Thailand staat op de tweede plaats als het gaat om het hoogste aantal verkeersdoden ter wereld. Per 100.000 inwoners vallen er 44 doden, zo blijkt uit een nieuwe studie.
Het enige land met nog dodelijker wegen dan Thailand is Namibië met 45 doden. Iran staat net achter Thailand met 38 doden. Dit blijkt uit een onderzoek van de Universiteit van Michigan (Transportation Research Institute).
Afrika is het meest gevaarlijke continent, met 14 landen in de top 25. Verder is ook het Midden-Oosten en Latijns-Amerika gevaarlijk voor verkeersdeelnemers.
Bron: Universiteit van Michigan – http://goo.gl/I702lz
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Nieuws uit Thailand23 december 2024De redactie wenst alle lezers fijne feestdagen!
Nieuws uit Thailand23 december 2024Illegale handel in medicijnen bedreigt volksgezondheid
Nieuws uit Thailand23 december 2024Thaise regering komt met steun en voordelen voor een zorgeloze nieuwjaarsvakantie in 2025
Achtergrond23 december 2024De kerstboom: van heidense symbolen tot feestelijke traditie
In 2010 was er een publicatie van de WHO waarin TH met 38,1 verkeersdoden per 100.000 inwoners een 3e plaats innam. In een nieuw onderzoek, nu van , is TH een plaatsje doorgeschoven met 44 doden. Dat is geen felicitatie waard, in tegendeel, en de TH verkeersautoriteit zal hier dan ook wel iets over vinden en zeggen. Men zal een grote zorg uitspreken,wat maatregelen en nieuw beleid aankondigen, en de politie zal extra controleren. Meestal zie je hen dat doen via checkpoints op de doorgaande routes buiten de steden, of ze zitten met z’n allen gewichtig naast elkaar in de schaduw, binnen de steden veelal verscholen achter een boom loerend op niet-helm-dragende brommerrijders.
Vervolgens gaat alles weer als vanouds.
Hoe komt dat nou? Afgezien van het ontbreken van verplichte rijopleiding en rijexamens, van hoe de rijbewijsafgifte is georganiseerd, hoe de verkeersinfrastructuur is geregeld, en hoe de verkeerswetgeving juist n i e t wordt gehandhaafd, speelt een andere factor een grote rol in het steeds maar weer jaarlijks dodelijk verongelukken van duizenden verkeersdeelnemers. En dat is het -lotsdenken-. Omkomen in het verkeer is je (nood)lot. Zoals zoveel andere zaken. Je doet er weinig tegen. In NL gold vroeger het adagium: Als het je tijd is, dan ga je! Inmiddels weten we beter, op een paar geesten na die geloven in het onbestemde. In TH beheerst dit principe het volledige privé-domein en het gehele sociale spectrum. Hetgeen maakt dat onverschilligheid naar binnen sluipt, maar ook het gevoel voor verantwoordelijk zijn voor eigen gedrag zich niet ontwikkelt. Waardoor bv in de media oorzaak en schuld van een fataal ongeluk gelegd bij technisch falen van het voertuig. Dat de remmen het begeven ligt aan het voertuig, niet aan een gebrek aan onderhoud. Je bent aldus niet aansprakelijk.
Waarom zitten er zoveel Thai met drank op achter het stuur? Hoezo daveren met hoge snelheid vrachtwagencombinaties tijdens een regenbui de berg af? Welke reden is gelegen in het feit dat ouders met hun kinderen op een brommer zo nodig tegen druk verkeer in rijden?
Berusten, je schikken in je lot, accepteren. Het is niet anders. Dat is het devies. Doen wat anderen doen. Niet zelf nadenken, want als je dat doet dan moet je je gedrag aanpassen. Krijg je problemen mee. Is je trouwens ook nooit geleerd, wordt niet van je verwacht, lijkt op eigen-initiatief, en die mag je niet hebben! Daarbij: je bemoeit je niet met andermans gedrag en zaken. Daar vind en zeg je niets over!
