KLM Meet & Seat
In The Nation las ik recent een “traveltip”, dat airBaltic, de luchtvaartmaatschappij van Letland een nieuwe service aan reizigers biedt. Het wordt “Seatbuddy” genoemd.
Het is een systeem, waarbij de reiziger op één of andere manier kan kiezen naast wie hij/zij in het vliegtuig komt te zitten. Nu vliegt airBaltic niet naar Thailand, dus begreep ik eigenlijk niet waarom The Nation dit nieuws bracht.
KLM
Ik vond het idee echter wel interessant en vroeg mij of andere maatschappijen dit systeem ook kennen. Niet zo verrassend was het dan, dat ik ontdekte dat de KLM een dergelijk systeem al wat langer hanteert onder de naam “KLM Meet & Seat”. Ik ga het systeem niet in detail uitleggen, want de KLM heeft het al keurig beschreven: KLM Meet & Seat
In het kort komt het er op neer, dat je door middel van het maken van een profiel van jezelf, je wensen, je interesses, enz. gekoppeld kunt worden aan een medepassagier , die min of meer een gelijkluidend profiel heeft opgegeven. Op die manier kun je je toch vaak lange intercontinentale reis veraangenamen.
Terugblik
Bij het lezen van die omschrijving en het doel van het systeem dacht ik: “Goh, dat had in mijn tijd moeten bestaan”. In het begin van de tachtiger jaren begon ik langere reizen te maken, ook naar Azië, en je moest altijd maar afwachten wie er in het vliegtuig naast je kwam zitten. Ik stelde mij meestal wel even voor, maar was toch wat terughoudend, bang dat het iemand zou zijn, die de hele reis maar tegen je aan zat te kletsen met dingen, die jou totaal niet interesseerden. Andersom zou natuurlijk ook kunnen, soms kom je naast iemand te zitten, die wel wat te vertellen heeft en op zijn tijd ook stil kan zijn, zodat je je eigen dingen kunt doen, zoals film kijken, slapen of zo.
Tussenlanding
In die beginjaren konden de vliegtuigen nog geen echte lange afstanden afleggen zonder tussenlanding. Als ik naar Thailand reisde met de KLM werd er meestal twee, soms zelfs drie keer een tussenlanding gemaakt, waarvan zeker één in het Midden Oosten, Bahrein, Abu Dhabi of Dubai. Daar kon je dan het vliegtuig een poosje uit om de benen te strekken en genieten van een rokertje (dat mocht toen nog op de meeste vliegvelden). Aan de bar ontmoette je dan soms medepassagiers, maakte een praatje en soms dacht je, ik zou best wat verder met die persoon willen praten en naast hem willen zitten.
Pantry party
Het is mij ook wel overkomen, dat ik leuke mensen in de pantry van het vliegtuig ontmoette. Ik herinner mij een reis van Bangkok naar Amsterdam, ik had dorst terwijl de lichten in de cabine al gedoofd waren en ging naar de pantry voor een biertje. Daar stonden nog twee Nederlanders (met dorst) en gezamenlijk dronken wij dus een pilsje, en nog één, en nog één. De ene man was een inspecteur van een internationale organisatie, die zich bezighoudt met brandveiligheid en –preventie op luchthavens en vloog regelmatig naar verschillende bestemmingen in Azië, de ander was (ik verzin het niet) Directeur van de Gemeentereiniging in Pago Pago, de hoofdstad van Amerikaans Samao. Ik was toen in dienst van een pompenfabriek, bezig met enkele grote projecten in Hongkong en het opsporen en aanstellen van agenten in andere Aziatische landen, inclusief Thailand. We hebben de hele verdere reis in de pantry gehangen en vertelden elkaar allerlei anekdotes, zowel van prive als zakelijke aard. Heel genoeglijk!
Raadsel
De “man van Pago Pago” vertelde mij een mooi verhaal over het vliegen. Hij kon van Pago Pago naar Amsterdam zowel via de West, dus zeg maar via Bangkok naar Amsterdam reizen of via de Oost, via de Verenigde Staten. In tijd scheelde dat vrijwel niets. Hij vertelde, dat een ervaren reiziger weet, dat als je naar het Westen vliegt, je tijd wint, want op de plaats van bestemming is het vroeger. Andersom, naar het Oosten verlies je dus tijd. Stel nu, dat er van Pago Pago twee vliegtuigen naar Amsterdam zouden vliegen, de één via Bangkok en de ander via de States. De reis duurt evenlang, maar het vliegtuig via Bangkok wint tijd en die via de States verliest tijd. Toch komen ze op hetzelfde tijdstip in Amsterdam aan. Hoe kan dat? Uw oplossing kunt in een reactie kwijt!
