10 jaar Thailandblog: Bloggers aan het woord (Rob V.)
Thailandblog zou Thailandblog niet zijn zonder de bloggers die met grote regelmaat wat schrijven of vragen beantwoorden van lezers. Een reden om ze nog eens aan jullie voor te stellen en ze in het zonnetje te zetten.
Dat doen we aan de hand van een vragenlijst, die de bloggers naar eer en geweten hebben ingevuld. Vandaag Rob V. die vragen van lezers beantwoord over Schengenvisums.
Vragenlijst 10 jaar Thailandblog
—-
Rob V.
Wat is je naam/nickname op Thailandblog?
Ik ben actief onder de naam Rob V. Mijn achternaam schrijf ik niet voluit om via internet toch nog enigszins onvindbaar te zijn.
Wat is je leeftijd?
Ik ben 34 jaar.
Wat is je geboorteplaats en land?
In een stad ergens in Zuid-Holland.
In welke plaats heb je het langst gewoond?
Ik ben opgegroeid in een dorp midden in de Randstad. Een mooie omgeving met een paar woonwijken en daar buiten boerderijen. Op de basisschool ging ik dikwijls spelen op de boerderij. Geef mij dus maar een niet-stadse omgeving. Lekker wandelen en fietsen door weiland, bos of duin. Later ben ik naar een naburig dorp verhuisd, op steenworp afstand van de stad. Dat is makkelijk voor een museum bezoek of iets dergelijks maar je bent ook zo in de natuur.
Wat is/was je beroep?
Ik werk op de administratie van een groothandel. Niet iets wat ik had verwacht toen ik de middelbare school had afgerond. Ik ben eerst Informatica gaan studeren, maar dat bleek niet helemaal mijn ding. Ik kwam op die opleiding wel in aanraking met grafische programma’s om o.a. 3D modellen te maken. Dat was echt een leuke, creatieve uiting. Zo ben ik een opleiding in Gamedesign gaan doen, maar die was behoorlijk zwaar: per leerjaar viel de helft van de studenten af. Helaas heb ik die opleiding net niet gehaald. Ik moest toen toch echt een baan gaan zoeken. Mijn beste cijfers waren altijd geschiedenis, economie en boekhouding. Op die manier ben ik toen dus op kantoor terecht gekomen. Maar wie weet kan ik ooit nog eens iets beroepsmatig met Thailand gaan doen. Ik zie wel wat er op mijn pad komt.
Woon je in Thailand of in Belgie/Nederland?
In woon nog steeds in Nederland.
Wat is jouw binding met Thailand?
Die binding is in 2010 ontstaan toen ik op vakantie was in Thailand en in de provincie Khon Kaen per toeval in gesprek raakte met een fantastische dame. Terug in Nederland bloeide daar een relatie uit voort. Zo heb ik daar allerlei familie, vrienden, vriendinnen gekregen. Vanaf toen ben ik me meer in meer in het land gaan verdiepen. Ik kom er dan nog altijd graag, jaar in jaar uit.
Heb je een Thaise partner?
Ik had een geweldige vrouw die mij zeer gelukkig heeft gemaakt. Helaas ben ik haar kwijtgeraakt in een verkeersongeluk hier in Nederland. Dat doet nog steeds wel pijn. Ze was een slimme, spontane, vrolijke en mooie dame. Ik denk met een glimlach terug aan hoe gelukkig mijn lief ook was. Zo herinner ik me dat ze op een ochtend naast mij wakker werd, zij mij aankeek met stralende ogen en in het Thais wat tegen mij zei. Ik verstond alleen enkele woorden zoals ‘rák’ (liefde). Pas na de tweede of derde zin realiseerde ze zich dat ze Thais aan het praten was en schoot ze in de lach. We konden heerlijk lol maken en bijvoorbeeld lachen om stereotypes over ‘ de Thai’ en de westerling’ of over onze leeftijd (mijn lief was ouder dan ik). Mijn mooiste herinneringen zijn hier op Thailandblog terug te vinden onder het trefwoord ‘weduwnaar’.
