Maria Berg (74) overleden
Maria Berg liet een wens in vervulling gaan: ze verhuisde in 2012 op 72-jarige leeftijd naar Thailand en daar had ze geen spijt van, zei ze. Die wens is twee jaar vervuld geweest; vrijdag overleed Maria onverwachts in haar woning in Nakhon Pathom.
Met haar overlijden verliest Thailandblog de trouwste auteur in de serie Dagboek. Prompt tegen het eind van de maand stuurde ze een nieuwe aflevering op. Het zijn er 23 geworden; de laatste verscheen op 5 november. Die scoorde 1.249 pageviews, hetgeen een indicatie is van haar populariteit. Deel 4 is opgenomen in Het Beste van Thailandblog, het eerste boek van stichting Thailandblog Charity.
Verder schreef ze een aflevering in de serie De week van en voor Exotisch, bizar en raadselachtig Thailand, het nieuwe boek van Thailandblog Charity, leverde ze het bizarre verhaal Maria en Jan uit Hua Hin.
Het verhaal over haar favoriete plekje, oorspronkelijk gepland voor het boek, verhuisde wegens ruimtegebrek naar de blog. Dat plekje was de tuin van haar zoon. Om haar te gedenken plaatsen we het hieronder nog een keer.
Op de foto Maria met haar schoondochter tijdens de uitreiking van Het Beste van Thailandblog, vorig jaar in de Nederlandse ambassade.
Haar familie noemde haar een ADHD-bejaarde
Maria werd op 10 mei 1940 geboren. Ze trouwde tweemaal en kreeg vijf kinderen; de zoon (van de tuin) is een kind uit haar tweede huwelijk. Haar familie noemde haar een ADHD-bejaarde en dat beaamde ze.
Maria werkte als dierenverzorger, leerling-ziekenverzorger, bestuurder op de dierenambulance, lady bartender, activiteitenbegeleider in de dagverzorging en als verzorgende C in de particuliere thuiszorg. Erg honkvast was ze ook al niet, want ze woonde in Amsterdam, Maastricht, België, Den Bosch, Drenthe en Groningen.
Maria wordt maandagmiddag gecremeerd in Wat Raang Man in tambon Rangphikun (amphur Kampengsen, Nakhon Pathom).
Het favoriete plekje van Maria Berg
Mijn liefste plek in Thailand, daar hoef ik niet ver voor te gaan: dat is de tuin van mijn zoon. Als ik om me heen kijk, ben ik elke keer weer verbaasd, zo groot als het daar is. De vele kleuren groen zijn niet te tellen en op elk moment van de dag, ziet alles er weer anders uit.
Er staan veel vruchtenbomen in de tuin. Papaja, mango, banaan, ananas, doerian, kokosnoot. Niets lekkerder dan een kokosnoot plukken en ter plekke het kokoswater opdrinken en daarna het vruchtvlees op eten. Allerlei soorten groenten vind je er ook en de kruiden niet te vergeten. In het koude seizoen zijn er ook tomaten. Alles wat er groeit, word niet bespoten.
Dan zijn er ook twee grote vijvers met vissen. Eén vijver heeft in het midden een eiland, waar je met een brug naar toe kunt. In het midden staat een grote boom, die veel schaduw geeft. Op het eiland wonen drie witte konijnen. Deze zijn gered uit een laboratorium, het waren er meer, helaas heeft de rest het niet overleefd.
De hele tuin is in beweging van alle vogels die er wonen. Kalkoenen, eenden, vele soorten kippen, parelhoenders, ganzen en pauwen. Ook zijn er twee grote hokken, de een met parkieten en de ander met zebravinken. Er leven ook acht katten in de tuin, de een nog leuker dan de ander. Ze komen allemaal naar je toe en willen dan geknuffeld worden.
Hagedissen zitten er te zonnen en af en toe kom je ook een flinke schildpad tegen, die aan de wandel is. Dan komen er, afhankelijk van het seizoen, zwaluwen of de wevers, die hun nesten aan draden aan de takken van bomen boven het water maken, zodat mens en dier er niet bij kunnen komen.
