Ik vind het wel boeiend om te weten hoeveel lezers van Thailandblog zich bezig houden met de Thaise taal, hoe gevorderd ze zijn, hoe ze zich de taal hebben eigen gemaakt en welke obstakels ze tegenkomen. Een kleine enquête dus waar anderen misschien weer iets van kunnen leren.
Ik heb de indruk dat er toch steeds meer mensen zijn die Thais leren of willen leren. Het is misschien wel aardig en leerzaam om de ervaringen van deze mensen te noteren. Ik denk dat anderen daar ook veel aan kunnen hebben.
Ik heb daarom de volgende vragen bedacht:
- Op welk niveau zit u nu? Beginnend? Gevorderd? Zeer gevorderd? Vloeiend?
- Kunt u lezen en schrijven? Hoe goed?
- Hoe heeft u de taal geleerd?
- Hoe lang leert u al?
- Wat waren de grootste problemen bij het leren?
- Hoe gaat u zich verder bekwamen?
Laat ik het spits afbijten.
1. Wat een gewoon dagelijks gesprek betreft bijna vloeiend. Aan de telefoon denken de meeste mensen dat ik een Thai ben, misschien uit de Isaan of het Diepe Zuiden? want ik heb een wel zeker accent. Vleierij denk ik wel eens…. Bij gesprekken over moeilijker onderwerpen, politiek natuurlijk of technische zaken, reken ik me tot de gevorderden. Ik moet dan toch af en toe om opheldering vragen. Soms kan ik niet op een woord of uitdrukking komen.
2. Lezen gaat me goed af. De krant, documenten en eenvoudige literatuur kan ik goed aan. Moeilijke literatuur of poëzie zijn nog steeds een probleem: daar ben ik een beginneling. Bij schrijven zit ik tussen beginneling en gevorderd. Een gewone brief levert weinig problemen op maar er zitten altijd wel een paar grammaticale-stijl- of spelfouten in.
3. Ik begon al in Nederland, een jaar voordat ik naar Thailand verhuisde, met ouderwetse tapes die ik tijdens het autorijden beluisterde. Toen wij in 1999 in Thailand gingen wonen was één van mijn eerste bezoeken naar de middelbare school waar ik in de lerarenkamer vroeg wie mij Thaise les wilde geven. Na een jaar ging ik het buitenschoolse onderwijs volgen (zie noot). (In die tijd gebruikte ik ook alleen nog maar Thais om hier te communiceren). Ik zat in een groep van zo’n twintig mensen van middelbare leeftijd. Éen was zelfs 65 jaar oud. Ontzettend gezellig. Na drie jaar haalde ik mijn Thaise lagere schooldiploma en na nog eens drie jaar het diploma 3 jaar middelbare school. De staatsexamens waren heel gemakkelijk, alleen multiple choice. Ik had steeds een 6 voor Thais, een 7 of 8 voor de andere vakken. Daarna deed ik jammer genoeg niet veel meer aan de Thaise taal tot 5 jaar geleden toen ik na mijn scheiding met mijn zoon in Chiang Mai ging wonen. Ik heb nu weer twee uur Thaise les per week.
4. Zestien jaar dus, waarvan een zes jaar heel intensief d.w.z. 2-3 uur per dag.
5. De uitspraak van het Thais (tonen!) en de spelling. Ik moet dat laatste toch nog regelmatig opzoeken en maak vaal fouten.
6. Ik houd het maar zo. Lees en luister, praat en schrijf wat.
Noot: Het buitenschoolse onderwijs is een aanrader. In iedere tambon is er wel een school. Zaterdagochtend lessen en verder zelfstudie. Kost bijna niks, een klein bedrag en leerboeken. Het heet in het Thais: การศึกษานอกระบบ kaan seuksǎa nôhk rábop, meestal met een afkorting กษน koh sǒh noh genoemd. Redelijk te doen na 1-2 jaar intensieve zelfstudie.
Wat zijn uw ervaringen, voornemens en problemen?
Over deze blogger
-
Geboren in 1944 in Delfzijl als zoon van een eenvoudige winkelier. Gestudeerd in Groningen en Curaçao. Drie jaar als arts gewerkt in Tanzania, daarna als huisarts in Vlaardingen. Een paar jaar vóór mijn pensioen getrouwd met een Thaise dame, we kregen een zoon die drie talen goed spreekt.
Bijna 20 jaar in Thailand gewoond, eerst in Chiang Kham (provincie Phayao) daarna in Chiang Mai waar ik graag allerhande Thai lastigviel met allerlei vragen. Volgde het Thaise buitenschoolse onderwijs waarna een diploma lagere school en drie jaar middelbare school. Deed veel vrijwilligerswerk. Geïnteresseerd in de Thaise taal, geschiedenis en cultuur. Woon nu alweer 5 jaar in Nederland samen met mijn zoon en vaak met zijn Thaise vriendin.
Lees hier de laatste artikelen
Cultuur17 november 2024Schemering op de waterweg
Lezersvraag4 november 2024Uw mening over integreren in de Thaise samenleving
Opinie30 oktober 2024Hervorming van het monnikendom of anders komen er steeds nieuwe schandalen
Maatschappij28 oktober 2024Straffeloosheid na de Tak Bai massamoord op 25 oktober 2004
1. Ik mag mezelf wel gevorderd noemen. Ik kan mij in allerlei alledaagse situaties goed redden. In ieder geval goed uitdrukken wat ik bedoel, maar versta niet altijd wat de Thai zeggen. Vreemd is dat dat vaak alles of niets is. Sommige Thai versta ik perfect, anderen met moeite. Aan de telefoon vind ik wel lastig, maar dat vind ik ook al in het Nederlands. Het verstaan is sowieso het lastigste onderdeel. Het nieuws op de tv kan ik niet echt volgen. Natuurlijk maak ik ook nog fouten bij het spreken, maar ik beheers de uitspraak van de tonen behoorlijk en krijg daarvoor wel eens een compliment.
2. Ik kan vrij aardig lezen, maar doe er weinig meer aan, alleen als het moet. Maar dat is mij al vaak zeer goed van pas gekomen. Hier valt het nadeel weg dat ik iets op dat moment moet verstaan en heb er de tijd voor. Ik heb om het oefenen wel boeken en kranten gelezen, maar doe dat niet meer.
