Eerste vliegreis naar Thailand
In het artikel “Eerste vakantie in Thailand” gaf ik een aantal tips en informatie, die van nut kunnen zijn in de voorbereiding van een vakantie in Thailand. Ook wees ik op de talrijke websites waar informatie verkregen kan worden over Thailand zelf en hoe te handelen in specifieke situaties. Maar de vliegreis zelf, valt daar niets over te zeggen? Nou, wis en waarachtig wel.
Mijn eerste vlucht is al van heel lang geleden. Nee, niet ten tijde van De Uiver, die in 1934 liefst ruim 90 uur nodig had om van Londen naar Melbourne te vliegen, maar 30 jaar later. In 1964 vloog ik in mijn marinetijd van Curaçao naar Nederland met een tussenstop op Santa Maria in de Atlantische Oceaan. Wat een sensatie was dat om in een DC-7 teruggebracht te worden na anderhalf jaar in de West gediend te hebben. Het was niet de laatste keer, dat ik vloog, want de teller staat op dit moment op 996 keer de lucht in, geland op 139 verschillende vliegvelden in 96 landen. Enige vliegervaring kan men mij dus niet ontzeggen.
Vliegreis Bangkok
Het vliegen naar een ander land is gedurende de laatste 40 jaar enorm veranderd. Mijn eerste reis naar Bangkok duurde 24 uur vanwege 3 tussenstops, tegenwoordig is dat nog maar ca. 12 uur en zonder tussenlanding. Toen was vliegen nog spannend en het had een romantische kant, je kon er over vertellen aan vrienden en familie, want zoveel mensen vlogen er toen niet. Nu vliegen we de hele wereld over, er is geen land meer “veilig” voor toeristen en het aantal vliegbewegingen is kwadratisch verveelvoudigd.
Nu heb je voor het eerst een vakantie geboekt naar Thailand en misschien is het zelfs wel de eerste keer, dat je in een vliegtuig stapt. Vrienden van je, die al eens gevlogen hebben, zullen je vertellen, dat een reis met een vliegtuig naar Thailand bijna hetzelfde is als een busreis van Purmerend naar Amsterdam. Maar niets is minder waar, een vliegreis is een aaneenschakeling van stressgevoelige momenten, waar je rekening mee dient te houden.
Vliegtuig
Als je voor het eerst vliegt, behoorde je tot dan toe tot het overgrote deel Nederlanders, dat nog nooit in een vliegtuig gezeten heeft. Jaren geleden werd geschat, dat ca. 15% van alle Nederlanders gevlogen heeft, door het steeds maar toenemende vliegverkeer zal dat percentage nu wat hoger liggen, maar komt zeker niet boven de 40%.
Wij gaan de reis naar Thailand maar eens stapsgewijs volgen om te zien wat er allemaal kan gebeuren:
- De beslissing om voor het eerst in een vliegtuig te stappen en voor het eerst naar Thailand te reizen is al spannend geweest. Je hebt er goed over nagedacht (“zullen we toch maar niet weer naar die camping in Frankrijk”) en uiteindelijk heeft het vooruitzicht van een tropisch land, mooie stranden, lekker eten, enz. overwonnen. De spanning naar het onbekende blijft echter aanwezig.
- Dan is eindelijk de dag aangebroken, dat je gaat reizen. Afgesproken is, dat een familielid je naar Schiphol brengt. Hoe laat hij je komt afhalen is maar de vraag: niet te laat want er kunnen files onderweg zijn en je kunt pech met de auto krijgen. Maar gelukkig, het was wel even spannend toen zich onderweg een kleine file vormde, maar je komt netjes op tijd op het vliegveld.
- Het zal jou niet overkomen, maar geloof mij als ik zeg, dat vele vakantiegangers op het vliegveld vaststellen, dat alle bagage aanwezig is, maar de reispapieren op de keukentafel thuis zijn blijven liggen. Paniek!
