Bruin of wit in Thailand
Toen ik ooit voor de Marine achttien maanden naar de Antillen ging, was de eerste gedachte “ha lekker bruin worden”. Dat klopte en de eerste tijd ging je elke dag naar het zwembad of strand en lekker een poosje in de zon liggen bakken.
Maar ja, na een poosje begint dat te vervelen en slaap je veelal overdag om fit aan de nachtelijke activiteiten van drank en vrouwen te kunnen beginnen. Een paar weken voor de thuisreis toch maar even weer in de zon, want het thuisfront moet toch kunnen zien, dat je in de tropen bent geweest.
Wit/bruin
Wat is dat toch, dat wij, blanke mensen, graag bruin willen worden? We doen er veel aan, we gaan op zonvakantie (naar Thailand), kruipen in het tostiapparaat, dat zonnebank heet of gebruiken zelfbruinende crèmes of lotion. Op zijn minst een “gezond kleurtje” krijgen, zeggen we dan, maar helaas, dat bruinworden is zo gezond niet. Algemeen bekend is, dat je huid door de zon sneller veroudert en de UV-straling kan huidkanker veroorzaken.
Afgezien van die periode in de West heb ik zelf nooit veel om dat bruinworden gegeven. Hier in Thailand verkleur je vanzelf wel wat, want de UV stralen bereiken je toch wel als je gewoon buiten op straat loopt. Ik ben blond en blank, maar sommige delen als armen en benen zijn behoorlijk bruin en ander delen weer behoorlijk wit. Spierwit, dus weinig pigment in de huid, lijkt ongezond, denk aan die soms melkwitte benen van Engelse toeristen. Ook roodharigen schijnen moeilijk bruin te kunnen worden, maar voor hen heb ik wel goed nieuws. Kom naar Thailand, want de Thaise dames hebben een enorm zwak voor roodharigen.
Bruin/wit
Over die Thaise dames gesproken, daar gebeurt weer precies het tegenovergestelde. Hoe donkerder hun huid, hoe minder aantrekkelijk zij zijn voor een Farang zijn, althans dat denken zij. Een lichtgetinte (koffie met melk kleur) dame uit het Noorden is nu eenmaal aantrekkelijker dan een donkerbruine (pure chocolade) iot de Isaan, of niet soms? Dus, daar moet wat aan gedaan worden en de markt voor “whitening creams” is in Thailand (en andere Aziatische landen) dan ook enorm.
Veel witmakende crèmes werken met kwikverbindingen zoals hydroquinon en – je raad het al – is bijzonder ongezond. De werkzame stoffen moeten het aanmaken van melanine tegengaan. Delen van crèmes, die op de huid gesmeerd worden zijn snel terug te vinden in het bloed en kunnen nierkanker veroorzaken.
Ook zwangere vrouwen wordt dit type crème ten zeerst afgeraden. In veel Europese landen zijn deze chemische preparaten al verboden. Alternatief is dan het gebruik van crèmes op natuurlijke basis, gemaakt van stoffen uit de bladeren van sommige bessen- en peersoorten.
Maar al met al, vraag ik mij af, waarom de mens zo graag van huidskleur verandert!
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Steden21 november 2024Chumphon: Rust en lekker eten!
Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
wij als blanken willen graag bruin, desnoods verbrand thuiskomen na een vakantie in een
warm land om aan de buren en familie-leden te laten zien dat daar altijd de zon schijnt.
Het doet ons extra genoegen om te horen van hen dat het weer slecht was in NL en dat de
zon nauwelijks heeft geschenen
Dat het ons niks anders dan pijn heeft gedaan om die kleur tekrijgen zeggen we niet.
Hoi Gringo, dat de Thais niet dol zijn op een donkere huid klopt, alleen het motief wat je aanvoert (‘hoe donkerder hun huid, hoe minder aantrekkelijk zij voor een Farang zijn, althans dat denken zij’) gaat niet altijd op. De meeste Thais die ik spreek denken namelijk dat de farang in het algemeen JUIST WEL op de donkerder dames uit de Isan valt, en de Thais zelf vallen juist op die Koreaans/Japans uitziende Barbiepop typetjes met van die met lenzen uitgedoste rare grote ogen, wat helaas dan ook het schoonheidsideaal voor menig Thaise vrouw is geworden.
Een donkere huid wordt door de Thais geassocieerd met werken op het land, armoede, lo-so, etc. Zoals gesteld, de Thais zelf hebben een sterke voorkeur voor een lichte huid, en wellicht dat sommige Thaise dames er gemakshalve dan maar vanuit gaan dat ook de farang niets van de donkere dames moet hebben.