3. Beetje begonnen in 90-er jaren, tellen en zo. Toen ik er ging wonen in 2000 nog een vergeefse poging en een paar jaar later serieus. Heel veel tijd in tonen gestoken. Kunnen lezen helpt daarbij goed. Eigenlijk allemaal zelf studie. Ik heb wel een lerares genomen om mee te praten om de luistervaardigheid te trainen. Verder veel gehad aan het zwarte Fundamentals boek, de oude bandjes van AUA met toonoefeningen en vroeger Bangkok Post op dinsdag taalles. Al met al duurt het jaren voor je enig niveau hebt en denk je in het begin dat je de verkeerde taal aan het leren bent, zo slecht kun je echt communiceren. En ineens komt er een omslagpunt en lukt het wel. Mijn nadeel is ook dat is geen Thaise partner heb.
4. Serieus zo’n 6 jaar. Nu leer ik niet meer.
5. Bij het leren niet echt problemen, meer in het begin in de praktijk, In het bijzonder het exacte verstaan.
6. Ik ben tevreden zo, Ik kan mij redden en zal nooit het niveau van native speaker halen.
Alle antwoorden die Kees gaf, daar sluit ik me bij aan. Ik had Linguaphone als cassette-cursus destijds. In mijn huis (in Thailand) wordt uitsluitend Thais gesproken met partner, en met pleegzoon van 13 op Matthayom 2.
Amai, sterk hoor dat jullie de kracht hadden om door te zetten.
Mij lukt het dus niet. Ik ken enkele zinnen, kan tellen tot 100 en daar stop het.
Kom sinds 96 als toerist in Thailand.
Had toen al een boekje Assimil maar dit hielp me niet of nauwelijks waardoor je al snel overgaat naar Engels.
Wat voor mij het beste past is les gaan volgen in België maar ook dit is geen evidentie.
Weinig aanbod en/of ver van mijn woonplaats.
En op reis zie ik me niet achter de schoolbanken zitten dan wil ik vooral genieten.
Ik ben echt nog een beginneling als het om de Thaise taal gaat. In Nederland een zelfstudie aangeschaft bij NHA. Goed lesmateriaal met een media player waarop alle woorden uit de cursus in het Thai aan de orde komen, alsmede de 5 toonhoogtes. Inmiddels in Thailand (Udon Thani) gaan wonen. Ben nu ruim een jaar aan het leren, maar het gaat allemaal heel langzaam. Soms word ik er wat moedeloos van (vooral door het niet kunnen verstaan, van b.v. het Thaise nieuws) en heb ik de neiging ermee te stoppen.
Overigens kan ik via het toetsenbord goed uit de voeten met de Thaise tekens en kan ik, zij het erg langzaam, wel Thais lezen. Probleem is dan weer dat mijn woordenschat nog niet groot genoeg is (schat ik op ongeveer 1.200 woorden).
Ik wil toch wel doorzetten en misschien, na nog een jaartje zelfstudie, prive les gaan nemen. Maar perfect zal het nooit worden. Mijn doel is dat ik het meeste kan verstaan (zeker de Thaise nieuwslezers) en dat ik vrij eenvoudig met Thai kan praten. Daarbij is het natuurlijk ook nog eens zo dat ik hier in de Isaan zit, wat weer behoorlijk afwijkt van het BKK Thai.
Ik ben nu reeds 11 jaar getrouwd en woon nog steeds in België.
Ik heb de Thaise taal geleerd op een school te Antwerpen. Dit heb ik 1 jaar volgehouden doordat de lessen de zaterdag voormiddag doorgingen en dit voor mij eenvoudig was (transport). Dit is weer 3 jaren terug en ik ben veel vergeten. Thuis spreken we Engels en Nederlands en soms komt er een Thais woord te voorschijn. Ik merk op tussen mijn vrienden met Thaise vrouwen en mannen dat dit ook zo gebeurt in hun families.
De bedoeling is, mettertijd, mij te vestigen in Thailand en toch meer van de taal te leren. Gewoon omdat ik vind dat de mensen vlugger contact zouden zoeken met mij.
Ik wens die Thaise school te herbeginnen doch is dit nu de donderdagavond. Ik woon ongeveer 130km van Antwerpen. Tijdens de week is dit heel moeilijk voor mij (transport, late uur thuis).
Met boeken gaat dit wel maar mijn vrouw helpt mij er echt niet om de juiste uitspraken te doen. In West Vlaanderen wordt er geen Thais lessen gegeven. Dus Zelfstudie is dus de boodschap
Ben gevorderd, studeer een jaar of 4, nu al een tijd met LTP course. Kan aardig spreken, maar heb grote problemen met het verstaan/begrijpen van wat ze zeggen. Versta een aantal woordjes uit een zin, maar begrijp vaak het totaal niet.
Heeft iemand dat ook? Tips?
Dat hebben we allemaal in het begin. Zeg gewoon: khǒh thôot ná jang mâi khâo tsjai khráp khoen phôet wâa arai. ‘Sorry, ik begrijp u nog niet. Kunt u het nog eens zeggen?’ Dan zal de boodschap in gemakkelijker, kortere en langzamer taal worden herhaald.
1. Ik zie mezelf ergens tussen beginnend en gevorderd. Volgens mijn vrouw ben ik gevorderd. Mijn vrouw en ik spreken thuis gemengd Thais-Nederlands. Mijn vrouw leert Nederlands. In het dorp kan ik eenvoudige gesprekjes voeren, zolang het maar geen Isaans is… Ik kan mijn plan trekken.
2. Ik kan eenvoudige woordjes in het Thais lezen met de juiste toon. Maar zinnen zijn vaak moeilijk te ontleden, omdat ik niet goed weet waar de woorden beginnen/eindigen. Schrijven is beperkt tot letters (medeklinkers en klinkers)…
3. Ik ben begonnen met zelf Thais te leren, nadat het is afgesprongen met mijn eerste Thaise lief. Toen heb ik mij voorgenomen om Thais te leren, zodat ik daar met Thai kan praten. Dus ook met mijn schoonouders en mijn schoonfamilie. Zo leer ik ze ook beter kennen. En dat wordt absoluut geapprecieerd. Ik gebruik hiervoor de boeken en CD’s van Paiboon.