Paspoort
- De eerste officiële “confrontatie” is bij de incheckbalie. “Zou mijn ticket wel in orde zijn, is de reisdatum wel goed, zou er vertraging zijn”. Maar de dame achter de balie is vriendelijk, weegt de bagage af, overhandigt je de instapkaart met de vooraf gereserveerde zitplaats en wenst je goede reis. Zo, dat is een opluchting.
- Vervolgens de paspoortcontrole door een streng uitziende Marechaussee. Toch niet vergeten, hé, dat paspoort? Laat mij je vertellen, dat de Marechaussee elke dag meer dan 100 Nederlanders aan het loket krijt, die hun paspoort zijn vergeten. Niet te geloven, maar waar, het zijn niet alleen toeristen, maar ook gewone zakenreizigers. Ook mij is het ooit overkomen, maar gelukkig kun je op Schiphol voor een korte reis een tijdelijk reisdocument kopen. Je hebt daarvoor wel een gefaxte kopie van je paspoort nodig, die je werkgever doorgaans kan verzorgen. Voor een langere reis en zeker naar Thailand (buiten Europa) heb je een groot probleem.
- Ook al heb je het paspoort keurig bij je, is er de spanning of die Marechaussee je laat gaan. Moet eigenlijk geen punt zijn, want je hebt niets op je kerfstok. Ooit maakte de Marechaussee een probleem van mijn paspoort. Ik moest uit de rij en mij melden op het kantoortje. Er bleek iemand met dezelfde achternaam en dezelfde initialen in een opsporingsregister van niet-betaalde bekeuringen te staan. Gelukkig was dat door de geboortedatum en woonplaats snel opgelost, maar spannend was het wel even.
Schiphol
- De volgende hindernis is de controle van je handbagage, ik vind dat altijd vervelend. Men zit maar in je privé-spullen te graaien en je weet, dat ze toch niets bijzonders vinden. Op Schiphol valt het overigens wel mee, ik heb in het buitenland al van alles meegemaakt. Moest dan weer de riem van mijn broek door de scanner laten gaan, soms schoenen ook nog en als er dan toch nog weer een rood lampje ging branden, even ongegeneerd fouilleren.
- Het ergste wat mij op dit gebied overkwam was een reis van Bangkok naar Amsterdam. Een vriendin van mij spaart nijlpaarden in allerlei vormen, afbeeldingen, enz. Zij heeft er ca. 500 waarvan een behoorlijk aantal door mij gekocht in het buitenland. Op het vliegveld stond een mooi exemplaar van een soort papier maché, ca. 40 cm hoog, die ik niet kon laten staan. Gekocht, keurig verpakt als handbagage, geen probleem, dacht ik. Ik maakte echter een ingewikkelde terugreis, omdat ik via Amman, Caïro, Larnaca terugvloog. Ik had in elk van die plaatsen nog een zakelijke afspraak. In Bangkok begon de ellende al, de verpakking moest open en het nijlpaard werd geïnspecteerd. Ik kon nog net voorkomen, dat men het beest opensneed om te kijken of ik iets in smokkelde. Deze inspectie herhaalde zich daarna dus telkens bij aankomst en vertrek en ook Schiphol werd mijn souvenir met alle argwaan bekeken.
Vliegangst
- Ja, het vliegtuig had wat vertraging, maar het instappen gaat redelijk soepel. Je had nog wat problemen om je handbagage weg te bergen door een andere passagier, die bijna zijn hele huishouden bij zich had, maar je zit. Je vraagt je nog even af of je niet luchtziek gaat worden, maar geen nood, de zakjes om even wat over te geven zijn onder handbereik.
- Het opstijgen (en ook de landing) is een kritische deel van de vliegreis. De bestuurder, sorry de piloot, moet zoveel handelingen verrichten, dat je denkt, hij kan zo maar een fout maken en het is afgelopen. Gelukkig heeft die man al honderden malen zijn vliegtuig feilloos laten opstijgen, dat de kans op een foute handeling minder dan minimaal is. Maar toch!
