Mae Hong Son, de parel van het Noorden
Ongeveer 925 kilometer ten noorden van Bangkok ligt de meest noordwestelijk gelegen plaats Mae Hong Son. Jarenlang een onontsloten gebied waarvan het overgrote deel bestaat uit bergen en bossen.
Een waar eldorado voor de rustzoeker en natuurliefhebber. De plaats is de hoofdstad van de gelijknamige provincie die maar liefst 483 kilometer lang de grens met Birma vormt.
Het is daarom geen toeval dat de kleine hoofdstad van de gelijknamige provincie een Birmaanse sfeer ademt waarvan de tempels en vele gebouwen getuigen. De provincie is met ongeveer 240 duizend inwoners niet bepaald dicht bevolkt en heeft nog veel van haar eigen identiteit behouden. De aangename temperatuur en luchtvochtigheid komen bij de vakantieganger weldadig over. De beste tijd om Mae Hong Son te bezoeken is van oktober tot eind maart, een periode die overigens voor bijna heel Thailand geldt.
De bergbewoners
Door de jaren heen hebben zich in deze provincie veel bewoners gevestigd die van oorsprong uit het buurland Birma, uit Laos en het zuiden van China komen. De dorpen van deze zogenaamde ‘Hilltribes’ zijn voornamelijk in de hoger gelegen delen van de provincie gelegen. De verschillende etnische groeperingen die zich in dit deel van Thailand hebben gevestigd zijn Karen, Lahu, Lisu, Lua, de van Chinese komaf Chin Ho en Hmong oftewel Meo. (spreek uit meauw) De Karen vormen de grootste groep en beslaan ongeveer de helft van het totaal aantal Hilltribes.
Zij vestigden zich al in de 18e eeuw in Thailand en waren in feite het eerste bergvolk van Thailand. De diverse stammen hebben allemaal hun eigen taal en aan de kleurrijke kledij zijn ze onderling herkenbaar. Een bepaalde groep behorend tot de Karen wordt gevormd door de zogenaamde Padong, meer bekend als de ‘Longnecks’. De vrouwen van deze groep dragen koperen ringen om hun nek, armen en voeten. De zware nekringen drukken de halswervels en het schouderblad omlaag, waardoor het lijkt alsof de nek langer is. Het maakt hen tot een toeristische attractie waarvan ieder voor zich maar moet bepalen of het leuk is om dat gaan te bekijken.
Lahu
De oorsprong van deze groepering ligt in Yunnan (China) vanwaar zij naar het oosten van Birma en het noorden van Laos verhuisden en vandaar verder trokken naar het noorden van Thailand. De Lahu staan bekend om hun handvaardigheidproducten zoals manden, kruisbogen, muziekinstrumenten en vele andere spulletjes van bamboe en hout.
Lisu
Van origine komt deze groep uit het oosten van Tibet en een aantal van hen leeft tegenwoordig in Mae Hong Son. Lang waren zij de telers van rijst en vooral van opium. Inmiddels heeft de papaverteelt plaats gemaakt voor meer gezonde gewassen zoals sla, wortels, aardappelen en diverse andere groenten.
Hmong (Meo)
Komend uit west China heeft ook deze groep zich sinds vele jaren in het noorden van Thailand gevestigd. Ook de Hmong waren jarenlang op de opiumteelt en verkoop daarvan aangewezen. Ze staan bekend om hun borduurwerk en door de opkomst van het toerisme vormt dit een nieuwe bron van inkomen.
Trekking
Mae Hong Son is een uitstekende uitvalsbasis om een trektocht te ondernemen naar de dorpen van de Hilltribes. Onder leiding van een gids maak je een voettocht van enkele dagen door de indrukwekkende natuur, slaap je bij een van de genoemde Hilltribestammen en kun je het dagelijkse leven in zo’n dorp gade slaan. Maar bovenal zal de schitterende omgeving en stilte om je heen een onuitwisbare indruk maken. Kortom een belevenis die je niet vlug zult vergeten. Zorg voor een paar stevige stappers en begin uitgerust aan dit avontuur.
