Eerste vliegreis naar Thailand

In het artikel “Eerste vakantie in Thailand” gaf ik een aantal tips en informatie, die van nut kunnen zijn in de voorbereiding van een vakantie in Thailand. Ook wees ik op de talrijke websites waar informatie verkregen kan worden over Thailand zelf en hoe te handelen in specifieke situaties. Maar de vliegreis zelf, valt daar niets over te zeggen? Nou, wis en waarachtig wel.

Mijn eerste vlucht is al van heel lang geleden. Nee, niet ten tijde van De Uiver, die in 1934 liefst ruim 90 uur nodig had om van Londen naar Melbourne te vliegen, maar 30 jaar later. In 1964 vloog ik in mijn marinetijd van Curaçao naar Nederland met een tussenstop op Santa Maria in de Atlantische Oceaan. Wat een sensatie was dat om in een DC-7 teruggebracht te worden na anderhalf jaar in de West gediend te hebben. Het was niet de laatste keer, dat ik vloog, want de teller staat op dit moment op 996 keer de lucht in, geland op 139 verschillende vliegvelden in 96 landen. Enige vliegervaring kan men mij dus niet ontzeggen.

Vliegreis Bangkok

Het vliegen naar een ander land is gedurende de laatste 40 jaar enorm veranderd. Mijn eerste reis naar Bangkok duurde 24 uur vanwege 3 tussenstops, tegenwoordig is dat nog maar ca. 12 uur en zonder tussenlanding. Toen was vliegen nog spannend en het had een romantische kant, je kon er over vertellen aan vrienden en familie, want zoveel mensen vlogen er toen niet. Nu vliegen we de hele wereld over, er is geen land meer “veilig” voor toeristen en het aantal vliegbewegingen is kwadratisch verveelvoudigd.

Nu heb je voor het eerst een vakantie geboekt naar Thailand en misschien is het zelfs wel de eerste keer, dat je in een vliegtuig stapt. Vrienden van je, die al eens gevlogen hebben, zullen je vertellen, dat een reis met een vliegtuig naar Thailand bijna hetzelfde is als een busreis van Purmerend naar Amsterdam. Maar niets is minder waar, een vliegreis is een aaneenschakeling van stressgevoelige momenten, waar je rekening mee dient te houden.

Vliegtuig

Als je voor het eerst vliegt, behoorde je tot dan toe tot het overgrote deel Nederlanders, dat nog nooit in een vliegtuig gezeten heeft. Jaren geleden werd geschat, dat ca. 15% van alle Nederlanders gevlogen heeft, door het steeds maar toenemende vliegverkeer zal dat percentage nu wat hoger liggen, maar komt zeker niet boven de 40%.

Wij gaan de reis naar Thailand maar eens stapsgewijs volgen om te zien wat er allemaal kan gebeuren:

• De beslissing om voor het eerst in een vliegtuig te stappen en voor het eerst naar Thailand te reizen is al spannend geweest. Je hebt er goed over nagedacht (“zullen we toch maar niet weer naar die camping in Frankrijk”) en uiteindelijk heeft het vooruitzicht van een tropisch land, mooie stranden, lekker eten, enz. overwonnen. De spanning naar het onbekende blijft echter aanwezig.

• Dan is eindelijk de dag aangebroken, dat je gaat reizen. Afgesproken is, dat een familielid je naar Schiphol brengt. Hoe laat hij je komt afhalen is maar de vraag: niet te laat want er kunnen files onderweg zijn en je kunt pech met de auto krijgen. Maar gelukkig, het was wel even spannend toen zich onderweg een kleine file vormde, maar je komt netjes op tijd op het vliegveld.

• Het zal jou niet overkomen, maar geloof mij als ik zeg, dat vele vakantiegangers op het vliegveld vaststellen, dat alle bagage aanwezig is, maar de reispapieren op de keukentafel thuis zijn blijven liggen. Paniek!

Paspoort

• De eerste officiële “confrontatie” is bij de incheckbalie. “Zou mijn ticket wel in orde zijn, is de reisdatum wel goed, zou er vertraging zijn”. Maar de dame achter de balie is vriendelijk, weegt de bagage af, overhandigt je de instapkaart met de vooraf gereserveerde zitplaats en wenst je goede reis. Zo, dat is een opluchting.

