Zeurdag Thailandblog
Wij hebben u een poosje geleden gevraagd uw ergernis in Thailand in het kort te beschrijven, zodat wij er – in navolging van de nationale Zeikdag in Nederland – aandacht aan konden besteden.
De meest recente inzending was van iemand, die begon te zeuren over het feit, dat wij er nog niet over bericht hadden, hoewel de aangekondigde datum al lang voorbij was. Een beetje gelijk had de zeurpiet wel, we waren het gewoon vergeten. Druk, druk, druk, u kent het wel!
De oogst was ook niet al te groot, maar het leverde toch wel een aardig verhaal over zeuren op. Wij hadden uit de vele reacties , die de redactie dagelijks ontvangt, best nog een hele rits zeurberichten kunnen toevoegen, maar wat de een zeuren vindt, vindt een ander weer waardevolle informatie.
Hieronder de (soms ingekorte) zeurberichten, waarbij wij de namen van de inzenders weggelaten hebben.
Zeur 1: Onachtzame lokale overheid
Al meer dan 15 jaar overwinteren wij in Cha Am, waarvoor wij elk jaar een fikse prijs voor een visum betalen. Ik vraag mij af wat er voor dit geld geboden wordt. Straatverlichting ontbreekt op de weg achter de hotels. Levensgevaarlijk want daar liggen vaak roedels honden, ongelukken daar zijn er al veel gebeurd.
Aan de zeekant (z.g. boulevard) is praktisch niet te fietsen. Er is geen enkele controle op straatverkoop die alle ruimte in beslag nemen, waardoor de voetganger (en in dit geval meestal een oudere) verplicht is op de rijweg te lopen en de fietser zich tussen de auto’s moet doorwringen.
Het zou zo leuk kunnen zijn met een beetje aandacht van de overheid ter plaatse.
Zeur 2: Farangs
Ik erger mij aan buitenlanders, die er onverzorgd bijlopen, aan loslopende honden, het eeuwig gezeik over waar lekker goedkoop boodschappen doen, grrrr!
Omhoog gevallen Thaise vrouwen van falangs, brrrrr, kouwe kak met neus omhoog! Dronken of anderszins gedrogeerde lui op motorfietsen en auto’s. Ziekenverzekeringen die abominabel duur zijn, gevolg veel onverzekerde falangs! Lui die overal een punt van maken en voortdurend zeiken, zelf nooit iets positiefs voortbrengend.
Zeur 3: Thaise ambassade/consulaat
Ik en vele andere met mij, die niet in de buurt van een ambassade of consulaat wonen, vinden het absurd, dat een visum voor Thailand niet meer per aangetekende post te verkrijgen is. Gezien het teruglopen van het toerisme komt het mij erg klant-onvriendelijk over.
Zeur 4: Thaise bank
“Als ik vandaag 250.000 Baht op een fixed deposito zet, hoeveel rente krijg ik dan?”. De jongedame met de reebruine ogen bij de SCB stelt mij de volgende tegenvraag: “Heeft u dan die 250.000 Baht nu bij u?” Ik: “Nee, dat heb ik niet”. Het paars geklede SCB wicht in het paarse kantoor op haar paarse stoel antwoordt: “Oh, dan kunt u het beste terugkomen als u die 250.000 Baht wel heeft”. Conclusie: stel in Thailand nooit een hypothetische vraag omdat de toekomstige tijd in Thailand een onbekend begrip is.
Zeur 5: Onvriendelijk
Wij hebben een grote loods, 1 rai groot, er wonen gratis en voor niets 20 Thaise mensen in. Ik wil in die loods geen voedselresten op de grond zien liggen, khep khong, netjes houden, opruimen, trekt ratten aan!
Een nieuw komend meisje van 16, heb ik goede morgen gewenst, geen antwoord terug, is toch potverdriedubbeltjes een kleine moeite om sawasdee kaa te zeggen ?