Het bestaan alleen is niet bepaald leuk, ik kijk inmiddels wel om me heen hier in Nederland en Thailand. Maar het vinden van iemand met wie je echt twee handen op één buik bent, een klik op allerlei terreinen en met name hart en hoofd, dat is niet makkelijk.
Wat zijn je hobby’s?
Ik steek nu het grootste deel van mijn vrije tijd in Thailand, in de breedste zin van het woord. Zo heb ik inmiddels een kast vol boeken over Thailand (geschiedenis, politiek, maatschappij, verhalen enzovoort). Sinds april 2018 ben ik serieus begonnen met het leren van de Thaise taal, daar ben ik dagelijks minstens een uur mee bezig. Het is gewoon fijn om meer en meer van het Thais op te pikken.
Voor de rest schrijf ik voor Thailandblog en nog een paar websites stukjes en reacties omtrent het Schengenvisum en Thaise zaken die mij interesseren. Uiteraard probeer ik ook nog iets van een sociaal leven te hebben met vrienden en familie.
Waarom is Thailand bijzonder voor jou, vanwaar de fascinatie voor het land?
Ik kreeg het land er gratis bij toen ik mijn partner trof. Beetje bij beetje ben ik toen meer te weten gekomen over het land en er ingezogen. Ik ben me erg betrokken gaan voelen met het reilen en zeilen in Thailand. Zowel Nederland als Thailand zijn mooie landen met veel lieve mensen en fijne of goede zaken. Maar ik zie ook de minder fraaie aspecten van Thailand zoals de ongelijkheid, onrecht, de beperkte vrijheids van meningsuiting en dergelijke zaken die in mijn ogen voor ieder mens een basisrecht en vanzelfsprekendheid zouden moeten zijn. Zulk onrecht doet mij wat.
Hoe ben je op ooit Thailandblog terechtgekomen en wanneer ongeveer?
Toen ik mijn lief leerde kennen in 2010 wist ik eigenlijk niet zoveel van het land af. Ik ben toen meer informatie gaan zoeken op Engelse en Nederlandse websites, een enkele keer bracht Google me ook op dit blog. Pas later werd ik een dagelijkse bezoeker, het moet begin 2011 zijn geweest dat ik het alle artikelen en de meeste reacties ging lezen. Ik heb via onder meer dit blog zo de nodige kennis, ervaringen en meningen opgedaan over het land. Nu ben ik zelf niet iemand die snel in de pen klimt tenzij ik echt iets bij te dragen heb dus blijf ik vooralsnog een vaste lezer. In november 2011 begonnen mijn vingers toch de jeuken en ben ik reacties gaan schrijven onder diverse postings. Ik probeer mijn reacties altijd zoveel mogelijk te onderbouwen, want aan gezwets, ‘horen van’ verhalen en dergelijke heb ik een broertje dood. Daar schieten andere mensen toch niets mee op? Dan kun je net zo goed in de kroeg gaan zitten l*llen.
Sinds wanneer ben je gaan schrijven voor Thailandblog?
Mijn eerste ingezonden stuk was in november 2014: het Schengenvisum dossier. Vanaf december 2014 ben ik ook de lezersvragen gaan beantwoorden. Dat doe ik met veel plezier. De meeste van mijn inzendingen hebben te maken met het Schengenvisum of immigratie naar Nederland, maar ik heb ook stukjes geschreven over mijn eigen ervaringen met Thailand en Thaise mensen. Daar zijn later ook achtergronden over de Thaise geschiedenis, politiek, maatschappij e.d. bijgekomen.
Met welk doel ben je gaan schrijven en/of vragen gaan beantwoorden?
Hier en elders zag ik veel mensen stoeien met vragen omtrent het Schengenvisum, een Nederlandse verblijfsvergunning, inburgering en dergelijke. Vragen die ik zelf ook had toen Thailand en mijn partner op mijn pad kwamen.
