Vraag v/d week: Waarom zijn veel farang in Thailand zo verzuurd?
Beste lezers,
Ik ben Toni en woonde vroeger in Gent. Ik woon nu een jaar in een dorpje in Changwat Buriram, nabij Nang Rong. In ons gehuchtje (127 huizen) ben ik de enige farang.
Echter, bij het shoppen in een grote supermarkt en tijdens de regelmatige bezoekjes aan de immigratiedienst zie ik wel veel andere farangs. Maar 80% van hen loopt rond met een zuur gezicht, vermijdt oogcontact of heeft zelfs een ronduit ‘boze’ blik in de ogen.
Als blanke heb ik toch de neiging om op zijn minst eens te knikken en te glimlachen. Maar ik loop dus meestal een blauwtje op, om het zo te zeggen. Mijn verloofde en ik hebben hierover al meermaals onze kop gebroken, maar we kunnen hiervoor echt geen reden bedenken.
Iemand zelfde ervaring hiermee?
Met vriendelijke groeten,
Toni
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Leven in Thailand23 november 2024Het Thaise eergevoel (lezersinzending)
Gezondheid23 november 2024Vraag aan huisarts Maarten:
Belasting Nederland23 november 2024Thailand belasting vraag: Belastingzaken bij emigratie naar Thailand overzichtelijk uitgelegd?
Immigratie infobrief22 november 2024TB Immigration Infobrief Nr 056/24: Airport Don Muang – Binnenkomst op Visa exemption
Ja, daar heb ik veel ervaring mee. Ik laat de blanke farangs altijd links liggen, tenzij ik ze ken, maar maak wel flauwe grappen met de immigratieautoriteiten, vooral als ze vrouwelijk zijn, en met de vakkenvullers en de kassameisjes. Veel leuker. Maar als ik dat te veel doe wordt mijn zoon weer boos op me. ‘Papa, je praat te veel’, zegt hij dan. Het leven is moeilijk.
Tino, je hebt gelijk. Waarom zou je elke falang moeten groeten?
De Thais wonen immers dichter bij je dan een Noor, Griek, Nieuw Zeelander, etc. Met een Thai een gesprek aangaan is ook veel leuker. Dat is het heden, praten met onbekende falangs is vaak praten in het verleden. Wat is het nut daarvan?
Gelukkig heb ik geen of dochter die mij zegt dat ik teveel praat, dus kan lekker mijn gang gaan.
Dat zijn zeer waarschijnlijk mensen uit Noorwegen.
Socialiseren niet. Klitten graag bij elkaar.
Ook te herkennen aan de Noorse vlag………
Norse blik,……zure mensen.
Noorse blik……..uit Noorwegen, toch?
Heimwee naar hun geboorteland? Familie en vrienden missen? Er nu achter zijn dat het land van melk en honing niet bestaat. Verveling? Alle schepen achter zich verbrand, dus nu ‘gevangen’ zitten in een ander land? Ouderdom? Zich nutteloos voelen?
Niemand ontkomt er aan om er zelf wat van te maken. Het feit dat iedere dag de zon schijnt is nog geen garantie dat je ook iedere dag met een smile op je gezicht wakker wordt.
Wel valt het mij op bij sommige farang dat alles wat men eerst als erg positief beoordeelde aan Thailand, na verloop van tijd juist als negatief wordt gezien. Misschien van de roze wolk afgevallen?
Ik had het niet beter kunnen schrijven 🙂
Thailand is leuk en mooi als vacantieland maar daar te wonen is van een geheel andere aard.
Ik ben blij dat ik Nederlander ben en de mogelijkheid heb om in de winter te vertrekken naar de zon maar dat is niet meer altijd Thailand. Het wordt voor mij deze keer Maleisie (Penang) en Indonesie (Sumatra).
Ja Toni ik heb dezelfde ervaring. Soms wil het nog wel eens helpen als je zegt “hallo farang” maar meestal lachen dan alleen de Thai.
Ik woon dan niet in Thailand maar ga wel 2 maal per jaar met vakantie naar Thailand.
Dit is me inderdaad opgevallen. Ik zie regelmatig farang lopen met een Thaise deze kijken niet echt blij en gelukkig. Dan denk ik voldoet het Thaise leven wel aan hun verwachting of is het toch minder leuk om met een Thaise te leven. Ook kunnen de financiën een rol spelen. Wat de ware reden is is moeilijk te achterhalen maar het is me zeker opgevallen.
Hallo Wouter,
De mogelijkheden, die jij opnoemt, heb ook ik wel in gedachten, als ik farangs zie lopen op straat, in een winkelcentrum of bij de kapper.
Soms komen er farangs langs mijn huis gelopen of gefietst, die niet op een groet reageren. Ik zeg er wel bij, dat het voornamelijk Zweden zijn.
