Vraag v/d week: Waarom woont u op het Thaise platteland?
In Thailand wonen duizenden Nederlanders en Belgen, hoeveel precies is niet bekend en ook niet na te gaan. In vermoed, dat de meesten in stedelijke gebieden gebieden wonen, maar ook redelijk veel hebben zich op het platteland gevestigd. En over die laatste groep wilde ik het even met u hebben.
Ik ben namelijk benieuwd wat iemand beweegt om op in het algemeen toch sobere wijze zijn dagen te slijten in Ban Huppeldepup. Minder algemene voorzieningen, vaak eenvoudige of zelfs primitieve huisvesting, nauwelijks vertier en vaak redelijk ver verwijderd van de “bewoonde wereld”
Natuurlijk, zult u zeggen, het is een rustig leven in een prachtige natuur en de mensen zijn o zo vriendelijk. Dat weet ik, maar waarom dan speciaal in het dorp waar u woont en niet in een dorp in een ander deel van het grote land Thailand? Wellicht is het dorp de plaats waar de familie van uw partner woont, misschien is het wel om een heel andere reden.
Het is dus een vraag voor onze dorpelingen en niet voor de Nederlanders en Belgen, die toch maar kozen voor steden als Bangkok, Pattaya, Hua Hin, Phuket, Chiang Mai, Chiang Rai of de andere provinciale hoofdsteden. Ik ben dus op zoek naar een goede reden voor de stadsbewoners om te overwegen naar het platteland te verhuizen en waarom zij dan voor de streek waar u woont zouden moeten kiezen. Ook interessant voor de mensen die nog niet in Thailand wonen maar wel plannen daartoe hebben en voor de keus staan: stad of platteland.
Maakt u zich daarbij niet ongerust over mij, ik kom echt niet bij u in de buurt wonen. Mij krijgt u met nog geen tien paarden zover dat ik verhuis. Ik ben een stadsmens en vind dat ik met Pattaya als woonplaats de beste keus voor mijzelf gemaakt heb.
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
Achtergrond10 november 2024Bang Saray, waar ligt dat?
Wij wonen op het platteland, in de provincie Chanthaburi, ongeveer 15 km weg van de plaats Chanthaburi en al 7 jaar. GEEN Thaise familie of wat dan ook. Ik wilde met de kinderen 1/2 Farang niet in Pattaya, Bangkok of Phuket wonen. Hua Hin en de provincie Chanthaburi waren de optie met niet te ver van zee. Hua Hin bleek te duur Eurpesche prijzen, we hebben 12 Rai fruit, niet te ver van de zee en niet te ver van een Thaise hoofdstad, zonder honderden Farangs veel natuur, schone lucht en schone zee, ver genoeg weg van Rayong!
Het antwoord is simpel, de partner heeft grond bij haar familie en wil ook graag bij haar familie wonen. Daarnaast is de bouw van een huis door een Farang, status verhogend, voor de gehele familie. Dus voor een Thaise is haar geluk gelijk aan wonen in het dorp van haar familie, dus als er sprake is van echte liefde, ga je wonen waar je lief gelukkig is. Dat dit niet altijd even makkelijk is neem je voor lief, want jij zal moeten veranderen en je aanpassen aan de Thaise cultuur, ofwel inburgeren. Niet altijd makkelijk, zeer leerzaam, maar je kan een voordelig gelukkig bestaan opbouwen en omdat de controle en kennis wetgeving matig is, kan je makkelijk wat werkzaamheden verrichten, waardoor je wat inkomsten hebt en een bezigheid. En in bijna alle gemeenschappen vindt je vaak al een andere Farang in de omgeving, of in de nabije stad is er een bar of restaurant of Tesco, waar Farang elkaar ontmoeten en zo bouw je weer vriendschappen op met gemengde koppels in je omgeving. Je ziet het leven kan mooi zijn. De rest van je leven, tussen toeristen en in bars hangen, lijkt misschien aantrekkelijk, maar deze manier van oud worden op het platteland spreekt mij meer aan en bevalt ook goed. Al heb ik wel 5 jaar nodig gehad om me aan te passen aan de mentaliteit en gebruiken van de Thaise samenleving en is eeer elke dag iets wat we weer kan verbazen.
Ik hoop dat ik hiermee een inkijkje heb gegeven van de beweeg reden om een keuze als deze te maken.
Voordat ik naar Isaan verhuisde heb ik 5 maanden in Pattaya gewoond, maar daar had ik een schaamtegevoel, dat ik bij de buitenlanders behoor, zoals vele Farang, daar met de Thai omgaan, ze behandelen en over ze praten en elke vrouw op straat aanspreken alsof elke vrouw daar een prostituee is, is meer dan onbeschaaft. En zoals de Thai daar over Farang denken en ze letterlijk alleen zien om de zakken leeg te kloppen, is ook niet een voorbeeld van de gemiddelde Thai. Maar ieder het zijne.