4. Ik ben in de zomer van 2009 begonnen met luisteren, fonetisch lezen en spreken. Pas zo’n 2 jaar geleden met echt Thais lezen. Maar thuis heb ik weinig (geen) tijd om te leren. In Thailand maak ik daar zeer gemakkelijk tijd voor vrij. (1x 4-6 weken / jaar)
5. De grootste problemen zijn lezen en onthouden! Ook luisteren is een heel groot probleem, omdat Thais snel en in de Isaan vaak onduidelijk spreken. Ik hoor zelf ook niet goed en zou normaal hoorapparaten moeten dragen, wat ik in de praktijk slechts zeer zelden doe…
6. Niet opgeven. Vaak Thais praten met mijn echtgenote. In Thailand proberen zoveel mogelijk zelf te leren…
Heb zelf geen hoge pet op van mijn beheersing van de taal! Als je de Thais zou moeten geloven is het echter allemaal prima. Ben in dezelfde tijd begonnen als de schrijver. Ook met cassettebandjes. Twee bandjes en een boek in een doos. Was niet goedkoop toen. In de sportschool werden de zinnen en woordjes er via een koptelefoon eindeloos ingedramd! Kan nog hele zinnen reciteren als betrof het religieuze geschriften. Heb er toch veel aan gehad. Zonder een basis kom je nooit echt op gang zoals je bij veel farangs ziet. Die basis leg je gewoon door ouderwets stampwerk.
Woorden leren. Honderden keren herhalen tot het muurvast in je hoofd zit.
Vanzelf gaat het niet zoals sommigen onterecht menen. Alleen kinderen lukt dat.
Soms voer ik hele gesprekken met Thaise mensen en dat stemt optimistisch: Ik kan het!
Echter: Sommigen lijken plots geen snars te verstaan als ik iets tegen ze zeg. Vooral in Zuid Thailand ondervond ik grote communicatie problemen.
Wat opvalt is dat als Thaise gesprekspartners ook engels beheersen ze mijn Thais ook beter verstaan. Verstaan zij door hun beheersing van het engels mijn farang accent beter? Twee familieleden spreken heel redelijk engels maar toch spreken wij onderling Thai
Ga ik over naar het engels omdat dat voor mij gemakkelijker is dan weigeren ze en gaan gewoon verder in het Thais.
Een voordeel: Mijn vrouw woont hier al meer dan 12 jaar maar heeft nog zoveel moeite met Nederlands dat de voertaal hier in huis voornamelijk Thais is. Kinderen zijn hier niet. In het restaurant leer je ook geen Nederlands want daar werken enkel Thaise lui. Anders zou ze wel gedwongen zijn Nederlands te leren spreken.
“Wat opvalt is dat als Thaise gesprekspartners ook engels beheersen ze mijn Thais ook beter verstaan”.
Beste, het zal met het opleidingsniveau te maken hebben.
Sommige Thai zijn tot hun 14 naar school geweest, en kunnen zelf amper correct Thai lezen of schrijven. Laat staan mooi/schoon Thai praten.
En als een Thai dialect praat, mag je nog tot de gevorderden behoren, je zal ze amper verstaan?
Groeten.
Thais is de zesde of zevende taal die ik begon te leren en veruit de moeilijkste, vooral wat uitspraak en het onthouden daarvan betreft. Ik ben na vier jaar nog steeds een beginneling. Temeer omdat ik met mijn vrouw meestal Engels spreek. Wel intussen met veel Thaise woorden en ik kan me ook wel redden in een winkel.
Mijn excuus dat ik er in de laatste tijd niet veel aan gedaan had, was omdat ik me teveel met andere dingen bezig hield.
Bovendien leer ik nog steeds taal nummer vijf: Japans. Daarmee ben ik begonnen toen ik nog werkte en daarmee zal ik doorgaan totdat ik het niet meer kan. Ik vind het persoonlijk een veel mooiere taal en ook veel interessanter dan Thais.
Maar dat neemt niet weg dat ik niets aan Thais zou doen.
Mijn taalcursussen zijn doorgaans Amerikaanse cursussen: Pimsleur en Rosetta Stone. Daarnaast heb ik ook nog een aantal boeken en taalprogramma’s op mijn pc.
Nu de grootste werkzaamheden thuis af zijn, kan ik me er weer de tijd voor nemen en ga ik door met Thais, naast Japans.
Ik ben er ergens rond 96/97 (dacht ik) mee begonnen.
Gewoon omdat ik al enkele jaren naar Thailand ging, en wat meer over de taal wilde weten.
BLezen/ schrijven had ik toen wel vrij goed onder de knie.
Grootste probleem is de juiste tonen meegeven aan letters en woorden.
Voorbeeld. Je kan het dan wel begrijpen en lezen als een stijgende toon, het stijgend laten klinken is nog iets anders
Na twee jaar mee gestopt door omstandigheden en eigenlijk nooit meer verder tijd in gestoken.
Heb ik nu wel spijt van dat ik toen niet verder gedaan heb.
In het dagelijkse leven hier in Thailand is het nu thuis een combinatie van Nederlands/Engels en Thai.
Planning is wel om het terug op te pakken en mij terug opnieuw wat meer op de taal toe leggen.
Hoe ? Daar ben ik nog niet uit maar de tip van Tino (zie zijn noot) hou ik zeker in gedachte.
Ik ben er ergens rond 96/97 (dacht ik) mee begonnen.
Gewoon omdat ik al enkele jaren naar Thailand ging, en wat meer over de taal wilde weten.
Basis van het lezen en schrijven had ik toen wel vrij goed onder de knie. Simpele teksten gingen vrij vlot. Probleem was dat mijn woordenschat te beperkt was, zodat ik niet altijd begreep wat ik las als de teksten wat moeilijker werden.
Het spreken was een groter probleem, en dan vooral de juiste tonen meegeven aan letters en woorden.