In her dorp waar wij wonen zitten toch wel tamelijk veel buitenlanders, Zweden en Nederlanders. Wij groeten elkaat dan ook iedere keer als we elkaar zien. Kleine moeite toch? Een enkele keer krijg je een norse blik terug, gebeurd zelden. Mischien komt het wel dat de mensen slechts een aantal maanden per jaar hier wonen en dus een vakantie gevoel hebben.
Ik vraag me het ook altijd af het lijkt vaak of men verstoppetje speeld en niet gezien wil worden ik lul nog met een boom dus zeg ik altijd gedag maar ind de meeste reageren niet maar soms heb je een gezellig praatje en dat is dan weer leuk .
Ja hoor! Ik heb dezelfde ervaring. Wij wonen in een niet toeristische plaats en komen dus af en toe “een farang” tegen. Zelden of nooit een goeie dag! Raar. Ik heb er geen verklaring voor!
Hoffelijkheid is ver te zoeken.
Spijtig maar we liggen er niet wakker van!
Groetjes aan alle wel vriendelijke farangs! 😉
Ik snap het ook niet, maar zie het zelf ook.
Waarschijnlijk de verveling.
Velen hebben niets anders te doen als wat (of veel) te drinken en dat van ’s morgens vroeg af.
“Un Sorriso é la Stessa in tutte la lingua” “… A Smile is the same in every language”
Ik voel me helemaal niet geroepen om elke falang te groeten welke ik tegen kom. Degenen die ik ken ja, maar een willekeurige falang in de BigC nee. Waarom zou ik? Als je in Nederland in een stad woont dan groet je ook niet iedereen die je tegen komt. Hooguit in kleine dorpjes waar dat zo is.
Verder zal het ook aan de persoonlijkheid liggen. Ik ben iemand die in het dagelijks leven vrij opzichzelf is, dat was in Nederland zo en in Thailand ook. Ik vermoed dat veel falang dat ook hebben, immers anders ga je niet in een puur Thaise stad wonen en al helemaal niet in een dorp in de isaan lijkt mij.
Ik kan me trouwens best voorstellen dat een hoop falang serieus of chagrijnig kijken als ze naar de BigC gaan. In Nederland is naar de supermarkt gaan ook gewoon een kwestie van moeten en niet voor de lol. In Thailand precies hetzelfde. Trouwens, in Thailand is de vrouw meestal mee als er geshopt moet worden en zeg nou zelf, welke man word er nou niet chagrijnig van shoppen met zijn vrouw, in Nederland of Thailand 🙂
De immigratiedienst is meestal geen favoriete plek voor een farang om te bezoeken.
Altijd weer kans op onverwachte gebeurtenissen.
Thaise mensen vragen me ook wel eens waarom ik niet met een Farang praat wanneer ik er een tegenkom.
Waarom zou ik?
Waarom zou ik midden op straat met een wildvreemde gaan staan praten, mogelijk uit een land waarvan ik de taal niet eens spreek.
Alleen omdat we per ongeluk de zelfde kleur hebben?
komt omdat je naar verloop van tijd erachter komen een thaise jonge meid toch niet alles is.
vaak kunnen ze niet comuniceren met elkaar hebben geen verleden etc etc etc.en kunnen niet met de cultuur omgaan.
Het komt misschien zo over, maar heb je wel eens een Thai zien lachen, dan moet je toch ook je portemonee laten zien en dan nog niet te praten over de Europese landen zelf daar lacht helemaal niemand meer, ik denk dat iedereen het op zijn eigen mannier invult en je kan toch geen 24 uur met een lach lopen, ik kijk mijn leven lang al boos, zuur, maar ben nog steeds tevreden na 20 jaar.
Het is mij ook vaak opgevallen dat farangs die zogenaamd eigenaar zijn van een bar niet meer lachen.
Maar als je lang in Thailand woon dan weet je dat de vrouwtjes het voor het zeggen hebben.
In het begin is alles zo mooi maar heel langzaam worden de farangs uitgeknepen als een citroen.
Dus als je daar lang woont zie je steeds meer de werkelijkheid en als je niet meer terug kunt?
Ik ben blij dat ik altijd terug kan naar Holland daar hebben wij het niet zo slecht.
Op vakantie gaan is mooi en vrij van een relatie te blijven maar ik weet dat valt niet mee.