Voorzorgslanding
Veel later, maakte ik een rechtstreekse vlucht van Amsterdam naar Buenos Aires voor het aanwezig zijn op een belangrijk congres en tentoonstelling. Boven Brazilië vliegend, besloot de gezagvoerder een voorzorgslanding in Rio de Janeiro te maken, omdat hij ergens een vreemd geluid hoorde of dat er ergens een roodlampje ging branden. Hoe dan ook, we landden daar en werden vroeg in de ochtend uitgeladen en moesten wachten op wat er verder gebeuren zou.
Het werd een hele toestand, twee uur wachten, daarna nog eens twee uur en zo voort. Je loopt wat door de vertrekhal te drentelen en langzamerhand deel je je misère met medepassagiers. Op die manier kwam ik in contact met enkele Nederlanders, die op weg waren naar hetzelfde congres en tentoonstelling. Onnodig te zeggen, dat het wachten daarna een stuk minder onaangenaam werd, omdat we leuke en interessante gesprekken op ons vakgebied konden hebben. We vlogen ’s avond laat alsnog naar Buenos Aires en waren ruim op tijd voor aanvang van het congres.
Meet & Seat
Nu is er dan het mooie systeem, dat je de mogelijkheid hebt om naast een gelijkgestemde buurman/vrouw in het vliegtuig te zitten. Dat hoeft dus niet perse iemand te zijn met wie je wilt praten, misschien wil je wel duidelijk maken, dat je alleen maar wilt lezen, werken of slapen. Het systeem is toegankelijk voor alle passagiers, dus zowel in Business als Economy Class. Ik heb er geen ervaring mee, maar misschien zijn er medebloggers, die er wel iets over kunnen vertellen. Ik ben erg benieuwd!
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Steden21 november 2024Chumphon: Rust en lekker eten!
Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
Als ik je verhaal zo lees kunnen ze er voor jou het beste een vliegende bar van maken. Pooltafel d’r in, paar wulpse Thaise meiden als stewardess en holladiee!
Ik zeg iPad! Als ik wil roken, drinken en ouwehoeren met vreemdelingen zoek ik wel een bar op.
Moderator: Reactie niet geplaatst omdat die niet over het onderwerp van het verhaal gaat.
In het vlieg wil ik genieten van een film en lekker kunnen slapen geen geouwehoer aan mijn kop . Ik vlieg iedere 6 weken van me werk of naar me werk ik vind dan de rust heerlijk.
Maar dat is voor iedereen weer anders .
Over je aankomst op schiphol is toch simpel je vliegt over de datum grens dus die dag doe je 2 keer en zo is toch mogelijk om op de zelde tojd aan te komen
Dateline uiteraard, inderdaad. Vond ik nou ook niet zo’n enorme opgave. Een ervaren reiziger weet overigens dat een vlucht naar het Westen altijd langer duurt dan dezelfde vlucht in omgekeerde richting, heeft met straalstroming te maken.
Yep je komt over de datumgrens en dat scheelt een dag.
Zo kan je dus ook een week van 8 dagen hebben of 6 dagen als je de wereld rondreist. Schepen die de wereld rond varen passen zich aan aan de lokale tijd, dus afhankelijk van de richting zet je steeds de klok 1 uur vooruit of achteruit, je dag duurt dus 25 of 23 uur. Kom je over de datumlijn trek je dat verschil dus weer recht. Als jij dus 24 dagen gehad hebt van 25 uur dan verlies je 1 dag op de datumlijn.
Die Amerikaan komt dus als hij richting het oosten vlieg wel op dezelfde tijd aan maar een dag later.
Die pantry party’s kwam ook nogal eens voor ja 🙂 Toen in Singapore de kroeg Papa Joe’s nog bestond op Orchard Road ging je daar dikwijls nog even stappen voor je naar huis ging. Dat was ook de lokale plaats waar veel van de KLM stewardessen uithingen, altijd garant voor een leuk praatje. Vaak kwam je die op de vlucht de volgende dag weer tegen en stond je daar wat mee te kletsen bij de pantry achterin. Die vluchten zaten sowieso altijd vol met Nederlanders, ook uit de baggerindustrie, offshore enz dus er werd nogal wat gedronken op die vluchten en dat verzamelde zich dikwijls rond de achterste pantry. Tot iedereen er langzaam genoeg van begon te krijgen en ze langzaam afdropen naar hun stoel om nog een paar uur te slapen.