Via allerlei kanalen ben ik aardig wat te weten gekomen over deze zaken, en vond ik het niet meer dan vanzelfsprekend om die kennis te delen op forums en blogs, waaronder Thailandblog. Ik zag nogal eens verkeerde antwoorden, achterhaalde informatie of incomplete antwoorden voorbij komen, daar stuur je mensen het moeras mee in! Dat deed mij besluiten om een gedegen dossier op te stellen met duidelijke bronnen en verwijzingen zodat lotgenoten een duidelijk en goed antwoord op hun vragen kunnen vinden. Daarmee zijn mensen op het juiste pad geholpen en dat geeft mij voldoening. En wie goed doet, goed ontmoet.
Zo eigenlijk ook met mijn overige inzendingen: naar mate mijn kennis van Thailand toenam is bij mij de behoefte gegroeid om zaken die in mijn ogen belangrijk of interessant zijn op papier te zetten. Zo hoop ik dat anderen die iets hebben met Thailand ook iets opsteken over het land en de mensen en zo zaken beter kunnen plaatsen.
Wat vind je leuk/bijzonder aan Thailandblog?
De grote variatie aan stukjes en reacties. Er zijn bijvoorbeeld inzendingen die compleet anders zijn dan mijn wereldje, maar juist al die verschillende meningen voorbij zien komen maakt het blog zo leuk en nuttig. Op die manier kan ik buiten mijn eigen paden en denkkaders treden, inzicht krijgen in mensen die anders zijn dan ik. Dagelijks op een leuke en prettige manier genieten van breed scala aan berichten en de vele reacties is wat dit blog zo uniek maakt.
Soms heb ik wel medelijden met de moderator hoor. Die moet meermaals per dag, dag in dag uit de reacties beoordelen. Ik was zelf ooit moderator op een groot internationaal forum over computerspellen en weet dus dat niet alle inzendingen aan de huisregels voldoen. Tussen inzendingen zitten soms advertenties, echt vervelende, boze of onbegrijpelijke schrijfsels zo weet ik uit ervaring. Dat is voor dit blog niet anders heeft de blogdictator mij eens laten weten, maar zo hebben we wel een fijn blog zonder ongepaste reacties. Een pluim dus voor de moderator.
Wat vind je minder leuk/bijzonder aan Thailandblog?
De advertenties zoals een banner hier of daar vind ik prima maar sinds enige tijd zie ik soms pagina grote advertenties of banners tussen de reacties. Ik begrijp dat dit blog zijn kosten moet zien te dekken maar dergelijke advertenties irriteren mij wel een beetje.
Ook zijn in de loop der tijd sommige schrijvers en reageerders afgehaakt. Sommige zijn gewoon geheel gestopt, sommige naar elders vertrokken. Die versnippering betreur ik. Met 1 of 2 websites over Thailand vind ik het wel mooi geweest. Ik heb namelijk de energie niet een lading aan forums en blogs over Thailand dagelijks te volgen.
Wat voor soort berichten/verhalen op Thailandblog vind je het meest interessant?
Vooral berichten over de Thaise politiek, geschiedenis en maatschappij volg ik met veel interesse. Zo nu en dan kan ik dan lekker los gaan op mijn toetsenbord of diep zuchten bij sommige commentaren. 555
Heb je contact met andere bloggers (met wie en waarom)?
Ja, ik heb goed contact met Tino Kuis. We zoeken elkaar regelmatig op en hebben het dan over allerlei (Thaise) zaken. We wisselen dan ook boeken en andere materialen uit, al heeft Tino wat meer boeken in zijn collectie dan ik. We troffen elkaar voor het eerst in Chiang Mai, waar ik zonder verdere planning op bezoek kwam en voor ik het wist een week bij hem logeerde.
