Afgifte van Schengenvisums in Thailand onder de loep (2018)
Elk voorjaar publiceert EU Home Affairs, de afdeling Binnenlandse Zaken van de Europese Commissie, de laatste cijfers rondom Schengenvisums. In dit stuk neem ik de aanvraag van Schengenvisums in Thailand onder de loep en probeer ik de statistiek rondom de afgifte van visums inzichtelijk te maken om te zien of er opvallende cijfers of trends waarneembaar zijn.
Een uitgebreide analyse van de cijfers is beschikbaar als pdf-bijlage: www.thailandblog.nl/wp-content/uploads/Afgifte-Schengenvisums-2018.pdf
Wat is het Schengengebied?
Het Schengengebied is een samenwerking van 26 Europese lidstaten die een gemeenschappelijk visumbeleid voeren. De lidstaten zijn dus aan dezelfde visumregels gebonden, deze zijn vastgelegd in de gemeenschappelijke Visum Code: EU-verordening 810/2009/EG. Dit stelt reizigers in staat om zich binnen het hele Schengengebied te verplaatsen zonder onderlinge grenscontroles, visumplichtigen hebben slechts één visum -het Schengenvisum- nodig om de buitengrens van het Schengengebied te passeren. Meer informatie over de regelgeving vind je in het Schengenvisum Dossier: www.thailandblog.nl/visum-kort-verblijf/dossier-schengenvisum-2019/
Hoeveel Thai kwamen er in 2018 naar hier?
Hoeveel Thai er precies naar Nederland, België of een van de andere lidstaten kwamen valt niet met zekerheid te zeggen. Er zijn alleen gegevens beschikbaar over de aanvraag en afgifte van Schengenvisums, maar hoeveel Thai precies de Schengengrens passeerden is niet bekend. Hierbij moet ook worden opgemerkt dat niet alleen Thai een Schengenvisum kunnen aanvragen in Thailand: een Cambodjaan die in Thailand verblijfsrecht heeft kan ook vanuit Thailand een visum aanvragen. Ook zullen er Thai vanuit elders op de wereld een visumaanvraag doen, bijvoorbeeld hen die woonachtig zijn in het Verenigd Koninkrijk. De cijfers die ik noem zijn eigenlijk dus puur productiecijfers van het papierwerk dat de posten (ambassades en consulaten) in Thailand verzetten. Toch geven ze een goede indruk van de stand van zaken.
Zijn Nederland en België een populaire bestemming voor Thai?
In 2018 werden er door Nederland 13.311 visums afgegeven op 14.673 aanvragen. België gaf 5.369 visums af op 5.938 aanvragen. Ter vergelijking: in 2017 heeft Nederland 12.683 visums afgegeven op 13.345 aanvragen. België gaf toen 5.109 visums af op 5.595 aanvragen.
In totaal werden er in Thailand over 2018 bij de Schengenlidstaten ruim 332 duizend visums aangevraagd en zo’n 320 duizend visums afgegeven. Net als voorgaande jaren waren Frankrijk en Duitsland de populairste bestemmingen. Zij verwerkte in 2018 respectievelijk zo’n 62,1 duizend en 58,4 duizend aanvragen. En ook Zwitserland en Italië nemen wederom de derde en vierde plaats in. Frankrijk (18,7%), Duitsland (17,6%), en Zwitserland (13,3%) ontvingen samen de helft van alle Schengenvisum aanvragen in Thailand.
Nederland kreeg ‘slechts’ 4,4% van alle aanvragen, goed voor een zevende plaats qua populariteit. België ontving 1,8% van alle aanvragen en daarmee goed voor een dertiende plaats. Maar vergeet niet dat men het visum bij het land aanvraagt dat het hoofddoel is, een Thai met een door Duitsland afgegeven visum (hoofddoel) kan uiteraard ook kortstondig Nederland of België aandoen maar dit valt niet uit de cijfers te ontleden.
Waren die Thaise reizigers hoofdzakelijk toeristen of bezochten zij hier een partner?