Zeur 6: Hotelbezoek
Als een dame bij mij in het hotel komt, weet de volgende dame dat ook. Omdat de receptie het toestaat dat de komende dame in het gastenboek kijkt. Waarom maakt het hotel niet een aparte boek van inschrijving voor de dames van lichte zeden zodat zij niet kunnen weten hoeveel bezoek er bij mij op de kamer is geweest. De hotels moeten daar wat aan doen en het personeel wijzen op hun geheimhoudingsplicht.
Zeur 7: Fietsen in Pranburi
Wat is het toch mooi om ’s ochtends om tegen zeven uur op de fiets te stappen en een uur lang er op los te trappen. Bij ons in Pranburi/Samroiyod is twee jaar geleden weg 4020 grondig aangepakt en er is een wonderschone tweebaansweg gemaakt en aan één kant is er zelfs een met betonnen rand afgeschermd, tweebaans fietspad gemaakt. Dus fietsen mijn vriendin en ik gaarne over dit fantastische fietspad. Maar wat is het toch jammer dat de lokale bevolking het fietspad op een hele andere manier waardeert. Want wat is er nu leuker om met je dronken kop een lege (bier)fles uit de auto te smijten en die heerlijk op het fietspad uit elkaar te horen knallen. Op onze fietstocht slalommen wij daarom nu telkens tussen de glassplinters, over zandbulten achtergelaten door de weg opdraaiende zandtrucks en tussen de rotzooi die zo mooi vanaf de tweebaans weg op het fietspad kan worden gesmeten.
Oh, Thaise wielrijders komen wij maar zelden tegen en het fietspadprobleem is daarmee een typisch farang probleem.
Zeur 8: Zeurdag
Zeurdag? Daar heb ik een week voor nodig, volgens sommige lezers mag je niet zeuren, want je bent hier uit vrije wil. Toch ga ik nu even zeuren, ik ben in het land van de glimlach? Laat me niet lachen ik kan het niet vinden.
Zeuren tegen je medelanders die je naar de kloten ziet gaan, voor miljoenen het schip in, als je daar tegen gaat zeuren deug je niet.
Zeuren over de vele illegalen hier in het noorden, ook dat wordt je niet in dank afgenomen. Zeuren over de verkopers als je het dubbele moet betalen, de corrupte ambtenaren, het heeft allemaal geen zin.
Je maakt je druk om anderen dus ga je lopen zeuren tegen ze…..ik stop ermee.
Verder nog iets?
Nou, ik kan er voor mijzelf nog wel aan toevoegen, dat ik mij elke dag gruwelijk erger aan al die mensen met mobieltjes, die te pas en vooral te onpas niet van dat ding kunnen afblijven. Dat is echt zeuren van mij, want “ik moet met de tijd meegaan” en dus dat hedendaags gedrag accepteren. Ik zal er vanaf nu nooit meer tegen protesteren!
Ik heb nog even nagekeken hoe de Nationale Zeikdag in Nederland verlopen is. Wel veel aandacht in pers en op televisie, maar het resultaat vond ik niet zo bijzonder. Men ergert zich en zeikt dus vooral over televisieseries en – persoonlijkheden. Daar kan ik niet over meepraten, want de Nederlandse televisie is voor mij allang verleden tijd.
N.b. Mocht je zelf nog iets te zeuren hebben dan kan dat natuurlijk in een reactie.
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
- Steden21 november 2024Chumphon: Rust en lekker eten!
- Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
- Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
- Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
Zeuren? Nee! Onbegrip:Ja!
Na het voorval op het strand van Wong Amot, welk filmpje over het internet raasde, heeft de politie besloten nu ook het strand op Dong Tan Beach “beet te pakken” en dus, iedereen terug in de rij geschopt!
Het gevolg: de strandstoelen hutje-op-mutje gepropt, qua aantal fors teruggebracht. Nu moet je vroeg zijn om nog een stoel te bemachtigen, want er is nu een dramatisch tekort aan strandstoelen en het is nog niet eens high-season! Hoe dat straks moet? Geen idee!
Maar ik weet wel dat hiermee het brood uit de mond wordt gestoten van stoelen exploitanten, helft van hun inkomsten weg, personeel ontslagen…etc.
