Dit voorjaar heeft EU Home Affairs, de afdeling Binnenlandse Zaken van de Europese Commissie, de laatste cijfers rondom Schengenvisums gepubliceerd. In dit stuk neem ik de aanvraag van Schengenvisums in Thailand onder de loep en probeer ik de statistiek rondom de afgifte van visums inzichtelijk te maken om te zien of er opvallende cijfers of trends waarneembaar zijn.
Een uitgebreide analyse van de cijfers is beschikbaar als PDF bijlage: www.thailandblog.nl/wp-content/uploads/Schengenvisums-2015.pdf
Wat is het Schengengebied?
Het Schengengebied is een samenwerking van 26 Europese lidstaten die een gemeenschappelijk visumbeleid voeren. De lidstaten zijn dus aan dezelfde visumregels gebonden, deze zijn vastgelegd in de gemeenschappelijke Visum Code: EU verordening 810/2009/EG. Dit stelt reizigers in staat om zich binnen het hele Schengengebied te verplaatsen zonder onderlinge grenscontroles, visumplichtigen hebben slechts één visum -het Schengenvisum- nodig om de buitengrens van het Schengengebied te passeren. Meer informatie over de regelgeving vind je in het Schengenvisum Dossier: www.thailandblog.nl/dossier/schengenvisum/dossier-schengenvisum/
Hoeveel Thai kwamen er in 2015 naar hier?
Hoeveel Thai er precies naar Nederland, België of een van de andere lidstaten kwamen valt niet met zekerheid te zeggen. Er zijn alleen gegevens beschikbaar over de aanvraag en afgifte van Schengenvisums, maar hoeveel Thai precies de Schengengrens passeerden is niet bekend. Hierbij moet ook worden opgemerkt dat niet alleen Thai een Schengenvisum kunnen aanvragen in Thailand: een Cambodjaan die in Thailand verblijfsrecht heeft kan ook vanuit Thailand een visum aanvragen. Ook zullen er Thai vanuit elders op de wereld een visumaanvraag doen. De cijfers die ik noem zijn eigenlijk dus puur productiecijfers van het papierwerk dat de posten (ambassades en consulaten) in Thailand verzetten. Toch geven ze een goede indruk van de stand van zaken.
Zijn Nederland en België een populaire bestemming voor Thai?
In 2015 werden er door Nederland 10.550 visums afgegeven op 10.938 aanvragen. België gaf 5.602 visums af op 6.098 aanvragen. Die cijfers zijn iets hogers dan het voorgaande jaar, in 2014 gaf Nederland 9.570 visums af en België 4.839 visums.
Daarmee zijn onze landen bij lange na niet de populairste bestemming. Duitsland, Frankrijk en Italië ontvingen de helft van alle aanvragen, ook gaven ze ongeveer de helft van alle visums af. Zo kreeg Duitsland 50.197 aanvragen, Frankrijk 44.378 aanvragen en Italië 33.129 aanvragen. Nederland kreeg slechts 4,3% van alle aanvragen, goed voor een negende plaats qua populariteit. België 2,4%, goed voor een twaalfde plaats. Gekeken naar het aantal afgeven visums staat Nederland op de achtste plaats en België op de dertiende plaats. In totaal werden er in 2015 bij de lidstaten ruim 255 duizend visums aangevraagd en 246 duizend visums afgegeven.
Vergeet niet dat men het visum bij het land aanvraagt dat het hoofddoel is, een Thai met een door Duitsland afgegeven visum (hoofdoel) kan uiteraard ook kortstondig Nederland of België aandoen maar dit valt niet uit de cijfers te ontleden.
Waren die Thaise reizigers hoofdzakelijk toeristen of bezochten zij hier een partner?
Er worden geen cijfers per reisdoel begehouden dus dit valt niet exact te bepalen. Zowel Nederland als België konden wel een schatting/vuistregel geven omtrent het reisdoel van Thai: ongeveer 40% is toerisme, zo’n 30% voor bezoek aan familie of vrienden, 20% zakenbezoek en 10% overige reisdoelen.