Voorbeeld. Ik kon/kan dan wel lezen en begrijpen dat een letter of woord een stijgende toon heeft, het ook stijgend laten klinken als het uit mijn mond komt was blijkbaar een groot struikelblok.
Na twee jaar mee gestopt door omstandigheden en eigenlijk nooit meer verder tijd in gestoken.
Heb ik nu wel spijt van dat ik toen niet verder gedaan heb.
In het dagelijkse leven hier in Thailand is het nu thuis een combinatie van Nederlands/Engels en Thai.
Planning is wel om het terug op te pakken en mij terug opnieuw wat meer op de taal toe leggen.
Hoe ? Daar ben ik nog niet uit maar de tip van Tino (zie zijn noot) hou ik zeker in gedachte.
1. In het dagelijks leven spreek ik het (bijna) vloeiend. Dat geldt ook voor onderwerpen over de economie of politiek. Ik spreek Thais 70% van de dag en heb een centraal Thailand accent. Isarn of Zuid Thais kan ik wel redelijk volgen maar niet spreken. Als ik van taal wissel, bv na lang engels of Nederlands te hebben gesproken kan ik soms niet op het juiste woord komen. Maar dat geldt ook voor engels of nederlands.
2.ik kan het goed lezen maar slecht schrijven.
3. Ik heb 35 jaar geleden een cursus lezen en schrijven gevolgd. Maar het meeste heb ik geleerd door mijn kinderen te helpen bij het maken van huiswerk, beginnend bij de kleuterschool. Ik denk dat ik daarom ook geen buitenlands accent heb en de tonen automatisch goed gaan. Aan de telefoon denkt men dat ik een Thai ben.
4. 35 jaar dus al. Leren doe je dagelijks.
5.de vele uitzonderingen bij het schrijven ervaar ik als het lastigste van de geschreven taal. Zelfs een Thai met goede ipleiding weet vaak niet hoe een woord correct wordt geschreven.
De ‘classifiers’ zijn lastig altijd goed te hebben.
6.verder bekwamen volgt vanzelf. Behalve de cursus 35 jaar geleden heb ik nooit formeel les gehad en ook geen plannen daar nu mee te beginnen.
Hoe goed kent u de Thaise taal, meneer Kuis?
Wel, dat valt vaak vies tegen. Ik mijn noot hierboven schreef ik over het buitenschoolse onderwijs met als afkorting กษน. Fout! Dat moet zijn กศน met een soh saalaa. Kok soh noh.
Gelukkig schreef je geen กกน
ตลกเลย ก.ก.น.
Voor de grap vraag ik een Thaise dame wel eens wat สสส betekent. Wat jij dat?
Weet jij dat?
Moderator: Niet chatten svp.
Woon hier nu twee jaar en ga elke zaterdag en zondag morgen 1 uurtje les volgen bij een jonge lerares (28) die normaal thais engels geeft in commerciele taalschool in Cha Am. Ik ga er prive, na haar weektaak en ze heeft nog twee andere studenten, van franse afkomst. Nu al bijna 1,5 jaar. In het begin volgde wij haar leerplan, maar al snel schakelde wij over op wat ik dagelijks gebruik. Nu vertel ik mijn meegemaakte verhalen iedere week aan haar volledig in het thais. Natuurlijk is ze hier ook blij mee want de pikante zaakjes…ja ja, hoe preuts ze ook is, die wil ze zeker weten. Ze is snel om mij te onderbreken en te verbeteren zo op vlak van correcte uitspraak als van tonatie. Zelf was ik in het begin verlegen, steeds in haar mooie ogen te kijken, naar haar mooie haren. Deze zaken helpen het aanleren van de taal. Mijn vrouw was er van in begin tegen dat ik thais zou leren om reden van dat ik vlug contact met anderen zou leggen…nml met andere vrouwen en inderdaad, ik praat graag wekelijks met mijn massagedame, volledig in thais.
Het lukt vrij goed, ondanks dat mijn lief vrouwtje in begin weigerde thais te praten met mij. Nu weet ze dat er geen houden meer aan is. Het is handig als je zelf naar de winkel gaat, vraagt aan de mensen traag te spreken en dan gaat het snel en vlot.
Ik schrijf ook veel op, maar tijdens de week gaat het boekje nooit open…mijn spannende verhalen circuleren in het thais in mijn hoofd. Nu ben ik blij dat terug naar school kan gaan…ja..dat was vroeger anders…
Raad: neem niet te veel hooi op je vork en gebruik de woorden wat je geleerd hebt in het weekend.
Over twee maanden start ik met schrijven.
Sawasdee khrab!
44 medeklinkers en 15 klinkertekens waarvan minstens 28 klinkers kunnen worden gevormd plus 4 toontekens terwijl de grondtekens de medeklinkers zijn met een impliciete klinker of consequent aangepast om een andere dan de impliciete opvolgende klinker aan te duiden, waarbij de klinkertekens links of rechts van of boven of onder de corresponderende medeklinker worden geplaatst. Of een combinatie daarvan natuurlijk. En aan het eind van een woord spreek je een teken anders uit dan wanneer dat teken ergens anders staat. Soms.
Van deze wijsheid kennis genomen hebbende wordt het mij zwaar te moede.
Nee, voor mij is het niet weggelegd. Zelfs met namen van meisjes heb ik moeite. Als ik op bepaalde namen niet elke dag oefen, maak ik van de eerste letter die je bijvoorbeeld als een combinatie van een k, een g, en een halfzachte g, met een vleugje dzj uitspreekt alweer een potje en geef ik het op. Dan krijg ik ongelooflijke trek ik een koud flesje bier en moet ik niet vergeten de laatste lettergreep van de bekende merk/familienaam uit te spreken alsof er net iemand op mijn tenen is gaan staan, anders mislukt deze missie ook.
Mijn bewondering voor mensen die er wel in slagen het Thais onder de knie te krijgen is enorm.
Ik houd het op wat veel gebruikte uitdrukkingen en bekende woordjes, plus de getallen, die zijn niet moeilijk en erg handig.