Veel plezier in amazing Thailand
Maar vergeet niet er zijn 3 verschillende Thailand, Bangkok, de toeristen plaatsen en de rest van Thailand.
Ik ben amsterdammer maar na mijn huwlijk al snel het platteland op gezocht omdat dit me veel meer bevalt, dus eigenlijk kun je mij niet mee tellen. De keuze voor het dorp waar ik woon is ook een makkelijke, mijn vriendin had daar al een stuk grond met een redelijk modern huis, en wel in Korat. Ik overweeg nog wel een huisje ergens bij de kust te kopen maar ook dit mag niet druk zijn. Dan kunnen we de woonplaats een beetje varieren ook afhankelijk van het weer.
Onze stap naar het platteland(Isan)kwam doordat we eerder wonen op Phuket zat waren,daar de hele boel,huis auto enz verkocht en naar Nederland vertrokken,daarna elk jaar op vakantie naar Thailand,met toch weer het idee ons in Thailand te vestigen,een woning in het geboorte dorp zag mijn vrouw niet zitten,daar zij mij na 14 jaar getrouwd zijn wel een beetje had leren kennen.
Tijdens een bezoek aan haar jongste broer 170 km verderop toonde deze ons een stukje grond wat hij had gekochte,op mijn vraag wat hij met dit stukje grond van plan was antwoorde hij:daar laat ik een huis opzetten als ik de aangevraagde lening bij de overheid binnen heb(zwager is directeur bij een gemeente bedrijf),ok als je mij als buurman wil koop ik de helf en laat er ook een huis opzetten,mede doordat mijn vrouw en haar jongste broer een goede band hadden,en nog hebben zijn we dus hier gaan wonen,ook al gelet op de toekomst al schelen we in leeftijd niet veel,9 jaar,schoonzuster drijft een restaurantje,dus de mensen zijn niet afhankelijk van de Farang,we hebben voor de rest geen buren,dus wel rust,er wonen in de omgeving wel Farangs maar vind het niet echt nood zakelijk,leef met de familie,dit zijn ook de mensen die je bijstaan indien noodzakelijk.
Het is een kwestie van wat je maar graag hebt. Ik woon er nog niet maar ben al regelmatig ginds geweest de laatste 4 jaar. Dit in een onooglijk dorpje tussen Khon Kaen en Udon Thani, Na Kok genaamd.
Ben ook een familieman die graag thuis knutselt en van de natuur houd. Bovendien zit je op een redelijke
afstand van deze 2 steden die toch wat te bieden hebben. Dan spreek ik nog niet eens van de bezienswaardigheden die ginder nog niet “overvallen” worden door toeristen. Voor mij hoeft er niet elke dag
vd week een uitstap te zijn, ben al blij met een wandeling of een fietstochtje en de mensen die er zijn.
Ben op zoek naar een huis met alle noodzakelijke comfort, geen paleis. Dit kan je op de plaatselijke huurmarkt vinden en hoeft niet meer dan 5000 Baht te kosten per maand. Er is regelmatig negatieve berichtgeving vanwege expats op deze blog te lezen. De mensen die ik ken ter plaatse zijn helemaal
tevreden en willen voor geen geld terug naar Europa. Mensen die gelukkig zijn hoor je minder.
Beste Gringo, ik was ook erg benieuwd en ook mij krijgen ze niet makkelijk uit Pattaya en zeker niet naar een Moo Baan in de Isaan.
Gezien het uitblijven van reacties zijn er misschien toch niet zo heel veel goede redenen, of misschien werkt Internet langzamer op het platteland en komen ze nog.
Iets te snel gereageerd, Bram, want je ziet nu toch al een aantal hele mooi reacties
van mensen, die het prima naar hun zin hebben op het Thaise platteland.
Erg leuk om te lezen!
Laat ik dit beantwoorden op mijn eigen wijze.
In 2013 gereageerd op een advertentie op marktplaats en na kennismaking is zij met mij mee gegaan naar mijn kamer. Na 2,5 maand ben ik met haar naar Thailand vertrokken en tot nu toe woon ik daar. Daar is dus Donchedi in de provincie Suphsnburi. Het huis ligt 10 km buiten het dorp en ik woon daar schitterend. Heb een auto, wat logisch is gezien de ligging, en ga geregeld ook naar haar tweede huis in Pathumthani Bangkok. Woon veel liever in Donchedi dan in het drukke Bangkok ondanks dat ik aan grootstedeling ben. Het huis hier heb wel aangepakt want de voorzieningen waren of primitief of niet aanwezig. Zoals je nu wel begrijp ben ik door mijn vrouw.inmiddels ook getrouwd voor gemeente en Boedha.hierheen gegaan en heb daar geen spijt van.
De stad mis ik als het bekende kiespijn verhaal. Angun en Jan
Minder algemene voorzieningen, vaak eenvoudige of zelfs primitieve huisvesting, nauwelijks vertier en vaak redelijk ver verwijderd van de “bewoonde wereld”…………????
