Beste Rob,
Mijn vrouw en ik hebben een nichtje van haar uitgenodigd voor een vakantie van drie maanden. Ik heb alle documenten ingevuld en onze handtekeningen bij de gemeente laten controleren. We hebben een uitgebreide brief gestuurd waarin we haar uitnodigen, omdat ze is afgestudeerd aan de universiteit. We gaven ook aan dat ze in het ziekenhuis kan werken waar ze eerder stage heeft gelopen, zodat ze een financiële bijdrage kan leveren aan haar familie.
Zelf heb ik voldoende pensioen, AOW en een eigen huis. In februari hebben we in Thailand foto’s van haar samen met ons toegevoegd. Toch is haar visum al twee keer geweigerd, omdat de autoriteiten bang zijn dat ze niet zal terugkeren en omdat de relatie onvoldoende is aangetoond. Drie jaar geleden lieten we een ander nichtje voor drie maanden overkomen en dat verliep zonder problemen. Dit heb ik ook in mijn brief vermeld, zodat ze dat kunnen verifiëren in hun systeem.
Ik weet niet meer wat ik nog kan doen. Denk je dat als ik haar voor één maand uitnodig, we meer kans maken? Ik hoor graag van je.
Met vriendelijke groet,
Ferry
Beste Ferry,
Spijtig te horen van de eerdere afwijzingen. Ik raad aan om daar als het even kan bezwaar tegen te maken, want het is toch een smet op iemands profiel in de databank. Helaas stelt de IND op dit moment dat afhandeling van een bezwaar wel 12 (!) maanden kan duren, in plaats van de gebruikelijke enkele maanden.
Bij deze nieuwe aanvraag zou ik ook proberen een verklaring van het ziekenhuis te verkrijgen waarin staat dat ze daar kan komen te werken en per wanneer. Of natuurlijk al een arbeidscontract als dat zou kunnen. Met een verklaring of contract hebben jullie zo een extra bewijsstuk dat aannemelijk maakt dat zij sociaaleconomische binding heeft met Thailand die sterker is dan met Nederland (en de kans op illegaal verblijf dus klein is). Laat haar ook andere bewijzen/verklaringen overleggen die laat zien dat ze waarschijnlijk wel op tijd terug naar Thailand zal gaan, bijvoorbeeld een korte verklaring van zichzelf waarin ze schrijft dat ze net klaar is met haar studie, jullie in Nederland wil bezoeken en waarom en dat ze dan weer op tijd terug naar Thailand gaat, omdat ze daar dan wil gaan werken en meer van dat soort zaken.
En jazeker, een goede begeleidende brief van jullie hand erbij en daarin verwijzen naar het feit dat jullie al eerder betrouwbare referent waren, helpt ook. Voeg zo mogelijk een kopie van het visum van dat andere nichtje bij. De beslisambtenaar heeft maar minuten de tijd, dus of die toekomt aan in de computer te duiken is maar de vraag. Maak het de ambtenaar makkelijk.
Mocht je geen kopie van die visumsticker hebben, noem dan minstens haar volle naam, geboortedatum en nationaliteit. En zo mogelijk het 10-cijfering nummer dat onder “opmerkingen” staat. Dat is het vreemdelingenummer, een unieke code, zeg maar een BSN voor vreemdelingen. Elke vreemdeling die naar Nederland is gekomen voor kort verblijf of migratie heeft zo’n uniek nummer waarmee men iemands informatie makkelijk op kan vragen in de computer.
Voor welke duur jullie de aanvraag doen is aan jullie. Als het zeer logisch is dat ze nu toch een aantal maanden vrij heeft dan zou 90 dagen ook moeten kunnen. Iemand die eenmaal aan het werk is zal bijna nooit zo lang van werk weg kunnen, dat is een aanvraag voor een paar weken tot een maand juist het meest voor de hand liggend. Maar zo na de studie en voor aanvang van een baan lijkt mij een verblijf van 90 dagen wel te verdedigen en logisch. Als ze kan laten zien dat ze goede kans maakt op een job bij het ziekenhuis, aangevuld met zo mogelijk andere bewijzen die sociaal/economische binding laten zien plus jullie geschiedenis als betrouwbaar referent komen jullie goed beslagen ten ijs. Sla er eventueel mijn dossier Schengenvisum nog op na als jullie dat niet al gedaan hebben, zeer binnenkort komt daar een update van.
Succes,
Rob V.