Zie daar, enkele ingrediënten waardoor het nog tijden duurt voor er wat verandert. Niet alleen inzake het aantal verkeersdoden, ook ter zake vele andere problematiek. Zolang niemand er iets van zegt, hoeft niemand zich niet te blameren, en richt ieder iemand zich op eigen zaak. Welke die dan ook moge zijn. Zoals: het malen naar meer rijkdom en geluk.
Ik vind dat Soi het schitterend verwoord.Denk dat er misschien aan toegevoegd kan worden dat volgens de Buddhistische leer alle leven lijden is .Aan het rijgedrag van menige Thai te zien zou ik haast zeggen dat ze er alles aan doen om aan het lijden zo snel mogelijk een einde te maken..
Dat Thailand zo hoog staat kan ik begrijpen maar van Namibië niet het land is 22 keer Nederland en er wonen 2 miljoen mensen waar ik uren heb gereden zonder iemand te zien. Als er 1500 km asfalt wegen zijn dan is het veel en de rest is zand en gravel waar je niet hard kunt rijden.
Het enorme aantal motorfietsen speelt natuurlijk ook een belangrijke rol.
In Nederland, waar in verhouding met Thailand relatief weinig tweewielers aan het verkeer deelnemen, en dan nog veelal op aparte rijstroken, maken fietsers, bromfietsers en motoren al meer dan 50% van het aantal verkeersdoden uit.
Je kunt inderdaad niet één factor de schuld geven.
Het is een combinatie van factoren, waarbij de aanpak van één ervan slechts een marginaal effect kan hebben.
Overigens zij nog vermeld dat het jaarlijks aantal verkeersdoden wereldwijd in 2010 ongeveer 1,2 miljoen bedroeg, en dat dit naar schatting in 2030 zal zijn opgelopen tot 3,5 miljoen.
Moderator: Niet chatten svp.
Kille cijfers…
Voor de duidelijkheid Fransamsterdam:
Thailand 44 doden op 100.000 inwoners op plaats 002
Nederland 4 doden op 100.000 inwoners op plaats 185
Ja, het is schrikbarend.
Zonder tweewielers kom je op 2 voor Nederland en 11 doden in Thailand.
Dan is het nog ‘maar’ 5,5 keer zo gevaarlijk, in plaats van 11 keer…
Het is trouwens nog ‘maar’ een jaar of veertig geleden dat we in Nederland ook ongeveer 5 keer zoveel doden per X inwoners hadden als nu.
Dat is niet vanzelf naar beneden gegaan. Als ik terugkeer in Nederland denk ik vaak in een model-Legoland terecht te zijn gekomen.
Dat kan en mag je hier op korte termijn niet verwachten.
Nog wel aardig om te weten: In Namibie gaan minder mensen meer dood in het verkeer dan in Nederland dan dat er in Nederland meer dood gaan aan hart- en vaatziekten dan in Namibie.
Ik vind dat die laatste zin een prijs verdient. Gewoon omdat ie onleesbaar lijkt maar bij nadere bestudering gewoon blijkt te kloppen. Châpeau!
(Als Nederlander heb je dus de risico’s van hartfalen en hardrijden bij elkaar opgeteld als je naar Thailand verhuisd. Overigens is de kans dat je overlijd in Thailand nadat je je daar definitief hebt gevestigd 100%)
Het mag zo zijn dat hier meer verkeersdoden vallen, door welke reden dan ook en ik ben zelf ook (door onervarenheid – ik probeerde voor te sorteren) op het nippertje de dood ontsprongen, toen ik pas hier woonde. Maar nu na twee jaar zeg ik het nog steeds: ik rijd liever hier met de chaos mee, dan in Nederland, waar je als gesmeerde machinedeeltje aan het verkeer kunt deelnemen.
Nederlandse wegen zijn geweldig… bijna perfect te noemen. Toch vind ik het leuker hier te rijden… het voelt zich natuurlijker aan.