Zijn Nederland en België streng?
Veel van de Schengen ambassades die actief zijn Thailand weigeren tussen de 1 en 4 procent van de aanvragen. De Nederlandse ambassade weigerde verleden jaar 3,2% van de aanvragen. Dat is geen slecht cijfer maar wel een trend breuk ten opzichten van 2014, toen was 1% van de aanvragen afgewezen. Hier is het patroon van minder en minderafwijzingen dus wel doorbroken.
De Belgische ambassade wees 7,6% van de aanvragen af. Beduidend meer dan de meeste ambassades. Als er een troffee zou zijn voor meeste afwijzingen zou België met haar tweede plaats het zilver pakken. Alleen Zweden wees veel meer af: 12,2%. Gelukkig laat België een dalende trend zien als het aankomt op afwijzingen, in 2014 wees men nog 8,6% af.
Beide landen geven relatief veel multiple entry visums (MEV) af, waarmee een aanvrager meermaals naar het Schengengebied kan komen. Hierdoor hoeft een aanvrager dus minder vaak een nieuw visum aan te vragen en dat is wel zo fijn voor de aanvrager én de ambassade. Sinds de invoering van het back office systeem, waarbij de Nederlandse visums worden afgehandeld in Kuala Lumpur is bijna 100% van alle visums een MEV. De RSO back office voert dit liberale visumbeleid in de hele regio (waaronder de Filippijnen en Indonesië): 99 tot 100% van de visums zijn een MEV en het aantal afwijzingen in de regio lag verleden jaar rond de 1 tot enkele procenten.
Het Belgische ministerie van buitenlandse zaken stelt dat haar post in Bangkok met 62,9% veel MEV afgeeft aan bonafide reizigers. Deze hoeven dan dus minder vaak een visum aan te vragen, en dit heeft ook zijn invloed op het afwijscijfer, aldus het ministerie. Zij heeft daarmee uiteraard een punt, want veel andere posten zijn minder scheutig met MEV, desalniettemin verklaard dat maar ten dele het relatief hoge aantal afwijzingen. Dit zou mogelijk verklaard kunnen worden door een ander profiel (bijvoorbeeld meer familiebezoek en minder toeristen ten opzichten van de collega lidstaten) van Thai die naar België komen of andere risico analyses door de Belgische autoriteiten. Zo wordt doorgaans het risico van toeristen (op georganiseerde tour) lager ingeschat dan familiebezoek: die laatste zou weleens niet terug te keren naar Thailand. Zo’n verdenking levert afwijzing op “vestigingsgevaar” op.
Worden er aan de grens nog veel Thai geweigerd?
Niet tot nauwelijks zo blijkt uit Eurostat gegevens. Dit statistisch bureau van de EU verzamelde cijfers, afgerond op 5 tallen, over weigeringen aan de grens. Volgens deze cijfers is in Nederland in 2015 slechts zo’n 10 Thai geweigerd aan de grens, vergelijkbaar met het aantal weigeringen in voorgaande jaren. In België is er al volgens de afgeronde cijfers zelfs al jaren geen Thai geweigerd aan de grens. Weigering van Thai aan de grens is dus een zeldzaamheid. Daarbij moet ik wel de tip geven dat reizigers zich goed voorbereiden: alle benodigde bewijsstukken meenemen zodat ze bij vragen van de grenswachters men kan aantonen aan de visumeisen te voldoen. De referent adviseer ik om het Thaise bezoek op de luchthaven op te wachten zodat deze ook te bereiken is door de grenswacht mocht dat noodzakelijk blijken. Bij weigering is het best om je niet direct terug te laten zenden maar bijvoorbeeld een (piket) advocaat te raadplegen.