In Nederland en Duitsland heb ik in het verleden dezelfde ervaring opgedaan, het zal wel de volksaard zijn!
groet,
Lodewijk
Zit ook 20 km. buiten Buri Ram … maak ook hetzelfde mee , de meeste doen net of ze je niet hebben gezien …. in sommige cafe , bars, restaurants grotendeels Engels sprekende mensen … Ken wel een paar Nederlanders en Belgen … zien elkaar op de voerbal en gaan ook weleens een koffietje drinken , helaas zijn er mannen bij , waarvan ik , Wij dus , want mijn vrouwtje en ik gaan altijd overal samen naartoe !!! nog nooit Hun vrouw heb gezien ??? Graag zou in eventuele koppeltjes kennen om is lekker in het Nederlands , Vlaams te kunnen praten , over visums , ervaringen met hospitalen , wat met het water , e.d. en wat Je kan doen om Je leven interresant te houden …. de meeste menden zijn milionairs
Ik ga overal naartoe met mijn vriendin, zelfs wel eens naar een bar geen probleem. Zat tot vorig jaar in Surin maar daarzijn heel weinig of zo goed als geen vlamingen of hollanders. Ik spreek voldoende engels, frans en duits maar in je eigen taal is het toch altijd leuker en to the point meer verstaanbaar. Vandaar dat ik nu begonnen ben met een koffieshop in cha-am , plaats waar toch wel wat vlamingen en hollanders wonen. En een goeiedag krijg je van hen altijd.
Inderdaad, als je daar woont kom jet regelmatig tegen. De stuurse buitenlanders die nors kijken.
Eerst komen ze op verlof zoals iedereen en vinden het “fantastisch”. Nadien er gaan wonen is andere koek. En zeker als je jezelf afzonderd door in de Isaan bvb te gaan wonen. Ik ontmoette veel van die mannen en ze waren bijna allemaal aan de drank. Herinner de verhalen in ‘Pattaya Mail’ over “De Zombies van de Isaan”. Wel, ze bestaan echt en die groeten niemand!
Ik wel, ik groet iedereen en praat graag met anderen, ook Thais. Want als je de taal een beetje kent gaat het stukken beter. Maar dat kost moeite!
Groeten.
Zeer waarschijnlijk valt het permanent wonen in het land van de “Eeuwige (financiële) Glimlach”? toch vies tegen
en hebben ze ook nog eens teveel zure bommen en/of haring gegeten? Sommige mensen zijn van huis uit al echte azijnpissers en kunnen nooit eens lekker lachen. Het leven is wat je er zelf van maakt toch?
Twee maal per jaar daar een aantal maanden verblijven, lijkt mij een veel betere keus! Vrijheid—–blijheid!
Nou nou….wat een openbaring.
Ik woon in Spanje, ga veel om met Noren en Zweden, Engelsen en landgenoten.. Hier is er veel vriendelijkheid.. Bijna elke dag wel spontane contacten… Vooral als we naar de Nederlandse weerkaarten kijken.. Men geniet hier, de terrassen zitten vaak vol met van alles door elkaar. De Spanjaarden zijn meestal vriendelijk. Alles is goedkoper dan in Nederland.
Dus waarom helemaal naar Thailand? Vrienden van mij die hier wonen gaan vandaag naar Thailand voor3 maanden, dat kan ook nog…het kan ook hier in de winter wel fris zijn.
By the way, mijn ex zwager is getrouwd met een Thaise , zeer happy , dat stralen ze ook uit. Maar ze hebben samen een bedrijf opgezet en dan krijgt je leven meer inhoud. Een ander kennis is beeldend kunstenaar en gelukkig getrouwd met een Thaise. Hij is zeer actief met de kunst. Exposeert veel.. Zelf ook beeldend kunstenaar en ben bijna altijd bezig met schilderen ed… Dus farangs, doe iets nuttigs, maak je eigen leven zinvol. En eh… Wat dacht je van de Nederlandse gezichten op een alweer sombere dag in een bus…pfffffff
Men hoeft ook niet elke farang goeden dag te zeggen, ga in Nederland ook niet iedereen groeten, kan ook zijn dat de koloniale stamboom weer boven komt als men in Thailand leeft.
Als men een tijdje in Thailand zit, is het nieuwe er af, als de muziek stopt, stopt ook het dansen.
In NL lopen de meeste mensen (en vooral de mannen)m ook met van die oorwurmgezichten.(en dikkebuikpenzen). Net zo goed als een kwaje hond in een andere omgeving niet plots gaat kwispelstaarten als dat nou eenmaal niet zijn aard ligt, doen boze buurmannen dat ook niet.
Valt me ook op. bij de Nederlanders is het heel vaak zo .maar niet bij iedereen. Ze houden allemaal van Thailand .Maar er kan niet een goed woord daarover uit hun mond komen.Ook kunnen er heel veel slecht met elkaar overweg. Ook over elkaar roddelen is een must. Zoek altijd graag een paar vrienden op maar na een tijdje ben ik hun verhalen al beu. En ga dan weer mij eigen weg. Maar toch zeggen ze dat ze in het paradijs zitten.Maar de Hollandse gezelligheid onder elkaar is vaak ver te zoeken.Wel veel afgunst.
