Ambassadeur Boer neemt ‘eerste’ exemplaar van Het Beste van Thailandblog in ontvangst
Of het écht het eerste exemplaar was, weten we niet, maar ambassadeur Joan Boer is nu in het bezit van een exemplaar van het boekje Het Beste van Thailandblog.
Woensdag reikte eindredacteur Dick van der Lugt het kleinood aan Nederlands vertegenwoordiger in Thailand uit, in het gezelschap van enkele auteurs en belangstellenden. En dat niet alleen, de ambassadeur betaalde ook voor het boekje de Thaise prijs van 600 baht.
Dick schetste in een kort toespraakje het totstandkomen van het boekje waarna de ambassadeur in zijn reactie vaststelde dat Thailandblog in de loop der jaren aanzienlijk van kwaliteit is verbeterd. Omdat hij als eerste een bijdrage had geleverd aan de serie ‘De Week van’, zei hij deze serie en de serie Dagboek op de voet te volgen. Verder merkte hij op dat thailandblog door informatie over Thailand te geven, het werk van de ambassade aanzienlijk vergemakkelijkt.
En daarna was er bier en fris en wijn en haring van Pim Hoonhout, vers ingevlogen vanuit Nederland. Zoals bekend importeert Pim, die in Hua Hin woont, sinds enkele weken haring en die lieten de aanwezigen zich, zoals het cliché luidt, goed smaken – met of zonder uitjes.
Al met al was het een genoeglijke bijeenkomst in de residentie van de ambassade, naar verluidt een voormalige woning van een Thaise prins. Voor het eerst ontmoetten de auteurs elkaar, die evenals de ambassadeur hun portemonnee opentrokken en voor het boekje betaalden. In totaal gingen er 17 over de toonbank en dat is een mooi begin voor de verkoop in Thailand, die pas midden augustus goed op gang komt, wanneer twee Thailandgangers de boekjes in hun bagage meenemen.
Een kleine foto-impressie van de overhandiging (foto’s: Gerrie Agterhuis):
[nggallery id=102]
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Nieuws uit Thailand22 november 2024Al zes toeristen overleden door vergiftigde alcohol in Laos
Eten en drinken22 november 2024Thai Street Food in Bangkok (video)
Stranden22 november 2024Toei Ngam Beach, een prachtig strand nabij Pattaya
Eten en drinken21 november 2024Knoflook in de Thaise keuken, niet alleen lekker maar ook gezond!
Jammer dat ik er niet bij kon zijn. Gelukkig was Thailandblog goed vertegenwoordigd door veel bloggers die de moeite hebben genomen om soms uren te reizen vanuit alle uithoeken van Thailand. Dat toont de betrokkenheid aan. Zonder jullie zou Thailandblog niet kunnen bestaan.
Hierbij wil ik ook graag de ambassade bedanken voor het organiseren van deze bijeenkomst.
Daar sluit ik me bij aan, had er graag bij geweest maar dat is niet te doen vanuit Nederland. Een geslaagde receptie begrijp ik. En ja, de dagboeken zijn leuk om te lezen. Een inzichtje over hoe andere Nederlanders het hier ervaren (of Thai in Nederland). Net aks het nieuws, decreisverslagen, de discussies over diverse vragen en onderwerpen. Wat eigenlijk niet? Ik doe wat minder met de horeca/hotel/vliegmaatachappij verslagen maar ook die zijn het lezen waard.
De ambassade werkt ook fijn mee. Een verademing tov de IND (die komt toch als een langzaam, onflexibel en soms blunderend ambtelijk gedrocht over). Met een goede kapitein, bemanning en tevreden gasten is het goed varen. Zowel wat betreft TB en de ambassade. Ga zo door!
Al met al weer een bijzondere dag .
Eerst de spanning over de berichten wat er in Bangkok misschien gebeuren zal.
Ja ik heb het beloofd dus ik moet erheen spookt de avond ervoor al door je hoofd .