Er worden door de EU geen exacte cijfers per reisdoel bijgehouden dus dit valt niet exact te bepalen. Nederland kon cijfers geven over het reisdoel van Thai: zo’n 68% toerisme, 20% voor bezoek aan familie of vrienden, 11% zakenbezoek en 1% overig. De Belgische autoriteiten gaven deze keer geen antwoord op mijn vragen. In het verleden gaven ze aan dat bij hen de verdeling 46% toerisme, 20% bezoek aan vrienden, 10% familiebezoek, 12% zaken en 12% overig betrof. Vroegere Nederlandse schattingen waren vergelijkbaar met die cijfers, dus mogelijk dat ook bij de Belgen het percentage toeristen is toegenomen. Daar valt helaas niets met zekerheid over te zeggen wanneer de Belgische autoriteiten niet ingaan op vragen. Spijtig.
Zijn Nederland en België streng?
Veel van de Schengen ambassades die actief zijn Thailand weigeren tussen de 1 en 3 procent van de aanvragen. Dit gaat echter niet op voor Nederland en België, zij -en de Scandinavische lidstaten- laten hier een heel ander beeld zien. Nederland weigerde in 2018 6,9% van de Thaise aanvragen. Het aantal afwijzingen nam de laatste jaren toen, zo was het aantal weigeringen 4% in 2016 en 1% in 2014. Coulant is Nederland dus zeker niet meer.
De Belgische ambassade wees 8,6% van de aanvragen af. Dit is een stijging ten opzichte van de 7,2% afwijzingen in 2017. En dit is ook nog eens beduidend meer dan de meeste andere Schengenambassades. Als er een trofee zou zijn voor meeste afwijzingen zou België wederom het zilver pakken. Alleen Zweden wees nog meer af: 10,4%.
Zowel Nederland en België gaven al eens aan dat zij streng(er) controleren op de volledigheid van aanvragen en dus minder coulant zijn geworden bij het ontbreken van bewijsstukken. In plaats van een herstel mogelijkheid volgt er nu eerder een afwijzing. Het is dus uitermate belangrijk dat men zich goed en volledig informeert zodat de aanvraag aan alle eisen voldoet en ook volledig is. Maak gebruik van de checklists die men beschikbaar stelt op de websites van de Nederlandse en Belgische autoriteiten. Een goede voorbereiding is het halve werk!
Dit verklaart echter niet geheel het verschil in afwijzingen tussen Nederland en België. Dat men in het algemeen voor een bepaald reisdoel (toerisme, bezoek vrienden/familie, zaken etc.) andere risico inschattingen maakt ligt voor de hand: Zo wordt doorgaans het risico van toeristen (op georganiseerde tour) lager ingeschat dan familiebezoek: die laatste zou –vanwege het hebben van een vrienden of familie in Europa- weleens niet terug te keren naar Thailand. Zo’n verdenking levert dan de afwijzing op “vestigingsgevaar” op. Echter waren de reisdoelen van Thaise reizigers voor België en Nederland in het recente verleden vergelijkbaar, dit terwijl de Belgen wel al jaren veel meer afwijzen dan onder meer de Nederlandse ambtenaren. De Belgen lijken dus in zijn algemeenheid de risico’s van Thaise reizigers hoger in te schatten en zijn dus in dat opzicht beduidend strenger dan de meeste andere Schengen lidstaten. Wat Nederland betreft krijg ik niet de indruk dat de risico’s tussen de twee voornaamste reisdoelen (toerisme en bezoek aan vrienden/familie) een noemenswaardig verschil maakt.