- Zo, je bent nu op kruishoogte, je ontspant je een beetje met een hapje en een lekker glas bier of wijn. Ho, wacht eens even, je hebt toch gelezen wat er op medisch gebied allemaal kan gebeuren?
- Dus wel of geen alcohol? Ik maak er niet zo’n probleem van, integendeel zelfs. Ik maak het mij zelf gezellig met een paar pilsjes en hoef dan ook niet over vliegangst in te zitten. Ja, vliegangst, het is toch eigenlijk niet normaal, dat je in zo’n metalen koker stapt, de deuren dicht en de lucht in gaat? Mijn motto is, vliegen is voor vogels en niet voor mensen. Ben altijd weer blij, als de kist veilig geland is en naar het stationsgebouw rolt. Heb je ook vliegangst, dan ben je heus niet de enige, hoor! Lufthansa heeft in een onderzoek vastgesteld, dat 30% van alle reizigers, ervaren of niet, last hebben van enige vorm van vliegangst.
- Vliegangst, waarvoor dan? Neerstorten, dat lees je toch zo vaak! Ja, het gebeurt en lang niet altijd met vliegtuigen uit beruchtstaande landen. Als ik weer eens een vreemd geluid hoor of er is turbulentie, dan zit ook ik niet lekker, maar de kans op neerstorten is kleiner dan het winnen van de jackpot in de Staatsloterij. Maar ja, dat is statistiek, je kunt ook redeneren, wat heb ik er aan, dat de kans weliswaar uiterst klein is, maar het mij wel overkomt.
- Ook de piloot hoort wel eens een vreemd geluid of ziet ergens een lampje rood branden, dat niet rood mag branden. Zo kan het gebeuren, dat hij besluit tot een voorzorgslanding op een vooraf niet gepland vliegveld. Mij overkwam dat op een reis van Amsterdam naar Bangkok, toen wij een niet geplande tussenlanding maakten in Karachi. Wat een stress kwam er toen los! Vele passagiers die zich beklaagden bij de bemanning (ik mis mijn aansluiting, ik kom te laat voor een afspraak, er staan mensen in Bangkok op mij te wachten, enz) Bijzonder onredelijk allemaal, want die gezagvoerder heeft dat besluit niet zo maar genomen. De bemanning – in dit geval van de KLM – is echter zeer goed getraind om met dit soort situaties om te gaan, waar ik allang flink teruggescholden zou hebben.
Thailand
- Hé, hé, eindelijk dan heelhuids in Bangkok aangekomen. Met een verkreukeld lijf van de lange reis op weg naar de eerste horde, de paspoortcontrole. Kan gebeuren, dat er meerdere vliegtuigen min of meer gelijktijdig aankomen en dan sta je zo maar een half uur in de rij, totdat je aan de beurt bent. Paspoort is in orde, maar zou die beambte toch niet wat vinden om je de toegang tot Thailand te weigeren. Nee, gelukkig stempelt hij zonder probleem en je mag 30 dagen in het land van de glimlach vertoeven. Pfff! Weer een probleem minder.
- Op naar de bagageband en nu maar hopen, dat jouw koffer ook op de band komt. Tja, dat bagagevervoer is een hele organisatie en er gaat wel eens iets fout. Mij is dat verschillende keren overkomen, dat mijn koffers in een verkeerd vliegtuig werden geladen, zodat ik ter plaatse wat toiletartikelen en schone kleren moest kopen. In alle gevallen werden de koffers trouwens alsnog na een dag of twee netjes in het hotel afgeleverd. Het hoeft trouwens niet aan de vliegmaatschappij te liggen, want onlangs nog werd ik gebeld door een goede Thaise vriendin, die 3 maanden in Nederland was geweest. Een andere Nederlander had haar koffer als de zijne herkend en ging er vrolijk mee naar zijn appartement in Jomtien. Daar zag hij in, dat hij de verkeerde koffer had genomen en na een aantal telefoontjes met Bangkok en mij werd dat allemaal weer rechtgezet. Beide passagiers hadden geen naamkaartje of herkenbare sticker aan de buitenkant van exact dezelfde koffer, zodat vergissen niet zo gek was.