Ik ken ook nog enkele andere schrijvers en lezers van dit blog, zowel actieve als oud bezoekers. Bij de meeste van het is dat contact beperkt tot wat over en weer mailen of een enkele ontmoeting. Het is wel leuk om de gezichten ander de namen eens te zien. Zo is de blogdictator ook best een aardige man. 😉
Wellicht ontmoet ik nog eens wat meer schrijvers of lezers, maar sommige wonen in plaatsen die niet snel op mijn route liggen. De Thaise badplaatsen bijvoorbeeld daar kom ik niet zo snel. Op vakantie zit ik meestal in Bangkok of de Isaan en dus is het wat lastiger even samen een drankje te doen met mensen die elders wonen.
Wat is voor jou de grootste voldoening/waardering van hetgeen je voor Thailandblog doet?
Gewoon het idee dat ik andere op pad heb geholpen of kennis heb laten maken met leuke of nuttige feitjes maakt het voor mij de moeite waard. Elkaar op die manier belangeloos op pad helpen, er is toch niets mooiers?
Wat vind je van de vele reacties op Thailandblog? Lees je die allemaal?
De meeste reacties lees ik wel. Ik wil namelijk niet in één hokje vast blijven zitten. Tussen alle reacties zitten soms hele goede, mooie berichten maar er zijn soms reacties die me diep doen zuchten. Ik sla zo nu en dan eens wat over bijvoorbeeld als er een weer eens een tsunami aan gehannes over AOW, pensioen of een bezoek aan het lokale immigratie kantoor voorbij komen zetten Die items kijk ik vluchtig door maar alles lezen lukt mij niet zonder hoofdpijn of vermoeidheid.
Wat voor functie heeft Thailandblog volgens jou?
Elkaar geïnformeerd houden over allerlei zaken die met Thailand te maken hebben. Dus een soort van kennis netwerk met betrekking tot Thaise zaken.
Wat mis je nog op Thailandblog?
Ondanks de variatie aan lezers en inzendingen is er een groep die ik mis: er zijn praktisch geen Thaise mensen actief op het blog. Ik zou het geweldig vinden als we daar wat vaste inbreng van zouden kunnen krijgen. De taalbarrière zal daar denk ook in mee spelen en de Thaise mensen die iets met Nederland hebben zitten zo in hun eigen groepen. Toch een gemiste kans als het op uitwisseling van perspectieven en ervaringen uit komt.
Denk je dat Thailandblog het volgende jubileum haalt (15 jaar)?
Thailandblog is door diverse ontwikkelingen gegaan en gaat op goede pas verder dus dat moet lukken. Ik wil bij deze de redactie, schrijvers en lezers bedanken en feliciteren. Op naar het volgende jubileum!
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Thailand algemeen19 november 2024Minister van Volksgezondheid kondigt maatregelen aan tegen alcoholgebruik tijdens Nieuwjaar 2025
Thailand algemeen19 november 2024Goudkoorts: stijgende baht-prijzen trekken investeerders aan
Thailand met kinderen19 november 2024Bangkok tip: SEA LIFE Bangkok Ocean World (video)
Bezienswaardigheden19 november 2024Siriraj Medical Museum in Bangkok (video)
Zoals altijd, als je iemand ziet is het heel anders dan het beeld dat je hebt.
Leuk om dit te lezen.
Ben ik wel benieuwd wat dat beeld vooraf dan was. 🙂
Ik werd in Hua Hin eens voorgesteld als Khun Peter van Thailandblog aan een aantal expats. Toen zei een Nederlander tegen mij: Ik had een andere voorstelling van jou, ik dacht dat je een ouwe kerel was. Ik weet nog steeds niet of dit als een compliment moet beschouwen of juist niet….
Ik kreeg net dezelfde reactie van iemand gisteren.