De taal is de grootste barrière, het zal mij nooit lukken eens met een leuke kwinkslag uit de hoek te komen. Ik denk dat het probleem door vele expats aanvankelijk wordt onderschat. Ik zou er persoonlijk niet aan moeten denken permanent in een land te verblijven waar je de mensen niet verstaat en de teksten niet kunt lezen.
ik zou het willen leren maar waar moet ik daarvoor zijn in thailand woon in Udon Thani en mijn vrouw is van daaren we gaan nu voor 6 mand naar daar dus ik wil wel wat bijleren van thai’s
gr Pierre
1) Beginnend/gevorderd. Ik kan me op de markt en in een 1 op 1 gesprek redden. Ondanks dat ik de taal nu 16 jaar niet meer actief spreek, is dat wat ik wist nog steeds aanwezig.
2) Ik kan een beetje lezen en schrijvend, maar weet vaak niet wat ik lees…
3) In 1996 werkte ik in Chachoengsao op een plek met Thaise collega’s die geen Engels spraken (sprak ik overigens ook niet). Ik heb daar in korte tijd de beginselen van het Thai en Engels (toen ik een Zweedse collega kreeg) geleerd. Na een maand ben ik in Phuket gaan werken, hier werkte ik ook samen met Thaise en internationale collega’s en ik had veel contact met de lokale bevolking en sprak met hun in het Thai. Ook had ik een paar Thaise vrienden die geen Engels spraken. Later kreeg ik Thaise schoonfamilie die ook geen Engels sprak. Tevens ben ik naar de Songkla university geweest voor een cursus Thai, hier leerde ik de beginselen van het schrijven en lezen.
4) Tussen 1996 en 2000 op de straat en een half jaartje 1 uur per week in school. Daarna sprak ik met mijn Thaise man Thinglish, eenvoudig Engels met Thaise grammatica en zowel Thaise als Nederlandse woorden. Een mengelmoes die niet goed voor onze beide taalontwikkeling was maar waarin we elkaar wel heel goed konden verstaan.
5) Ik vind het lastig om te leren welke “k” bijvoorbeeld bij welke toonhoogte hoort koh kai of koh khai is dat nu een midden of lage toon b.v.? Dit geeft vooral problemen bij het schrijven.
6) Ik wil graag beter Thai leren spreken en lezen/schrijven. Dit omdat ik voornemens ben over een aantal jaren weer in Thailand te gaan wonen. Ik heb zelfstudie boeken waarmee ik hopelijk mijn woordenschat kan vergroten en schrijfvaardigheden kan verbeteren.
Het blijft een mooie taal!
Mijn Thai komt niet verder dan taxi Thai: links, rechts, rechtdoor, 0-9999, warm, koud, ja, nee, lekker, stinken, enzovoort. En uiteraard wat lieve (juub, jubu jubu, chan rak thur), ondeugende of vulgaire woorden (hee, hoi, ham).
Toen ik mijn vrouw leerde kennen was een van haar eerste vragen of ik ook Thais sprak, toen ik zei dat ik niet verder dan ja/nee en “khun suay” (ongetwijfeld zodanig uitgesproken dat het geen compliment was) , kwam was dat een uitnodiging om mij meer woordjes te leren. Ze liet me het liedje Rak Na Dek Ngo van de Thaise band Pink horen ( Tino nog bedankt voor je vertaling) en leerde me in de eerste dagen van ons chatten woordjes als jub (kus), jubu jubu (kus kus maar dan met een Japans tintje, iets voor de jeugd) en vulgaire woordjes. 555 We hadden de grootste pret en niet veel later vroeg ze of ik eigenlijk niet meer dan jubu jubu met haar wilde. Ja ik wel maar ik dacht eigenlijk dat zij het gewoon leuk vermaak vond om zo’n buitenlander Thais te leren. Toen ik schreef dat ik haar eigenlijk wel een hele leuke dame vond zei ze me dat ze ook wel meer met mij wou. Zo kwam na een korte ontmoeting in het echt, gevolgd door een paar dagen chatten onze relatie tot stand.
Maar toen zijn we ons ook gaan richten op het Nederlands. Mijn schat wou graag dat ik ook Thai zou leren en daarna Isaan (Lao), de redenen natuurlijk evident: dat ik me daar ook zelfstandig zou redden en niet totaal afhankelijk van haar zou zijn. Diverse vrienden spreken redelijk Engels maar veel familie en vrienden zeer beperkt en hoe het is toch meer sanook als je met zijn alle kunt praten. Onze focus lag dus eerst op haar Nederlands. Na haar immigratie zei ze enigszins gepikeerd dat ik nog te vaak Engels sprak. Dat vond ze niet leuk: ik woon nu in Nederland, ik moet Nederlands leren praten want anders lachen de mensen mij uit en kan ik ook niet zelfstandig zijn. Toen praktisch alleen nog maar Nederlands met haar gepraat en niet langer uit gemak op het Engels.
In de tussentijd taalboekjes gekocht van o.a. Poomdam-Becker en de NL vertaling van een leerboek door Ronald Schuette. We stonden op het punt om haar Nederlands af te sluiten op de laatste onderdelen en aan mijn Thais te beginnen. Tragisch genoeg is mijn vrouw verongelukt (september verleden jaar) en is het hier nooit van gekomen. Of het er ooit nog van komt? Geen idee. Als ik een Thaise zou treffen zeker wel maar ik ben nooit op zoek geweest naar een Thaise. De liefde trof ons beide onverwacht en of ik nu weer toevallig een Thaise tref is de vraag nog maar.
Het lijkt mij niet meer dan normaal dat je tenminste probeert de taal van je partner of de taal van je (toekomstig) woonland te leren. En uiteraard helpt je partner dan maar is een valkuil wel het terugvallen op de gemeenschappelijke taal (Engels). Als de partner niet wilt dat je fatsoenlijk kan meepraten en zelfredzaam ben zou ik me zorgen gaan maken.
Vergat ik nog te schrijven dat ik de taal alleen gebrekkig spreek als echte beginneling. Thuis 97% Nederlands met elkaar, 1% Engels en 2% Thai. Zo fluisterde mijn schat me natuurlijk lieve woordjes in het Thais in, en ik weleens bij haar. De momenten dat ze mij of ik haar een snuifkus gaf gevolgd door lieve Thaise woordjes staan me nog goed bij. Ik mis dat, kid teung laai laai. Ik schrijf dit met pijn en verdriet. 🙁
Beste Rob V.,
Jouw verhaal was heel mooi om te lezen, maar het einde sloeg bij mij werkelijk in als een bom. Heel droevig en ik begrijp heel goed dat je jouw vrouw heel erg mist. Hierbij betuig ik u mijn medeleven.