Thaise douane
- Mooi, tenslotte langs de Thaise douane. Je hebt je koffer op een karretje geplaatst en loopt in een colonne langs de mannen, die jouw bagage kunnen inspecteren. Natuurlijk heb je niets onwettigs in je koffer, maar toch vervelend als nou net jij uit de rij wordt gepikt. Maak geen oogcontact met die beambten, want een wenk van hen is dan gemakkelijker gemaakt. Gelukkig, niets aan de hand, je loop de aankomsthal in en je bent in Thailand! Sawasdee kap!
Dit was een lang verhaal met allerlei nare dingen, die jou tijdens een vliegreis kunnen overkomen. Ik heb het niet geschreven om je angst aan te praten, je bezorgdheid te vergroten of zodanig te bewerken, dat je maar van de reis afziet.
Vliegen is (redelijk) comfortabel, je komt een snelle manier op de plaats van bestemming is het is bovendien veilig (veiliger dan in een auto op weg naar bijvoorbeeld Frankrijk). Mij ging het er om, dat het heel gewoon is, dat, ook al heb je veel vliegervaring, je het hele vliegavontuur soms spannend, zenuwslopend of angstig vindt.
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Achtergrond14 december 2024Cashewnoten in Thailand
Isaan12 december 2024We gaan naar Ubon Ratchathani!
Achtergrond6 december 2024De geschiedenis van de Thaise keuken
Bezienswaardigheden2 december 202424 uur in Bangkok (video)
Laten we voorop stellen dat vliegen enorm veilig is. Maar toch even ‘food for thought’ om ook een andere kant te belichten.
De statistieken die aangeven dat vliegen veel veiliger is dan autorijden komen vanuit de luchtvaart industrie. Men kijkt dan naar het aantal doden per gevlogen km afgezet tegen het aantal doden per gereden km. Complete onzin natuurlijk. De meeste vliegongelukken gebeuren tijdens de opstijgen/landings fase en niet tijdens kruisvlucht. Een vlucht van 1 uur is dus qua risico grofweg te vergelijken met een vlucht van 12 uur, heel anders dan bij een auto. Daarnaast leggen vliegtuigen veel langere afstanden af dan auto’s. Dus ja, per km bekeken is vliegen dan natuurlijk veel veiliger. Ga je echter kijken naar het aantal doden per gemaakte vlieg/auto TRIP, onafhankelijk van afstand dus, dan komt er een heel ander resultaat uit de bus en is vliegen helemaal niet zo veel veiliger dan autorijden.
Dat neemt niet weg dat, nogmaals, vliegen een van de veiligste manieren is om van A naar B te komen.
Robert, op de theorie die jij beschrijft over het veilig vliegen of veilig autorijden is niet veel in te brengen. Beide zijn dus niet 100% veilig, je loopt dus een risico, dat staat vast. In Les 1 Statistiek tijdens mijn studie Economie toonde de professor een pot, waarin 100 balletjes, 99 zwart en 1 wit. Hij vroeg wat is nu de kans, dat je met 1 greep dat ene witte balletje uit de pot haalt? Wij hadden ons lesje geleerd en zeiden in koor: kans van 1%! Fout, zei de prof, er zijn namelijk maar twee mogelijkheden, je pakt die witte bal of je pakt die witte bal niet, dus de kans is 50%. Het was natuurlijk als een grapje bedoeld, maar ik denk er nog altijd heel veel aan, want er zit een hele grote kern van waarheid in.
Ik gebruik dit voorbeeld, omdat die 50% kans ook geldt voor een vliegreis (of een autorit). Je komt veilig aan op de plaats van bestemming of niet. Als het noodlot jou treft, kan men zeggen: Ja, de statistische kans, dat dat vliegtuig een ongeluk zou krijgen, was mimiem. Het gebeurde echter wel, dus wat moet je met al die statistieken.