Ook op andere vlakken zie je dit verschil: Nederland gaf ook nu weer relatief veel multiple entry visums (MEV) af, waarmee een aanvrager meermaals naar het Schengengebied kan komen. Hierdoor hoeft een aanvrager dus minder vaak een nieuw visum aan te vragen en dat is wel zo fijn voor de aanvrager én de ambassade. Sinds de invoering van het backoffice systeem, waarbij de Nederlandse visums worden afgehandeld in Kuala Lumpur is bijna 100% van alle visums een MEV. De RSO-back office voert dit liberale visumbeleid in de hele regio (waaronder de Filippijnen en Indonesië): veel van de visums zijn een MEV en het aantal afwijzingen in de regio lag verleden jaar op enkele procenten. België gaf bij lange na niet zoveel MEV af, slechts 14%. Daar verwacht ik in de toekomst nog wel een kentering: sinds 2 februari 2020 nieuwe regels in werking treden die de lidstaten min of meer dwingen vaker een MEV af te geven (tenzij dit in individuele gevallen niet te verantwoorden is).
Worden er aan de grens nog veel Thai geweigerd?
Niet tot nauwelijks zo blijkt uit Eurostat gegevens. Dit statistisch bureau van de EU verzamelde cijfers, afgerond op 5-tallen, over weigeringen aan de grens. Volgens deze cijfers is in Nederland in 2018 slechts zo’n 5 Thai geweigerd aan de grens, vergelijkbaar met de 5 a 10 weigeringen in voorgaande jaren. In België is zijn er de afgelopen jaren praktisch geen Thai geweigerd aan de grens. Weigering van Thai aan de grens is dus echt een zeldzaamheid. Daarbij moet ik desondanks wel adviseren dat reizigers zich goed voorbereiden: alle benodigde bewijsstukken meenemen zodat ze bij vragen van de grenswachters men kan aantonen aan de visumeisen te voldoen. De referent adviseer ik om het Thaise bezoek op de luchthaven op te wachten zodat deze ook te bereiken is door de grenswacht mocht dat noodzakelijk blijken. Bij weigering is het best om je niet direct terug te laten zenden maar bijvoorbeeld een (piket) advocaat te raadplegen.
Conclusie:
Elk jaar stijgt het aantal visumaanvragen vanuit Thailand, maar helaas zien we dat het aantal afwijzingen de afgelopen paar jaar ook een toename laat zien. Mogelijk is bij de toename van het aantal Thaise mensen dat naar een Schengenland wil reizen er ook een toename gekomen in het aandeel reizigers dat niet aan de voorwaarden van een visum kan voldoen. Nederland gaf al aan sinds een paar jaar minder coulant te zijn geworden bij onvolledige dossiers. Mogelijk gaat dat ook op voor de Belgen, al waren zij al berucht om het grote aantal afwijzingen vergeleken met de meeste lidstaten. En zoals alle voorgaande jaren zien we dat Nederland wel ruimhartig is met MEV, daar waar België en menig ander lidstaat MEV maar in kleine aantallen afgeeft. Daar verwacht ik in de toekomst nog wel een kentering: per 2 februari 2020 treden nieuwe regels in werking die de lidstaten min of meer dwingen vaker een MEV af te geven (tenzij dit in individuele gevallen niet te verantwoorden is).
Veruit de meeste Thaise aanvragers krijgen hun visum, en dat geeft een positief gevoel. De bonafide reiziger moet er wel echt goed opletten of hun aanvraag geheel compleet is. Dus het nauwkeurig volgen van de instructies die de ambassades vertrekken is zeer belangrijk. Ook al verwijst de Nederlandse overheid nu eigenlijk alleen nog maar naar de NetherlandsAndYou site en de website van VFS Global als primaire bronnen, dan blijken deze toch nog niet geheel toereikend om aanvragers de juiste weg te wijzen. In de praktijk moet men ook nog andere sites zoals die van de IND, Rijksoverheid en diverse blogs en forums te moeten raadplegen om een zeer degelijke aanvraag te kunnen doen. Verdere integratie zodat alle informatie en formulieren –voor vreemdeling en referent- op één (meertalige!) website te vinden zijn zeer welkom zijn. Dossiers zouden dan ook in betere staat aangeleverd kunnen worden.
Een goede voorbereiding helpt uiteraard, bijvoorbeeld met behulp van het Schengenvisum dossier op Thailand Blog. Vergeet dus vooral de checklists na de lopen voordat je een aanvraag inlevert!