Met die whitening creams, die inderdaad nooit goed kunnen zijn natuurlijk, is er nog wel eens wat aan de hand. Met name in de USA, een racistische maatschappij tot en met, vinden er in de media regelmatig politiek correcte discussies plaats over deze cremes. Complete onzin natuurlijk – aangezien deze discussies met name gevoerd worden door blanke mensen die zelf graag een ‘gezond’ kleurtje oplopen in de zon. Het gras is denk ik gewoon altijd groener bij de buurman.
Nou, duurde niet zo lang voordat ik zo’n artikel vond: http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2010/apr/01/skin-whitening-death-thailand
Benieuwd wat anderen hierover denken. Racisme of niet?
zonlicht is in bepaalde mate gezond, heb ik begrepen.
Een bruine huid maskeert vlekjes, dus je zou bruin objectief (biologisch) mooi kunnen noemen.
Dat status in arme landen een rol speelt is een heel ander verhaal. Dat is inderdaad puur subjectief.
Vroeger speelde ook in Europa status een rol v.w.b. het al dan niet verkleurd zijn van de huid. Als je gebruind was behoorde je tot de werkende klasse, de boeren en landarbeiders; de adel zorgde ervoor spierwit te blijven.
Volgens mij is er in heel Thailand geen enkele creme te vinden ZONDER “Whitening”. Men gaat er dus kennelijk vanuit, dat whitening ” moet…. Zelfs voor de farang die gewoon een creme wil kopen om de droge huid soepel te maken. Heb ik overdag net lekker liggen bruinen, haalt die creme het er ’s avonds weer vanaf…. TiT.
Rascisme, welja!
Mooi artikel, wel typerend, om het maar rascistisch te zeggen, voor iemand met een Pakistaanse naam (sunny hundal) oftewel het soort immigranten die overal rascisme meent te zien.
Overigens, zouden wij misschien eens wat minder makkelijk vooroordelen t.o.v. de US kunnen uiten. Zouden er objectieve maatstaven bestaan om rascisme te onderzoeken, dan zou de enige maatschappij waar rascisme weinig of niet voorkomt, wel eens een maatschappij met een vnl. homogene bevolking. Ijsland, Alaska,Vuurland, roept u maar.
En Robbie, als rechtgeaard Hollander zou ik zeggen: gat in de markt!
Ik weet niet of je met vooroordeel tov de US mijn betiteling van dat land als racistisch bedoelt, maar ik kan je verzekeren dat dat in mijn geval zeker geen vooroordeel is. Heb zowel in de USA als in Canada gewoond, tot op zekere hoogte toch met elkaar te vergelijken culturen, en de verschillen zijn schrijnend. In Canada hebben zijn de verschillende rassen goed geintegreerd in bijna alle aspecten van de samenleving, in de USA is dat nog heel ver te zoeken.
En toch, beste Kees, heet zoiets een vooroordeel: de aanname, dat amerikanen racistischer zijn dan wij/Canada/etc. Immers, niet alle Amerikanen zijn racisten, kunnen we aannemen. Maar het komt meer voor, zodat de kans/aanname/vooroordeel, dat je bij een amerikaan op racisme stuit, groter is dan gemiddeld, maar het kan ook een goed geïntegreerde zwarte blijken.
Overigens vind ik racisme een door media en politiek opgefokte term, bedoeld om mensen weg te zetten.
zinvoller is, te kijken naar cultuurverschil: jij schrijft: tot op zekere hoogte te vergelijken; een groot verschil is dat de Yanks op grote schaal slaven hebben geïmporteerd. Daar plukken ze nog steeds de ‘vruchten’van, (zij rijk, de negers arm.
Overigens ga ik, merk ik, bijna mee met de trend, negers zwarten te noemen. Het woord krijgt een slechte naam, maar dat verandert niet door de naam te veranderen (vgl. boeren/agrariers) met de naam veranderen, het versluiert alleen.
Beste Rob, je verdraait mijn woorden en inderdaad, niet alle Amerikanen zijn racistisch. Heb ik ook niet gezegd. Dat zou een vooroordeel zijn. Ik heb ook niet gesteld dat Amerikanen racistischer zijn dan Canadezen of wie dan ook – ook dat zou onder de noemer vooroordeel vallen.