• Vervolgens de paspoortcontrole door een streng uitziende Marechaussee. Toch niet vergeten, hé, dat paspoort? Laat mij je vertellen, dat de Marechaussee elke dag meer dan 100 Nederlanders aan het loket krijt, die hun paspoort zijn vergeten. Niet te geloven, maar waar, het zijn niet alleen toeristen, maar ook gewone zakenreizigers. Ook mij is het ooit overkomen, maar gelukkig kun je op Schiphol voor een korte reis een tijdelijk reisdocument kopen. Je hebt daarvoor wel een gefaxte kopie van je paspoort nodig, die je werkgever doorgaans kan verzorgen. Voor een langere reis en zeker naar Thailand (buiten Europa) heb je een groot probleem.

• Ook al heb je het paspoort keurig bij je, is er de spanning of die Marechaussee je laat gaan. Moet eigenlijk geen punt zijn, want je hebt niets op je kerfstok. Ooit maakte de Marechaussee een probleem van mijn paspoort. Ik moest uit de rij en mij melden op het kantoortje. Er bleek iemand met dezelfde achternaam en dezelfde initialen in een opsporingsregister van niet-betaalde bekeuringen te staan. Gelukkig was dat door de geboortedatum en woonplaats snel opgelost, maar spannend was het wel even.

Schiphol

• De volgende hindernis is de controle van je handbagage, ik vind dat altijd vervelend. Men zit maar in je privé-spullen te graaien en je weet, dat ze toch niets bijzonders vinden. Op Schiphol valt het overigens wel mee, ik heb in het buitenland al van alles meegemaakt. Moest dan weer de riem van mijn broek door de scanner laten gaan, soms schoenen ook nog en als er dan toch nog weer een rood lampje ging branden, even ongegeneerd fouilleren.

• Het ergste wat mij op dit gebied overkwam was een reis van Bangkok naar Amsterdam. Een vriendin van mij spaart nijlpaarden in allerlei vormen, afbeeldingen, enz. Zij heeft er ca. 500 waarvan een behoorlijk aantal door mij gekocht in het buitenland. Op het vliegveld stond een mooi exemplaar van een soort papier maché, ca. 40 cm hoog, die ik niet kon laten staan. Gekocht, keurig verpakt als handbagage, geen probleem, dacht ik. Ik maakte echter een ingewikkelde terugreis, omdat ik via Amman, Caïro, Larnaca terugvloog. Ik had in elk van die plaatsen nog een zakelijke afspraak. In Bangkok begon de ellende al, de verpakking moest open en het nijlpaard werd geïnspecteerd. Ik kon nog net voorkomen, dat men het beest opensneed om te kijken of ik iets in smokkelde. Deze inspectie herhaalde zich daarna dus telkens bij aankomst en vertrek en ook Schiphol werd mijn souvenir met alle argwaan bekeken.

Vliegangst

• Ja, het vliegtuig had wat vertraging, maar het instappen gaat redelijk soepel. Je had nog wat problemen om je handbagage weg te bergen door een andere passagier, die bijna zijn hele huishouden bij zich had, maar je zit. Je vraagt je nog even af of je niet luchtziek gaat worden, maar geen nood, de zakjes om even wat over te geven zijn onder handbereik.

• Het opstijgen (en ook de landing) is een kritische deel van de vliegreis. De bestuurder, sorry de piloot, moet zoveel handelingen verrichten, dat je denkt, hij kan zo maar een fout maken en het is afgelopen. Gelukkig heeft die man al honderden malen zijn vliegtuig feilloos laten opstijgen, dat de kans op een foute handeling minder dan minimaal is. Maar toch!

• Zo, je bent nu op kruishoogte, je ontspant je een beetje met een hapje en een lekker glas bier of wijn. Ho, wacht eens even, je hebt toch gelezen wat er op medisch gebied allemaal kan gebeuren?

• Dus wel of geen alcohol? Ik maak er niet zo’n probleem van, integendeel zelfs. Ik maak het mij zelf gezellig met een paar pilsjes en hoef dan ook niet over vliegangst in te zitten. Ja, vliegangst, het is toch eigenlijk niet normaal, dat je in zo’n metalen koker stapt, de deuren dicht en de lucht in gaat? Mijn motto is, vliegen is voor vogels en niet voor mensen. Ben altijd weer blij, als de kist veilig geland is en naar het stationsgebouw rolt. Heb je ook vliegangst, dan ben je heus niet de enige, hoor! Lufthansa heeft in een onderzoek vastgesteld, dat 30% van alle reizigers, ervaren of niet, last hebben van enige vorm van vliegangst.

