De onbekende wonderen van Zuidwest Thailand

Zuidwest-Thailand heeft de vakantieganger meer te bieden dan de populaire toppers als Phuket en Krabi. Minder bekend maar alleszins de moeite waard zijn ook het droomeiland Koh Yao en Khao Sok, het grootste nationale park van Thailand.

Ideaal voor wie wil kennismaken met het authentieke leven van de bevolking en met de schitterende natuur vol exotische dieren en planten.

Het zuidwesten van Thailand behoort tot de favoriete vakantiebestemmingen van veel Nederlanders. En geen wonder; behalve op het populaire eiland Phuket kunnen zowel sportievelingen als rust- en natuurliefhebbers op diverse plaatsen hun hart ophalen. De brede baai in de driehoek Phuket, Phang-nga en Krabi is eerst en vooral een eldorado voor wie verslingerd is aan watersport, zowel onder als boven water. Maar het is ook een droombestemming om in alle rust te genieten van spectaculaire natuur, stille stranden en het authentieke leven van de bevolking op grote en kleine eilanden.

Neem Koh Yao. Vooral het kleinere Koh Yao Noi midden in de baai van Phang-nga is een pareltje. Het eiland is goed bereikbaar vanuit Krabi. Er zijn onderkomens op verschillend niveau, van eenvoudige hutjes aan het strand tot het 5- sterren- plus. Zoals het gloednieuwe Six Senses-resort dat tegen een berghelling is gebouwd, waar service tot kunst is verheven en waar sommige kamers zelfs over een eigen zwembad beschikken. Ergens daartusseninbevindt zich het Koh Yao Island Resort, een luxueus oord van rust met een prive-strand en permanent uitzicht op de karstformaties.

Die rijzen als vreemd gevormde bouwsels uit de baai op en hebben iets sprookjesachtigs. Vooral bij zonsondergang en vroeg in de ochtend als er een lichte nevel boven het water hangt. Vanuit het resort kun je per kano of traditionele vissersboot de zee op, de baai verkennen, waarbij je ontdekt dat je bij sommige van die karstreuzen naar binnen kunt varen, want ze zijn als het ware hol. In de kern tref je een wonderlijke microwereld tussen hoog oprijzende rotswanden waarin zeevogels hun nest hebben gebouwd, een wirwar van mangroves in het rimpelloze water en een stilte zo intens als je je als westerling nauwelijks kunt voorstellen.

Maar ook excursies op het eiland zelf zijn de moeite waard. Koh Yao Noi is betrekkelijk klein (ca. 6 x 12 kilometer, 4000 inwoners); je kunt in een paar uur het eiland rond rijden. Uitstappen in de gezellig aandoende dorpen en vissersplaatsjes en genieten van het uitzicht op zee, op rijstvelden, rubberplantages en met bos bedekte, lage bergruggen.

Is Koh Yao mooi? Niet in de zin van spectaculair, wel als je oog hebt voor de unieke sfeer. Het nog niet door massatoerisme aangetaste milieu en de vriendelijke bewoners die je zonder uitzondering groeten en je graag een blik gunnen in hun traditionele manier van leven. Als iets zeker is, dan wel dat Koh Yao Noi authentiek is en dat het daardoor totaal verschilt van het drukke Phuket, dat toch betrekkelijk dichtbij ligt.

Herinnering aan de tsunami

Ten noorden van Phuket, met zicht op de Andamaanse Zee, liggen verschillende badplaatsen die bij ons niet of nauwelijks bekend zijn, maar daarom niet minder de moeite waard. Onderweg naar Khao Lak word ik diverse keren herinnerd aan de tsunami, de ramp die hier vier jaar geleden plaats vond. Dat was Kerstmis 2004 maar de sporen zijn ook nu nog duidelijk zichtbaar. Alle huizen zijn intussen herbouwd en de schade zo goed als hersteld. Maar her en der liggen er schepen zomaar in het land – een tweetal traditionele vissersboten, een patrouilleboot van de politie. Soms op meer dan een kilometer afstand van de zee, die ze op het fatale moment met ongekende kracht hier heeft neergesmeten. Ze zijn opgeknapt en fungeren nu als monument ter herinnering aan wat er is gebeurd.

Even verderop tref ik op een in zee uitstekende kaap een gloednieuw monument, speciaal gebouwd als aandenken aan de vele slachtoffers, inwoners zowel als badgasten, die bij de tsunami het leven hebben verloren. Het monument heeft de vorm van een gebogen muur, een verstilde golf zo u wilt, met daarop de namen van slachtoffers. Vlakbij is er een klein bezoekerscentrum waar foto’s getuigen van wat er is gebeurd. Buiten geeft een peilschaal aan dat het water hier ten tijde van de ramp 5 meter hoog heeft gestaan.

Het Khao Lak Laguna Resort, waar ik logeer, is een groot hotelcomplex direct aan het strand. Ook dit heeft ten tijde van de tsunami zwaar geleden, maar het is nadien volledig herbouwd en geldt nu als een van de mooiste accommodaties van de regio. Het bestaat uit diverse lage gebouwen, waarin de kamers zijn ondergebracht. Ze zijn onderling verbonden door met bloemen omgeven wandelpaden en gebouwd in terrasvorm, aflopend naar zee en naar een kilometers lang en breed strand. Het hele complex heeft iets van een middelgroot dorp waarbinnen alles aanwezig is wat je als vakantieganger nodig hebt. Maar het is beslist aan te raden ook een wandeling te maken door Khao Lak zelf, een betrekkelijk klein, vriendelijk badplaatsje met een relaxte sfeer, intieme restaurantjes en steevast glimlachende bewoners.