Hoe komt U hier nou bij ?? Pak Uw Hollandse fiets en ga eens rondtoeren.
De mooiste huizen staan buiten de stad.
Nauwelijks vertier? Niet iedereen heeft behoefte aan stand en sextoerisme, er zijn ook mensen die voor Thailand komen.
Met alle respect maar mij krijgen ze met geen 10 paarden naar Pattaya of andere toeristencentra.
Erik, het gaat in de vraag niet om wat ik vind, maar hoe Nederlanders en Belgen tot de keus voor het platteland zijn gekomen.
Ik ken het Thaise leven buiten de grote steden redelijk goed, ik woon hier al een poosje en ben in alle windstreken van Thailand wel geweest.
Dus, u mag het met mijn tekst niet eens zijn, maar de bloglezer en ik zijn meer geinteresseerd waarom en waar u in Thailand woont, als dat tenminste op het platteland is.
Ik ben namelijk benieuwd wat iemand beweegt om op in het algemeen toch sobere wijze zijn dagen te slijten in Ban Huppeldepup. Minder algemene voorzieningen, vaak eenvoudige of zelfs primitieve huisvesting, nauwelijks vertier en vaak redelijk ver verwijderd van de “bewoonde wereld
Bovenstaande woorden zijn niet van mij.
Als ik dit zo lees lijkt het er niet op dat U in alle windstreken van Thailand ben geweest.
Als U dat wel bent heeft U toch wat vooringenomen rondgekeken.
Erik, je hebt ongetwijfeld groot gelijk als het over mij gaat, maar ga je nu de vraag ook nog beantwoorden of blijf je liever hakketakken?
Wij hebben al grond en daar een huis en een gastenhuis laten bouwen. Huis staat al 7 jaar en het gastenhuis is dit jaar gebouwd. Dit alles is in Ban Phutsa, Phimai district in de provincie Nakon Ratchasima. Het is 12 rai grond waarvan 6 rai rijst en de ander 6 rai is woonerf. Het is een prachtige rustige omgeving met veel wilde dieren die je kan observeren. Heel veel fruit bomen en groentes groeien om ons heen. Paradijsje 😉
Over twee jaar ga ik met FLO, Functioneel Leeftijd Ontslag, en gaan we daar wonen.
Kan haast niet wachten.
FreekB
Ik woon niet in Thailand, doch kom er al zakelijk sinds 1993. En.. ik ben een plattelandskind, geen stadsbewoner.
Ik heb in 1993+94 in Naglua (naast Garden Cliff) en Pattaya ( Soi Bongkot) gewoond, en er daarna nog vaak terug geweest.
IK prefereer de dorpsbewoner, die alles van je weet maar je ook met alles ter hulp zal komen boven de totaal ongeïnteresseerde stadsbewoner.
Om me gelukkig te voelen:
a) Onderdak ( nogal wat farangs laten hun woonplaats op het platteland wel een tikje verbouwen naar westers gerief ipv wat wij 30 jaar geleden al als kippenhok afgekeurd zouden hebben – ja , heb ik ook gezien in Wantachang of zoiets),
b) eten ( ik kan heel goed zonder boerenkool met worst en toe met alle dagen “rijst”, zelfs kao tom en durian),
c) vertier ( een sat ontvanger doet al wonderen; een goede internet maakt mijn woonplaats overal mogelijk)
d) plezierige buren. En daar schort het aan ergens in een stad, met buren die je naam nog niet eens kennen, terwijl op een dorpje je overal bij betrokken bent, geacht uitgenodigd te zijn ( ipv 14 dg van te voren een schriftelijke uitnodiging te krijgen), iedereen klaar staat om je te helpen ( ipv je uit laat drogen op je stoel) , je wordt gewaardeerd als aanvulling aan het dorp ipv “vulling” van het pand next-door.
Wat heb je in Pattaya, wat je op een dorp niet hebt ?
199 bierbars, met veel jongedames, die enkel geïnteresseerd zijn in je broekzak, en met name de papiervulling erin, die voor de bult zorgt ?
198 snuisterijenwinkels, die allemaal hetzelfde verkopen. Je moet wel overal afdingen.
197 restaurants, die allemaal hetzelfde op de kaart hebben staan.
In het dorp ben ik ook op 20 plaatsen welkom om samen een pilsje te drinken, een hapje te eten of wat-dan-ook.
Inkopen doen: ééns per maand inslaan is vaak genoeg.
En eten koken kunnen ze allemaal als de beste. Niets was erger dan het krantenwijkje rond Oud & Nieuw of Vastenavond: overal moest je oliebollen of wafels eten. Ik had een week nodig voor het normale uurtje werk.