Ik woon in Lahansai en maak dat al 13 jaar mee, vaak is de hoodreden hun partner. Het wordt door de meeste thai partners niet op prijs gesteld dat ge contacten hebt met andere buitenlanders : zo kom je te veel te weten en dan krijg je hoofdpijn !!! Je zou zo ook geld spenderen waar ze geen controle op hebben en dat is in hun ogen een “misdaad” tegen de familie … probeer maar eens iets te bouwen/verbouwen/repareren met andere dan familie of vrienden, zal niet in dank aangenomen worden.
Met iedereen oogcontact maken, groeten of glimlachen ben je wel een uurtje zoet voordat je de straat ook maar uit bent… En waarom zou je alleen contact zoeken met huidskleurgenoten? Dat je bekenden groet lijkt me logisch, en voor de rest glimlach je natuurlijk als je contact met iemand hebt. Of er veel mensen met verzuurde, norse, gezichten rondlopen zou ik niet weten, is niet iets waar ik op let, ik heb wel iets beters te doen dan met iedereen op straat oogcontact te maken. Maar volgens mij kijken de meeste mensen gewoon normaal neutraal al zij zich van A naar B begeven.
Ben ooit eens door een landgenoot uitgenodigd in Pattaya om in een bar waarin men wekelijks op een vrijdagmiddag bij elkaar komt er bij te komen zitten om gezellig eens komen te kletsen, afijn was toch al van plan om naar de markt daargelegen te bezoeken.
Dat nooit meer, er wordt wat afgemopperd! Niet alleen op het thuisland Nederland echter niet minder op Thailand, er deugt weinig tot niets meer.
Bovendien leek het wel een wachtkamer in een ziekenhuis waar men maar al te graag verkondigen wil wat men mankeert, de een is slecht ter been, de ander heeft pijn op de borst, weer een ander met maagklachten. Allerlei ziektes en aandoeningen komen wel voorbij en dan hebben we het nog niet eens over het geklaag op de waarde van de €, de visaperikelen en niet in de laatste plaats over de zo dure zorgverzekering.
Bij de Nederlandse expatclubs zoals de NVT bijvoorbeeld in Hua Hin is deze verzuring ook te merken….
Als je niet bij hun clubje hoort dan kom je er niet in….
Ze roddelen over elkaar en verzuren tegen over elkaar.
Het heet een vereniging maar een vereniging verenigd, maar als je niet in hun clubje past dan verwijderd men alleen van elkaar.
Iedereen vind zich zelf belangrijk, maar vooral wat zij in het verleden hebben gedaan en hebben bereikt in de maatschappij en als jij niet die zelfde status hebt bereikt hoor je er dus niet bij…
Nee verzuring is daar echt te vinden…..
Hallo Jasmijn,
Wat je zegt over de vereniging Hua Hin-Cha-Am is waar. Dat is ook de hoofdreden om er niet naar toe te gaan.
Hahaha, dit had nu eens MIJN vraag van de week kunnen zijn!
Ik merk dat ook constant op, die verzuring en het gekanker van Westerlingen die in Thailand wonen en of werken en dat komt ook zeer vaak tot uiting in de reacties die ik hier alle dagen lees.
Vermits je dit fenomeen van verzuring en gekanker (vooral op de Thaise mensen die blijkbaar de westerlingen constant willen bedriegen) nooit opmerkt bij toeristen, ga ik er automatisch van uit dat wonen in Thailand toch niet zo aangenaam moet zijn.
Terwijl toeristen elke dag gewoon genieten van de vele positieve punten die Thailand en zijn bevolking te bieden hebben, zie je dat vele westerlingen die wonen in Thailand erg vaak bezig zijn met kritiek te uiten op land en bevolking.
De enige objectieve verklaring die ik kan bedenken is dat als je er ergens woont, je meer oog voor details krijgt en dat je dat land ook een beetje als het jouwe gaat beschouwen.
Dat laatste leidt dan tot het opmerken van negatieve punten zoals (al of niet ingebeelde) discriminatie, gedrag in het verkeer, de achterlijke wetgeving, enz…), en het is dan weer typisch voor Westerlingen om dit te ventileren.
Met dat laatste is niets mis trouwens!
Er wordt enerzijds constant goede reclame gemaakt voor Thailand als toeristische bestemming, maar als ik moet voortgaan op de commentaren van westerlingen die zich constant gevestigd hebben in Thailand, dan zal ik er nooit gaan wonen.
Toch is er iets in mij dat zegt, dat de kritiek niet altijd even consequent is…
Afgezien van individuele gevallen die specifieke problemen of zorgen hebben, zijn er naar mijn mening twee oorzaken die de pret kunnen drukken, en waaraan vrijwel geen enkele farang ontkomt.
De eerste oorzaak kan samengevat worden met de uitdrukking: ‘Het bezit van de zaak is het einde van het vermaak.’ Ik doel hiermee zowel op concrete zaken, zoals een leuke partner, als op meer abstracte zaken, zoals de vrijheid en de vrije tijd.