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
- Cultuur17 november 2024Gedicht v/d week: De ziel van Thailand’s groene goud
- Achtergrond16 november 2024Thais zeezout (lezersinzending)
- Immigratie infobrief16 november 2024TB Immigration Infobrief Nr 055/24: Immigration Chiang Mai – Jaarverlenging Thai Marriage
- Visumvraag16 november 2024Thailand Visa vraag Nr 206/24: Omzetten van Tourist naar Non-immigrant O
Ik zie het zo.
Als de ambtenaar enigsinds nog een beetje eigenheid mag bezitten, dan kijkt die persoon echt naar de visa aanvraag.
Neem van mij aan dat ook ik, alles heb gedaan, en ook 2 x afgewezen.
3-de keer, bijna zelfde gestuurd als de eerste keer. Toen visa waardig werd bevonden.
Ik had een familielid die gewerkt heeft bij ind.
Die persoon is er vertrokken om de werkwijze, en afwijzingsregelementen wat die dienst van de overheid opgelegd krijgt. Ja, ik kan mij voorstellen, dat veel aanvragers er niets meer van begrijpen.
Groet, Henk.
Henk, het is niet IND die de aanvragen voor kort verblijf visa beoordeeld, maar BuZa.
Pas als je in beroep gaat tegen een afwijzing door BuZa gaat IND zich er mee bemoeien.
En helaas is het blijkbaar nodig om strenge regels te stellen.
Er wordt erg veel misbruik gemaakt van de kort verblijf visa en zoals zo vaak moeten ook goedwillende mensen hier de nadelen van ondervinden.
Misschien zou je een systeem moeten opzetten dat degene die garant staat daadwerkelijk een boete krijgt als op einddatum van het visum de persoon niet uit de EU vertrokken is.
Het grote probleem is dat je een intentie niet kunt bewijzen.
“echt kijken” naar de aanvraag? Hebben ze niet de tijd voor! In een rapport van BuZa melden ambtenaren dat het beslissingsproces productiewerk is en ze ook eerder dan voorheen afwijzen omdat de tijd er niet meer is.
Citaat: “Zij zitten echter in een ‘productieomgeving’, waarin het behalen van de doorlooptijden een belangrijke resultaatindicator is en er vaak geen tijd is om aanvullende informatie op te zoeken, navraag te doen op een ambassade of een interview te laten afnemen” en een beslisambtenaar geeft als voorbeeld: “‘Ik had twijfels over zijn werkgeversverklaring. Hij wilde heftrucks gaan kopen in Nederland, maar had niet eerder heftrucks gekocht en niet al te veel geld op zijn rekening staan. Vroeger had ik een extra interview gedaan, nu heb ik de aanvraag geweigerd.’ Beslismedewerker”.
Bron: “Evaluatie consulaire dienstverlening – De burger centraal?” 2019
Nu gaat dit om BuZa (BZ), de IND heeft in eerste instantie er niks mee te maken tenzij BuZa er niet uit komt. Maar ik kan me goed voorstellen dat die werksfeer en omstandigheden bij de IND en BuZa goed met elkaar te vergelijken zijn. Heb ook weleens ergens ervaringen van IND-ers vernomen die anoniem hun teleurstelling geven dus dat dat familielid is afhaakt snap ik wel. Ik zou het denk ik ook niet volhouden als beslisambtenaar, als je kwaliteit en mensen ver boven procedures, richtlijnen en productie stelt gaat het hem niet worden. Er is een stuwmeer aan dossiers dus door door door. Bij fouten moet de aanvrager maar in bezwaar… tja…
Men zal vast hun best doen maar de balans tussen “echt kijken naar een aanvraag” en voldoende dossiers wegwerken zal lang niet altijd in in het voordeel van de burger vallen.
Tot enkele jaren geleden kon men e.e.a. op afspraak bij de ambassade zelf regelen.
Garantsteller mocht mee naar binnen (airco, water) en kon eventueel direct dingen verduidelijken.
Hoefde niet buiten het kantoor of (zoals bij Franse ambassade Laos) buiten op straat in de hitte te wachten.
Korte, directe lijnen. Goede service.
Nu is de handling gedeeltelijk uitbesteed aan VFS Global. Een tussenpersoon, dus duurder.
En bij voorbaat is men nu al verdacht. Nu moet men door detectiepoortjes, tassen worden gecheckt.
Sponsor mag buiten wachten. En kan ook bij een probleem niet even mee naar binnen.
Kortom: klantvriendelijkheid in optima forma.