Mijn Thaise zakenpartner ging in 1997 een keer mee om in mijn dorpje Sinterklaas te vieren. Dat was dus bij Sint op schoot, in de armen van alle Zwarte pieten enz. Grote lol, de eerste gekleurde in het dorp. Sinds die tijd ben ik haar ieder jaar, als ze naar NL komt voro de food beurs, enkele dagen kwijt, want ze moet iedereen af. Uitnodiging ? nix, even kloppen op de ACHTERdeur…
In Thailand, bij haar ouders bij Ram Intra of haar condo bij On Nut skytrain station… heeft nog nooit iemand mij iets gezegd behalve dan haar familie.
Ik kan me dus heel goed voorstellen, dat een farang liever bij haar familie aan het eind van het tweede olifantspad, achter die 4 palmbomen, links over die sloot, wil wonen ipv Ratchadapisek of Soi Bongkot.
Beste Gringo,
Ik zelf hou van de rustige natuur en de mensen.
Ik zelf vind Het stadsleven te veel gebaseerd op het Zakelijke(hoe krijg ik zo snel als mogelijk
iemand zijn geld uit zijn zakken).
De mentaliteit van de mensen op het platte land is veel rustiger en inderdaad veel vriendelijker,
wat resulteert dat de mensen meer voor elkaar open staan en de tijd voor elkaar nemen.
In onze vakantie gaan we altijd door Thailand rijden en doen dan verschillende grote steden aan.
Naar een week in een drukke stad ben ik altijd weer blij om thuis te zijn( in mijn geval Bueng kan,
Nongkhai).
Ik zelf denk dat je er van moet houden om je zelf te vermaken dan altijd maar vermaakt te worden.
Ik houd van avontuur, natuur, en de omgeving moet je aanspreken(je eigen thuis voelen).
Ben zelf ook erg benieuwd hoe mensen tegen het plattelandsleven aan kijken.
Met vriendelijke groet,
Erwin
Ik heb 2 jaar in pattaya gewoond en ik vind het te druk daar en een jaar bij mijn schoenmoeder in supanburi alleen probleme daar nou woon ik een jaar in Nonghin in Isaan in de bergen ver van de famelie hier gaat ik niet meer weg ik heb hier een huur huis in de natuur en goed koop
Platteland geeft een fantastische natuur om van te genieten en de steden geven winkels met veel lawaai, waaraan het op het platteland ontbreekt. Kom maar eens kijken op banpaja.com.
Het heerlijke buitenleven! Je vrij voelen, niks moet, alles mag! Uren wandelen zonder iemand tegen te komen! Vissen vlak bij je huis. Je opgenomen voelen in het dorp van 200 huizen. Pa en Ma, gescheiden, wonen ook in het dorp. Pa heeft niks nodig, is bemiddeld, alleen mama behoeft wat aandacht. Genoeg ruimte om je huis voor een paar honden. Buren op 500 meter. Niks geen last van. Prachtige watervallen in de buurt, ook bars, maar daar moet je een type voor zijn. Wij dus niet. Ken Pattaya, Bangkok, HuaHin, zou er voor geen goud willen wonen, wel af en toe een weekje vakantie. We wonen 25 km van de Mekong in de Isaan. Kortom we zijn tevreden op het platteland.
Wij wonen in de omgeving van Phichit in een behoorlijk saai maar lekker rustig gebied op 3 rai (+/- 5000 m2)
grond aan de rivier Nan, de reden dat we hier wonen is onstaan omdat de vader van mijn vrouw,(toen nog mijn vriendin) ziek werd en zij als oudste dochter de verzorging voor haar rekening nam, voordien hadden we een leuk huisje in een Moo baan dichtbij Chiang Mai.
Mijn schoonvader is inmiddels overleden dus de noodzaak om hier te blijven is vervallen, toch is de kans heel groot dat we hier niet meer weg gaan want ik ben toch wel gewend aan mijn wandelingetje over eigen grond elke morgen.
Alleen het huis is aan vervanging too en we denken al een jaar of we hier wat nieuws bouwen of op een andere plaats.
Beste Gringo,
Ik woon niet (permanent) in Thailand. Maar jouw vraag gaat ook op voor andere landen. Daarom wil ik je mijn zienswijze en motivering om in een ander land te wonen niet onthouden.
Voor mij gelden een aantal voorwaarden indien ik naar een ander land zal verkassen.
1. Mede door mijn economische verbondenheid relatief korte (fysieke) lijnen met het thuisland.
2. Relatief korte verbinding met een luchthaven met dagelijkse vluchten naar het thuisland.
3. Relatief korte afstand tot medische voorzieningen.
4. Relatief korte afstand tot overige centrale voorzieningen zoals supermarkten en warenhuizen.
5. Gezond leefklimaat.
6. (Niet al te extreem) warmer en droger klimaat dan in Nederland met temperaturen tussen de 10 (winter) en 30 (zomer) graden.
7. Relatief dicht bij kust (mede vanwege milder klimaat).
Deze voorwaarden in acht genomen heb ik mij in 2003 aan de Costa Blanca gevestigd.