Hopelijk moeten we ons nu niet schuldig moeten voelen dat we die magie doorbroken hebben door de werkelijkheid te tonen 😉
Nee hoor, niets met magie te maken. Voor mij heeft het te maken met namen, ik ken een Ronny die jong is en een Rob die ouder is dan ik zelf ben, dus als dan Rob jonger en ‘minder stevig’ is en Ronny ouder, en daarnaast denk ik bij ‘y’ of ‘je’ aan het einde van een naam aan kleine mensen, maximaal 1.60 of zo lang. Ik zie je nu meer als Ron dan als Ronny 🙂
Respect voor jullie kennis is niet minder.
Met name ouder, maar ook steviger 🙂
Van mij verwacht men dikwijls dat ik een enorme bierbuik heb, op slippers loop en altijd een mouwloos hemd draag van een Thais biermerk. 😉
Ik niet hoor Sir Charles, ik zie je gekleed gaan in een 3-delig kostuum met misschien wel een oorkonde op één van de revers en glimmend gepoetste schoenen. Overigens heeft er van Rob V. wel eens eerder een foto op Thailandblog gestaan, samen met Tino Kuis. Rob V., met je 34 jaar heb je nog heel wat jaartjes voor de boeg en ik hoop dat je op termijn een net zo lieve dame ontmoet als je helaas door een noodlottig verkeersongeval ontnomen Thaise vrouw. En uiteraard mijn complimenten voor o.a. je kennis over Schengenvisa en inburgering!
Het was weer verrassend om deze achtergronden van Rob te lezen.
Ik had dit keer een gepensioneerde IND medewerker of vreemdelingen advocaat verwacht….
Wat een leuke rubriek is dit. Heel interessant om de mens achter de bloggers te zien.
Komen de redactieleden ook aan bod?
Jazeker
Ook jij bedankt voor de foto, als ik nu jullie verhalen lees heb ik er tenminste een gezicht bij.
En ik hoop dat er snel een leuke vrouw op je pad komt om mee door het leven te gaan
Thea
Ofschoon ik veel vaker vragen had voor Ronny, mocht ik Rob ook één of twee keer met vragen over het Schengen visum lastig vallen. Dat was toen mijn Thaise vrouw voor de eerste keer hier naar NL kwam. Ook Rob bleek een uitstekende vraagbaak, waarvoor mijn hartelijke dank. Omdat vaak in de loop der tijd regels en wetten veranderen (zie Thaise immigratie!) zal ik mogelijk bij een volgend bezoek van mijn vrouw weer vragen kunnen hebben over Schengen. Dan is het fijn dat je weet waar je eventueel met vragen terecht kunt.
Beste Rob v.
Ook ik had jou ingeschat als iemand van rond de 60 jaar jong. Alleen al door de voortreffelijk wijze waarop jij het Schengen verhaal hebt gemaakt. Uiteraard is dat nonsens omdat ook jongere mensen zoiets kunnen maken. Jou foto bewijst dat. Zelf heb ik ook van jouw Schengen verhaal gebruik gemaakt om mijn Thaise vrouwtje naar Nederland te halen. En ik weet zeker dat mij velen zijn voor gegaan en nog velen zullen volgen.
Zo zie je maar hoe interessant dit “Bloggers aan het woord” al is na drie bloggers. Daarna de redactieleden en vervolgens de 275.000 leden (Haha). Thailandblog ziet dus een grote toekomst tegemoet.
Zo gezien de reacties had een foto van een dikke, tegen het pensioen aan lopende oude IND-er in het shirtje van een bekend Thais biermerk dus geloofwaardig overgekomen. 5555 De werkelijkheid is (gelukkig?) anders.
Bedankt voor de diverse leuke reacties tot dusver, 🙂
Beste Rob V,
Ik had hier mij al een voorstelling van,waarom’ je bent jong en soms erg impulsief, wat je wel
ziert’ maar toch hier en daar bij geschaaft moet worden, van daar mijn inpuls.
Je doet het goed en kan goed tegen krietiek(soms niet).
Ga zo door en ontwikkel je zelf, (zou jou lief gewild hebben).
Top en ga zo door!