Conclusie
Over het algemeen krijgen de veruit meeste aanvragers hun visum, en dat is fijn om te weten. Van afwijsfabrieken of ontmoedigingsbeleid lijkt dan ook geen spraken. De trends die zichtbaar werden in het mijn eerdere “Afgifte van Schengenvisums in Thailand onder de loep” blogs lijken zich in grote lijnen door te zetten. Op het enkele feit na dat de Nederlandse ambassade iets meer aanvragen afwees zijn er zijn weinig opmerkelijke veranderingen. Voor de meeste ambassades is het aantal visumaanvragen stabiel of stijgend en blijft het aantal afwijzingen stabiel of verder dalend. Dat zijn voor de langere termijn geen ongunstige cijfers!
Als deze positieve trends zich blijven doorzetten kan het zeker geen kwaad als de visumplicht ter discussie wordt gesteld, mochten de EU en Thailand met elkaar om de tafel gaan zitten omtrent af te sluiten verdragen. Veel landen in Zuid Amerika hebben tijdens verdragsonderhandelingen om dit soort redenen de Schengenvisumplicht voor hun onderdanen zien komen te vervallen. Het zou natuurlijk ook niet verkeerd zijn als ambassadeur Karel Hartogh zich net als zijn voorganger Joan Boer in zou zetten voor afschaffing.
Bronnen en achtergronden:
– Schengen visumstatistiek: ec.europa.eu/dgs/home-affairs/what-we-do/policies/borders-and-visas/visa-policy/index_en.htm#stats
– Schengen Visum Code: eur-lex.europa.eu/legal-content/NL/ALL/?uri=CELEX%3A32009R0810
– Weigering aan de grens: ec.europa.eu/eurostat/web/products-datasets/-/migr_eirfs
– www.thailandblog.nl/dossier/schengenvisum/afgifte-schengenvisums-thailand/
– www.thailandblog.nl/dossier/schengenvisum/afgifte-van-schengenvisums-thailand-onder-de-loep-deel-2/
– www.thailandblog.nl/dossier/schengenvisum/afgifte-schengenvisums-thailand-2014/
– www.thailandblog.nl/dossier/schengenvisum/afgifte-schengenvisums-thailand-2014-nagekomen-bericht/
– Contact met de Nederlandse en Belgische autoriteiten (via de ambassades en RSO). Dank!
Over deze blogger
-
Sinds 2008 een regelmatig bezoeker aan Thailand. Werkt op de boekhoudafdeling van een Nederlandse groothandel.
Gaat in zijn vrije tijd graag fietsen, wandelen of een boek lezen. Voornamelijk non-fictie met in het bijzonder de geschiedenis, politiek, economie en maatschappij van Nederland, Thailand en landen in de regio. Luistert graag naar heavy metal en andere herrie
Lees hier de laatste artikelen
Achtergrond9 oktober 2024De littekens van een gevangenschap
Cultuur28 september 2024Khun Chang Khun Phaen, Thailand’s meest bekende legende – deel 5 (slot)
Cultuur25 september 2024Khun Chang Khun Phaen, Thailand’s meest bekende legende – deel 4
Cultuur23 september 2024Khun Chang Khun Phaen, Thailand’s meest bekende legende – deel 3
Goed inhoudelijk artikel.
Wat betreft afschaffing Schengenviwumplicht: afschaffing zoals in de conclusie staat vind ik van niet. Vrijstelling voor 30 dagen en bij langer verblijf een visum, spiegeling naar de Thaise eisen, lijkt me beter.
Pas als deze Thaise toelatingseisen versoepelt worden dan aanpassen op gelijke voet.
Ik kan me heel erg goed voorstellen, dat een (groep van) land(en) voorzichtig is, wat men aan minder kapitaalkrachtige personen binnenlaat. Dit mede gekoppeld aan de controle, wie hoe lang al binnen is. In de EU… je moet wel heel rare dingen doen om tegen de lamp te lopen met dan sanctie enkeltje vliegveld en gratis ticket naar land van oorsprong, terwijl in TH je veel meer opvalt met ook veel zwaardere sancties.