Sinds 2007 heb ik een Thaise partner die vanaf 2011 bij mij in Spanje woont. Sinds 2012 vormen we een gezin met onze dochter. Dit brengt met zich mee dat ik een nieuwe overweging moet maken waar we in de toekomst zullen gaan wonen. Immers, onze dochter (die wij tweetalig opvoeden) zal naar school moeten. We zullen daarom van elk land waar wij een binding mee hebben een overweging moeten maken. Nederland zou de makkelijkste keuze zijn maar heeft niet mijn voorkeur. Thailand is voor mijn vrouw de makkelijkste keuze vanwege haar emotionele binding. Spanje heeft in eerste instantie mijn voorkeur. Zeer dichtbij is een internationale school gevestigd. Basistaal is daar Engels. Ook Spaanse kinderen bezoeken de school waardoor ze die taal ook oppikt. Mogelijk dat vier talen iets te veel van het goede is. Dan spelen de kosten ook nog een rol. Het zal een moeilijke keuze worden.
Hiermee wil ik aangeven dat persoonlijke omstandigheden een grote rol spelen in de keuze waar iemand gaat wonen. Voor jou is dat de stad. Zou het voor ons Thailand worden, dan voorzie ik dat ik niet al te dicht bij haar familie wil wonen. Af en toe bezoeken is prima, maar ik wil toch ook mijn eigen leven en identiteit kunnen behouden. Daarnaast wil ik de eerder door mij genoemde voorwaarden in acht nemen. Dat houdt in dat de woonplaats van (een deel van) de familie van mijn vrouw (Pak Chong) zal afvallen.
ik woon al heel mijn leven op het platteland en tussen de polders en bossen dus wat heb ik in een stad te zoeken
Mijn reden is, en waarschijnlijk is dit ook wel de drijfveer voor andere buitenlanders, dat ik vooral niet in een omgeving wil wonen met alleen maar oppervlakkige mensen. Liever een hard werkende Thaise boer naast mij die volop in het leven staat, dan iemand die in al zijn simplisme denkt dat het leven op het platteland per definitie synoniem is aan “op sobere wijze je dagen slijten”. Bijkomend voordeel is dat ik van die boer ook nog wat kan leren, hetgeen ik niet kan zeggen van de figuren die ik tijdens mijn bezoekjes aan een aantal van Thailands bekende toeristenoorden ben tegengekomen, of het moet zijn hoe je dagelijks zo snel mogelijk lallend door de straten kunt zwalken.(YouTube staat er vol mee).
Aan algemene voorzieningen in de Isaan geen gebrek. Afhankelijk van waar “Baan Huppeldepup” zich bevindt, zal men er soms alleen wat meer voor moeten rijden. Als het ziekenhuizen en supermarkten betreft mag dat geen probleem zijn, daar men die over het algemeen niet dagelijks bezoekt.
Voor het uitgaansleven zal men in de Isaan naar de grote steden moeten, maar daar is dan ook geen gebrek aan uitgaansmogelijkheden. Als je echter op gevorderde leeftijd nog behoefte hebt om dagelijks het uitgaansleven te “verfraaien” met je aanwezigheid, dan is er ergens in de hersenpan een klinknagel los getrild of heb je een probleem om jezelf te vermaken, hetgeen weer goed past bij die eerder genoemde oppervlakkigheid.
Het summum aan oppervlakkigheid is echter wel dat men denkt dat er alleen in de bekende toeristenoorden huizen worden gebouwd en in de rest van Thailand alleen plaggenhutten! Ik denk dat het grond- (ja,ja, van de Thaise vrouw) en huizenbezit onder de buitenlanders in de Isaan vele malen groter is dan onder de buitenlanders in de toeristenoorden. Ook denk ik dat het gemiddelde grond- en woonoppervlak van de buitenlander op het platteland die van de huisjes in de gemiddelde moo baan in plaatsen als bijvoorbeeld Pattaya ver zal overstijgen en de huizen qua kwaliteit en woongenot niet onder zullen doen voor die “moo baan hutjes”.
Kortom, na alle Pattayaanse nonsens over het wonen op het platteland, voor mij een reden te meer om in de Isaan te blijven.
@Bacchus, ik vind het helemaal niet erg, dat U de vraag niet goed begrepen heeft, maar het ging in ieder geval niet over een vergelijking tussen stad en platteland. De vraag is waarom iemand voor het buitenleven kiest en Uw antwoord, dat U niet van oppervlakkige mensen houdt en iets kunt leren van een boer is toch wel erg magertjes.
Mijn tekst bij de vraag mag U niet bevallen, maar vele mensen hebben toch al gereageerd met een positief en degelijk verhaal over hun keuze voor het platteland. Daar is inderdaad niks mis mee!
Het staat u verder vrij om bepaalde gedachten te koestern over de steedse buitenlanders, maar met Uw toch wel ridicule visie, dat die mensen oppervlakkig zijn, zich niet anders kunnen vermaken dan na een bezoek aan een bierbar lallend over straat te lopen overtreft U ruimschoots mijn – Uw woorden – Pattayaanse nonsens!