De tweede oorzaak is het communicatieprobleem dat een gevolg is van de taalbarrière. De Thaise taal is voor de gemiddelde farang zo ontoegankelijk dat het maken van een woordspeling of een kwinkslag slechts in uitzonderlijke gevallen aan de orde zal zijn. De broodnodige dagelijkse portie humor zal in het algemeen het infantiele niveau niet ontstijgen. Met andere woorden: Er valt ook weinig te lachen.
Voorts is een gesprek op enig abstract niveau met de levenspartner of andere Thai niet of nauwelijks mogelijk.
Dit kan leiden tot geestelijke verarming of zelfs apathie, wat op zijn beurt een vlucht in alcoholica tot gevolg kan hebben.
En als je je dan in een supermarkt ook nog blauw moet betalen voor de pindakaas en zure haring zal het velen zwaar te moede worden.
Citaat: ‘Voorts is een gesprek op enig abstract niveau met de levenspartner of andere Thai niet of nauwelijks mogelijk.
Dit kan leiden tot geestelijke verarming of zelfs apathie, wat op zijn beurt een vlucht in alcoholica tot gevolg kan hebben.’
Eindelijk snap ik het! Die farangs nemen geestrijk vocht tot zich om hun geestelijke verarming te lijf te gaan om zo weer op enig abstract niveau te kunnen meepraten.
Thais kijken wel uit om met farangs op abstract niveau te gaan praten. Dat doen ze met andere Thais.
Ja, ik weet het, maar mijn lachen verzuurd niet. Mijn eigen humorgevoel, wordt ook vandaag weer volop gevoed. De Koning is jarig, dus met 3 kinderen en samen met 3 volwassenen naar het dorpsfeest gegaan. Als daar nou echt naar kijkt, is er niets te beleven, maar als je rond kijkt, zie je zo veel plezier. Dan is het toch goed.
Ik zal wel simpel zijn zonder haring.
Maar ik koop wel eens onnodige pindakaas, ik kan het ook nog niet laten.
Iedere dag eet ik Thaise kost, die ik zelf kook, dat is op zich al vreugde.
Ik begrijp echt niet wat het probleem is dat door Thailand veroorzaakt wordt.
Als je naar Thailand komt omdat je denkt dat de Thaise mensen jouw problemen kunnen oplossen (de goede verstaander…………) blijf dan weg.
Thaise mensen houden echt wel van gelukkige farangs.
Beste,
Misschien is er de behoefte niet om te lachen , en is een reden waarom ze verhuisd zijn en alles achter te laten ….
Niet iedereen heeft de behoefte om met jan en alleman de vrolijke te spelen …..
Alles heeft een reden 😉
Waarom moet je met een farang praten en groete
Daar ben ik niet mee bezig
Ik wil rust en geen lawaai om een heen
Dat is best te doen
Een andere farang bemoeien zich over al mee
Dat wil zegen dat was in pattaya mal
Daar om geen kotakt met andere
Ik zit ook op me zelf
Dit overkomt mij ook regelmatig en vraag mij ook af waarom. Elke farang draagt geschiedenis met zich mee.
Goh, heb toch een andere ervaring over het algemeen. Nee niet iedereen loopt de hele dag met een grote smile op hun gezicht maar waar doen ze dat wel? En nee ik bekijk het ook niet door de bekende roze bril, weet dat ook hier best veel mis is. Maar over het algemeen zie ik de mensen met een normaal gezicht lopen, niet speciaal nors. Ik groet niet iedere buitenlander maar zo af en toe maak ik graag een praatje, hetzij met een Nederlander of van een andere nationaliteit, maar OOK maak ik heel graag een praatje met de Thai. Van beide kanten het beste zien is ook een kunst denk ik. Realiteit onder ogen zien, weten dat het paradijs niet bestaat, er gewoon het beste van maken en plezier hebben in je leven. hetzij door een praatje met een buitenlander, hetzij met een Thai. Niet altijd zo druk maken om iedere futiliteit… morgen is er weer een dag
15 jaar geleden was je in thailad met een nederlands arbeidersloon gelyk aan een thaise middenstander.
Inmiddels kun je met een AOW uitkering ongeveer 37.ooo baht per maand zeker buiten de grote stad goed leven.
Helaas worden nog veel falangs door hun partners (en familie) als melkkoetjes gezien.
Dus als falang moet je overleven in ee spagaat: zogenaamd uit het ryke Westen.
In Mukdahaan en Kamsa Ie heb ik toch wel blanken gezien, maar helaas hun interesse ging niet verder dan de bar.