De angst is, opgescheept te zitten met vooral kosten van medische voorzieningen: geen mens wordt met enkel een aspirientje het ziekenhuis uitgezet om op straat te overlijden hier, terwijl in TH men weinig tot niets doet. Een “farang” heeft over het algemeen altijd wel de middelen om weer “thuis” te geraken, doch bij menig Thai liggen die zaken anders.
Ik kan me dus heel goed voorstellen, dat men om bewijs van voldoende middelen van bestaan en een medische reisverzekering tijdens het verblijf, een retourticket en een gegronde reden voor het weer verlaten van de EU vraagt.
Kijkend naar de grootte van Duitsland en Frankrijk, de directe vluchten + de vele internationale beurzen ( alleen ANUGA – Keulen resp. SIAL – Parijs trekken al dik 1000 Thai’s om het jaar) , vind ik het aantal, dat naar Zwitserland gaat, veel opvallender.
Overigens: ik snap nog steeds niet, waarom dit niet op EU-vlak geregeld is. Met geen mogelijkheid is de echter verdeling in verblijfsdagen over meerdere Schengenstaten te controleren, laat staan zelfs maar interessant.
Ik adviseer overigens al mijn zakenrelaties – zelfs als ze over Schiphol vliegen- toch bij de Duitse of Franse ambassade hun visum aan te vragen: gaat beduidend sneller – ik kan me slecht voorstellen, dat zo iemand zijn of haar paspoort 2 weken wil missen – en als fabriekseigenaar word je niet als potentiele frauduleuze mensensmokkelaar behandeld.
Hallo Harry, ja als je verder inzoomt valt er vast en zeker allerlei leuks in de cijfers te vinden. De gemiddelde lezer zal dat denk ik niet boeien maar wie weet maakt een stukje als dit het enthousiasme los bij lezers om dieper in de cijfers en trends te duiken of de tongen los te maken. 🙂
Ik ben bekend met de ellende die jouw zakelijke relaties hadden met visum en verblijfsvergunning (VVR pasje met ” Taiwanese” er op, bij een vervolg inreis van UK naar NL heibel met de KMar en toegang geweigerd), zoals je in de eerdere blogs alsmede per e-mail uit de doeken hebt gedaan. Dat soort zaken maken mij dan ook voorstander van gemeenschappelijk EU isum aanvraag centrum (VAC) zodat reizigers snel en goed geholpen kunnen worden tegen minimale kosten.
Liefst zou ik de RSO zien verdwijnen (duurt allemaal langer, Thaise taal niet langer ondersteund!), ook VFS dumpen (die gaat voor de winst, publiek betaald de prijs). Met een EU VAC zou je in (mijn) theorie de Thai snel, efficiënt, klantvriendelijk en tegen de meest lage kosten met hun aanvraag kunnen helpen. Fijn voor toerisme maar zeker ook zaken reizigers. Als de EU meer zou samenwerken scheelt dat ook bij pogingen om mensen bij andere landen weg te trekken. In de praktijk zie je naar mijn mening dat lidstaten toch een grote focus op het eigen belang hebben en zoveel mogelijk willen profiteren van Europese samenwerking met zo min mogelijk tegenprestaties of nadelen. Een echte unie zijn wij nog lang niet.
Overigens, als jouw zakenreizigers naar Nederland komen als hoofddoel moeten ze daar hun aanvraag indienen. De Duitsers zouden een aanvraag moeten weigeren tenzij Duitsland het hoofddoel is of tenzij er geen duidelijke hoofdbestemming is en Duitsland het land van eerste binnenkomst. Als een reiziger -begrijpelijk- niet 1 a 2 weken zonder paspoort wil dan is de keuze simpel: zorg er voor dat Nederland niet de hoofdbestemming is. Mist Nederland natuurlijk wel de kans op wat eurootjes die binnen komen via zaken, toerisme etc.