@Gringo Jammer dat je mijn antwoord niet serieus neemt, wellicht niet begrijpt of wil begrijpen. Maar helaas, mijn keuze voor de Isaan is toch echt omdat ik mijn dag liever doorbreng tussen mensen met wat inhoud. Of de tekst mij bevalt is niet relevant, het geeft wel weer inhoud aan. Wat ook inhoud aangeeft, is dat mijn visie over stedelingen als ridicuul wordt gekenmerkt, maar een visie dat op het platteland wonende buitenlanders hun dagen in alle soberheid slijten in een plaggenhut in Ban Huppeldepup kennelijk van hoog wetenschappelijk niveau blijkt te zijn. Verder sluit ik mij bij de woorden van Erik aan: Trek eens echt door de Isaan en houdt de ogen open, wellicht gaat er een Thaise wereld voor u open.
Mijn vriendin komt uit een klein dorpje in Isaan. Haar mening over het platteland: verschrikkelijk!
Voor kinderen is het prachtig. Je kan er een leuke jeugd hebben. Maar de verveling slaat snel toe als je volwassen wordt. Ze wordt vooral gek van de nieuwgierigheid en het gebedel om geld. Ze is blij als ze naar Pattaya of Nederland kan.
Conclusie: zoveel mensen, zoveel meningen.
Beste Bacchus,
Laat ik voorop stellen dat het wonen en leven in een stad en op het “platte land” niet vergelijkbaar zijn. Dat geef jij ook al aan. Maar Gringo stelt terecht dat daar de vraag niet over gaat. Hij (en ik en velen) zijn wel geïnteresseerd in het antwoord op de vraag WAAROM iemand voor specifiek het (Thaise) “platte land” kiest of heeft gekozen. Het gaat dus om de motieven daarvoor. Je geeft echter een aantal voorbeelden ter illustratie als “tegenwicht” op de stad. Op zich is dat mogelijk en soms gewenst om juist voor het een en niet voor het ander te kiezen.
Wat mij wel heel duidelijk opvalt is dat je een eenzijdige kijk op het wonen in een bepaalde stad of gebied geeft. Dan bedoel ik vooral jouw negatieve kijk op het leven in een stad of toeristenplaats. In het kort stel je het volgende:
1. Je wilt vooral niet in een omgeving wonen met alleen maar oppervlakkige mensen leven.
2. Liever een hard werkende Thaise boer naast je die volop in het leven staat, dan iemand die in al zijn simplisme denkt dat het leven op het platteland per definitie synoniem is aan “op sobere wijze je dagen slijten”.
3. Bijkomend voordeel is voor jou dat je van die boer ook nog wat kan leren, hetgeen je niet kan zeggen van de figuren die je tijdens jouw bezoekjes aan een aantal van Thailands bekende toeristenoorden bent tegengekomen, of het moet zijn hoe hij of zij dagelijks zo snel mogelijk lallend door de straten kan zwalken.
4. Je bent van mening dat als iemand op gevorderde leeftijd nog behoefte heeft om dagelijks het uitgaansleven te “verfraaien” met je aanwezigheid, dan is er ergens in zijn of haar de hersenpan een klinknagel los getrild of heeft hij of zij een probleem om zichzelf te vermaken, hetgeen weer goed past bij die eerder genoemde oppervlakkigheid.
5. Het summum aan oppervlakkigheid is volgens jou echter dat men denkt dat er alleen in de bekende toeristenoorden huizen worden gebouwd en in de rest van Thailand alleen plaggenhutten!
6. Je denkt dat het grond en huizenbezit onder de buitenlanders in de Isaan vele malen groter is dan onder de buitenlanders in de toeristenoorden.
7. Kortom, na alle volgens jou Pattayaanse nonsens over het wonen op het platteland, voor jou een reden te meer om in de Isaan te blijven.
Het leven in Pattaya (een toeristenplaats) kan je niet vergelijken met een stad (Bangkok, Chian Mai of noem maar op), een buitengebied of de Isaan. Elk heeft zijn eigen voors en tegens en dat verschild ook nog per persoon. Elke vergelijking gaat dus mank. Juist dat is het waar Gringo op doelt. Waarom kiest iemand voor Bangkok, Pattaya of Hua Hin en een ander juist voor de Isaan. Als je vaker het blog gelezen hebt dan zal je weten dat Gringo niet onbekend is met de Isaan.
Voorts suggereer je dat als iemand niet in de Isaan woont kennelijk oppervlakkig is. Dat is nogal wat. Alsof 10 miljoen mensen in Bangkok oppervlakkig zijn. Dan moet je eerst de definitie van oppervlakkig vaststellen. Hoewel er verschillende difinities van oppervlakkig bestaan, ga ik in jouw verhaal uit van alles wat zonder diepgang wordt besproken, geschreven of gedacht. Uit jouw suggeste valt dan tegelijkkertijd ook af te leiden dat kennelijk iedereen in de Isaan niet oppervlakkig is en dus met diepgang wordt besproken, geschreven en gedacht. Een andere betekenis van oppervlakkig is de grond oppervlakkig (niet diepgaand) bewerken. Voor de boer naast jou geldt mogelijk deze definitie.