Bij VFS een centraal helpdesk nummer, waarbij je dan uitkomt in India of een ander lagelonenland.
Hun antwoord: stuur maar een e-mail! Mijl op zeven bij dringende zaken.
Uit eigen ervaring een extra tijdrovende en weinig waarde toevoegende hindernis dan een echte helpdesk.
Waar praten we over? Geen immigratie, maar een kort verblijf, vakantie!
Waarbij een Nederlander garant staat.
Van die Nederlander is alles bekend bij gemeente, belastingdienst, justitie et cetera.
Bij de aanvraag van een garantstelling zou de gemeente dan mogelijk al e.e.a. kunnen checken, want m.i. zijn systemen gekoppeld. En dichtbij huis kan de aanvrager dan eventueel ontbrekende info snel aanleveren.
Nu met een cm-dik dossier aan papieren moeten verschijnen voor een aanvraag-interview.
En dan bij aanvraaglocatie op paar honderd km van huis toch nog problemen en gevaar voor afgewezen visum vanwege ontoereikende info van de overheid zelf m.b.t. benodigde documenten.
Ik begrijp, dat de overheid zeker wil weten, dat de vakantieganger na het verblijf naar eigen huis terugkeert.
Maar de aanvraagprocedure is wat mij betreft op meerdere gebieden doorgeschoten in het negatieve.
Onderling zeggen expats weleens cynisch tegen elkaar: laat haar maar naar IJmuiden zwemmen, daar paspoort weggooien en een huilverhaal ophangen, dan krijgt men alle hulp en vaak nog gratis op de koop toe.
VFS heeft geen functie bij bepaling of een visum wordt toegewezen, ze zorgen uitsluitend voor ontvangst van het dossier en het na afloop weer terugzenden van het paspoort.
Met andere woorden, alleen de logistiek is uitbesteed.
Jouw idee van de gemeente van de garantsteller in het proces betrekken zou technisch misschien wel kunnen, maar op zich heeft de gemeente niets met het hele proces van doen. Het enige wat de gemeente nu doet is accorderen dat het jouw handtekening is die onder het document staat. Wat er inhoudelijk in het document staat en of jij in staat bent om garant te staan hoeven zij ook niet te beoordelen.
Wat je bedoelt met dichtbij huis kan de aanvrager dan eventueel ontbrekende info snel aanleveren snap ik niet.
De aanvrager woont toch juist ver weg van de gemeente van degene die garant staat?
Dat de aanvrager in persoon moet verschijnen bij VFS is inderdaad een slechte situatie. Jij hebt het over een paar honderd kilometer, maar mijn vriendin, die nu gelukkig een MVV heeft voor Nederland moest iedere keer 900 kilometer heen en 900 kilometer terug vliegen, en dat alleen voor een loket wat een dossier in ontvangst neemt, het inscant en digitaal naar BuZa doorstuurt, iets wat je als aanvrager ook prima zelf zou kunnen doen.
Wat dat betreft heeft een land als Thailand dit beter voor elkaar met elektronisch aan te vragen visa.
Uit ervaring (ik stond al meerdere keren mensen bij tijdens de aanvraag van een Schengenvisum) weet ik dat in elk geval in België een eerste aanvraag voor jonge niet-werkende aanvragers die geen ouder, kind of bewezen partner van de uitnodigende partij zijn steeds en slechts een verblijf voor 1 maand goedgekeurd wordt. Als de betrokkene zich vervolgens aan de toegestane verblijfsperiode houdt wordt dat bij een tweede keer wellicht 2 of 3 maanden. De overheid beschouwt het risico op blijvende migratie en dus niet-terugkeer (terecht?) als te hoog. Alzeker als betrokkene momenteel geen ‘vast’ werk heeft in Thailand na het behalen van een diploma. Het gaat in dit geval om een universiteit dus u bedoelt dan wellicht een doctoraat bijvoorbeeld? Als men hiermee ‘logischerwijs’ een vaste job in Thailand zal vinden dan gaat men ervan uit dat verlof voor 3 maanden er niet zomaar toegestaan wordt. Of kan u het tegendeel bewijzen? Ook start de aanvraag vanuit België of Nederland in vele gevallen vaak met een foutieve doelstelling (vakantie). Het wordt meestal niet voldoende bewezen wat de inhoud van die vakantie dan wel is en of het werkelijk niet gewoon om een familiebezoek gaat. Een beroep tegen de beslissing haalt in 99 procent van de gevallen niets uit zolang u geen aanvaardbaar verweer kan inbrengen tegen de hiervoor opgesomde redenen van weigering. Ik vrees dat u vrouw haar nichtje zich zal moeten tevreden stellen met een maand.