De vergelijking met een autorit – die ik zelf trouwens in het verhaal heb genoemd – gaat ook mank. Als ik van A(msterdam) naar B(angkok) wil, kan ik niet met de auto, als ik van A(lkmaar) naar B(reda) wil, kan ik niet met een vliegtuig. Je hebt dus meestal geen keuzemogelijkheid.
.
Ik vind vliegen redelijk primitief, ten eerste twee of drie uur voor vertrek aanwezig zijn is al belachelijk genoeg en de verveling is al toegeslagen voor dat de (lange)vlucht aanbreekt. Vervolgens zit je uren lang in een te krappe stoel met mensen om je heen, waar je normaal met een grote boog omheen zou lopen.
Dan het eten, verpakt in plastic wat je met veel moeite kunt openen, vervolgens krijg je de elleboog van buurman of vrouw tegen de plasticlepel of vork die je met veel moeite richting je mond probeert te verplaatsen zodat je kleding al onder de plekken zit.
Dan het toiletbezoek, soms sta je in de rij en als je dan eenmaal binnen bent dan hebben eerdere bezoekers de boel vaak behoorlijk vervuilt! Nee vliegen is waardeloos, alleen is dit de vrijwel enige manier om in het mijn geliefde Thailand te komen!
Dat is het nadeel van ‘cattle class’, een veredelde vorm van veevervoer. In mijn tijd als actieve journalist had ik vaak het voorrecht om business class of zelfs first te vliegen. Business is in feite de enige manier om uitgerust en niet verfomfaaid op een bestemming aan te komen, zij het een vrij kostbare. Nu ik de tickets uit eigen zak moet betalen, rest slechts economy. Helaas, maar het is niet anders.
eva airline heeft de evergreen class, deze kost iets meer,
zo ongeveer 100euro voor een retour, en dan zit je al
stuk beter,
gr cor
cor, helemaal mee eens
cor jansen zegt op 25 februari 2011 om 09:58
eva airline heeft de evergreen class, deze kost iets meer,
zo ongeveer 100euro voor een retour, en dan zit je al
stuk beter,
100 Euro duurder? vertel mij dan even waar jij die tickets kunt boeken.
zoals het nu staat ben je 250 tot 300 euro duurder uit bij een maand ticket.
Alleen een 2 maand ticket zal goedkoper zijn.
Vorig jaar lang gewacht, toen een ticket online geboekt voor 869 uero Evergreen de Luxe, tegenwoordig ‘first class’
gr,
Harry
heb even gezocht, maar kan ze boeken met ongeveer 150 euro
extra, maar voor alle tickets, blijft zoeken naar een koopje,
kan op dit moment voor maart nog met china, voor 660 euro boeken,
dit is economy, kan niet met air berlin voor die prijs, plus langere tijd
naar dusseldorf met de trein,en prijs
gr cor
Nee dat is geen first class maar een bussinessclass, aanrader hoor
Moest bij het lezen van het verhaal even terugdenken aan de tijd dat er applaus opsteeg na een redelijk zachte landing. EVA heeft inderdaad haar prijzen voor green class behoorlijk verhoogd en scheelt zeker 250 euro.
ik kom op een maand ticket p/m 145 euro
gr cor
Beste Cor,
ik weet niet in welke periode, maar wil je mij de link dan even sturen waar jij 150 euro duurder uit bent? voor evergreen de luxe.
gr,
Harry
Ja, Joseph, dat klopt. In mijn waarneming applaudiseerden veel Amerikanen na de landing en waarschijnlijk ook mensen, die voor het eerst vlogen. Zie het als een ontlading van innerlijke spanning.
Wederom een leuk verhaal Gringo. Ik zou iedereen willen adviseren zeker op tijd van huis te vertrekken. Zeker richting Schiphol. Het komt regelmatig voor dat er door files, ongelukken, wegopbrekingen, enz. ze te laat arriveren. Het vliegtuig wacht niet.
