goede zwemvesten en helmen beschikt.

2. Neem niets mee aan boord, want je wordt nat. Niet een klein beetje, maar door en door nat en alles wat je aan kleding aanhebt of meeneemt wordt nat. In mijn geval werd door de instructeur gezegd niets mee te nemen, alle eigendommen werden met een auto naar het einde van de tocht gebracht. Met niets bedoelde hij ook niets, dus geen camera’s, geen contant geld, geen zonnebril, geen paspoort, enz.

Eén van onze deelnemers vond het achterlaten van zijn paspoort te ver gaan en hij had bij terugkomst heel wat tijd nodig om alle bladzijden van zijn paspoort te drogen. Sommige bedrijven gebruiken boten met afsluitbare waterdichte compartimenten, waarin persoonlijke zaken kunnen worden opgeborgen. Vraag ernaar!

3. Luister goed naar commando’s van de instructeur. Hij staat achter in de boot, overziet elke situatie en geeft dan de deelnemers de nodige “bevelen”. In mijn geval leek hij af en toe boos, omdat zijn instructie niet meteen of niet goed werd opgevolgd. Zijn boosheid was maar schijn, want als de situatie weer onder controle was, verscheen weer zijn welbekende Thaise glimlach. Zijn instructie’s zijn voor de veiligheid, maar bovendien om optimaal te genieten van de tocht. De stroomversnellingen waren niet echt gevaarlijk, maar toch!

Tenslotte

Rafting wordt in vele landen gedaan, zelfs in Nederland. Het is een actieve sport, die je in Thailand naar onvergetelijke gebieden voert. Google op Internet “Rafting in Thailand” en er verschijnen talrijke websites met aanbiedingen, op Utube zijn video’s van rafting in Thailand in ruime mate aanwezig.

Veel plezier!

Over deze blogger

Gringo

Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!

Lees hier de laatste artikelen

Oudere postings van deze blogger

• Eten en drinken25 december 2024Khai Khao (kuikenembryo) in Thailand
• Eten en drinken23 december 2024Glenmorangie in Thailand
• Achtergrond14 december 2024Cashewnoten in Thailand
• Isaan12 december 2024We gaan naar Ubon Ratchathani!