Een tijdje terug opperde een lezer van Thailandblog dat een kind met een Nederlandse ouder die in het buitenland woont het Nederlanderschap verliest als de vader/moeder overlijdt voordat het kind 18 is.

Het blijkt helaas dat er vaak zo maar iets geroepen wordt, veelal ook zonder bronvermelding. Het bovenstaande is daar een voorbeeld van. Hans Bos zocht het uit en stuurde een e-mail naar mevrouw Deveci plaatsvervangend Hoofd Consulaire en Interne Zaken van de Nederlandse ambassade in Bangkok. Haar reactie:

Het is mij totaal onduidelijk op basis waarvan deze opmerking op Thailandblog is geplaatst. Het klopt namelijk niet.
Wanneer een kind de Nederlandse nationaliteit via de vader of moeder heeft verkregen, verliest het kind geen Nederlanderschap wanneer de Nederlandse vader of moeder voor de 18de leeftijd van het kind komt te overlijden.

Hiermee is dit spookverhaal weerlegt en de redactie wil nog eens benadrukken dat het belangrijk is om bij dergelijke beweringen ook de bron te vermelden zodat andere lezers  kunnen controleren of een bewering wel de juiste weergave is.

Over deze blogger

Redactie
Redactie
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.

6 reacties op “Kind met een Nederlandse ouder die in buitenland woont verliest niet Nederlanderschap als ouder overlijdt voordat kind 18 is”

  1. Taitai zegt op

    Ik denk dat de verwarring is ontstaan omdat er bij de aanvraag van elk eerste, nieuwe paspoort na het 18de jaar ook officiële gegevens van de ouders moeten worden aangereikt. Die regeling geldt zeker indien men in het buitenland woont. Of hij ook van toepassing is indien de betrokken allen ingezetenen zijn van Nederland, weet ik niet.

    Voor mijn zoon die in de VS woont, betekende dit o.a. dat hij gelegaliseerde kopieën moest aanleveren van de paspoorten van zijn ouders. Dit beperkt zich niet tot alleen tot jong-volwassenen die twee nationaliteiten hebben. Zowel onze zoon als wij beschikken namelijk ‘maar’ over één nationaliteit en wel de Nederlandse. Geen van ons woont in Nederland.

    De meneer die de discussie startte, maakte zich er zorgen over dat zijn kind die documenten niet zou kunnen overleggen ingeval hij, de vader, in de tussenliggende tijd zou zijn overleden. In dat geval volstaat, naar ik aanneem, een overlijdensakte.

  2. Guus zegt op

    Beste redactie, ik ben heel blij met uw reactie inzake dit onderwerp. Klip en klaar. In zijn algemeenheid ondersteun ik uw opmerking dat het geen pas heeft om zomaar iets te roepen zonder bronvermelding, zeker als het over zaken met een juridisch karakter gaat. Wellicht kunt u overwegen om dergelijke bijdragen niet meer te plaatsen. Zelf ben ik in het verleden ook al eens op het verkeerde been gezet door een ingezonden bewering op Thailandblog, die achteraf niet bleek te kloppen. Met vriendelijke groet, Guus

    • Redactie zegt op

      Ik denk dat je zelf kan reageren op een bewering of stelling en kan vragen naar de bron. Als deze niet gegeven wordt dan weet je gelijk de waarde van de bewering.

  3. Paul Schiphol zegt op

    Hans, bedankt voor het achterhalen van hoe het werkelijk geregeld is. Dit weerlegd spookverhalen en stelt velen gerust. Bewijs opnieuw geleverd: verifieer bij de bron en hoe informatief het WWW ook is, alleen de bron geeft onomstotelijk het juiste antwoord. Groet, Paul

  4. Frans Nico zegt op

    Hier staat precies omschreven wanneer een minder- én meerderjarige persoon met de Nederlandse nationaliteit zijn of haar Nederlandse nationaliteit van rechtswege kwijtraakt:

    https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/nederlandse-nationaliteit/inhoud/nederlandse-nationaliteit-verliezen

  5. Joost zegt op

    Dank aan Hans Bos voor zijn bericht waarmee die onzin van het eerste (oorspronkelijke) bericht gelukkig van tafel is geveegd. Navrant is dat er in dat eerste bericht wel sprake was van bronvermelding (als ik mij dat goed herinner), te weten een verwijzing naar een artikel van de Wet op het Nederlanderschap, hetgeen door de schrijver van het eerste stuk kennelijk verkeerd is begrepen.
    Helaas verschijnen er wel vaker indianenverhalen op dit blog; wees daar dus voorzichtig mee.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website