Overigens in de metro in Amsterdam zie je smorgens ook veelal zure gezichten.
is het in Vlaanderen (België) of Nederland anders dan? zoals Khun Peter al zei ‘van de roze wolk afgestapt’? waar men ook ter wereld heen verhuisd..uwe eigen persoonlijk miserie neemt ge mee. vluchten kan niet! ik denk dat het een algemeen probleem is van de mensheid.
ik dacht ook altijd dat ik in een ander land mijzelf ‘beter en happier’ zou voelen..neen. ik verhuis in aug-sept naar Thailand. na 7-8 jaar psychologie/ psychiatrie studie ben ik erachter dat het begint bij uzelf. (mijnzelf dan). mijn kijk op de mensheid en wereld. mijn eigen verleden heb ik aan moeten werken…keihard aan moeten werken. terugvallen is gemakkelijk en velen doen dit ook dan bij een verhuis. ze denken dat het gras groener is dan bij de buren?
ik volg al langer dit blog en sta versteld van de vooroordelen of negatieve uitlatingen over de Thai en het volk.de eeuwige glimlach is verdwenen lijkt wel zo!
geld maakt niet gelukkig zeggen ze?? maar het is wel gemakkelijk om het te hebben. zit maar eens zonder! ken het, been there. 2x failliet gegaan in het verleden en op straat gestaan letterlijk hardje winter NL. altijd hard gewerkt , afgezien..en dan vraagt ge in een noodsituatie om hulp aan ‘uwe land’ en wordt ge keihard in de steek gelaten. letterlijk gezegt ‘als ik een buitenlander was (ben Thai en aziatisch uiterlijk) dan werd ik geholpen!’. sta je met je vrouw op straat na een brand. alleen een auto nog en de kleding die ge aan hebt! natuurlijk daar wordt ge verbitterd van.
mensen worden en zijn verbitterd geworden. door alle shit die men meegemaakt heeft. ik ken het, was ook zo. en soms nog betrap ik mijnzelf op negativiteit en vooroordelen. dat is de mens nu eenmaal. oordelen over anderen is gemakkelijk dan naar uzelf kijken!
na ongeveer 40 jaar kan ik eindelijk ‘genieten’ van het leven. het leven zien en voelen. negativiteit probeer ik zoveel mogelijk te mijden. net als oplichters, mensen die anderen slecht behandelen. etc. wij kunnen en zijn niet verantwoordelijk voor hoe anderen reageren en doen in hun leven, maar wel verantwoordelijk voor ons eigen kijk op de wereld en hoe wij de mensen om ons heen zien! wie slecht doet zal slecht ontvangen uiteindelijk. wie goed doet wordt beloond op al het mooie wat deze wereld en mensheid heeft te bieden.
Kent u de uitdrukking ‘Familiarity breeds comtempt’ ? Als je een land goed leert kennen, ga je ook de keerzijde(n) zien. Wat natuurlijk niet weg neemt dat Thailand een verrukkelijk land is, met gastvrije mensen, van wie er niet één ons heeft verplicht (in veruit de meeste gevallen ook niet uitgenodigd) om naar hun land te komen. De meeste Nederlanders zitten er op eigen initiatief en uit eigen vrije wil. Dat zijn sommigen kennelijk vergeten, als je luistert naar hun uitlatingen over Thailand, nota bene hun zelfverkozen gastland.
Beste,
Het valt mij soms ook op maar negeer het gewoon en blijf lekker mezelf.
ik zelf hou ook van een praatje en speek dan ook graag mensen aan, maar je merkt
dan meteen of ze het wel of niet leuk vinden.
in het laatste geval wat ik denk, is wat al is aangegeven dat de roze zonnebril is verkleurt.
Met vriendelijke groet,
Erwin
Hallo,
Ik verblijf gedurende 10 jaar in Thailand. En wat me in die periode opviel. Dat je eigenlijk met ‘Farangs’ nog meer problemen kunt hebben dan met de Thai. Ik zal altijd vriendelijk groeten, maar heb wel geleerd toch eerst goed uit te kijken wie ik in mijn vriendenkring opneem. Jaloezie, al dan niet opgepookt door hun partners, kan vernietigend zijn. Vele ‘Farangs’ zijn altijd betweterig en tonen weinig respect voor hun vriendinnen/echtgenotes. Dat ze ook niet in staat zijn hun vrije tijd zinvol op te vullen, valt me ook op. Drinken en stoere verhalen vertellen is voor velen de hobby bij uitstek. Klagen over Thailand is de tweede ‘hobby’. Wel, als het land je niet bevalt. Wat belet je om terug te keren naar Europa of Amerika? En om af te sluiten een frappant verhaaltje. Op FB had ik een Duitser met zijn Thaise vriendin, die ik al eerder kende dan hem. Op een zekere dag post ze een foto van haar, heel mooi en sexy. Ik schrijf als reactie ‘wow’ niet meer of minder dan dat. Zij kon het waarderen. Maar daags nadien haar Duitse partner: een hele litanie hoe ik het aandurfde om op de foto van zijn vriendin zo te reageren. En of ik niet beter met mijn eigen vrouw (die ook deze reactie las) kon bezig houden. Kleinzielig mannetje. Ook eentje die dagelijks post hoe slecht het in Thailand is, enz…
Ik ben één van die ‘zuurpruimen’ waar ook ter wereld. Als ik wandel of op een terrasje zit dan ben ik vaak aan het nadenken over van alles en nog wat. Om jullie gerust te stellen is slechts 10% onzin. Dat nadenken geeft mij een strenge boze look. Ik krijg ook regelmatig de vraag waarom ik zo boos kijk. In een supermarkt sta ik vaak in de nadenkstand de schappen te bestuderen en dat doe ik echt niet opzettelijk. Het is niet zo dat een muur om me heen trek om andere op afstand te houden. In Thailand proberen nogal wat Thai die iets van mij willen mij op een leuke manier uit de nadenkstand te halen. Het heeft niet altijd nadelen om als een oorwurm rond te lopen in Thailand.