België is geen Nederland, België staat er om bekend moeilijker te zijn bij “prille relaties” , “jonge vrouwelijke vrijgezelle aanvragers” enzovoort. De tips in bijvoorbeeld mijn Schengendossier wijken voor België dan ook af voor Nederland. Nederland is pragmatischer, en kijkt meer naar wat logisch is. Een eerste aanvraag voor 90 dagen kan heel erg logisch zijn als dat mooi aansluit op bijvoorbeeld een einde studie baan en aanstaande vervolg studie/baan of dergelijke. En een enkele ontmoeting of zelfs geen enkele in Thailand kan ook “logisch” zijn voor individuele gevallen. België lijkt meer te gaan voor “meeste Belgen zien hun lief eerst een paar maar in Thailand dus dat moet iedereen maar doen ook als voor deze twee mensen dat veel minder voor de hand lag”.
Ook is verweer (bezwaar) in Nederland veel kansrijker: 1/3 tot de helft van de bezwaren kent succes en via een advocaat loopt dat op naar 3/4de of meer succesratio. Maar bezwaar maken zonder goede argumenten, ja, dat maakt weinig kans. Maar ook daar schrijf ik over in het Schengendossier.
Beste Rob
Sinds september vorig jaar heb ik een Thaise vriendin. We chatten en videobellen meermaals per dag. Ik heb in januari voor 10 dagen bij haar en familie verbleven en nu onlangs voor 14 dagen in april. Na onze 1e ontmoeting hebben we een toeristenvisum aangevraagd in Belgische ambassade. Deze is geweigerd met dezelfde uitleg als van Ferry. Bij de info waarom was mijn formulier bis 3c niet correct ( kan ik achteraf wel begrijpen) en we elkaar maar 1 keer ontmoet hebben. Nu willen we een volgende aanvraag doen. We hebben elkaar nu tweemaal ontmoet met veel foto’s van ons tesamen met haar familie. Ik ga mijn formulier voor garantstelling nu correct invullen. Nu zijn er andere waar we geen oplossing voor hebben .waar ze een probleem van maakten. Punt 1 ze is werkloos 2 na haar scheiding woont ze met haar 2 kindjes bij haar ouders 3 ze heeft geen inkomen 4 ze heeft daar geen eigendommen 4 ze kan niet aantonen dat ze genoeg geld geeft om tot bij mij eens op vakantie te komen. Met een correct ingevuld formulier dat ik garant sta voor alle kosten en het feit dat we elkaar nu 2 maal ontmoet hebben ik ga ervan uit dat we nu meer kans maken maar mijn vriendin is ervan overtuigd dat er toch een min bedrag op haar rekening moet staan om de reis te kunnen bekostigen. Graag had ik u mening hieromtrent eens gevraagd. Of wat we nog kunnen meer doen om aan te tonen dat ze zal terug keren. Het verblijf dat we vragen is maar voor 20 dagen dus voor de eerste keer ook niet zoveel.
Uw vriendin kan hopen dat ze meer geld op haar bankrekening heeft (om aan te tonen dat ze de reis kan bekostigen) maar dat is niet nodig. U tekent immers een garantstelling. Uw eerste 3 punten zijn herkenbaar voor de dienst Vreemdelingenzaken en kunnen in principe geen belemmering vormen voor haar visumaanvraag. Wellicht krijgt ze desgevallend 1 maand toelating tot verblijf.
Franky, als jij garant staat maakt het niet echt uit dat zij weinig geld heeft, ze heeft immers geen reiskosten die ze zelf betaald. Al helpt een regelmatig en leuk inkomen zeker wel. De ambassade zal willen zien dat ze sociaal/economische banden heeft met Thailand die duidelijker sterker zijn dan België. Als de redenen/argumenten voor tijdige terugkeer sterker zijn dan de redenen waarom iemand (ongelofelijk stom) om niet op tijd terug te keren maar in België illegaal te gaan verblijven of werken dan zou het wat dat betreft wel goed moeten zitten.