Zo help je het toerisme om zeep! Want veel toeristen komen hier voor het mooie weer, strand, zee en zon, en moeten nu met hun handdoekje in het zand liggen? Onbegrijpelijke aktie!!!
Aan gepensioneerde Nederlanders, die mopperen dat zeniet rond kunnen komen van hun AOW en dat Nederland een verrot land. Diverse Nederlanders hebben een rugzak met ellende achter gelaten en ze zijn VRIJWILLIG weggegaan. Dat vergeten ze!!!!
Ik zeur vaak over de ontbrekende hygiene in Thaise foodshops op straat.
Toch wel mooi dat er weinig gezeur is. Ik heb gisteren gehoord dat volgens een zeer belangrijk onderzoek mannen veel gelukkiger zijn dan vrouwen en dat zou een verklaring kunnen zijn dat hier niet zoveel geklaagd wordt.
En ik erger me vreselijk aan al die Nederlanders, die wel eens naar Thailand komen, en dan menen hun gal en kennis over Thailand te moeten spuien op dit blog. Ik vind het arrogantie ten top en de onderwerpen gaan in meer dan 80% van de gevallen over sex en de thai ladies. Zegt meer over hen dan over de inhoud.
Dat zijn niet enkel de Nederlanders. Ook Duitsers, Engelsen en Amerikanen zijn daar heel goed in.
1x per jaar 2 of 3 weken hier op vakantie komen en dan net doen of je alles weet, en idd vooral giftig afgeven op de dames van plezier, want dat is waar ze met name voor komen.
En het dan raar vinden dat ze uitgemolken worden.
Als ze dan klaar zijn met zaniken over die dames zijn meeatal de boys in brown nog aan de beurt. Volgens mij heb Je daar ook nooit last van, als je je maar aan de wetten houd, maar dan moet Je die wetten wel kennen natuurlijk, en dat ontbreekt er nogal eens aan bij die mensen.
Ik wil ook even zeiken . Ik vind de invoerrechten achterlijk hoog !
Khun zegt op 3 november 2015 om 11:02
En ik erger me vreselijk aan al die Nederlanders, die wel eens naar Thailand komen, en dan menen hun gal en kennis over Thailand te moeten spuien op dit blog. Ik vind het arrogantie ten top en de onderwerpen gaan in meer dan 80% van de gevallen over sex en de thai ladies. Zegt meer over hen dan over de inhoud.
Ik ben het niet met Khun eens. Mijn vrouw en ik zijn de laatste 6 jaar steeds voor 3 weken naar Thailand geweest. Ook ik heb wel eens mijn mening geuit en waarom zou ik daar niet eerlijk over mogen zijn. Het is wat ik zie en wat ik ervaar, soms positief, soms negatief. Ik vind dat je er wel erg zwaar aan tilt en laat dit blog voor iedereen zijn en wil je het niet lezen, dan sla je het toch over!!
De prijs van de koffie bij Starbucks
De koffie in veel restaurants waardoor je terecht komt bij Starbucks
Luxe en duur restaurant maar smaak eten om te janken
Iets meer betalen als toerist ok maar 10 voudige?
Tuktuk maffia
Je kunt als single beter betaald van bil gaan want het stempel heb ie op voorhand al!
Bedel maffia
Naar schimmel meurende kamers in een an sich goed resort
Losstaande kluisjes die overigens door ex hotelpersoneel zo te kraken zijn
Geen probleem met geen consumptie meenemen naar de pool of strand maar 200bht voor een flesje water?
Sommige apen….
En las rechtgeaarde Nederlandse masochist (ik betaal belasting) verheug ik me toch op de volgende keer
Even ook iets om te zeiken ,
ik, Farang heb een motorrijbewijs nodig en een helm –
maar in het dorpje hier scheuren de kids zonder rijbewijs en helm
met 80 km en meer door de straat .
En waarom moet ik iedere 3 maanden 80 km op en neer na de Immigration
rijden wanneer ik doch een jaar visum heb.