Bronnen en achtergronden:
– Schengen visumstatistiek: http://ec.europa.eu/dgs/home-affairs/what-we-do/policies/borders-and-visas/visa-policy/index_en.htm#stats
– Schengen Visum Code: http://eur-lex.europa.eu/legal-content/NL/ALL/?uri=CELEX%3A32009R0810
– Weigering aan de grens: http://ec.europa.eu/eurostat/web/products-datasets/-/migr_eirfs
– https://www.thailandblog.nl/visum-kort-verblijf/afgifte-schengenvisums-thailand-loep-2017/
– Contact met de Nederlandse, Belgische en Zweedse autoriteiten (via de ambassades en RSO). Dank!
– Ik ben pas in de nazomer van 2019 met de cijfers aan de slag gegaan, in oktober heb ik contact gezocht met de Nederlandse en Belgische autoriteiten. Den Haag gaf in december een reactie, Brussel heeft nooit wat van zich laten horen. De cijfers over 2019 hoop ik in de zomer van dit jaar te kunnen delen, als dan ook Brussel van zich mag laten horen…
Over deze blogger
-
Sinds 2008 een regelmatig bezoeker aan Thailand. Werkt op de boekhoudafdeling van een Nederlandse groothandel.
Gaat in zijn vrije tijd graag fietsen, wandelen of een boek lezen. Voornamelijk non-fictie met in het bijzonder de geschiedenis, politiek, economie en maatschappij van Nederland, Thailand en landen in de regio. Luistert graag naar heavy metal en andere herrie
Lees hier de laatste artikelen
Achtergrond9 oktober 2024De littekens van een gevangenschap
Cultuur28 september 2024Khun Chang Khun Phaen, Thailand’s meest bekende legende – deel 5 (slot)
Cultuur25 september 2024Khun Chang Khun Phaen, Thailand’s meest bekende legende – deel 4
Cultuur23 september 2024Khun Chang Khun Phaen, Thailand’s meest bekende legende – deel 3
Dank voor dit interessante overzicht, Rob! Zoals je benadrukt, een goede voorbereiding is essentieel. De kern daarbij is twijfel omtrent het eventuele ‘vestigingsgevaar’ te voorkomen c.q. weg te nemen.
Het zou ook interessant zijn om te weten, hoeveel Thaien niet zijn teruggekeerd. Als ze allemaal weer netjes op tijd zijn teruggegaan, dan kan het beleid versoepeld worden. Als er een paar honderd zijn verdwenen, dan is het beleid wellicht te soepel. Zijn daar cijfers over bekend? Het kan ook zijn dat mensen met een incomplete aanvraag, een 2e aanvraag hebben gedaan met complete gegevens en waarvoor alsnog een visa is afgegeven. Dan is het percentage afwijzinven in feite minder. Meten is weten.
Ja, meten is weten maar niet alles kun je correct meten. Zo kan iemand op een Nederlands visum kort verblijf binnen komen, en dan in Duitsland met de Nederlandse partner verblijf aanvragen (immigratie onder EU regels). Dat is volkomen legaal ook al is iemand dus niet teruggekeerd op het visum kort verblijf. Zo zijn er nog wel meer scenarios te bedenken dat er wel wat meer bij komt kijken dan ‘de database met visumhouders die de grens passeren, hoeveel Thai zijn niet op tijd vertrokken?’.
Als je niet op tijd vertrekt dan is je visum verlopen en vanaf dat moment ben je illegaal. In stukken over illegaliteit/illegalen lees ik eigenlijk nooit iets over Thaise mensen. Nu blijven onderzoeken naar illegalen natuurlijk steekproeven maar daaruit lijken Thai niet naar voren te komen als een risicogroep. Een leven als illegaal is ook niet makkelijk, je kunt eigenlijk nergens terecht. Het ligt meer voor de hand dat (Thaise) visumbezoekers stiekem aan het werk gaan tijdens hun verblijf en daarna weer netjes op tijd terug. Maar ook daar over geen echt alarmerende cijfers. Thai en diverse anderen uit de regio lijken een stuk lager risico te zijn dan bijvoorbeeld mensen uit (noord) Afrika. Bij ambassades in die landen zien we afwijzingen tot rond of voorbij de 50%.
