Het natuurwonder Lalu

Thailand beschikt over heel wat historische oude bouwwerken en fraaie natuurparken. Niet allemaal verheugen ze zich zo in de belangstelling als bijvoorbeeld de grootse tempelcomplexen van Sukhothai en Ayutthaya of de fraaie gebouwen rondom het Koninklijk Paleis in Bangkok, of de statige, aan de machtige Chao Phraya rivier gelegen, Wat Arun.

Deze bezienswaardigheden staan op hoegenaamd alle programma’s van de diverse reisbureaus. Toch beschikt Thailand over heel wat meer oudheden die een bezoek meer dan waard zijn.

Vrijwel onbekend

In dit verhaal neem ik u mee naar het vrijwel onbekende en nauwelijks bezochte Phae Muang Phi, ook bekend onder de kortere en voor Westerlingen gemakkelijker te onthouden naamgeving Lalu. Het betreft ditmaal geen tempelcomplex maar een natuurwonder dat zich over een groot gebied uitstrekt. De meest vreemdsoortige formaties, opgebouwd uit verharde aarde, steken overal boven het maaiveld uit en vormen een indrukwekkend decor. Het complex ligt midden in de natuur maar, de dorpelingen van Ban Nong Phak Wan, het gehucht rondom Lalu, hebben tot dusverre nauwelijks een baht aan het toerisme kunnen verdienen. Helaas voor hen is Lalu nog een onontdekt gebied voor de toerist.

Het ontstaan

Natuurverschijnsels zoals Lalu komen op meerdere plaatsen in de  wereld voor. Het ontstaat door harde rotsachtige lagen, of in het geval van Lalu uit harde leemlagen, waarboven zich zachtere lagen bevinden. Door sterk wisselende weersomstandigheden, veroorzaakt door wind, regen, zon en de daarmee gepaard gaande behoorlijke temperatuurschommelingen, worden de zachtere grondlagen door erosie aangetast. De sterke regenval doet de rest en zorgt voor het geleidelijk aan wegspoelen van de zachte lagen. Gemakkelijk gezegd, maar het is uiteindelijk een proces van eeuwen.

Het mooiste en wellicht meest bekende voorbeeld hiervan is het beroemde Monument Valley in de Verenigde Staten. Het aardige van Lalu is echter dat je hier het ontstaan nog helemaal kunt volgen, Het ene moment sta je op een vlakte bij de grillig gevormde uitstekels en even verder opeens voor een groot gat. Bij dat gat zie je dat de zachte grond wordt weggespoeld en de harde laag te voorschijn komt. Lalu is in feite nog steeds in ontwikkeling. Mocht je in reïncarnatie geloven dan moet je op diezelfde plaats over een honderdtal of meer jaren nog maar eens gaan kijken dan zie je dat het gat dan verdwenen is en steile klippen zijn overgebleven.

Routebeschrijving

Hoewel de plaats Sa Kaew een optie is, gaan we in dit geval op weg vanuit Aranyaprathet, de grensplaats met Cambodja met haar immens grote markt. (Zie ook het artikel ‘De grensplaats Aranyaprathet’) Vandaar rijden we via de 348 richting Ta Phraya. Een aantal kilometers voor deze plaats gaan we via de 3486 naar links. Deze weg voert onder meer naar Buri Ram. Even verder nemen we de 3393 waar je al vrij snel een bordje tegenkomt dat naar Lalu verwijst. De bewegwijzering naar Lalu verdient een compliment, want als je de bordjes volgt kom je er zonder een enkel probleem.

De weg die je volgt voert door typische kleine Thaise dorpjes waar het leven zich nog in alle rust afspeelt. Vlakbij Lalu zie je op een splitsing een bord met het opschrift ‘ Welcome to Wat Klogjaug’. Op dat punt gaat de verharde weg over in een leempad. Het is raadzaam om de auto daar te parkeren en de paar honderd meter naar het natuurverschijnsel Lalu te voet af te leggen, want de weg zit vol kuilen en gaten. Je kunt op je gemak tussen de wonderbaarlijke formaties rondlopen, en waarschijnlijk kom je niemand anders tegen dan een boer die aan het werk is. Entreegeld kent men hier (nog) niet. Vergeet niet om je fototoestel mee te nemen.