Dat wat mij in Nederland vooral stoorde, vind ik niet terug in Thailand: korte openingstijden van de winkels, te veel feestdagen met gesloten winkels, hoge tv bijdrages belastingen enzovoorts.
Ik hoef me niet te ergeren over miezerige regendagen, twee weken aan een stuk, over winters waarbij het al om vier uur donker wordt en de volgende ochtend om acht uur nog steeds.
Over de zomer waar je nergens een koele plek kunt vinden en door de zomertijd het om 10 uur ’s avonds nog licht is.
Hier verheug ik me iedere dag over wat het leven me te bieden heeft. Natuurlijk is het ook soms te warm, maar je kunt wel overal een plekje vinden om af te koelen.
Ik vind het geweldig, dat je hier waar ik woon een internationaal gezelschap aan mensen hebt. Dat ben ik van mijn werk gewend en komt hier weer terug.
Ik vind het geweldig met een vrouw samen te leven, die de kleine dingen in het leven waardeert en die mij, hoe meer ik haar ken, hoe meer verwent.
Ik vind het geweldig hoe rustig de meeste mensen blijven onder omstandigheden waarbij men zich in Nederland al flink kwaad zou maken.
Dat men zich zorgen over mij maakt, wanneer ik een griepje heb. Dat men lacht, wanneer ik in het Thais iets verkeerds zeg en dat ik voel dat ik met respect behandeld wordt.
Ja, het verkeer is een chaos en ik vind het soms vreselijk hoe men van de weg misbruik maakt. Vandaag hadden zich bij ons in de buurt weer twee meisjes zich dood laten rijden, omdat ze een u-turn gemaakt hadden op een stukje waar het niet toegestaan was. De een ter plekke en de ander stierf op weg naar het ziekenhuis.
Ja, je kunt je van binnen zo instellen, dat je alleen maar het slechte, verkeerde en domme ziet… je kunt je dan kapot ergeren. Maar je kunt ook naar de zonnige kant kijken en je ziet waarom je eigenlijk hier een mooier leven kunt hebben dan in Nederland.
Als je de Thaise cultuur en regel/wetgeving niet kent ,is het geen verplichting overal op te reageren
Klagen en zeuren komt meestal voort uit onwetendhied ,onkunde en tevens de taal niet kunnen lezen en schrijven.
Bepaalde levenswijze vloeien voort uit een bepaalde regel en wetgeving in Thailand
Verzorgingsmaatschappij.
klein voorbeeld:In Nederland word je vanaf je geboorte tot aan je dood begeleid en evenzeer beschermt door de nederlandse regering
Bij ziekte of ongeval is er een betalingsregeling [uitkering] die er voor zorgt dat je in je eerste levensonderhoud kunt voorzien [wonen,gas ,water,licht,eten en drinken internet]
Tevens geld dit voor als je werkeloos word of gepensioneerd [ww.wia,aow]
Jonge vrouwen die met kinderen blijven zitten krijgen in nl alimentatie ,huurtoeslag ,zorgtoeslag etc dit is prima geregeld in nederland.
Thailand is een overlevingsmaatschappij
Bij eventuele ziekte of ongeval zijn er geen instanties die voor een uitkering of andere manier in jouw thaise levensonderhoud voorzien [uitzondering is als je in dienst bent van de regering,leger politie etc
ben je verzekert en krijg je een goed pensioen na je 60e levensjaar]
Je bent in dit geval volledig aangewezen op je familie,indien geen familie dan dien je te overleven op straat [bedelen,of als monnik gaan leven ]
In thailand is het tevens zo dat je boven je 30 tot max 35 jaar te oud bent en nergens meer word aangenomen voor werk bij b.v. TescoLotus, Macro ,Global House etc.
Hieruit vloeit voort dat mensen verplicht zijn bij bepaalde bedrijven te blijven werken als ze rond hun 30 levensjaar zijn en vaak zeer onderdanig zijn en als er een beslissing hoe klein ook moet genomen worden word de manager of eigenaar er bij geroepenom zodoende maar geen fouten te maken
zijn deze niet aanwezig dan is het antwoord algauw indien je niet thais spreekt No Have terwijl het product/dienst wel aanwezig is.
