De Tiger Zoo van Sri Racha en Thai-Wildlife

Vanuit Pattaya is het slechts ongeveer dertig kilometer naar de grote Tiger Zoo van Sri Racha. Bij menig reisbureau is deze trip in het programma opgenomen. De dierentuin herbergt volgens eigen zeggen ruim tweehonderd tijgers en is een uitstapje meer dan waard.

De tijgers kun je achter glas bekijken en de mogelijkheid om met een jonge tijger of orang-oetang op je schoot op de kiek te gaan is een onvergetelijk souvenir. Dat tijgers minder gevaarlijk zijn dan menigeen denkt kun je hier ervaren. Kleine biggetjes, in een koddig tijgerkleurig hansopje, worden door moeder tijger gezoogd en op een andere plek zie je honden, varkens en tijgers vreedzaam samen leven. Op gezette tijden kun je naar een soort circusvoorstelling, waarbij tijgers uiteraard de hoofdrol vertolken.

Tienduizend krokodillen

Wat verder te denken van een heuse krokodillenshow waarbij een jong meisje en jongeman hun onverschrokkenheid tonen en hun hoofd in de grote bek van een krokodil durven te steken. Men claimt dat de dierentuin over maar liefst tienduizend krokodillen beschikt. Zowel voor wat betreft het aantal tijgers alsook het aantal krokodillen is Sri Racha wereldwijd de Number One. En dan heb je ook nog een dame die, behangen met schorpioenen, niet de minste vrees uitstraalt.

Thailand zou Thailand niet zijn als de olifanten op het appèl zouden ontbreken, dus ook Jumbo is met een mooie show present. Ooit een echte race gezien waarbij varkens met hun korte pootjes om het hardst rennen? De beesten hebben allemaal een nummer en het zou me niet verwonderen als in het geniep niet menige Thai een onderlinge kleine weddenschap afsluit. In de entreeprijs (350 baht voor de niet Thai) zijn alle shows inbegrepen. De Tiger Zoo is een bezoek meer dan waard.

National Geographic

In de Nederlandse uitgave van de National Geographic van januari 2010 staat toch een onthutsend verhaal omtrent dierensmokkel in Azië, waaraan ook de tijger niet ontkomt. Een van de hoofdfiguren in deze laakbare dierenhandel heeft zijn hoofdkantoor op het Maleisische eiland Penang en misbruikt dierentuinen voor deze louche handel. In Maleisië mogen in gevangenschap gefokte tijgers, en ook andere beschermde diersoorten, verhandeld worden. Het blad citerend: ”Tijgers zijn in het wild vrijwel uitgestorven; als er nog vierduizend over zijn, is het veel.

Tijgers brengen op de zwarte markt goud geld op. Tibetanen dragen gewaden van tijgervellen, rijke verzamelaars geven de koppen een mooi plekje in hun huis, exotische restaurants serveren het vlees, de penis is een roemrucht afrodisiacum, en de Chinezen gebruiken de botten in allerlei geneeskrachtige substanties van de Chinese geneeskunde. Volgens experts brengt een dood volwassen tijgermannetje op de zwarte markt minimaal tienduizend dollar op. In sommige Aziatische landen fungeren zogeheten tijgerparken als dekmantel voor louche tijgerboerderijen, waar gevangen dieren worden geslacht en verkocht, en het is goed mogelijk dat ook stropers er in het wild gedode dieren slijten”. Tot zover het citaat uit de National Geographic.

Uitgaande van de vele foto’s van grootheden uit de Thaise bourgeois en leden van het Koninklijk Huis, die zich hier ter plekke hebben laten portretteren in het directe gezelschap van een jong tijgertje, zou je mogen concluderen dat het in Sri Racha wel snor zit. Toch zijn de meningen over de ze Tiger Zoo zeer verdeeld en bestaat er internationaal ook de nodige kritiek.

Geen beste naam

Thailand heeft geen beste naam op het gebied van de louche handel in beschermde diersoorten. Het land wordt zelfs verweten een soort doorgeefluik te zijn voor malafide praktijken. De olifant staat min of meer symbool voor Thailand en daarom is het zeer onbegrijpelijk dat het land sinds 2006 op de zwarte lijst staat voor de illegale handel in ivoor. Alleen Congo (het voormalige Zaïre) en Nigeria hebben op dit gebied een nog slechtere reputatie. Thailand staat bekend als een van de grootste landen waar ivoor tot ware kunststukken wordt bewerkt met China en Japan als belangrijkste afnemers.

In februari van dit jaar nam de Thaise douane op Suvarnabhumi airport maar liefst 239 olifantenslagtanden in beslag met een gewicht van twee ton en een marktwaarde van 120 miljoen baht. Het betekende de tot op heden grootste vangst van ivoor in gewicht en waarde. De Thai-wildlife organisatie en de douane hebben de opdracht gekregen om nog meer toe te zien op de naleving van het internationale CITES-verdrag. (Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna en Flora).

Zeer onlangs is een voorstel van Tanzania en Zambia, om van de door de regering beheerde ivoorvoorraad maar liefst honderd ton te exporteren, door CITES verworpen. Laten we hopen dat ook Thailand beter gaat toezien en zware sancties gaat toepassen op deze ongeoorloofde praktijken, die een regelrechte aanslag zijn op wildlife. En dat geldt niet enkel en alleen voor Thailand, maar wereldwijd verrijken lugubere personen zich aan dit soort macabere handel.