Wat is “hoofdbestemming” ? enkele dagen in het ene land, enkele in het andere, weer enkele in een 3e en weer enkele in een 4e….maar vaak overnachten in mijn huis in Breda…. 2 uur rijden naar Lille en Ruhrgebied.
Geen douaneambtenaar die het iets interesseert, of je niet alleen de haven van R’dam bezoekt, doch ook Antwerpen, door gaat voor de Eiffeltoren en via een boog terug langs de Keulse Dom. Dat onderweg ook hier-en-daar stilgestaan wordt bij klanten aldaar, bedrijven waar ze iets leren of kopen kunnen…enz..
De afgelopen jaren ook eens bij Calais overgestoken: in Dover was men alleen geïnteresseerd of men sowieso een paspoort had, bij terugkomst hebben we zelfs na dik een uur zoeken geen immigratie kunnen vinden, dus maar doorgegaan. Twee weken daarna op Schiphol: geen marechaussee, die het iets interesseerde…
Zouden we als consument eens een voordeel van de Europese Unie cq Schengen-overeenkomst kunnen hebben, weten de nationale ego’tjes dat weer te torpederen.
Zal wel te maken hebben met “liever kleine eigen baas dan grote knecht”.
Dat de NLe ambassade in BKK inkomsten misloopt… interesseert me niets.
Volgens artikel 5 is het hoofdverblijf daar waar de langste verblijfsduur zal zijn of wat de hoofdreden van bezoek is (denk aan een zakenreis naar Brussel maar met kort toeristisch uitstapje naar Parijs, dan is België de juiste ambassade).
Als iemand 2 dagen Duitsland 2 dagen Nederland en 2 dagen België wil doen dan is er geen hoofddoel en is Duitsland verantwoordelijk omdat dat het land van eerste binnenkomst is. Is het plan 2 dagen Duitsland, daarna 3 dagen Nederland, dan 2 dagen België, dan moet de aanvrager bij Nederland te zijn en kan de aanvraag niet bij de Duitsers worden ingediend. Die horwn zo’n aanvraag te weigeren.
Ik ken zelf een voorbeeld van een Brit met Thaise partner die de eerste helft van de vakantie in Frankrijk wou gaan doorbrengen en de tweede helft in Italië om weer via Frankrijk te vertrekken. Uiteraard gingen men met de aanvraag naar de Fransen. Deze weigerde echter de aanvraag en wel op grond dat de Thaise dame enkele uren (!!) langer op Italiaans dan Frans grondgebied zou zijn zo bleek uit narekenen van de reisplanning en reserveringen. Dat zijn natuurlijk wel excessen waar ik een hele bittere smaak van in mijn mond krijg.
Een deel van de weigeringen is zoals aangegeven omdat de vreemdeling het visum niet bij de juiste ambassade (hoofdverblijfsdoel) aanvroeg. Dan kan alles verder nog zo in orde zijn maar is de aanvraag niet ontvankelijk.
Een EU VAC zou dan makkelijk zijn: aanvrager komt met het visumverzoek en ondersteunend bewijs (accomodatie, verzekering, voldoende middelen etc.) en het personeel van de lidstaten kan dan onderling de aanvraag toeschuiven aan welke deze toe behoort. Of bij een extreem voorbeeld zoals ik noemde onderling in discussie en zo net de tijd van de aanvrager te verspillen.
Eenmaal met het visum in het paspoort komt het al snel goed. Immers mag je via alle lidstaten binnen komen. Een Thai die in oost Nederland moet wezen kan dus prima met Nederlands visum via Duitsland binnenkomen. Maar heb je een Fims visum en reis je via Italië zonder enige papieren waaruit aannemelijk is dat je ook nog naar Finland gaat dan kan de grenswacht wel moeilijk dorn en de toegang weigeren om redenen van onoprechte intenties of liegen tijdens de aanvraag van het visum.