Ik vraag ook elk jaar weer een verklaring voor de afwijzingen en stijging. Keer op keer heeft dat te maken met incomplete dossiers, fraude etc. Ik vraag ook expliciet of het risicoprofiel veranderd is, het antwoord daarop is telkens ‘nee’.
Concrete cijfers over illegale zaken zijn er dus niet. En ik denk dat er wel een apart artikel aan dat onderwerp besteed zou kunnen worden, mocht iemand daar in willen duiken.
Uit een paar WODC rapporten over illegalen:
“[betreft] vooral mannen (80%), afkomstig uit 24 landen, met name Afrika en in minder mate Azië”
en: “illegalen geen uitkering kunnen krijgen, geen woning kunnen huren bij een woningcorporatie en geen toegang hebben tot algemene verstrekkingen en voorzieningen, ook niet als die zijn gericht op armoedebestrijding of opvang, zoals de voedselbank of de nachtopvang. Verder hebben illegalen wel recht op onderwijs als ze jonger zijn dan 18 jaar en moeten zij medisch noodzakelijke zorg en rechtsbijstand kunnen ontvangen. Ook als illegale vreemdelingen onopgemerkt willen blijven, zijn er momenten waarop zij in contact moeten komen met (zorg)instanties of (hulp)organisaties die hen in hun dagelijkse bestaan kunnen ondersteunen.”
Bronnen / meer:
– https://www.thailandblog.nl/visum-kort-verblijf/antwoorden-jeannette-verkerk-visumvragen/
Vooronderzoek data en methoden illegalenschatting
– https://www.wodc.nl/onderzoeksdatabase/2917-vooronderzoek-bronnen-en-vreemdelingen-zonder-rechtmatig-verblijf.aspx
Schattingen illegaal in Nederland verblijvende vreemdelingen 2012-2013
– https://www.wodc.nl/onderzoeksdatabase/2402-illegalenschatting.aspx
Nog even wezen speuren naar cijfers over illegale vreemdelingen. Uit ‘ De Nederlandse migratiekaart’ (2012) staan de volgende gegevens. Cijfers van 1997-2003.. beetje verouderd…
” Onder de in de periode van 1997 tot en met 2003 aangehouden illegale vreemdelingen waren meer dan 200 nationaliteiten vertegenwoordigd (Leerkes, 2009). Het betreft vooral volgmigratie uit landen waar al geruime
tijd migratiestromen naar Nederland hun oorsprong vinden (Marokko, Turkije, China, Suriname), asiellanden (Irak, Afghanistan, Somalië en diverse overige Afrikaanse landen) en ‘nieuwe’ landen van arbeids- migratie naar Nederland (Oekraïne, India, Filippijnen). Ook is er sprake van migratie vanuit productie- en doorvoerlanden van verboden drugs (Colombia, Turkije, Suriname), en vanuit landen die een belangrijke
rol spelen in de internationale prostitutie- en relatiemarkt (Thailand, Rusland, Brazilië, Afrikaanse landen).
(..)
Illegale vreemdelingen komen per definitie nauwelijks voor in de officiële statistieken. Sterker nog: door het gevoerde ‘ontmoedigingsbeleid’ zijn zij
in Nederland administratief steeds onzichtbaarder geworden. De reguliere bevolkingsstatistieken van het CBS bieden weinig houvast om inzicht
te krijgen in het aantal illegalen in Nederland en hun achtergrondkenmer- ken. (..)”
En dan een boel gepraat over databases van de politie, KMar etc.