Hoe laat zal ik de wekker zetten ?
5 uur leek mij een juiste tijd om dan met het kamikazebusje te vertrekken om half 7 uit Hua hin .
Gelukkig zonder problemen onderweg direct met de Skytrain op naar de ambassade .
De portier begreep er niet veel van wat ik met een berg haring kwam doen en plaatste mij in de wachtkamer .
Eindelijk na een gesprek in het ons allen bekende hokje wist de alleraardigste Mevr. Devici
de portier te overtuigen dat ik in de keuken moest zijn .
Intussen was er in de wachtkamer grote hilariteit omdat er iemand binnen zat met een T Shirt waar je haring kon bestellen in plaats van het bekende Chiang shirt waar bepaalde Nederlanders zo trots mee lopen .
Na half twaalf kwam er ook nog een man vrij veel stennis maken omdat de ambassade gesloten was na half 12 ,hij bleek 10 km verder te wonen dus had er makkelijk om 9 uur al kunnen zijn .
Na tussenkomst van een dame van de afdeling paspoorten is de man toch nog geholpen ,hulde voor deze dame was op zijn plaats dat zij hem toch nog hielp.
Later zag ik hem als een overwinnaar grijnzend de ambassade verlaten .
Mijn gedachten waren op dat moment ,je hoort in die gracht thuis kwal .
In de tussentijd wilden de mij begeleidende dames ook nog even wat kleding kopen dus weer op naar de Skytrain .
1 nam de leiding want die wist het intussen wel nadat zij een keer met mij mee was geweest .
Dit keer als resultaat dat zij nu ook weten waar het eindpunt is .
Voor mij kwam dat voordelig uit ,er was niet veel meer tijd om 1 kledingstuk te kopen tussen al die miljoenen stukken die daar te koop worden aangeboden .
Snel in een taxi om op tijd te zijn om de uitreiking van het boekje mee te maken .
Ter plekke groeide de gezelligheid ,wij maakten kennis met namen van het Thailandblog die nu levend voor je stonden en zelfs een hand kon schudden .
Wat vielen die mensen mee ,dit naar aanleiding dat je weleens een oordeel vormt over iemand naar aanleiding van de reacties .
Al met al moest ik mij verontschuldigen om nog op tijd het laatste busje naar Hua hin te halen .
Toen begon de spanning ten top te lopen .
Eerst met een taxi naar het Victory monument trachten te komen .
Na een half uur en 500 meter verder had ik het al gezien ,dat zou niets worden ,uitstappen en toch de skytrain in zou de redding zijn .
Nu kwam een van de hoogtepunten die dag .
Er was geen plaats in de eerste trein ,de volgende ging ik het leren ,ik zag waar de meesten uitstapten dus daar moest plaats komen .
Bij de vierde trein lukte het eindelijk om mee te mogen .
Toen kwamen wij erachter dat wij moesten overstappen ,OH,niet weer alsjeblieft .
Nu wist ik het kunstje om zoveel mogelijk kans te maken om mee te kunnen .
Dat was mijn redding ,2 minuten voor het laatste busje vertrok was er zelfs nog plaats voor ons .
Zelfs ik die altijd zit mee te remmen en sturen met een chauffeur ben in slaap gevallen tot Hua hin .
Half elf waren wij thuis om een paar zenuwachtige honden die hadden opgepast hun welkom in ontvangst te nemen .
Op dat moment dacht ik of meneer kwal al thuis zou zijn .
Hierbij dank ik onze ambassadeur Joan Boer en zijn geweldige medewerkers voor deze geslaagde dag .
Een zeer geslaagde bijeenkomst, leuk ook om een aantal mensen achter de schermen te leren kennen. Keep up the good work!
En wat een leuke verrassing toen ik zag dat een reactie van mij ook geplaatst is in dit bijzondere en amusante boekje. Ik heb het met veel plezier gelezen!