• Vliegangst, waarvoor dan? Neerstorten, dat lees je toch zo vaak! Ja, het gebeurt en lang niet altijd met vliegtuigen uit beruchtstaande landen. Als ik weer eens een vreemd geluid hoor of er is turbulentie, dan zit ook ik niet lekker, maar de kans op neerstorten is kleiner dan het winnen van de jackpot in de Staatsloterij. Maar ja, dat is statistiek, je kunt ook redeneren, wat heb ik er aan, dat de kans weliswaar uiterst klein is, maar het mij wel overkomt.

• Ook de piloot hoort wel eens een vreemd geluid of ziet ergens een lampje rood branden, dat niet rood mag branden. Zo kan het gebeuren, dat hij besluit tot een voorzorgslanding op een vooraf niet gepland vliegveld. Mij overkwam dat op een reis van Amsterdam naar Bangkok, toen wij een niet geplande tussenlanding maakten in Karachi. Wat een stress kwam er toen los! Vele passagiers die zich beklaagden bij de bemanning (ik mis mijn aansluiting, ik kom te laat voor een afspraak, er staan mensen in Bangkok op mij te wachten, enz) Bijzonder onredelijk allemaal, want die gezagvoerder heeft dat besluit niet zo maar genomen. De bemanning – in dit geval van de KLM – is echter zeer goed getraind om met dit soort situaties om te gaan, waar ik allang flink teruggescholden zou hebben.

Thailand

• Hé, hé, eindelijk dan heelhuids in Bangkok aangekomen. Met een verkreukeld lijf van de lange reis op weg naar de eerste horde, de paspoortcontrole. Kan gebeuren, dat er meerdere vliegtuigen min of meer gelijktijdig aankomen en dan sta je zo maar een half uur in de rij, totdat je aan de beurt bent. Paspoort is in orde, maar zou die beambte toch niet wat vinden om je de toegang tot Thailand te weigeren. Nee, gelukkig stempelt hij zonder probleem en je mag 30 dagen in het land van de glimlach vertoeven. Pfff! Weer een probleem minder.

• Op naar de bagageband en nu maar hopen, dat jouw koffer ook op de band komt. Tja, dat bagagevervoer is een hele organisatie en er gaat wel eens iets fout. Mij is dat verschillende keren overkomen, dat mijn koffers in een verkeerd vliegtuig werden geladen, zodat ik ter plaatse wat toiletartikelen en schone kleren moest kopen. In alle gevallen werden de koffers trouwens alsnog na een dag of twee netjes in het hotel afgeleverd. Het hoeft trouwens niet aan de vliegmaatschappij te liggen, want onlangs nog werd ik gebeld door een goede Thaise vriendin, die 3 maanden in Nederland was geweest. Een andere Nederlander had haar koffer als de zijne herkend en ging er vrolijk mee naar zijn appartement in Jomtien. Daar zag hij in, dat hij de verkeerde koffer had genomen en na een aantal telefoontjes met Bangkok en mij werd dat allemaal weer rechtgezet. Beide passagiers hadden geen naamkaartje of herkenbare sticker aan de buitenkant van exact dezelfde koffer, zodat vergissen niet zo gek was.

Thaise douane

• Mooi, tenslotte langs de Thaise douane. Je hebt je koffer op een karretje geplaatst en loopt in een colonne langs de mannen, die jouw bagage kunnen inspecteren. Natuurlijk heb je niets onwettigs in je koffer, maar toch vervelend als nou net jij uit de rij wordt gepikt. Maak geen oogcontact met die beambten, want een wenk van hen is dan gemakkelijker gemaakt. Gelukkig, niets aan de hand, je loop de aankomsthal in en je bent in Thailand! Sawasdee kap!

Dit was een lang verhaal met allerlei nare dingen, die jou tijdens een vliegreis kunnen overkomen. Ik heb het niet geschreven om je angst aan te praten, je bezorgdheid te vergroten of zodanig te bewerken, dat je maar van de reis afziet.

Vliegen is (redelijk) comfortabel, je komt een snelle manier op de plaats van bestemming is het is bovendien veilig (veiliger dan in een auto op weg naar bijvoorbeeld Frankrijk). Mij ging het er om, dat het heel gewoon is, dat, ook al heb je veel vliegervaring, je het hele vliegavontuur soms spannend, zenuwslopend of angstig vindt.

Over deze blogger

Gringo

Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!

Lees hier de laatste artikelen

Oudere postings van deze blogger

• Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
• Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
• Achtergrond10 november 2024Bang Saray, waar ligt dat?
• Activiteiten29 oktober 2024De Golf van Thailand rondom Koh Tao (video)