Als de zon onder gaat, verandert de hele tuin in iets geheimzinnigs en komen de vleermuizen tevoorschijn. Af en toe vliegt er wel eens een naar binnen, die wordt dan gevangen en weer naar buiten gedaan. Ze maken ook geluidjes en je ziet ze langs de ramen fladderen.
De cicades geven hun nachtconcert en als het regent, komt daar nog het geluid van kikkers en padden bij. Uit de bananenbomen komen de ratten te voorschijn, ze slapen overdag en in de nacht hebben ze een druk bestaan, onder andere met het naar eten zoeken in de afvaltonnen die buiten het hek staan. Daar is altijd wel iets van eten te vinden.
Er wonen ook kleine uilen in een van de bomen, zij maken niet zoveel lawaai. Als je met een zaklantaarn de tuin in gaat, word je door tientallen ogen bekeken. Je ziet ze overal, waar je ook kijkt. De hele tuin zit vol met kleine spinnen, die je met hun grote ogen volgen.
Als de zon weer op gaat, zijn deze dieren allemaal verdwenen, de ganzen lopen veel lawaai te maken, de pauwen roepen, de vogels willen eten, de dag is weer begonnen.
Er was een derde vijver, die is dicht gegooid. De grond moet wat je noemt inklinken. In het najaar wordt daar begonnen met een huisje voor mij, niet zo groot, maar… de kattenfamilie mag mee en daar kunnen we in alle rust gaan wonen.
Maria Berg
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Nieuws uit Thailand21 december 2024Vastgoedsector in zwaar weer: Thaise markt zoekt herstel in 2025
Nieuws uit Thailand21 december 2024Thailand voert strijd tegen luchtvervuiling met innovatieve maatregelen
Nieuws uit Thailand21 december 2024Kabinet verhoogt kinderbijslag als steun voor gezinnen
Gezondheid21 december 2024Matige wijnconsumptie verlaagt risico op hart- en vaatziekten volgens nieuwe studie
Gisterenavond kwam ik terug in Hua Hin van een reisje. Natuurlijk checkte ik snel even mijn e-mail. Mijn oog viel direct op een e-mail van haar zoon: Maria was overleden. Je leest zo’n e-mail dan nog drie keer alsof je het niet wil of kan geloven…
Hoewel ik Maria nooit persoonlijk heb ontmoet ken ik haar van de dagboeken waarin ze ons een inkijkje gunde in haar privé-leven. Wat mij opviel was dat ze altijd positief was en veel levensvreugde uitstraalde, ze genoot met volle teugen van haar verblijf in Thailand.
Nu, heel abrupt stopt dit en dat is een groot verlies. Niet alleen voor de lezers van Thailandblog, maar meer nog voor haar familie, vrienden en kennissen.
Wat rest zijn de herinneringen aan haar, de mooie verhaaltjes op het blog en in onze boeken. Met deze verhaaltjes blijft zij nog heel lang voortleven in onze gedachten.
Rust zacht Maria.
Drie jaar geleden ontmoette ik Maria voor het eerst in Hua Hin. Ze was op zoek naar een huis met een grote tuin voor haar honden. Uiteindelijk heeft ze gekozen voor een plek in de buurt van haar zoon Jeroen. Maria Berg heette eigenlijk Miriam Goudvis, maar die joodse afkomst was tijdens de Tweede Wereldoorlog op zijn zachtst gezegd ongewenst. Mede om die reden ging ze de rest van haar leven getooid met de naam Maria Berg.
Ik schrik van dit bericht, erg verdrietig nieuws! Wrang nieuws ook als je haar stukje in het “exotisch en bizar” boekje hebt gelezen. Mijn condoleances aan de nabestaanden. Een goed mens is heengegaan, we zullen haar missen. 🙁
Rust zacht Maria. Was altijd een genot je dagboeken te lezen. De levensvreugde straalde ervan af.
Mijn innige deelneming en rust zacht Maria. We zullen je verhalen missen.
Lung addie
Rust zacht, Maria.
Rust zacht Maria en wij gaan jou missen hier op TB.
Innige deelneming. Rust zacht.
