Schengenvisum vraag: Zijn er verschillen per land bij het verstrekken van een visum?

Beste redactie,

Een Thaise vriendin van mij heeft een Italiaanse vriend en zegt dat wanneer ze met deze man trouwt een familie visum voor een jaar kan krijgen en geen inburgeringsexamen hoeft te doen. Klop dat?

Mijn (Thaise) vriendin volgt nu het inburgeringstraject en moet dus examen doen in Bangkok alvorens wij een MVV kunnen aanvragen. M.a.w. zijn er verschillende regels in de verschillende landen en zo ja weet iemand wat de regels zijn voor Italië?

Groet,

Jan

Beste Jan,

Schengen visa voor kort verblijf, ofwel type C, is voor maximaal 90 dagen. Daarin verschillen de ambassades slechts in details: zo verschilt het norm bedrag hoeveel in reiziger moet hebben om voldoende middelen aan te tonen, of hoe men precies een referent garant laat stellen of logies laat aanbieden.

In het geval van een verblijf van langer dan 3 maanden spreek je over een verblijfsvergunning. Zo’n verblijfsvergunning kan dus in de ene lidstaat voor een jaar geldig zijn terwijl de andere een vergelijkbare verblijfsvergunning afgeeft voor meerdere jaren. De regels voor verblijfsvergunningen mogen lidstaten zelf bepalen. Zo kent o.a. Nederland en Duitsland een inburgeringsexamen dat de vreemdeling nog voor de migratie moet afleggen. Niet alle landen stellen die eis, Italië is daar mogelijk een voorbeeld van. In de meeste EU landen is er voor een verblijfsvergunning bij partner wel de eis dat het stel gehuwd is. In Nederland volstaat een “duurzaam en exclusieve relatie” (wat dat exact is staat niet in de wet). Het Verenigd Koninkrijk stelt een vergelijkbare eis maar dan moet een ongehuwd stel wel tenminste 2 jaar een relatie hebben. Al met al zijn de eisen voor verblijfsvergunningen per lidstaat dus een heel stuk verschillender.

Om die reden heeft de EU dan weer wat basis regels omtrent gezinshereniging met EU/EER burgers (dat zijn EU onderdanen die in een ander EU land wonen) vastgelegd. Die regels waren vroeger strenger dan nationale partnermigratie eisen. Inmiddels zijn in veel landen die nationale eisen juist strenger en strenger geworden, strenger dan de EU regels. Hierdoor is ook de bekende EU/België route ontstaan: partners kunnen niet aan de nationale eisen voldoen en de EU onderdaan verhuisd naar een andere lidstaat om de gezinsleden naar Europa te halen onder de EU regels.

Wat de regels voor Italianen zijn met een buitenlandse partner weet ik niet. Dat zal vast op de website van de Italiaanse migratie dienst staan. Weet wel dat als jij als Nederlander gehuwd zou zijn met een Thaise dat dan de EU regels op jou van toepassing zijn, tenzij de Italiaanse regelgeving nog gunstiger is. In dat geval mogen de Italianen jou niet slechter behandelen dan een Italiaan met een Thaise partner. Nederland en Italië mogen dus eigen burgers wel nadeliger behandelen dan EU burgers als men dat wil. Discriminatie van eigen volk met een buitenlandse partner staat hen dus vrij. Omdat Nederland anderen niet even streng kan behandelen als Nederlanders ziet de regering de EU route als een ongewenste sluiproute.

Groet,

Rob V.