Pattaya is een toeristenplaats en geen stad in de zin van het woord. Elke vergelijking gaat mank. Het “uitgaansleven” bestaat uit vele activiteiten, van het beluisteren van een concert tot een punk-optreden en van een baantje zwemmen tot het besturen van een waterski. Van het nuttigen van een uitstekend dinner tot het tegoed doen aan de plaatselijke geneugden (vul zelf maar in). Dus als Gringo met zijn vriendin of vrouw een avond naar de bioscoop gaat en de avond afsluit met een dinner, dan is er in zijn hersenpan een klinknagel los getrild?
Het summum van oppervlakkigheid is volgens jou het denken (tegenstrijdigheid van oppervlakkig)??? Het denken volgens jou dat alleen in Pattaya huizen worden gebouwd en in de rest van Thailand alleen maar plaggenhutten. Bacchus, ben je weleens in Bangkok geweest? Staat vol met “plaggenhutten”.
Geen enkele buitenlander in de Isaan bezit grond. Kan niet!!! Ook jij bezit geen grond. Je hebt helemaal niets. In de steden bezitten vele buitenlanders een condo, veelal wel in volledig eigen bezit. Waar heb je het eigenlijk over?
Dit terug lezend constateer is een heel hoog bla bla-gehalte in jouw verhaal. Lees het verhaal van Gringo nog maar eens diepgaand (en niet oppervlakkig) door, dan zal je zeker tot een andere conclusie moeten komen.
Laat ik het proberen te verwoorden zodat ook de stedelingen het begrijpen. Met mijn reactie heb ik nu juist geprobeerd het “bla bla gehalte” (lees vooringenomen, bevooroordeeld; hierna “bla bla”) dat ligt besloten in de tekst “wat iemand beweegt om op in het algemeen toch sobere wijze zijn dagen te slijten in Ban Huppeldepup. Minder algemene voorzieningen, vaak eenvoudige of zelfs primitieve huisvesting, nauwelijks vertier en vaak redelijk ver verwijderd van de bewoonde wereld” weg te nemen. Dit schetst namelijk een compleet verkeerd beeld. Sterker, het maakt bijna dat buitenlanders op het platteland zich moeten verontschuldigen voor hun keus! We willen de lezers van Thailandblog tenslotte wel juist informeren en geen onzin verkopen.
Daar ik al jaren in de Isaan woon, laat ik, om de lezers correct te informeren, mijn ervaring spreken met betrekking tot faciliteiten, vertier en huisvesting op het platteland. Het cynisme dat hierin doorklinkt is niet meer dan een echo van het cynisme waarmee “bla bla” is doorspekt.
Hoewel een aantal stedelingen zich menen te moeten verdedigen, is mijn mening over stedelingen uiteraard wat genuanceerder. Ook ik begrijp best dat er een paar (oeps, daar is het cynisme weer) met wat meer diepgang rondlopen, net zo goed als dat er in de Isaan ook enkele oppervlakkige zonderlingen rondlopen. Natuurlijk zit er geen klinknageltje los als je gezellig met je vrouw naar de bios gaat na een copieus diner. Wat ik wel vreemd vind is dat je op vergevorderde leeftijd nog behoefte hebt om naar een punkconcert te gaan of een jetski te beklimmen, maar dat zal wel of met de leeftijd van de vrouw te maken hebben, die bij velen het tweede jeugd gevoel losmaakt.
Wat het bezit van onroerend goed betreft, had ik in mijn reactie bij grondbezit al “ja, ja van de Thaise vrouw” gezet, daar ik al wist dat daar reactie op zou komen. Kwestie van goed lezen. Inhoudelijk wil ik wel even reageren. Het getuigt weer van de nodige Nederlandse bekrompenheid en vooral wantrouwen om bezit te scheiden als je een relatie hebt of getrouwd bent met een Thai. In een normale en goede relatie is er geen onderscheid tussen “mijn en dijn”. Misschien juridisch wel, maar dat speelt alleen bij scheiden of overlijden. Indien je wel onderscheid aanbrengt in bezit of inkomen, heb je geen relatie, maar is er sprake van een gedoogverhouding en die zijn meestal gebaseerd op wantrouwen. Kortom, juridisch gezien is er geen sprake van bezit, maar een buitenlander in een goede relatie kan zich in Thailand zonder schroom grondbezitter noemen.