Zonder eigendommen, baan, studie is het wel heel wat lastiger. Inwonende bij de ouders met haar kinderen zou een “minder optimistische” ambtenaar zelfs kunnen redeneren dat de familiebanden zwakker zijn want haar ouders zouden in theorie haar kinderen op kunnen voeden (en dat gebeurt in Thailand natuurlijk ook, maar vooral als de ouders zelf elders werken). Aantonen van de familiebanden en een brief waarin ze stelt dat ze echt niet langer dan zeg een maandje van haar kinderen (en ouders) gescheiden kan blijven kan helpen. Maar als ze terug naar Thailand zou moeten voor een baan, dus om geld te verdienen om in de kost van kind en ouders te voorzien, zou dat nog heel veel beter zijn. Of andere sociale verplichtingen. Een nog langere relatie met jou die ze niet wil riskeren door in België iets stoms uit te halen. En reisje naar een ander (westers) land (met jou?) zoals Japan of desnoods Singapore of dergelijke om te laten zien dat ze niet iemand is die eenmaal over de grens illegaal gaat werken maar gewoon de regels volgt.
Vorig jaar in juni een visum aangevraagd (België) , vriedenbezoek met 3 bis, voor 17 dagen. Bewijs van eigendom (condo? woning) , bewijs van werk, en toch nog een aanvullende vraag gekregen om bank uittreksels van de laatste 3 maanden te tonen! Blijkbaar speelt het financiële toch nog een rol met 3bis.
De referent moet bij garantstelling natuurlijk sowieso aantonen of die daadwerkelijk voldoende inkomen heeft. Dat men dan ook nog eens om bankafschriften van de Thaise vreemdeling vraagt vind ik wat vreemd. Wellicht als extra aanvulling om te zien of er afschrijving zijn voor de condo en/of uitbetaling van salaris als extra zekerheid dat de persoon werkt? De solvabiliteit van de vreemdeling is immers niet van direct belang bij een garantstelling. Maar een gezonde financië situatie is natuurlijk wel extra overtuigend om te laten zien dat de sociaaleconomische banden met Thailand sterk zijn. Hoe dan ook, aanleveren bankgegevens van de vreemdeling is standaard strikt niet vereist bij garantstelling maar als de ambtenaar deze toch wenst te zien voor een beter totaalplaatje is aanleveren hiervan wel zo pragmatisch. Bedankt voor het delen.
1. Bezwaar aantekenen en het bezwaar ook opsturen naar de nederlandse ambassade.
2. Meteen een nieuwe aanvraag indienen bij vfs global met CC naar de nederlandse ambassade. (Het bezwaar duurt te lang maar ligt er wel).
3. Contact zoeken met het ministerie van buitenlandse zaken op http://www.netherlandsworldwide.nl
Heb hiermee 2 keer heel snel wel een ja gekregen. Trouwens VFS-Global besluit niet. Ze controleren alleen of alle documenten aanwezig zin en goed zijn. Is niets meer dan een postkantoor en eerste controle Het besluit over wel of geen visum wordt in Ja echt waar dat is mij verteld in het IND kantoor in Ter Apel genomen.
Bezwaar teken je aan via de IND (binnen 1 maand). Dat zou online moeten kunnen op de website van de IND maar ik verneem dat het formulier al meer dan een maand defect is en de IND ondanks dat hier melding over gedaan is. Kan ook per post naar de IND Visadienst, Postbus 2, 9560 AA Ter Apel.
NederlandWereldwijd is het Nederlandse adres van BuZa maar op de website is algemene informatie te vinden en de chatdienst kan denk ik weinig zeggen behalve vertellen wat er al op de site staat. De medewerkers daar hebben een meer brede kennis van alles en nog wat, net als de IND hulplijn. Dus helaas is contact daar geen garantie voor een correct antwoord. Vernam laatst nog dat een medewerker van NWW niet wist een V-nummer was (terwijl het Vreemdelingennummer op elke visumsticker staat , direct boven de code BNL1 of BNL2, dit is zeg maar de BSN voor vreemdelingen). Bij vragen kun je denk het beste contact zoeken met de ambassade ( ban-ca apenstaart minbuza punt nl), die sturen dat eventueel door naar de visumafdeling van BuZa (CSO).
Ik heb het de laatste keer ook gehad dat de eerste aanvraag werd geweigerd.
Heb toen exact dezelfde aanvraag nogmaals ingediend en toen kreeg ik het vidum wel.
Opnieuw indienen gaat sneller dan bezwaar maken.
Beste Bjorn,
Hoeveel tijd heb je gelaten tussen eerste weigering en nieuwe aanvraag?
Mvg
Bjorn