Toen er nog trams reden in Bangkok

Tram in Bangkok

Het is jammer, dat er sinds 1968 geen trams meer rijden in Bangkok, want ik vind een tram een machtig mooi openbaar vervoermiddel.

Tijdens mijn eerste betrekking in het bedrijfsleven woonde ik in Amsterdam en ging per tram naar kantoor. Ook toen ik in Alkmaar ging wonen en met de trein naar Amsterdam ging nam ik vanaf het station de tram (lijn 17) naar mijn werk. Ik kan daar wel een apart verhaal over schrijven, maar ik beperk me tot het feit, dat ik het hele tramnet van Amsterdam – op de zeer recente uitbreidingen na – wel ken.

De tram in Bangkok

In Bangkok heeft de tram gereden van 1888 tot 1968. In tegenstelling tot de meeste andere landen verscheen de tram eerder ten tonele dan de trein. In Bangkok reed de eerste paardentram in 1888, gevolgd door een buurtspoorweg in 1893, hetzelfde jaar waarin genoemde paardentram werd geëlektrificeerd. De elektrische tram van Bangkok was in 1893 de eerste in heel Azië, nog voor Japan. Later verschenen er nog trams in Thonburi en Lopburi, maar al deze trambedrijven zijn reeds lang ter ziele.

In 1953 zijn er door  de Metropolitan Electric Authority (MEA) plannen geweest om trolleybussen te introduceren. Het plan om dit te verwezenlijken bleek echter te ambitieus en de trams konden blijven. Zes aluminium trams werden in 1955 afgestaan aan de stad Lopburi, waar MEA in dat jaar een tramlijn opende. In  1961 werd de Silom-lijn die het minst druk was, als eerste lijn van het tramnet opgeheven. De vrijkomende rails zouden worden gebruikt voor spoorverdubbeling in New Road, die werd gereconstrueerd.

In hetzelfde jaar echter, het wegverkeer was inmiddels sterk toegenomen, besloot de regering, op advies van MEA, de tramdienst toch in zijn geheel te staken met als gevolg dat in 1962 en 1963 de overige lijnen werden opgeheven met uitzondering van enkele trajecten die het overig verkeer minder in de weg lagen. Het betrof het zuidelijk deel van de Dusit-lijn tussen de remise Sapandam en NaPhraThat en de oostelijke ringlijn om de oude stad tussen Thanon Phra Athit en het punt waar deze de Bang Kholaem-lijn kruist. Via het spoor van de Silom-lijn in Thanon Bamrung Muang konden de rijtuigen van deze lijn ook de remise Sapandam bereiken. Voor deze trajecten stonden 16 losse motorwagens ter beschikking tot ook voor hen op 30 september 1968 het doek viel.

Dit stukje geschiedenis heb ik overgenomen van een website, waar u de Engelse tekest kunt lezen en prachtige foto’s van de trams in Bangkok kunt zien: www.oivb-openbaar-vervoer-in-beeld.nl/

Zie hieronder nog een aardige video uit vervlogen tijden:

Over deze blogger

Gringo

Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!

Lees hier de laatste artikelen

Oudere postings van deze blogger

• Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
• Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
• Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
• Achtergrond10 november 2024Bang Saray, waar ligt dat?