Zouden de wegen in Nederland niet zo goed onderhouden worden en plotseling zo zijn als in Thailand, breekt er een chaos uit en het aantal slachtoffers zou waarschijnlijk zienderogen stijgen….
Sjaak je moet het aantal ongelukken niet op de infrastructuur schuiven. De infrastructuur in Thailand is redelijk maar ook wanneer je een perfecte infrastructuur zou kunnen realiseren vallen er met de huidige mentaliteit nog vele malen meer verkeersdoden dan in Nederland.
Kijk alleen eens naar de zwarte dagen rond de diverse feestdagen. Volgens mij is het dan toch echt de alcohol die het aantal slachtoffers schrikbarend doet stijgen. En dan nog het rijden zonder helm of met een veredelde fietshelm. Je hersenpan is niet gemaakt om ermee op het asfalt te landen. Verder zijn er rustig voertuigen die op de hoofdwegen tegen het verkeer in rijden. En ga zo maar verder….
Mentaliteit is echt de grootste boosdoener in het aantal verkeersdoden.
De mentaliteit is prima. Iedereen probeert het er levend vanaf te brengen, en als iemand een ‘overtreding’ begaat wordt er niet getoeterd, met lichten geseind, iemand door hem de stuipen op het lijf te jagen alvast ‘gewaarschuwd’, het is vooral geven en minder nemen.
Mag ik nog even mijn ritje op een motortaxibike door Soi Buakhao in herinnering brengen?
Stel je nou eens voor hoe dat in Nederland af zou lopen…
https://m.youtube.com/watch?v=B1Ocyl-NXUU
Het is niet alleen de drank, waardoor op de zwarte dagen het aantal slachtoffers stijgt, Ingrid. Het zal wel meespelen. Maar het is heel simpel gewoonweg het aantal mensen dat dan onderweg is. Dat aantal is niet verdubbeld, maar verdrievoudigd of meer. Natuurlijk heb je dan meer ongelukken. Ook zonder alcohol.
En wat mentaliteit betreft…. ja een deel is er de schuld van. Het grootste deel van het slechte rijgedrag is echter, volgens mij, het totaal geen besef hebben van wat je wel en niet kunt doen in het verkeer. En waarschijnlijk ook de maatregels die politie en overheid onderneemt om het verkeer veiliger te maken.
In Nederland krijg je een boete of op zijn minst een waarschuwing als je wielen niet stilstaan bij een stopbord (ook al komt er van links en rechts geen verkeer). Als je over een streep rijdt, lijkt het bijna alsof je door een onzichtbare muur rijdt. Kijk eens hoe een rijexamen wordt afgenomen. Dat haal je niet als je met de wielen een beetje over een streepje rijdt. Ik denk dat een Thai dit hier in Thailand totaal onbegrijpelijk zal vinden. Ja, de strepen zijn er…. maar wat moet je ermee…? Gewoon doorrijden, zoals van oudsher.
Ik doe het intussen ook…. al naar gelang met welk voertuig ik rijd. Ga ik met mijn snellere PCX, kan ik me meer permitteren, ga ik met mijn moter met zijkar, moet ik zoveel mogelijk links rijden… dus ook over invoegstrepen, stopstrepen en wat dan ook meer. Anders veroorzaak je zo meteen ongelukken.
Zo rijdt men in Thailand…. in Nederland niet denkbeeldig.
Ik woon op Koh Samui met zover ik weet gemiddeld het grootste aantal verkeersongelukken van Thailand. Nu rijden ze hier vast niet slechter dan in de rest van Thailand. Maar buiten af en toe een helmen controle, altijd op dezelfde plaatsen wordt hier nergens op gecontroleerd. Zonder een strenge controle op het naleven van de verkeersregels zal er in Thailand niets veranderen. Het rijbewijs halen gaat weer wat moeilijker worden. Maar rijden zonder licht, niet werkende remmen, met alcohol op, tegen de rijrichting in. Ik noem maar wat op hebben niets te maken met een goede rijopleiding. Thai style, we doen waar we zin in hebben er is toch geen controle.
