Thaise toeristenindustrie krijgt harde klappen

Het is een voortgaand sprookje dat de binnenlandse onlusten, als enige lijkt het wel, de oorzaak zijn van de vermindering van de toeristenstroom.
Ongetwijfeld speelt het politiek gekrakeel mee, maar vergeet vooral ook niet de internationale financieele crisis, die ervoor zorgt dat veel “farang”, de per hoofd meest spenderende toerist in Thailand, even een afwachtende houding aanneemt.
Of, en dat is wel een fraaie, tot de ontdekking gekomen is dat Thailand bijlange na niet (meer) het “beloofde” land is voor de toerist.
Corruptie, scams, afleggerij, farangprijzen, bedriegerij en geldwolverij, om er maar een paar te noemen, zijn eveneens debet aan de verminderde reislust naar het land van de glimlach.
Of is het wellicht het land van de grimlach, of zelfs het land van de grijns?
Helaas, zoals velen, heeft de Thai vaak last van korte termijn denken, immers 1000 baht in de hand is beter als elke maand 250 baht.
Komt daarbij het vermogen van veel Thais om het te presteren zich in twee voeten tegelijk te schieten, het oneindig aantal toeristen die van balkons vallen, en de houding van diverse functionarissen om expats en toeristen te behandelen als lastige luizen, dan wordt het beeld van de verminderde toeristenstroom duidelijker.
Jammer dat deze vermindering hoofdzakelijk betekent dat de financieel minder bedeelden daar de grootste dupe van zijn.