Bron:
– https://www.cbs.nl/nl-nl/achtergrond/2012/04/arbeidsmigratie-belangrijkste-immigratiestroom
—–
Dit boek ‘Illegale vreemdelingen in Nederland’
uit 2002 heeft cijfers over staandegehouden illegale vreemdelingen naar land van herkomst:
149 Thais (op 47.764 staandegehouden illegale vreemdelingen)
Bron: https://repub.eur.nl/pub/1858
Interessante informatie Rob V maar weet je misschien het adres ( of iemand anders ) van het RSO backoffice in Kuala Lumpur of is dit gevestigd op de NL ambassade ?
MVG, Pjotr.
Beste Pjotr, de RSO is gevestigd in Kuala Lumpur bij de Nederlandse ambassade in Maleisië. Maar je kunt daar niet op bezoek ofzo. Per mail zijn ze te bereiken voor het besturen van stukken etc. Ze geven geen vraag en antwoord op algemene bijdragen of de status van een dossier. Dat mailadres is:
asiaconsular [at] minbuza [punt] nl
Het plan was dat de RSO in de herfst van 2019 gesloten zou zijn en alle diensten digitaal afgehandeld worden door de CSO in Den Haag Scheelt in en uit vliegen van paspoort van Bangkok naar Kuala Lumpur en terug. En nieuwe datum van overheveling van RSO-Azi naar de CSO is nog niet bekend.
Mijn laatste serie vragen heb ik bij de visumdienst in Den Haag voorgelegd ( directie consulaire zaken en visumbeleid, DCV-CC-KK). De RSO heb ik zelf afgelopen jaar niet meer gemaild.
Bedankt Rob, je antwoord is zeer nuttig voor mij.
Pjotr.
Ik heb nog even gekeken naar mijn eerste artikel over de cijfertjes, toen kwamen er verspreid over 2 inzendingen 10+22 reacties. Daarna een aflopend patroon richting beneden de 10 reacties. De verwondering van de eerste keer zal er wel van af zijn, maar ik hoop dat er toch de nodige lezers dit toch nuttig vinden. Hoeveel mensen de PDF downloaden.. een paar echt nieuwsgierige mensen?
Ach, als er maar een paar mensen geholpen zijn is het al mooi. Zo krijg ik ook nauwelijks reacties terug op de Schengen vragen die ik hier beantwoord. Dan ga ik er maar vanuit dat ze zo goed geholpen zijn dat men helemaal blij met het visum mij maar vergeet. Al is feedback altijd fijn, dan kan ik die kennis weer meenemen om andere mensen weer mee van dienst te zijn. Of mijn antwoord zijn zo slecht dat de vraagstellers uit frustratie aan een boycot zijn gegaan. 🙂 555
Serie 1, 2014:
– https://www.thailandblog.nl/dossier/schengenvisum/afgifte-schengenvisums-thailand/
– https://www.thailandblog.nl/dossier/schengenvisum/afgifte-van-schengenvisums-thailand-onder-de-loep-deel-2/
Ik neem mijn hoed af voor Uw noeste arbeid khun Rob V.
Goed te lezen Rob dat je in dit stuk aanhaalt niet te vergeten dat men het visum aanvraagt bij het land dat het hoofddoel is. Dus de Nederlander die zijn Thaise vriendin of vriend ons prachtige land wil laten zien en daarbij dus het grootste deel van de tijd daar verblijft, de aanvraag bij de Nederlandse ambassade of consul te doen. De Belgen onder soortgelijke omstandigheden bij hun eigen landsautoriteit etc. Indien men voornemens is om in een ander Schengen land het hoofdverblijf toe te passen, dan wel de aanvraag doen bij de autoriteit van dat land. Van de week werd nog aangehaald dat als men problemen ondervond met de aanvraag dit ook te kunnen doen bij een ander Schengenland, want dat zou minder papierwerk en bewijzen en voordeliger zijn. Ik sprak mijn verbazing hierover uit. Uit toezicht redenen voor het verantwoordelijke land is dit natuurlijk af te raden, tenzij men kwaad is de zin heeft. Maar nogmaals hier kan ik mij wel in vinden en is conform de regels.