Waarschijnlijk zijn alle mensen die de gesprekken met Nederlanders zo missen wel gewoon mensen die nooit hadden moeten emigreren, omdat ze last hebben van heimwee.
Dat geldt ongetwijfeld ook voor alle verzuurde mensen.
Ik denk dat het komt omdat men de thai in de sky train aan het copieren is.
Zit soms in BKK in dit snelle vervoermiddel en dan kijkt ook iedereen verveeld, nors of zit te whatsappen. Het lijkt wel of iedereen op weg is naar een crematie of begrafenis.
Oops sorry daar word feestgevierd, gegeten, gedronken en gegokt.
Hmm ik vroeg dat een keer hardop aan mijn vrouw. met de opmerking wat zij ervan vond in LOS.
Mijn vrouw zat aan de overkant en ik ben van nature nogal luidruchtig. Heb veel in lawaaiomgevingen gewerkt. (niet doof maar spreek ook zachtjes erg luid).
De vrouw naast de mijne vond het wel grappig en moet heel hard lachen. de rest keek nog zuurder dar eerder. Hebben samen met de vrouw in een coffeebar een iced tea gedronken en er een leuk contact aan over gehouden.
Ik denk dat het zure kijken komt door aapjes gedrag en teveel sky train
Ik richt me niet op farang. Ik kwam naar TH om er mijn pensioen te genieten. In Thaise sferen en binnen Aziatische contexten. Ik richt me op mijn leven met mijn TH vrouw, en wij samen op onze TH omgeving.
Ik heb het geluk dat mijn schoonfamilie Engels spreekt. Geluk is in TH onontbeerlijk. Zonder geluk kun je niet in dit land. Mijn TH vrouw en ik hebben in NL lang en hard gewerkt, dus we nemen het ervan. Ook buiten TH landsgrenzen. Dat geluk is aan ons zelf te danken.
Ik ken wel een paar farang. Maar die hebben altijd problemen. Ik hou me er verre van. Vaak zijn zij te vinden in de kantine van de plaatselijke TescoLotus. Ze doen maar. Soms ga ik er even bij zitten. Even horen. Maar veel tijd ga ik niet spenderen aan geweeklaag over van alles en nog wat. Het zijn vooral frustraties: over verwachtingen die niet uitkwamen omdat ……………………. (vul in wat van toepassing is!) Maar het meest is toch wel dat zij zich zelf hebben aangedaan zich zo immens te vervelen. Een aantal van hen heeft zich vergist, en met het verstrijken der jaren ontbreekt het hen aan middelen en alternatieven.
Als ze klaar zijn met zitten, staan ze op en vertrekken ze naar de plaatselijke shoppingmall. Gratis airco.
Wat mij op valt in de commentaren dat de blik zo naar buiten gericht is en alle energie gaat naar het denken en het oordelen over wat de ander doet.
Ik merk dat als ik een goede stemming heb dan ik dan ook meer vriendelijk mensen zie en als ik een norse stemming heb dan zie ik geen vriendelijke mensen ofwel vallen ze mij niet op. Dit noemen wij selectieve waarneming.
Met enige zelfreflectie komen we een stuk verder.
Ik vind deze discursie steeds leuker worden. Ik zie een duidelijk verschil tussen de beleving van mensen die hier wonen en degene die korter of langer in Thailand verblijven.
Mensen die hier lange tijd wonen en leven hier. Hebben hun eigen kennisen kring en doen de normale huiselijke dingen. Tuin onderhouden, schilderen etc. Zij hebben niet meer het vakantie gevoel, want ze zijn hier THUIS. Ze worden niet allemaal bestolen zoals hier oven veel wordt aangehaald. Over het algemeen zijn ze makelijk in omgaan met zowel thai als buitenlanders. Ik kan de keren niet tellen dat een mij onbekende thai mijn koffie betaalde of zo maar wat te drinken geeft.