Met vriendelijke groet,
Erwin
Ik had wel een idee dat je er ongeveer zo zou uitzien en uit je verhalen kon ik wel opmaken dat je nog redelijk jong bent, maar ik had het wel mis met jouw werkzaamheden. Ik dacht dat je bij de IND werkzaam zou zijn. Een functie die je niet zou misstaan, want je bent een type die zowel met het hoofd als het hart werkt. Een ideale mix die zeker voor dat juridische werk wat mij betreft nodig is. De menselijke maat naast regelgeving. Jouw stijl kenmerkt zich door kwaliteit en empathie en dat doet mij goed, want er zijn toch bij de regelmaat mensen op dit blog die het minder op hebben met de medemens. Overigens heeft dit niets met het blog te maken, want die treffen we overal. Dit laatste zet mij bij de regelmaat aan tot reageren, want alles heeft wat mij betreft een grens. Dat er weer een lieftallige dame op je pad zal komen is een kwestie van tijd. Je stelt wel een flinke portie eisen aan een geschikte kandidaat. Ik heb dit ook eens gedaan maar eindigde toch met iets totaal anders met wie het overigens nu ook goed gaat, dat kan ik na 20 jaren samen zijn wel stellen. De verliefdheid in de mens maakt je mild en geeft je kracht, maar mijt het om te gaan overdrijven. De ideale vrouw is een illusie en er moet altijd wat te mopperen zijn wat mij betreft. Onder anderen elkaar motiveren en steunen in voor- en tegenspoed. Ik vind je een hele aanwinst voor dit blog en het visa gebeuren is van belang voor velen van ons. Een relatie aangaan is al een dingetje en al die papieren rompslomp is velen niet gegeven. Dus ga zo door en velen zullen je dankbaar zijn hiervoor. Het gaat je goed.
Beste Jacques. Ik weet niet of een IND, BuZa of VP op al te kritische geluiden zou zitten te wachten. Ik heb hier weleens getikt op welke fronten de overheid mijn inziens de burger (in het bijzonder die met een buitenlandse partner) het nogal moeilijk maken. Procedures (regels zijn regels) die gaan boven de menselijke maat. Maar als ik dan even verder denk besef ik me dat er naast ambtenaren die erg strak in de leer zitten er ook ambtenaren zijn die de menselijke maat niet uit het oog verliezen.
Ik speel weleens met het idee om iets beroepsmatig met visums, verblijfsvergunningen, Thailand oid te doen. Maar ik zou zo 1-2-3 niet weten wat. Met mijn Havo zonder juridische vervolg opleiding beperkt dat eea al aardig. In mijn kennis van de Thaise taal is nog maar matig (gevorderde beginner). Ik hou mijn ogen open en sta open voor suggesties.
En nee de ideale partner bestaat niet. Elke gek zijn gebrek, maar zie maar iemand te vinden die met je eigen gebreken om kan gaan en jezelf ook niet op de kast jaagt. 555
Beste Rob V.
Ik sluit mij aan bij de eerdere reakties: ik had ook een gepensioneerde verwacht, die naar Thailand verhuisd is. Niet dus.
Uw schrijven geeft mij steeds de indruk, dat u een zeer goede kennis heeft over Thailand. Juist daarom verbaast het mij, dat u nog zo jong bent!
Ik vind het heel jammer wat er met uw vrouw gebeurd is. Maar u bent nog erg jong, dus hoop ik dat u opnieuw de ware vrouw mag ontmoeten. Ik wens het u van harte.
In elk geval, doe voort zoals u bezig bent. Misschien kunnen we ook op u rekenen voor een lang voortbestaan van Thailandblog 😉
Vriendelijke groeten,
Daniël M.
Ik zie net dat het ‘Schengencijfers onder de loep’ (2 delig) mijn eerste inzending was (november 2014). Alleen zijn die niet aan mij als auteur gekoppeld door het blog:
https://www.thailandblog.nl/dossier/schengenvisum/afgifte-schengenvisums-thailand/
Nu ik hier toch ben: allen bedankt voor de reacties.