Overigens is het verhaal van die Amerikaan maar ten dele waar. Hij wint tijd op de heenreis maar levert dat weer in op de terugreis. Per saldo hetzelfde dus, aangezien tijdreizen onmogelijk is 😉
Maar ik ging alleen heen. En nu?
De straalstroom door het draaien van de aarde heeft toch wel invloed hoor.
Tijd is natuurlijk een vaag begrip en een valkuil voor de mens. Maar je gebruikt wel degelijk meer of minder brandstof als je op 10 km hoogte zit.
Je vliegt bijvoorbeeld met 900 + 1667 kmpu op de evenaar naar het oosten.
(De lucht draait bijna net zo hard mee met de aarden, in die bijna zit het verschil)
Ik zet dit off-topic onderwerp in mijn profiel, dan kan ik het daar 10 uur over hebben met iemand naast mij 🙂
Als je alleen heen gaat win je relatief wat tijd maar je mag nooit meer terug 😉
Stof tot nadenken, voor die 10 uur:
Als je elk jaar tijdens zomertijd heen vliegt, en tijdens wintertijd weer terug vliegt, duurt een jaar voor hem korter of langer? 🙂
Als je je op 10 meter van de geografische Noordpool bevind, hoeveel later is het dan als je 20 meter in oostelijke richting loopt? (antwoord +/- 8 uur mits geen zomer en wintertijd)
En een astronaut die op de maan loopt, waar moet die zijn horloge op instellen als hij wil weten wanneer zijn space shuttle terug gaat? 🙂 (Gebruiken uitsluitend UTC tijd, local time die wij kennen is relatief niet absoluut)
Moderator: Leuke raadsels, maar ze hebben niets met het verhaal te maken
Misschien stel ik mij ‘vroeger’ te mooi voor, maar ik ben er toch redelijk van overtuigd dat in de tijd dat er nog geen vluchten naar Azie mogelijk waren zonder tussenstops, roken aan boord van het toestel gewoon toegestaan was.
Frans ik ben toch echt blij dat je niet mag roken in een vliegtuig.
Net zo min als in onze oliehavens, beetje afzien ten behoeve van je medemens.
Ik weet dat stoppen zwaar is maar ik kon het ook na 50 jaar heerlijk roken hoor.
En de omgeving zijn opgelucht
Ik hoop het eens te proberen en hoop dan iemand met een zelfde profiel naast mij te hebben (aan twee kanten).
Profiel:
Slank, snurk niet, laat geen winden, smak niet, stink niet naar zweet of wat dan ook, rustige ademhaling, moet plassen als een ander moet plassen, rekt en strekt even als de ander nog niet terug is op de plaats. Leest geen krant maar een boek of kijkt naar een film.
Oh excuus, ik lees nu pas het stukje met het oost en west verhaal. Dus niet off-topic zoals ik zei in een reactie wat verder ook voor de “lol” was 🙂
De snelheid van een vliegtuig is ten opzichte van de aarde. De snelheid van de aarde is ten opzichte van het middelpunt van de aarde.
Als de 2 vluchten even lang zouden duren is er een afstands verschil.
Mits je op 10 km hoogt vliegt waar je te maken hebt met de straal stroom.
Mits oost en west, de evenaar heeft de hoofdrol.
Tijd verschil per land doet er niet toe, hier hebben we het over licht en niet-licht (schaduw van de aarde).
Ik zou er geen gebruik van maken – ik laat me telkens weer verrassen! Soms heb je de leukste gesprekken in situaties waarin je het helemaal niet verwacht; zo ben ik een keer van S’pore naar A’dam gevlogen naast een missionaris van dik in de 80, die al bijna 50 jaar tussen de Papuas werkte en daar prachtig, met veel humor en relativeringsvermogen, over kon vertellen. Ik kwam niet aan m ’n boek toe en aan slapen al helemaal niet. Prachtig!
Andere uiterste: A’dam – S’pore, er komt een jongeman naast me zitten met een soort ski-jack aan, met daarop een capuchon. Hij heeft de hele vlucht doodstil gezeten met dat dikke jack aan en die capuchon over z’n hoofd, at niet en dronk niet, reageerde niet op de stewardessen en al helemaal niet op z’n buurman. Vond het, eerlijk gezegd, een beetje eng, wat was deze knul van plan. Niets kennelijk, uiteindelijk………………….