Het aantal verkeersslachtoffers in Thailand valt me nog mee gezien het verkeersgedrag, hoe vaak je wel niet ziet dat er iets maar net goed gaat….of er “alleen” (zwaar)gewonden vallen. Buiten de al genoemde zaken valt me ook altijd op hoe pick-ups (vooral ’s avonds en ’s nachts) met mensen los achterin als idioten over de wegen razen. Ik heb het niet opgezocht maar ik denk dat als alle ongevallen (dus ook met licht of zwaar letsel) meegerekend worden Thailand met een groot verschil met nr. 2 op de eerste plaats staat.
De meeste verkeersdoden betroffen berijders/passagiers van gemotoriseerde 2-wielers, waarmee nog niets gezegd is over de schuldvraag, als deze in TH al opgeld doet. (De meest vermogende compenseert, is een algemeen aanvaarde norm, alhoewel je vaak leest dat een TH-rijkaard poogt deze opvatting te traineren).
Van de meer dan 26.000 (!) verkeersslachtoffers per jaar valt 73,5 % in deze categorie.
Hoe zit dat in andere Zuid-Oost-Aziatische (Asean-)buurlanden?
Laos: 74,4 %; Cambodja: 66,6 %; Maleisië: 58,7 %; Singapore: 46,1 %; Myanmar: 22,9 % (!)
Neem dan eens een paar Oost-Aziatische landen: Zuid-Korea: 19,7 %; Japan: 17,7 %.
Ter vergelijk NL: 15,9 %.
Waarmee ik maar wil zeggen dat aan het denken over, aan het waarderen van, en het zich gedragen naar de (niet alleen verkeers-)problemen die zich voordoen nog veel werk is te verzetten.
De meeste verkeersdoden betroffen berijders/passagiers van gemotoriseerde 2-wielers, waarmee nog niets gezegd is over de schuldvraag, als deze in TH al opgeld doet. (De meest vermogende compenseert, is een algemeen aanvaarde norm, alhoewel je vaak leest dat een TH-rijkaard poogt deze opvatting te traineren).
Van de meer dan 26.000 (!) verkeersslachtoffers per jaar valt 73,5 % in deze categorie.
Hoe zit dat in de buurlanden?
Laos: 74,4 %; Cambodja: 66,6 %; Malaisië: 58,7 %; Myanmar: 22,9 % (!)
http://www.who.int/gho/road_safety/mortality/traffic_deaths_number/en/
Redactie: te snel verzonden. Excuses! Svp weghalen de onderste “regels:
“De meeste verkeersdoden….. t/m Myanmar: 22,9% (!)
Met dank.
Het heeft alles met het Boedisme te maken .
Koop je een nieuwe pickup , auto of motorbike .
Als eerste met het nieuwe of tweedehandse aangeschafte vervoermiddel naar de tempel .
Vervolgens komt de monnink , uiteraard tegen betaling of gift hoe je het ook mag noemen .
Hij knoopt touwtjes rond de pedalen en hendels , bij autoos ed nog wat verf stippen tegen de dakhemel vlakbij de voorruit en op het dashboard.
En je bent vrij verklaart van alle soort van ongelukken .
Dus er kan je niks meer gebeuren , de geest van de Boedha rijdt mee op je brommer of in je auto .
Nog een paar Boedha beeldjes of beeldjes van bekende monniken extra op het dashboard of om je hals , en je bent zeker van een lang leven zonder verkeers ongelukken .
Tot dat het eindelijk dan toch misgaat , en bij een dodelijk ongeluk dan komt de monnink weer .
Voor en tijdens en 30 dagen na je crematie .
Of tijdens de crematie van het slachtoffer(s) dat je gemaakt hebt door met risico of te veel alcohol te rijden
Sotou , satou zeggen de monniken dan altijd aan het einde van de preek .
Jan Beute .