Jij vertelt ook heel goed dat het leren van een andere taal niet echt serieus aangepakt moet worden, maar dat het ook spelenderwijs kan. Dit is Thai: sanoek. Deze sanoek kan heel stimulerend werken bij het leren van een taal.
Je schreef ‘Poomdam-Becker’ en dat doet mij denken aan ‘Paiboon’ met Benjawan Poomsan Becker (en Chris Pirazzi) als auteurs… Dat is dezelfde kursus die ik gebruik (zie mijn eerdere reaktie).
Zeg nooit nooit… Maar het zal nooit meer hetzelfde zijn als het geweest is… Maar het kan een eerste bouwsteen zijn naar een verdere toekomst… Het kan een uitnodiging van jouw vrouw geweest zijn om iets te doen met haar taal in haar land… Laat de moed niet in jouw schoenen zakken!
Ik wens u oprecht veel moed toe!
Beste Daniël, dank. Pret en dagelijks ondergedompeld worden in een taalbad helpen enorm. Dan leer je op een leuke manier woordjes. Dat komt dan weer van pas bij het echt studie en blok werk (met de neus in de boeken),
Ik bedoelde inderdaad Poomsan Becker. Maar dat begint al pittig met de leestekens enzo. En de voorbeeld zinnetjes kai-kai-kai en mai-mai-mai (diverse tonen) waren dolle pret. Ik heb mijn lief gezegd dat Thai gek zijn met zo’n taal. Nederlanders ook hoor met hun grammatica. Als ik de Thaise taal ooit serieus onder de knie krijg dan zou mijn lief daar zeker blij of trots op geweest zijn. Zeg nooit nooit.
In mijn anekdotes heb ik ook enkele herinneringen met taal opgenomen. Valt te vinden als je op het trefwoord ‘Weduwnaar’ (brieven van een) zoekt. Maar ik stop hier anders wijken we af van de Thaise taal en wil niet gaan chatten hoe sanoek dat ook mag zijn.
1 Ik denk dat ik op het niveau zit van gevorderd in het spreken. Ik kan een redelijke conversatie voeren in het Thais over alledaagse zaken en wat belangrijker is, de Thaise mensen verstaan wat ik zeg. Dat is in het begin wel anders geweest. Het moet echter niet te ingewikkeld worden, want dan kan ik het niet meer volgen. Hangt ook af in welke streek je bent. In Bangkok kan ik het redelijk volgen als ze langzaam spreken, maar met sommige Thai heb ik heel veel moeite om ze te verstaan. Maar dat heb je ook in Nederland: Fries, Limburgs. Maar kennis maken met iemand, waar ze vandaan komt, hoeveel kinderen, welk werk, hobby’s etc. gaat me vrij makkelijk af. Krijg de laatste jaren ook vaak complimenten dat ik goed Thais spreek (maar ik weet zelf wel beter natuurlijk, ik zit op het niveau van een 4 jarige denk ik.)
2 Langzaam lezen kan ik wel aardig, alleen begrijp ik vaak niet wat het betekent. Ik weet dan wel een aantal woorden in een zin, maar niet genoeg om dat volledig te begrijpen. Ook dat gaat de laatste 2 jaren beter, omdat ik 15 uur les heb genomen in lezen en schrijven hier in Nederland, en daar ga ik zeker mee door. Het beheersen van lezen en schrijven helpt behoorlijk mee om de Thaise taal beter te spreken heb ik gemerkt. Schrijven is een stuk moeilijker omdat ik nog steeds geen logica zie wanneer je welke letter moet gebruiken, bv de th, de kh, ph etc. daar zijn verschillende versies van. Volgens mij zit er ook geen echte logica in. Ik zie dat hetzelfde in het Nederlands: wanneer gebruik je ei en wanneer ij of ou en au. Als Nederlander weet je dat gewoon. Maar we geven het niet op, we gaan stug door met leren. Heb flink veel liedjes vertaald Karabou (Thaise popgroep) in fonetisch Thai/Nederlands. Dat ging me goed af. Speel nu ook enkele liedjes daarvan op de gitaar inmiddels. P.s. Doet het erg goed bij de Thaise dames, hoewel het me daar niet om te doen is.
3. Na diverse vakanties in Thailand leek het me wel slim om ook de taal te leren. Heb 10 privélessen gehad in Nederland bij een uitstekende lerares, die me ook de 5 tonen in het Thais liet oefenen, daar heb ik veel aan gehad. Daarna met een vriend woordjes oefenen in het Thais elke week 1 of 2 uur en steeds weer nieuwe woorden erbij leren. Op een gegeven moment liepen we daar in vast, omdat we merkten dat sommige woorden gewoon niet blijven hangen. Inmiddels ken ik wel 1000 woorden of meer, maar dat is eigenlijk nog te weinig om een taal te leren. En als je wat ouder bent merk je dat na een aantal maanden je de helft van de woorden weer vergeten bent. Dat maakt het ook lastig. Een jaar of 4 volledig gestopt met het leren van de Thaise taal, helemaal niets gedaan op dat punt. Met de achterliggende gedachte het wordt toch niets en zal het ook nooit gaan worden. Vorig jaar toch weer opgepakt, maar nu met het lezen en schrijven en dat heeft me een aardige zet weer in de goede richting gegeven. Ik kreeg weer plezier in het leren.
4 Al met al ben ik al een jaar of 10 bezig om de Thaise taal proberen te leren met wisselend succes.
Het blijft gewoon een lastige taal om te leren voor Hollanders, je moet er echt wel veel tijd en energie in steken heb ik gemerkt.
5 Het grootste probleem voor mij was om de woorden die je al kent in vloeiende Thaise zinnen om te zetten. Daarnaast het onthouden van de woorden die je al kent. Als je alleen maar op vakantie gaat voor 4 weken, dan merk je dat een hoop woorden je weer niet te binnen schieten als je ze nodig hebt.