Uiteraard had ik het over gemiste inkomsten bij bedrijven en overheid (btw, toeristenbelasting) in het land van bestemming. Tijdens de onderhandeling -die nog gaande zijn- voor een nieuwe Visum Code gaven diverse lidstaten aan dat de 60 euro visumleges de kosten niet dekt en is er een lobby dit bedrag met wat tientjes te verhogen. Tot nu toe is de Commissie niet overtuigd dat de leges omhoog moeten. Of Nederland winst maakt op aanvragen weet ik niet maar ik gok can niet. Moet niets voor niets goedkoper via VFS Global en de RSO. Cijfers heb ik niet dus kan er geen uitspraken over doen.
Uiteraard valt er nog veel meer te ontdekken als je de cijfers van voorgaande jaren bekijkt. Zo viel mij ook op dat Oostenrijk eer vorig jaar nog 9.372 aanvragen en in 2015 was dat enorm toegenomen naar 14.686 aanvragen. Mede daardoor is Nederland een plaatje gezakt. Dan kun je natuurlijk de vraag gaan stellen waar die toename door komt, wellicht heeft Oostenrijk hier zelf een mooie verklaring voor. Ik heb echter aangenomen dat de meeste lezers vooral in Nederland, België en de grote lijnen geïnteresseerd zijn en het daar bij gelaten in plaats een dossier van nog een aantal A4tjes te tikken. Vraag me zelfs af hoeveel lezers de PDF download bekijken en hoeveel het bij de tekst of plaatjes in het artikel zelf houden.
Degene die wel van de cijfertjes zijn zullen de appendix in het PDF document vast handig vinden of simpelweg de Excel bron bestanden bij EU Home Affairs downloaden. 🙂
Ik blijf de ontwikkelingen met Schengenvisums volgen maar ik merk ook dat alles nog op een lager pitje staat voor mij. Zo volg ik de in ontwikkeling zijnde concepten voor de nieuwe Schengen Visum Code niet meer en heeft het me veel meer tijd gekost om dit stuk over ontwikkelingen in Thailand te schrijven. De cijfers waren eind maart al beschikbaar maar ik het schrijven keer op keer uitgesteld en in kleine stapjes gedaan. Er zijn nogal wat avonden dat ik weinig gedaan krijg. De volgende dag verwijt ik mezelf dat want dat is geen goede zaak en mijn Mali zou misschien zelfs een beetje boos op me zijn. Het blijft nog een uphill battle maar ik heb er vertrouwen in dat ik de top zal bereiken en alles weer min of meer als vanouds gaat.
Het zal wel een hele domme opmerking zijn in de ogen van velen die voor hun domicilie Thailand hebben gekozen. Dat Schengen visum mag best zo blijven en waarom zou de Nederlandse ambassadeur zich met een Europees vastgesteld iets moeten gaan bemoeien? Laat Thailand eerst eens fatsoenlijke normen scheppen voor buitenlanders die daar wonen of begrijp ik dit verkeerd? Waarom Duitsland op nummer 1 staat lijkt mij nogal logisch want daar wonen heel wat meer mensen dan in Nederland en België en daarbij zijn de Vlamingen en in mindere mate de Nederlandse mannen toch heel wat vrouwvriendelijker anders waren wij nog veel lager geclassificeerd. Bovendien zijn de Duitse mannen lang niet zo verstandig als de heren uit de Zuidelijke Nederlanden.
Het geen waar ik mij aan stoor aan de visumaanvraag is het volgende Ik heb zelf meegemaakt dus ik spreek als een “profesionel”dat mijn vrouw een visa aanvraag doet bij de nederlandse ambassade in Bangkok een gedeelte daarvan is uitbesteed aan een particulier bedrijf ik meen VHS zoiets doet er even niet toe maar het visum word uitgegeven in Kuala Lumpur. u zult zeggen ja en. Maar op het vliegveld van Bangkok doen ze daar zo verschrikkelijk moeilijk over , dat ze eigenlijk niet mee mocht.