Valt het werk of inkomen om welke reden dan ook weg na of rond je 30e levensjaar ,dan ben je genoodzaakt,in tegenstelling tot nederland om naar een andere vorm van inkomsten te uit te kijken
dit is veelal werk op de straat zoals chauffeur op tuk tuks, taxi,bus ,minivan
openen van een karaokebar,minimarkt ,bandenhersteller en reparateur of klusjesman in de bouw en het maaien van gras is tegenwoordig erg populair,en verkoper van autos langs de snelwegen
tevens is nachtwaker erg geliefden hierbij belanden we in het criminele circuit van drugsverkoop en illegale handel.
Bij de jonge en oudere vrouwen ligt het nog ingewikkelder door de thaise cultuur die mede leert dat
een vrouw het gezin en de ouders en grootouders onderhoud als zijnde een soort oude dagvoorziening
.Aow=500 baht p mnd v.a 60 jaar +rijst
Als tegenprestatie verzorgen de grootouders de kinderen ,zodat de vrouwen kunnen werken in de toeristensteden [Bangkok,Pattaya,Phuket,Chiangmai etc waar het meeste verdient kan worden dmv een rijke farang te ontmoeten die alle financiele problemen tijdelijk of helemaal kan oplossen,en zodoende haar taak heeft volbracht voor de familie .
Mede hierdoor en door de 30 jarenregel van hierboven reeds omschreven worden de meeste als het ware gedwongen in de bar of massage te werken,en dit tot op hogere leeftijd vaak.[Hopende op een Farang van 70+ die haar financiele problemen en van haar familie kan oplossen en haar kinderen een goede opleiding kunnen krijgen
Hiervor in ruil zal de dame in kwestie de farang zo goed mogelijk verzorgen en liefhebben
Tevens heb je een wat meer ontwikkelde categorie vrouwen die een eetstalletje begint langs de weg
of indien bekostigt door een vriend een minimarkt opent of laundryshop, op de markt staat of kleding verkoopt etc etc.
Dit is maar een zeer beperkte opsomming van een overlevingsstrategie in Thailand waar alles maar dan ook alles in het werk word gestelt om geld te verdienen en de familie waaronder ouders en grootouders alsook de eigen kinderen van eten en drinken en onderdak te kunnen voorzien.
Dit is 200% een andere cultuur dan in nederland en word vaak niet begrepen
In Thailand staat de familie centraal.
Want dit zijn de enige mensen waar je in geval van nood /problemen op terug kunt vallen
Op je oude dag 60+ ben je afhankelijk van je kinderen en mede familieleden die voor je zullen zorgen.
Wij overwinteren plm. 20 jaar in Hua Hin, Koh Takiab, wij hebben in al die jaren dat we er komen nog geen enkele verbetering op het strand gezien.
De meeste strandtenten hebben oude bedden, kapotte parasols, zelden is er ergens een behoorlijk toilet te vinden, er zijn geen douches, kortom het lijkt nergens op.
Wanneer je in Turkije,Spanje, Portugal komt overal schone stranden, goede bedden en parasols, douches en toiletten voor een heel redelijke prijs, alles ook nog eens schoon en opgeruimd, waarom kan dat in Thailand niet?
Sinds vorig jaar is het strand gesloten op woensdag, om schoon te maken, nog nooit iemand gezien die schoon maakt.
Wanneer dit nog langer zo door gaat vermoed ik dat er de komende jaren steeds minder mensen vanuit Europa naar Thailand reizen, we accepteren het nog steeds want waar je voor gaat is voor het mooie weer, om de kou te ontvluchten, maar het zou voor iedereen beter zijn als alles er netjes en verzorgd uit zou zien.Ook is het een ergernis dat veel straten kapot en opengebroken zijn, zie elk jaar weer dezelfde putten in het wegdek.
Hopelijk komt er ooit verbetering.