Heeft ook met de leeftijd te maken denk ik.
6 Ik ga nu weer vrolijk door met leren. In september ga ik weer 5 lessen volgen van 1,5 uur om het lezen en schrijven beter onder de knie te krijgen.
Trouwens een aanrader voor iedereen die Thais wil leren in Nederland.
Ze woont en geeft les in Leidsche Rijn (Utrecht) en is echt goed en niet duur.
Haar e-mailadres is [email protected]
Ze geeft les in alle niveaus van beginnend tot meer dan gevorderd.
Ze bereidt de lessen altijd heel goed voor.
Een aanrader voor iedereen die denkt dat de Thaise taal niet te leren is.
Volgend jaar ga ik in Thailand wonen en ga dan uiteraard elke week een uur of 4-5 Thaise les volgen.
Een lastige taal, dat Thais. Qua structuur niet ingewikkeld – immers: geen vervoegingen/naamvallen van werkwoorden of zelfstandige naamwoorden, geen verschil tussen enkel- en meervoud, enz. – maar die tonen……….. De Thaise oren zijn hier zo op gespitst dat ze een buitenlander die in feite het goede woord te pakken heeft maar er qua toonhoogte/intonatie of klinkerlengte maar een ietsje náást zit, vaak niet begrijpen.
Die structuur van de Thaise taal komt overigens terug in het ‘Thenglish: denk bij voorbeeld aan het vaak gehoorde ‘no have’ – ‘mai mie’.
Ook ik heb mij de afgelopen jaren verdiept in de Thaise taal, in het begin heb ik de cursus Thai Trainer III aangeschaft via de computer en ik moet zeggen dat ging redelijk, van de 90 lessen was ik al over de helft en het ging steeds beter.
Dit alles deed ik in Nederland en als ik dan weer een maandje naar Thailand ging dacht ik het reeds geleerde wel even in de praktijk te kunnen testen. Nu dat viel even vies tegen want de meeste stonden me aan te kijken alsof ik net uit een boom gevallen was.
Het gros sprak ik verkeerd uit omdat ik mij op dat moment nog niet zo in de toonhoogtes had verdiept.
Ik werd daar aardig depri van en dacht bij mijzelf dat schiet ook niet op en heb daar toen een aantal jaren niks meer mee gedaan.
Mijn vriendin sprak goed Engels (beter dan ik) en daar hield ik het dan maar bij.
Na verloop van tijd kwam mijn pensioen datum steeds dichterbij en aangezien het mijn bedoeling was om dan 8 mnd per jaar naar Thailand te gaan vond ik toch dat ik er weer eens aan moest beginnen.
Ik ben van mening dat als je voor jezelf besluit om zo lang naar een ander land te gaan je op zijn minst een beetje de taal moet (proberen) te spreken.
Omdat het reeds geleerde mij niet echt bevredigde (sorry ik weet geen ander woord) heb ik besloten het op een andere manier te proberen nl. eerst proberen te lezen en te schrijven in combinatie met de woorden die ik nog wist, dat kwam dus neer op het leren van 44 medeklinkers en ze natuurlijk ook te kunnen schrijven, dat heeft een tijdje geduurd voor ik dat allemaal doorhad, dat is ook logisch als je er al vanuit gaat dat er al 6 verschillende k’s zijn en waar die K voor staat hangt dan weer van de uitspraak af en zo kan ik nog een aantal voorbeelden geven.
Hierna ben ik mijn gaan verdiepen in de klinker(tekens) omdat de uitspraak van elke medeklinker wordt bepaald door het klinker(teken) wat hieraan gekoppeld is.
Ik dacht dus dat wel wat makkelijker zou gaan want daar zijn er maar 32 van maar al snel bleek dat ook een vergissing te zijn omdat er bijv al 4 E”zijn, voor de kenners e,ee,E,EE en O”s ook 4 o,oo,O,OO en ga zo maar door.
Zowel bij de medeklinkers als bij de klinker(tekens) waren er een aantal die ik steeds door elkaar haalde maar na de nodige g;dvers en anti depresiva (geintje) kan ik nu wel zeggen dat ik ze allemaal ken.
Zowel herken als zelf kan schrijven.
Het komt er nu dus een beetje op neer dat als ik een woord zie in het Thai:s dat ik dan weet wat er staat en hoe je het uitspreekt maar niet weet wat het woord betekend dus dat schiet ook (nog) niet op.
Ik ben dus weer teruggevallen op de cursus Thai Trainer III en combineer dat gelijk met het Thaise schrift.
Ik ben ondertussen met pensioen en dus 8 maanden in Thailand en 4 in Nederland waardoor ik ook wat meer tijd heb.
Waar ik nu tegenaanloop is het feit dat een Thai geen hoofdletters gebruikt en ook geen spatie”s tussen de woorden laat en geen komma/punten ECT. Dus ik moet nu goed kijken wanneer een zin of woord begint of eindigt.
Al met al ben ik nu in totaal 3a4 jaar bezig, het laatste jaar wat meer dan voorgaande jaren en ik probeer elke dag die 44+32 enge tekens te herhalen want anders ben ik die na 2 weken ook weer vergeten en ik wil mijzelf niet voor de tweede keer in de maling nemen.
Tot slot moet ik zeggen dat ik het erg moeilijk vind maar wel leuk zeker als op een gegeven moment het bathje zo af en toe eens valt.
Peter Bol
1. Lastig om mijn niveau in te schatten. Zeker niet vloeiend of zeer gevorderd. Maar toch minstens een gevorderde beginner, denk ik.
2. Ik kan veel van de – uit een zin bestaande – Facebook berichten van mijn vrouw en haar FB-vrienden lezen. Maar lang niet alles. Korte verhalen, krantenartikelen, laat staan een boek kan ik (nog) niet lezen. Schrijven kan ik het Thais nog veel minder.