De maatschappij in Amerika is echter voor een groot deel ingedeeld op ras, veel meer dan in Canada. In Canada zie je gemengde scholen, gemengde groepen in een restaurant, gemengde groepen op kantoor, gekleurde mensen in hoge posities en interraciale vriendschappen en huwelijken. In Amerika is dat opvallend minder. Puur een observatie van iemand die veel tijd heeft doorgebracht in beide landen. Statistieken onderschrijven dat ook nog eens. Ik heb het overigens niet alleen over zwarten, maar ook over Aziaten en Latino’s. Vandaar dat ik de USA een racistische maatschappij noem maar daar wil ik vanaf zijn. Laten we het dan een maatschappij met een sterk element van rassensegregatie noemen (en inderdaad, dat zal ook weer niet voor iedereen gelden).
Vandaar dat ik de USA een racistische maatschappij noem maar daar wil ik vanaf zijn.
de verschillen zijn schrijnend. In Canada hebben zijn de verschillende rassen goed geintegreerd in bijna alle aspecten van de samenleving, in de USA is dat nog heel ver te zoeken.
Vandaar dat ik de USA een racistische maatschappij noem maar daar wil ik vanaf zijn.
Afijn, dit schrijf je allemaal Kees, dus wat valt daar nog aan te verdraaien? Hoogstens ga je nu zelf draaien met ‘daar wil ik vanaf zijn”,
Dus een verzoek, als je voortaan zulke zware etiketten gebruikt, geef dan aan, bv. met een voorbeeld, wat je er mee bedoelt.
Overigens zijn we hier far off-topic bezig, dus laten we hier sluiten.
Donker wil blanker, blank wil donkerder. Stijl wil krullen, kroes wil “straight”. Helaas wil men het zelfs als er vergif voor nodig is.
De waarom is wel simpel denk ik.
De mens heeft een diepe drang om te krijgen wat ze niet hebben. Het altijd maar iets willen worden en zijn wat ze niet zijn blijft maar doorspelen bij een groot deel van de mens.
De farang wil een getinte Thai, een witte van bijvoorbeeld Chiang Mai valt minder snel in de smaak. Men wil iets anders.
Wit en zwart, bruin en roze of geel het komt overal voor.
Er is ook wel een vorm van smaak, maar dan zou iedereen dat weer zeggen: het is gewoon mijn smaak. Leugens!
In meer traditionele samenlevingen wil men liefst hetzelfde, daar is minder ruimte om af te wijken, en de behoefte daartoe is inherent aan de mate van ontwikkeling: de drang om op te vallen groeit naarmate men zich in een groep eenzaam voelt.
Op scholen is de norm Nikes, maar sommigen willen net weer een afwijkend type.
Laten zien dat je geld hebt is wel algemeen, maar bij een minderheid is slim zijn belangrijker.
Biologisch is vastgesteld dat blank aantrekkelijker is, omdat het meer intimiteit verraad. Bij een neger kun je niet zien dat ie bloost. Altijd bruin vinden wij minder mooi dan vers bruin. nou ja, ik althans. Met zo’n rood blosje van lichtjes aangebrand, mmmmm.
En iets worden wat men nog niet is heet evolutie. Dat hebben apen al.
Een paar jaar geleden had ik een soort wratje op mijn voorhoofd dat bij nader onderzoek huidkanker bleek te zijn. Gelukkig onderkende de dermatoloog in het ziekenhuis het meteen en haalde het bijtijds weg. Huidkanker is een van de snelst toenemende ziekten in het Westen, veelal veroorzaakt door je teveel aan de zonnestralen bloot te stellen.
Het advies van mijn dermatoloog: tracht hevige zonnestralen zoveel mogelijk te mijden, draag een hoed of pet en ga beslist niet “zonnebakken.” Zo maar een goede raad.
Ik had voor mijn vakantie een raar plekje op mijn pols, bleek huidkanker. Besloten het na mijn vakantie weg te laten halen, maar toen ik terugkwam, naar 9 weken veel zon en buiten zijn, was het nagenoeg verdwenen. De huidarts zei, dat t alleen maar onzichtbaar geworden was. Zelf geloof ik dat, zoals veel mensen in warme landen (maar die zijn het gewend) geen last hebben van huidkanker, al lopen ze bloot. Dat de gezon(!)de levenswijze , relaxt met elkaar omhaan,, zoals ik Thailand heb leren waarderen, de beste remedie is tegen ziektes. Maar ja, wie ben ik.
Bakken (6 maanden ingepakt, en dan opeens uren in de zon, ja, dat is niet slim.