Na veel heen en weer gebel uiteindelijk dan toch gelukt.
Ik kan me voorstellen dat zo’n dame bij de incheck balie zegt heeee hallo dit is Bangkok geen Kuala Lumpur
Zou een stuk makkelijker zijn voor de Thaise mensen, die toch al moeite hebben met het lezen van al die vluchtschema’s als er een visa afgegeven word in Bangkok scheelt een hoop ergenis
Beste Ton,
Mijn vriendin en ook diverse kennissen zijn al enkele malen in Nederland geweest op een in Kuala Lumpur uitgegeven Schengenvisum.Ook op schiphol zijn sommige grensbewakers soms niet op de hoogte dat een visum tegenwoordig in Kuala Lumpur word uitgegeven en daar verbaasd over is.Dit heeft bij mijn weten echter nog nooit problemen opgeleverd bij het doorlaten van de reiziger.
Maar jou verhaal geloof ik volledig door de ervaringen wat ik in het verleden wel eens heb meegemaakt bij zogenaamde balie en service medewerkers.Zal een voorbeeld geven ;na online ingechekt te hebben mellde ik me dus bij de online check in balie om koffer af te geven.Een mederker van de luchtvaartmaatschappij verweers me naar de 1e klas incheck , volgens deze malloot was dit de online check in en ik stond bij de internetcheck in.Ik vroeg hem dus fijntjes wat het verschil was , in zijn eigen taal notabene.Weer zei hij, wijzend met zijn vinger, dit is internet en dat is online check in.Eind van het liedje stond ik dus weer bij de online check in balie.Bij de 1e klas werd ik niet geholpen maar de internet check in verwezen.
Zo’n incheck medewerker die zegt “Dit is Bangkok, niet Kuala Lumpur” heeft weinig kaas van visummaterie gegeten. Dat een medewerkers niets weet van het RSO systeem is logisch. Een Schengenvisum kan in theorie overal zijn afgegeven. Dus zelfs al zouden de visums nog in Bangkok gemaakt worden hoeft niet elke reiziger een visum uit Bangkok te hebben. Zo kan een Thai die werkzaam is in Maleisië in Kuala Lumpur terecht voor een Schengenvisum, en zal zo’n sticker Kuala Lumpur vermelden als plaats van afgifte. En een Thai die familie is van een EU onderdaan reizend naar een ander EU land kan op elke ambassase terecht: een Thai-Nederlands echtpaar kan ook in Jakarta, London of Washington een Schengenvisum aanvragen -gratis en vereenvoudigde procedure – bij een niet-Nederlandse ambassade (NL mag niet het doel van de reis zijn). Het zal niet vaak voorkomen dat een Thai een visumsticker heeft uit bijvoorbeeld London maar het kan wel. En zo zijn er ook mensen uit buurlanden die in Thailand hun Schengenvisum halen en gewoon vanuit eigen land vertrekken. Het enige wat de baliemedewerker moet doen is checken of het visum geldig is (naam, geldigheidsmatch). Maar er zullen er vast zijn die uit onwetendheid ook naar plaats afgifte of ambassade van afgifte kijken. Ik zie de discussie al voor me “dit visum is van de Duitse ambassade maar u vliegt naar Spanje!” *zucht*
Zal in Nederland vast ook soms gebeuren dat baliemedewerkers het vreemd vinden dat een Thai visum is afgegeven door een consulaat in BE of D. Dat is het nadeel van het systeem dat luchtvartmaatschappijen boetes en sancties kunnen krijgen voor het vervoeren van reizigers zonder de juiste papieren: over fantatieke, onkundige of panische medewerkers kunnen het de reizger erg moeilijk maken.
Tot besluit: het kan natuurlijk geen kwaad om dit soort ervaringen met de ambassade en RSO te delen. Contactgegevens van de ambassade zijn makkelijk te vinden, de RSO is bereikbaar via: Asiaconsular [at] minbuza.nl