En ik zou iedereen willen adviseren vooral vroeg op Suvarnabhumi te zijn. Rijen bij paspoort controle van 45+ minuten zijn meer regel dan uitzondering de laatste 4 maanden. Ik was nooit meer dan een uur voor vertrek op het vliegveld, maar tegenwoordig moet ik er toch in ieder geval 90 minuten voor vertrek zijn. Speel op zeker en maak het 2 uur.
Ik ga binnenkort weer naar Thailand met Eva air [ evergreen classe bijna 900 euro]
Heb alles geregeld trein kaartje, vliegtickets binnenlandse vlucht, krijgt 4 dagen voor vertrek een email, dat mijn retour vlucht gecanseld is, fijn hoor.
Wat betreft wachttijden, ik heb nooit probleem met te lange wachttijden, gaat op tijd van huis en je heb nergens last van, Minimaal ben ik 4 uur voor vertrek op het vliegveld.
Ik heb nog nooit last gehad van lange rijen.
Tot nu toe echter altijd gevlogen met de nachtvlucht (vertrek BKK rond 03:00)
Heb je het over deze vertrektijden?
Ik heb een paar maanden geleden mijn vlucht met KLM gemist (5 minuten te laat). Reden: meer dan een uur en een kwartier voor de douane. Met 4 mensen controleren terwijl er misschien wel 200 staan te wachten. Was ook een nachtvlucht. Twee weken geleden stonden er misschien 50 mensen maar met 12 controlerende beamtes was ik er binnen 10 minuten door. Zorg dus wel dat ik op tijd ben want het is een kostbare zaak je vlucht te missen. En een tip als je aankomt in BKK. Let op de balies waar twee ambtenaren werken. Die gaan doorgaans sneller. En vermijdt rijen waar mensen uit Afrika staan. Die worden doorgaans extra gecontrolleerd.
Ja, leuk die balies waar twee ambtenaren zitten.Schiet redelijk snel op, tot een van de twee besluit een pauze te nemen.
Ondanks jaren van vliegervaringen met de KLM, werd mijn eerste trip naar BKK toch een hele spannende ervaring. Ik had al 10 jaar niet gevlogen wegens een vliegverbod ( eruit gezet ) en bovendien had ik de laatste jaren van het vliegen een beste vliegangst opgelopen ( slecht weer ) dus deze lange trip voor de eerste keer sinds jaren was erg spannend. Mijn verlangen om iets nieuws in mijn leven te gaan doen was groter dan mijn angsten en besloot ik toch om te gaan. Op naar de zon, palmbomen en bruine dames.
Ik heb er geen spijt van gehad. Ook al zou het hier mislukken, dan nog was het een unieke ervaring die niet veel andere medelanders kunnen delen met mij.
Het interessantste van je reactie is m.i. dat vliegverbod van 10 jaar. Hoe krijg je dat dan voor elkaar?
Dat was een onbedoeld kadootje van mijn ex. Destijds versprak zij zich tegen een beveiligingsbeambte tijdens het inchecken op een simple vakantievlucht naar Griekenland. Het gebruik van het woord ” bom ” schijnt een heiligschennis te zijn bij de luchtvaartmaatschappijen. Ze heeft het nog proberen uit te leggen, doch dat p$stwijf van een beambte vond het reden genoeg om onze vakantie naar de maan te helpen. Het gevolg was wel dat zij en iedereen die daar bij hoort ( incl. een baby! ) het vliegtuig werd uitgezet. Een maand later bleek dat we een vliegverbod opgelegd hadden gekregen van 10 jaar. En dat om een containertje met warme melk voor de baby, ze zei: ” dit is een bom ” in plaats van ” dit lijkt op een bom “. De bewuste maatschappij is nu failliet.
Moest meteen aan jou denken 😉
http://www.telegraaf.nl/binnenland/9321245/__NL_er_cel_in_voor_bommelding__.html