Gids George voor zijn restaurantGidsen zijn in Mae Hong Son in voldoende mate aanwezig en op een aantal plaatsen kun je voor een onvergetelijke tour boeken. Een ervaren gids die alles maar dan ook alles weet en daarbij ook de Engelse taal goed beheerst is Wallop Chayakarm. Iedereen in Mae Hong Son kent hem en daarbij is George -zijn nickname- ook een aimabele vent. Je kunt met hem afspraken maken omtrent jouw persoonlijke wensen en de duur van de tocht zelf bepalen. George weet alles van de streek en de bewoners van de te bezoeken Hilltribe dorpen.
Je kunt hem in Mae Hong Son heel gemakkelijk vinden. Ga maar naar de bekende tempel Wat Chong Klang bij de mooie vijver. Aan die vijver ligt het Sunflower Café en restaurant waarvan George sinds kort de uitbater is. Als hij niet ‘on tour’ is kun je hem daar aantreffen en je wensen kenbaar maken. Wil niet ontkennen dat andere gidsen ook goed zijn, maar volgens ingewijden in Mae Hong Son is George wat men noemt de Number One.
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Steden27 november 2024Pak Khlong, de bloemen- en groentemarkt van Bangkok
Thailand tips10 november 2024Thaton – Chiangrai; geen gemakkelijke keuze
Thailand tips1 november 2024Bang Krachao, de groene long van Bangkok
Bezienswaardigheden12 oktober 2024Mijn pareltje in Bangkok
Joseph, je verhaal meer dan de moeite waard en absolute waarheid over Mae Hong Son.
Ben er zelf 3 jaar geleden geweest, ook de Padong (longnecks) bezocht. Via een boot ca 40 minuten varen waren voor mij het absolute toppunt, stukjes ongerepte natuur, schitterende vogels die je ziet, een beleving apart. Ook hoe de Padong leven, midden in de bergen ver van de bewoonde wereld, maar Tv is er, een schoteltje en elektra hebben ze toch maar voor gezorgd.
Zelf ben ik gereden eerst naar Chiang Mai daar een paar dagen vertoefd, later via de bergen naar Pai, daar overnacht en volgende dag naar Mae Hong Son, hele mooie tocht.Van Mae Hong Son richting BKK gereden langs de grens met Myamar, schitterende tamelijk groot bergdorp gezien, huizen allemaal zelfde hout en kleur, ik denk teakhout omdat het zo grijs was.Weet niet meer de plaats maar ga zeker nog eens terug.
Een echte aanrader dus.
Prachtige route en dat dorp een paar uur (auto) zuidelijk van Mae Hong Son, zou dat het vluchtelingkamp kunnen zijn. Het kamp is bekend onder de naam Refugee Mae Sot, naar de grensplaats vernoemd die iets ten zuiden ligt tussen Thailand (Mae Sot) en Myanmar (Myawaddy).
Het is idd een mooi dorp als het Thais zou zijn. Helaas is de werkelijkheid anders ! Deze stad is met bijna 50000 vluchtelingen een doorn in het oog van de de Thaise overheid en de mensen leven er in erbarmelijke omstandigheden…geen rechten, nul bewegingsvrijheid, primaire levensbehoeften als electra, water, sanitair ver te zoeken!
Mae Sot is een van de vijf prioriteits gebieden die de nieuwe regering heeft aangewezen voor extra investeringen. Laatst zag mijn vriendin een nieuw bord waarop Mae Sot in het Thai “De Poort naar de Andaman” word genoemd. Helaas is er nergens een bord of routebeschrijving naar het kamp te vinden. Op google earth en google maps kun je wel nog sporen zien door de grens naar het noorden te volgen vanuit Mae Sot. Toegang tot het dorp is verboden tenzij met speciale begeleiding en een dagpas van de autoriteiten. Op Youtube zijn wel verschillende filmpjes te vinden die soms een wreed maar reeel beeld geven van het leven daar.
Nogmaals een prachtige route vanuit NW Thailand maar ook een met een nasmaak voor de gevoelsmensen.