3+4. Ik kom in Thailand sinds 1990 en vanaf dat moment heb ik woordjes geleerd. Tellen als eerst. Daarna iedere vakantie (om de twee jaar) wat meer woordjes en later werkte ik, zo nu en dan, ook thuis in Nederland met hulpmiddelen, zoals van de bibliotheek geleende cd’s, aan mijn woordenschat. Maar tijdens vakanties in Thailand leerde ik toch altijd de meeste woorden en zinnen.
Met lezen en schrijven ben ik zo’n tien jaar terug begonnen door eerst het alfabet er in proberen te stampen. En ook dat ging soepeler tijdens vakanties in Thailand. Ik heb daar tijdens het rijden altijd de autokentekens bij gebruikt als hulpmiddel. Sinds een paar jaar heb ik ook een cursusmap (voor beginners en gevorderden) met bijhorende cd’s . Maar soms heb ik geen tijd of genoeg energie om daar consequent, gedurende langere tijd mee aan de slag te gaan.
5. Tonen en uitspraak zijn nog steeds een groot probleem en ik heb niet veel mogelijkheden om spreken en luisteren te oefenen in de praktijk. Mijn vrouw is Thais en van haar heb ik door de jaren heen uiteraard veel opgepikt, maar zij is geen lerares. Daarom heb ik ook veel meer aan de praktijk tijdens vakanties.
6. Ik blijf mijzelf langzaam ontwikkelen. Iedere stap is er immers een. Ik merk na iedere vakantie vooruitgang en familie en vrienden in Thailand spreken soms Thais met/tegen mij dat ik de indruk krijg dat zij vinden dat ik verder ben (meer versta en begrijp) dan dat ik zelf vindt. Dat moedigt aan. Mijn grootste stappen zal ik echter – ooit – gaan zetten als ik er woon. Wanneer dat ook mag zijn.
*En misschien komt er een kans om in Nederland les te krijgen van een master. Want als ik het goed heb ik een poosje terug gelezen dat Tino terugkomt naar Nederland in verband met de studie van zijn zoon. Dus wellicht dat hij zijn kennis en kunde wil overdragen aan geïnteresseerden. Ik sta vooraan!
Groet,
Michel
1. Beginnend.
2. Ik begin steeds meer letters te herkennen en soms ook woorden en opbouw van samengestelde woorden. Maar het is nog mondjesmaat. Ik weet net genoeg om te weten wat en hoe ik moet zoeken. Dat is in ieder geval al erg handig 🙂
3. Een aantal maanden wekelijks les gehad van een Thaise in NL. Daar goed inzicht gekregen in de structuur van de taal, en veel letters geleerd. De lesmethode was echter gericht op kleuters, maar die moeten wel leren schrijven, maar kennen de taal al. Ondanks het enorme enthousiasme van de juf liepen we daar dus vast. Pas nu onze verhuizing in zicht komt pakken we het weer wat fanatieker op.
4. Een jaar wat intensiever, 2 jaar nauwelijks en nu weer wat meer.
5. De tonen en het zeer afwijkende schrift.
6. Momenteel woordjes leren via apps. Straks misschien les (iemand een goeie tip in omgeving Chiang Dao?).
De vertaal-apps worden overigens steeds geavanceerder. Ik heb er nu een waar ik Engels inspreek en er Thai uitkomt, zowel spraak als schrift. Ik kan dat checken door het Thai terug te vertalen en zie zodoende dat de vertaling vrijwel altijd goed is.
Wellicht nog aardig te vermelden dat ik vaak als tolk heb opgetreden bij juridische conflicten en tevens tijdens een getuigenis bij de rechtbank. Rechtstreeks vanuit het Nederlands of Engels naar het thais en omgekeerd. Dus mocht iemand dat nodig hebben dat hoor ik dat wel. Wel tegen betaling uiteraard.
Een andere, maar verwante zaak is natuurlijk dat de Thais zelf eens een woordje buiten de deur zouden moeten leren spreken. Mijn zwager, goede opleiding en baan, kwam daar achter toen we eens samen door Cambodja reisden. Mijn vrouw wilde niet mee, dus moest hij mee om te zien of ik me niet met vrouwen zou bezig houden. Toen hij erachter kwam geheel van mij afhankelijk te zijn omdat hij geen Engels sprak nam hij zich toch voor hier wat aan te gaan doen
Is er nooit van gekomen natuurlijk.
Wat ik bedoel: Thais wordt natuurlijk maar in een heel beperkt gebied gesproken.
Net als Nederlands. Daarom hoeft een Amerikaan, ook al komt hij hier jaren wonen, eigenlijk geen Nederlands te leren.
Thais leren is hetzelfde als Albanees leren bv. Kost veel energie, maar wat heb je er eigenlijk aan als je er niet permanent woont?
Ik spreek ook Spaans. Daar kan ik me in heel Latijns Amerika (zelfs in Brazilië (Portugees) verstaat men mij goed) Kan er mee naar Spanje natuurlijk, Portugal gaat ook goed! Thais? Alleen Thailand, hooguit kan men er in Laos nog iets mee.
Woon hier nu bijna 10 jaar in Bangkok en ben in het leren van de Thaise taal eigenlijk niks opgeschoten. Versta wel veel meer dan ik kan spreken. Misschien enerzijds luiheid, anderzijds is er helemaal geen noodzaak om Thais te leren. MIjn vrouw is manager van een internationaal opererend bedrijf en spreekt uitstekend Engels; zo ook haar broer en haar vader. We hebben geen kinderen. Ik spreek dus eigenlijk altijd Engels en zelden of nooit Thais of Nederlands.
Ik werk als docent op een universiteit en alle lessen gaan in het Engels. Studenten dienen Engels te spreken, ook onderling. Geldt ook voor mijn Thaise collega’s. En van een buitenlandse docent verwachten ze ook dat die Engels spreekt en dat waarderen ze omdat ze daarmee hun eigen Engels verbeteren. De situatie zal wel veranderen als ik met pensioen ga en ga verhuizen naar het Noordoosten. Maar dan heb ik ook tijd genoeg om Thais te leren.
Hulp gevraagd:
De ex-man van een vriendin van me hier in Nederland is overleden en het telefonische contact met zijn weduwe in Thailand verloopt zeer moeizaam. Zou iemand genegen willen zijn om te helpen met het vertalen?
Gelieve je te melden/te mailen naar [email protected]