Je leest wel eens andere berichten op Thailandblog, dan deze mededeling. Ik heb het genoegen gehad om Maria persoonlijk te kennen en heb haar een paar keer ontmoet. De laatste keer zo’n 5 maanden geleden in Bangkok, waar haar schoondochter haar naar toe bracht om mij nog eens te ontmoeten. Zij, een grote vrouw, en ik een kleine man, maar beiden met gevoel voor humor en dat staken we niet onder stoelen of banken. We kregen het over nogmaals een relatie beginnen, zij was tenslotte nog vol levenslust. En of ik in aanmerking kon komen, gezien mijn geringe lengte ten opzichte van Maria. Haar reactie was, dat lengte niet veel uitmaakt, want daar zijn de keukentrapjes voor uitgevonden, dus niet alleen om de bovenkant van de boekenkast af te stoffen. Alleen…… ik was te jong.
Dit noem ik humor, en zo wil ik Maria blijven onthouden. Rust zacht meid, en voor de familie veel sterkte.
Er is niets dat voorgoed verdwijnt,
als men de herinnering bewaart.
Maria jou zullen we zeker weten nooit vergeten hier op het TB.Dank je wel voor je mooie verhaaltjes.
Rust zacht Maria
Een (omgekeerd) Frans gezegde luidt:
“Mourir, c’est partir un peu”.
Mijn hemel, ik schrok echt.
Zo’n opgewekte levenslustige vrouw die ook met haarzelf de draak kon steken en die alles nam zoals het op haar toe kwam.
Een trant van schrijven die ik heerlijk vind, die we helaas moeten gaan missen
Ik schrok nogmaals van de foto met haar schoondochter.
Gelukkig heeft ze de laatste jaren geleefd en gedaan waar ze naar verlangde.
Genieten van haar omgeving en de tuin van haar zoon.
Zoon Jeroen en vouw, gecondoleerd met het overlijden van je moeder.
Voor zover het steun geeft, weet dat ze door veel mensen gemist wordt.
Sterkte.
LOUISE
fijn dat ze haar laatste jaren zoveel heeft mogen genieten.
ik hoop dat waar ze nu heen is haar nieuwe tuin groter en mooier is en omringt zal zijn tussen haar dieren en alles wat haar dierbaar is.
heel veel sterkte voor iedereen die haar liefhad en mist.
john Zoet
Rust zacht Maria
Maria,je bent dood als ze je vergeten
RIP Maria
Bij dit bericht kwamen zoveel gedachten bij me los, terwijl ik Maria niet eens kende, behalve dan van TB. Iedere leeftijd is te jong om heen te gaan. Sterkte voor de nabestaanden.. ik zal haar verhalen missen!
Rust zacht lieve Maria
Mijn condoleances aan de nabestaanden. Een goed mens is heengegaan, we zullen haar missen.
Voor Maria en eenieder die dit aangaat: Licht, Kracht en Liefde.
Rust zacht Maria,heb al je verhalen gelezen,en dat zal ik niet vergeten,heel speciaal,condolances voor derest van de familie…
Maria ik kende je enkel uit de verhalen. Maar gezien je leeftijd, enkele jaren ouder dan mij, heeft je overlijden mij aan het denken gezet. Het leven is broos.
Maandag begin je aan je laatste reis.
Aan de familie, veel sterkte.
Dank voor je bijdragen aan TB.
Het zal je herinnering levend houden.
Rust zacht.
Sterkte voor alle nabestaanden in hun verlies.
Rust Zacht Maria
Maria, 74 jaar! Geen leeftijd om definitief afscheid te nemen, maar helaas hebben we dat niet voor het zeggen. Je verhalen straalden medeleven, genot en geluk uit! Ik hoop dat juist deze emoties het verdriet bij je familie mag verdringen! Laat hun het pad blijven volgen dat jij hebt uitgezet. Je leeft maar een keer, maar in de harten van je geliefden zal je eeuwig blijven voortbestaan!
Maria kende ik alleen door haar verhalen hier op Thailandblog, maar die spraken hun eigen taal.
En wel die van een betrokken mens, met het hart op de juiste plaats.
Veel sterkte aan de familie.
Maria, je verhalen op Thailandblog zullen gemist worden met veel plezier hebben we deze gelezen.
We wensen de familie heel veel sterkte met dit verlies.