Olifanten in Khao Sok

Van Khao Lak is het niet ver naar Khao Sok, een nationaal park in een schitterende natuurlijke omgeving, een van de grootste nationale parken van het land.Ook hier zijn accommodaties op verschillend niveau. Ik kies voor het luxe Elephant Hills, vooral ook omdat ik iets met olifanten heb, en die hebben ze hier volop.

Logeren in Elephant Hills, dat midden in het regenwoud ligt, doe je in tenten, maar dat zijn beslist geen simpele sheltertjes. De 2-persoonstenten, van het model zoals in Afrikaanse safarikampen, zijn ruim, ingericht met meubilair in Thaise stijl, voorzien van o.a. elektrisch licht, faciliteiten voor het maken van thee en koffie, een fan en een heuse badkamer met toebehoren die er aan de achterzijde is aangebouwd. Elke tent staat onder een afdak om te voorkomen dat het binnen te warm wordt. De receptie en het restaurant zijn open ruimtes die aan alle kanten uitzicht bieden op de omliggende jungle en waar je de nabijgelegen Sok-rivier zachtjes hoort kabbelen.

‘s Avonds na het diner schaart iedereen zich rond het kampvuur waar onder het genot van een drankje ervaringen worden uitgewisseld en ‘s nachts is er het niet aflatende concert van krekels, vermengd met andere geluiden van het regenwoud.

De Sok is echt een rivier om op je gemak te verkennen en dat doe ik in een kano, waarbij ik niet zelf hoef te peddelen, maar die wordt bestuurd door een medewerker van het resort. Als passagier hoef ik alleen maar te genieten en als er iets bijzonders te zien is, apen op de oever of een slang op een overhangende tak van een van de woudreuzen, dan heeft mijn peddelaar dat al lang gezien en zorgt dat ik er een goed zicht op heb. De tocht stroomafwaarts op de Sok wordt halverwege onderbroken voor het nuttigen van meegebrachte drankjes en snacks en bij het eindpunt wacht een terreinvoertuig dat de deelnemers vervoert naar het olifantenkamp een paar kilometer verderop.

Daar staat een hele rij dikhuiden ons al op te wachten. Ze zijn eigendom van het resort, hoeven niet meer zoals voorheen te werken in de bossen en kunnen ongestoord genieten van een relaxt bestaan in het kamp. Ik ben er getuige van hoe hun dagelijkse portie voer wordt klaargemaakt, bestaande uit o.a. diverse soorten fruit en bamboescheuten, en ik mag eigenhandig etenswaar in de gretige slurven stoppen. Nadien verhuizen we naar een nabijgelegen wasplaats waar de dieren een wasbeurt krijgen en vervolgens in een waterpoel mogen spelen, iets dat ze met zichtbaar plezier doen. Na het bad is er nog meer te eten, want deze jumbo’s werken per etmaal een slordige 250 kilo aan voer weg en drinken ook nog eens zo’n 100 liter water.

Het olifantenkamp van het Elephant Hills Resort is een schepping van Robert Greifenberg en zijn echtgenote, die zich met alle middelen hebben ingezet voor het behoud en het welzijn van hun lievelingsdier, de Thaise olifant. Het personeel van het resort is nauw bij de dieren betrokken en geeft graag uitleg op alle vragen die de gasten maar kunnen bedenken met betrekking tot dit grootste nog levende landzoogdier ter wereld.

Te voet door het regenwoud

Daags na het bezoek aan het olifantenkamp maak ik onder leiding van een ranger een voettocht in het regenwoud. Daartoe moet eerst op een bamboevlot de Sok worden overgestoken en dan gaat het over smalle junglepaadjes die soms zo glad en glibberig zijn dat de meegeleverde stok goed van pas komt om me in evenwicht te houden. Onderweg krijg ik uitleg over het ons omringende bos met zijn exotische, nuttige en soms giftige planten en halverwege is er rust op een hooggelegen plek, waar, o wonder, een complete lunch wordt geserveerd. Groot is de waardering voor de kok, die alle ingrediënten op eigen kracht naar hier blijkt te hebben getransporteerd. De tocht eindigt weer bij de rivier, die we nogmaals per vlot oversteken. Dit blijft een wat wiebelige onderneming en het lijkt wel of de paar apen, die ons vanaf de oever gadeslaan, met spanning wachten tot er iemand in het water valt, maar dat plezier gunnen we hun niet.

Het Khao Sok National Park is een perfecte bestemming voor wie bijvoorbeeld vanuit Phuket of Krabi een paar dagen op excursie wil naar een omgeving waar het goed relaxen is, waar je verzekerd bent van optimale verzorging en waar je je omringd weet door tal van exotische dieren en planten in een schitterende natuurlijke omgeving. Khao Sok, een naam om te onthouden.

Geschreven door Henk Bouwman – www.reizenexclusief.nl