Leuk artikel. De streek staat al lange tijd op mijn verlanglijstje. De naam Meo is volgens mij een scheldwoord en zou ik niet gebruiken. De thai kan het heel minachtend uitspreken!
Afgelopen week was ik in Petchabun met een groep thaien en ook hier Hmong waar foto’s met de kinderen werden gemaakt. Na de foto’s duwde een van de vrouwen uit mijn gezelschap de kinderen weg met de woorden jullie stinken.
In februari 2008 gelogeerd in Fern Resort Mae Hong Son.
Geweldig in de natuur maar met alle mogelijke comfort.
Zeer vriendelijke mensen, het eten Super lekker dus Thais.
klein vliegveldje op 5 km afstand, maar wij waren met de auto .
De tocht van Chiang Mai naar boven is leuk om te doen.
Er is zelfs een Catholic church R-C-M. Huay Pu Keng.
De tempel Wat chong Klang is mooi.
De langnekken ja wat moet je er mee?
maar de boottocht naar de grotten dat was weer schitterend.
koop a.u.b. wel hier en daar wat, de mensen zijn arm,
maar met hun glimlach zie je dat niet.
veel plezier en een prettige vakantie.
ik heb samen met mijn vrouw via 333 Travel een tocht van meerdere dagen door dit gebied gemaakt. Het is heel erg rustig, maar zeer interessant vanwege de geuren, vergezichten, dorpen en volken die je daar kan bezoeken.
Mocht iemand foto’s willen zien dan kan ik die sturen.
Wij hadden een Jeep met chauffeur en gids. Geweldige ervaring. In 2010 was Chiang Mai veel te heet, waardoor we weer terug gegaan zijn naar Hua Hin.
Joseph, Ik kan je zeggen dat January 2009 naar Mae Hong en Pai tot nu toe één van mijn leukste, en indrukwekkendste vakanties in Thailand is geweest.
Wat een prachtig gebied is dat daar en wat een veelzijdigheid, het meeste indruk heeft op mij en toen wel het uitzicht vanaf de tempel Son Wat Doi Kong Mu gemaakt, en ook de tempel zelf was erg mooi.
Ook kan ik mij nog de ochtend markt in Mae Hong Son goed herinneren zo vroeg als daar heb ik nog nooit over een markt geslenterd, precies weet ik de tijd niet meer maar volgens mij was het rond een uur of vijf in de ochtend, en je had er ook nog een avond markt aan het einde was een meer waar langs de oever daarvan een prachtig verlichte tempel opdoemde, de naam van die tempel ben ik vergeten.
En vanuit Mea Hong Son naar Pai afgereisd, dit is ook een waanzinnig leuk dorp, door de vele backpackers die je daar tegen komt, word ook wel het Koa san road van het noorden genoemd, de sfeer is er heel gemoedelijk, een beetje zoals in het hippie tijdperk love peace and music.
Vanuit Pai kun je ook alle kanten op en er is zo veel te doen en te zien daar te veel om op te noemen, maar het absoluut een aanrader. Na een week Pai zijn we per mini bus over de beroemde kronkel wegen door de bergen afgereisd naar Chiang Mai, deze reis ga ik nog eens overdoen,ik ga er op zeker nog eens naar terug.
Ik zie dat ik er weer eens overheen heb gelezen, want na nogmaals het lezen van stukje zie ik nu dat er over dezelfde tempel aan het meertje (vijver) gesproken wordt, de naam is dus van de tempel Wat Chong Klang.
Deze video op YouTube geeft een aardig beeld van het schitterende Noorden van Thailand:
http://youtu.be/3Mrep1PEvyU
In 1991 de eerste keer de Mae Hong Song loup gedaan, het waren toen nog gewoon verharde zandwegen
In M.H.S. met een longboat door de jungle naarf de Birmese grens op zoek naar Long Necks. Toen niet gevonden. Wel teruggegaan onder begeleiding van grenstroepen . Vanaf dan was het gedaan met foto’s nemen en filmen.
2e maal in 2008, de trip Chiang Mai, Pai, Mae Hong Song, Sop Moe, Mae Sariang, Mae Sod, Tak, Bkk gedaan langs de grens. Overweldigende natuur.