Wat zullen de kleinkinderen Oma missen het was toch heel bijzonder dat ze zo dicht woonden.
De Hemeltrap staat maandag voor jou open en er wacht een prachtige tuin. RIP Christina en Martin.
Rust zacht Maria , veel sterkte aan de familie.
Maria , als je ons op een of andere manier nog hoort of ziet…bedankt voor het delen van uw mooie momenten in Thailand.
Steeds van uw stukjes genoten.
Dag Maria, mooi mens!
Maria, van uw verhalen heb ik genoten, elke keer als er iets van uw hand verscheen las ik het volledig, elke keer ook moest ik er aan denken hoe moedig u geweest bent om uw hart te volgen en op de leeftijd van 72 jaar naar Thailand te verhuizen, wat bent u een mooi mens dacht ik dan, uw positieve inslag en uitstraling heeft op mij diepe, heel diepe indruk gemaakt.
Waar u ook bent, hoop ik dat u geniet zoals u dat hier ook deed, dat wens ik u toe.
Mijn condoleances aan de nabestaanden, dat de herinneringen aan een zo fijn mens u tot troost mogen zijn.
NicoB
vaya con BUDDHA !!!
Innige deelneming rust zacht.
Miriam,…in het Hebreeuws, bedroeft, verbittert, vind Maria de passende naam voor haar,.. die de lezers van Thailandblog met openheid,warmte en spontaniteit deel heeft laten nemen in haar leven
Laat deze steen geen wenende steen zijn
Voor het slapen nog even het blog checken en dan dit bericht lezen, ik schrik weer helemaal wakker.
Ik hield van het lezen van de verhaaltjes van Maria. De verhalen brachten me in gedachten vaak terug naar de tijd die ik eens had in KPS, goede herinneringen.
Dus ook bij mij goede herinneringen aan Maria, ik zal haar verhalen missen. ….
Rust zacht Maria, en de nabestaanden veel sterkte met het grote verlies.
Mijn oprechte deelneming.
Alles is eindig
Jouw verhalen kan ik herlezen
Jouw aanwezigheid voor hen die je dierbaar waren
neemt hiermee een einde
Veel sterkte voor hen.
Bedankt ….r.i.p
Ben nog een nieuweling op Thailandblog, maar keek altijd uit naar haar reacties.
Ze had de goede vibraties.
Zo zal ze voortleven.
Al mijn condoleances aan de nabestaanden.
Dat Miriam in hun herinneringen verder mag blijven leven.
Vooral die fiere, sterke vrouw, en haar humor.
Sterkte!
Ik heb weinig toe te voegen aan bovenstaande reacties. Ook ik las de bijdragen van Maria met plezier en schrok erg van het bericht van haar overlijden. . Familie en vrienden van harte gecondoleerd.
Maria was een welkome schrijfster op dit blog, gewoon recht door zee verhalen met ups en downs, ga haar schrijfsels zeker missen in de toekomst en dat zij moge ruste in vrede.
Beste lezers van Thailandblog,
Ik denk dat ik namens Maria – voor mij Miriam gerust mag zeggen:
Hartelijk dank voor de vele hartverwarmende reacties.
Ben sinds begin negentiger jaren een goede vriend van Miriam en sinds haar verhuizing naar Thailand hadden we bijna dagelijks mailcontact.
Na elke plaatsing van haar dagboek op TB kreeg ik geheid een mailtje van Miriam met het aantal reacties op haar ingezonden verhalen. Hoe meer het er waren, hoe mooier ze het vond.
Zal al deze mails, en Maria verschrikkelijk gaan missen.
Het was een pracht vrouw die ondanks dat ze maar 74 jaar mocht worden heel veel uit het leven heeft gehaald en een groot deel van haar leven heeft geleefd zoals zij het wilde.
Een waarzegster heeft haar ooit haar leven voorspeld, bijna alle voorspellingen zijn uitgekomen, op één na, dat ze namelijk heel oud zou worden.
Hoop van harte dat Miriam nu in een wereld is waar veel dieren zijn, vooral veel honden en katten.
Wens de kinderen van Miriam veel sterkte toe.
Toch had de waarzegster het niet verkeerd. Ze zal oud worden door de verhalen die ze schreef…daarin leeft ze voort.