De vakantie gangers zijn veelal uitgelaten, ontdekken nieuwe dingen en willen dat delen. He daar loopt nog een falang wat leuk. Volgens mij is dat vaak nieuwsgieriheid. Maar in ieder geval kan het niet anders dat iedereen blij moet zijn, vakantie gevoel he.
Komen ze iemand tegen die dat gevoel niet heeft dan zal het wel komen omdat ze verkeerde keuze. Hebben gemaakt of dat ze bedrogen zijn door hun vrouw. Weet hierbij dat goede dingen ongeveer 3 x worden rondverteld en slechte ervaringen meer dan 20 x.
Het is niet allemaal zo slecht als de verhalen. Denk aan 3 x goed en 20 x slecht.
Daarnaast zijn er een aantal reacties van mensen, die wel in Thailand zouden willen wonen, maar niet durven. Elke negativiteid moet ze een bevestiging geven dat ze een juiste beslissing namen om niet naar Thailand te verhuizen.
juist heel veel waarheid in al die verhalen,
vergeet niet 95% expats is een vluchteling om een of andere reden dus zit vol problemen toen ze gingen en die problemen worden alleen maar groter helaas. dan nog geldproblemen, afgunst onder elkaar en de thai die de bloedzuiger uithangt. en dan nog verveling.
thailand is een mooi land en heeft veel te bieden en als je de regels volgt heb je een prima leven.
succes
Beste Toni.
Ik woon hier nu drie jaar en die ervaring kan ik helaas ( gelukkig ) niet met je delen.
De vraag is: wil IK wel contact met de ander falangen ?
Ik heb gemerkt dat wij Nederlanders erg nieuwsgierig zijn naar de ander en dan met name ” waar kom je vandaan ( stad of dorp ), wat heb je gedaan, heb je kinderen / kleinkinderen ect ect.
Binnen tien minuten weten wij alles van elkaar.
Ik zit daar niet op te wachten. Maar wil ik contact met de ander dan is dat zo gelegd.
Ik ben al heel lang weg uit Nederland en contact leggen met een Nederlander staat niet hoog op mijn wens lijstje. Ik geef meer de voorkeur naar een Engelsman een Australiër en zelfs ja naar een Duitser.
Maar terug komend op jouw ervaring dan moet ik je zeggen dat in en rond Pattaya de Falang er niet erg zuur bij loopt hoor. Valt best mee.
IK ben ERG tevreden hier !!!!!
Ik wil nog wat toevoegen
Je kan beter een thai als vriend hebben dan een farang
Als je een gesprek aan gaat met een thaise dan later kan je zeggen
Dat was leuk
Met een buitenlander kan je dat niet zeggen
wat jammer voor jullie dat jullie mij nooit zijn tegengekomen. Ik heb altijd een vriendelijke blik of groet voor iedereen,farang of niet, gratis en voor niets. Ik heb wel het voordeel dat ik nooit in een spiegel kijk. Dat laat ik aan anderen over.
Ik vind het nu nog meevallen, maar doorgaans haalt verzuring en geklaag hier de bovenhand.
Je moet er eens opletten, dan verschijnt er hier een fijn artikel over een mooi eilandje en dan zijn er hier mensen die meteen komen vertellen dat ‘dit eilandje’ verleden tijd is. Of de Thaise mensen willen je bedriegen, of iets dergelijks.
Het is in ieder geval meestal niet concreet!
Het is voor sommigen, waarschijnlijk zij die denken dat ze Thailand hebben uitgevonden en op de kaart hebben gezet, een reflex geworden om alle typische Thaise aspecten op een Westerse wijze te gaan beoordelen.
Voor alle duidelijkheid : ik vind deze blog een enorme bron voor heel veel praktische en relevante info, dus daarvoor nogmaals een compliment!!!
De reacties (het gekanker) van sommigen vanuit de Thaise zetel en de dagelijkse sleur ginder, zijn echter erg vaak oerconservatief.
ik snap niet dat die mensen daar blijven wonen??
Ik vind het prachtig dat ieder eigen ervaringen deelt, want dat laat gewaar worden hoe de wereld beleeft kan worden. Probleem ontstaat enkel op het moment als de eigen ervaring als de enige waarheid gezien gaat worden.
Er is een verhaal van een meester die zijn monniken rondom een grote steen zet en ze dan om te beurten laat vertellen wat ze zien vanaf hun point of view. Vervolgens liet hij telkens een plaats opschuiven en dan opnieuw laten vertellen wat ze zien. Tot ze helemaal rond gegaan zijn en ze dus beseffen dat vanuit een andere kijkhoek telkens wat anders zien. Dit is leven.