Weet u wat ik jammer vind beste Bacchus! Dat u in 5 jaar tijd ( ja zolang volgen wij elkaar al met alle commentaren vandien ) U nog immer afgeeft op mensen die in Pattaya wonen. laat iedereen in zijn waarde want u hebt het echt niet uitgevonden…..Het Bacchus blok werd het vroeger vaak genoemd, jammer dat u daar niet van geleerd heeft! Nu ook weer naar Gringo, zo denigrerend om te zeggen niet begrijpt of wilt begrijpen. Er wordt een vraag gesteld, geef antwoord op de vraag : Waarom het vaste land? Begrijpt u de vraag niet of wilt u hem niet begrijpen??? Zoals ik al zei, jammer….meer wil er niet meer over kwijt!
Mooi om te lezen hoe , wat de beweegredenen zijn om ergens te wonen
Wat vast staat , iedereen moet zich aanpassen.
Wat Frans Nico al aangeeft je maakt afwegingen.
En veelal wordt een mix van wat je zou willen en wat je zou kunnen.
Zelf verdeel ik het jaar, een maand wonen in het huis van mijn vriendin dat
staat in de Isaan midden tussen te rijstvelden 20 km van Khon Kaen.
Drie maanden wonen Rotterdam in mijn eigen huis en werken in Nederland
Dan weer een maand wonen in Pattaya .
en zo het jaar door .dit al vele jaren zo gedaan .
Nu ik de 60 jaar ruim gepasseerd ben , en ook zou kunnen stoppen met werken om mij ergens vast te vestigen , is het prettig om verhalen van andere te lezen.
Alles nadelen hebben op voordelen of was het andersom.
Wil ik goedkoop en met veel rust leven dan zou ik voor de Isaan kiezen
Of wil meer vertier en kies ik voor Pattaya ,overigens te stad kan ook rustig zijn is maar wat je daar doet.
Als mij ligt iets van beiden , mijn vriendin maakt niet zolang maar Thailand is.
Mij vast ergens vestigen ben nog niet aan toe , houw nog te veel van Holland zal wel half , half worden.
Beste Frans Nico,
Afgelopen zomer was ik in Thailand en wilde daar een hus kopen.
Dit heb ik even uitgesteld omdat mijn zoontje in NL wil blijven om te studeren.
Ook invloed van familie en vrienden spelen hierbij een rol.
Ik ben eens met je 7 punten en wil optie Spanje ook bekijken.
Zou je mij iets meer kunnen vertellen hoe je in Spanje ben beland?
En hoe vind je Thaise vrouw het om in Spanje te wonen i.p.v. NL of Thailand.
Alvast bedankt,
Groet Arnolds
Beste Arnolds,
We mogen niet chatten. Dus voor specifieke vragen kan je mij mailen naar [email protected].
Net als tussen Nederland en Thailand zijn er ook verschillen in het leven in Nederland en Spanje. Voor het weer woont mijn vrouw liever in Spanje. Voor het shoppen weer liever in Nederland. Ook daarin zullen afwegingen moeten worden gemaakt. Wat voor ons persoonlijk geldt, hoeft niet voor een ander te gelden.
Hebben de mensen van deze tijd enkel luxe nodig om gelukkig te kunnen zijn dan, kijk maar naar onze facebook, hebben we daar op het platte land trouwens ook, en wat belangrijker is iedereen laat on s met rust wekunnen de dingen doen die we in dit leven graag doen, zonder dat ook maar iemand onze toekomst steeds probeert te ontsporen
Stad of platteland: er zijn wat mij betreft een aantal punten waarmee ik rekening ga houden bij mijn toekomstige emigratieplannen.
1: de hele hechte gemeenschap. Je bent overal bij betrokken. Iedereen is elkaars beste vriend. Je bent meer als mensen onder elkaar. In de stad leidt je toch een wat meer eenzamer leven. In het dorp groet je iedereen elke dag. Iedereen eet/drinkt met elkaar. Iedereen staat open voor elkaar. In de stad is er toch een erg gesloten houding naar elkaar.
2: rustiger leven. De stad is druk. Je hebt met andere mensen en buren rekening te houden. Er heerst een chaotische sfeer. Op het platteland is het toch veel meer “relax life”. Weinig verkeer, geen opeengehoopte mensen, enz.
3: locatie. Een dorp 2 uur van de bewoonde wereld is natuurlijk wat anders dan 30 minuten van de bewoonde wereld. Ik ben net terug na 2 maanden in het dorp van mijn vriendin gewoont te hebben. 2 uur naar de stad reizen zou voor ons verschrikkelijk zijn. Maar slechts 30 minuten van de grote stad is dit voor ons perfect.
4: de verveling. Er heerst grote verveling, in heel het dorp. Ik ging dan ook regelmatig naar de stad, maar soms ook weer 2 weken zonder dat ik het dorp niet uitkwam.
Conclusie: minder stress, behulpzame gemeenschap, dichter bij de natuur, zal denk ik toch de doorslag voor mij geven om te emigreren naar het platteland inplaats van de stad. In de stad mis ik toch het onder elkaar zijn van de mensen, zonder vooroordelen.