Voetbal- en andere dwaasheden
De kop van dit verhaal doet wellicht vermoeden dat ik de voetbalsport verafschuw. Nee hoor, niet in het minst, maar wel de idiote toestanden eromheen.
Zo nu en dan slaat de mensheid – althans in mijn gedachten – helemaal door en vraag ik me af of er met mijzelf wellicht iets aan de hand is. Ach, als je in het buitenland, en dus ook in Thailand, de namen van bijna alle Nederlandse voetballers van enige naam krijgt opgesomd kan ik daar nog wel om glimlachen. Veelal kom ik dan Thai tegen die daar heel wat meer van afweten dan ik.
Engelse ziekte
In Thailand heeft de Engelse ziekte behoorlijk toegeslagen. Onze eigen Goellit, Vaan Baasten en Niestelroo gaan toch het veld ruimen voor de helden van Manchester United en Liverpool. Auto’s zijn versierd met banners van deze clubs en zelfs vliegtuigen worden, uiteraard tegen betaling, gedecoreerd met het embleem van Manchesters trots met daarbij de edele hoofden van enkele voetbalmiljonairs die weinig of zelfs geheel niets met de plaats van doen hebben. Uit mijn jeugd kan ik me slechts de Manchester broeken herinneren, een degelijk en vooral sterk kledingstuk dat tegen een stootje kon. Geen spul voor verwende jonge jongens maar een outfit voor stoere kerels met ruige verweerde koppen en handen als kolenschoppen. Tijden veranderen.
Voetbal bij het ontbijt
In Bangkok verblijf ik veelal op Sukhumvit Road en met name in Soi 11. Om de een of andere reden heb ik een voorkeur voor dit deel van Bangkok. Zeer onlangs verbleef ik in het President Palace Hotel in genoemde straat. Overigens een prima hotel. Bij het ontbijt zit ik ongewild te staren naar, je kunt het bijna raden, voetbalshirtjes van jawel, Manchester United. Een hele wand vol met shirtjes, broeken, voetballen, foto’s van de ‘helden’ van nu en het verleden en nog heel wat meer onzinnige zaken. De te krap bemeten ontbijtzaal laat me geen andere keus en verplicht krijg ik deze wanddecoratie op mijn netvlies geprojecteerd. Zouden de gasten van het President Palace Hotel nu allemaal van die verdwaasde voetbalfanaten zijn vraag ik me daarbij af.
Hotelmanagement
Vragen heb ik nog veel meer. Wat zou het hotel voor deze grap jaarlijks moeten dokken? Heeft men onderzoek gedaan naar het feit of de gasten het leuk vinden? Ik in elk geval niet. Heeft men geen beter doel voor ogen dan de ondersteuning van een van ’s werelds rijkste voetbalclubs?
Als speciale promotie heeft het hotel een klein flesje Leo bier in de aanbieding voor honderd baht, even omgerekend dus twee en een halve euro. Maar boven de aankondiging van dit ‘special offer’ staat het embleem van Manchester United en daar moet je toch ook iets voor willen neertellen zal de hoteldirectie in al haar onwetendheid veronderstellen.
Als ik na het ontbijt nog hoofdschuddend naar buiten wandel zie ik buiten nog twee grote palen met daarop het embleem van…. jawel.
Onderzoek en promotie
Wellicht is het een uitdaging om eens een onderzoek in te stellen naar het fenomeen Engelse ziekte. Per slot van rekening zou daar best iemand op kunnen promoveren en dat legt ook geen windeieren voor de betreffende Nederlandse universiteit. Immers voor elke promotie tot doctor ontvangt het betreffende instituut 93.000 (je leest het goed: drie en negentig duizend) euro van het Ministerie van Onderwijs. Over dwaasheden gesproken. Dat staatssecretaris Zijlsta van Onderwijs de kwaliteit van het universitaire onderzoek centraal gaat stellen zal tijd worden.
Het is geen fabeltje en echt waar gebeurd: iemand is onlangs gepromoveerd op een onderzoek naar het fluitgedrag van mussen. Daarbij is geconstateerd dat de mussen in de stad Delft anders fluiten dan de mussen op het platteland. Doctor waarin? In de fluitelogie? Fluiten naar je belastinggeld noem ik zoiets.
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Steden27 november 2024Pak Khlong, de bloemen- en groentemarkt van Bangkok
Thailand tips10 november 2024Thaton – Chiangrai; geen gemakkelijke keuze
Thailand tips1 november 2024Bang Krachao, de groene long van Bangkok
Bezienswaardigheden12 oktober 2024Mijn pareltje in Bangkok
Eerste wat mijn huisbaas zei toen ik vertelde uit Holland kwam, Ah loed goellit van Basten.
Wist die beste man me ook nog te vertellen over windmolens, tulpen en big farms with 100 cows in Holland, Stond met mijn oren te klapperen.
(In Nederland)Voetbal,een grote luchtballon.
Alle clubs zijn failliet en worden met subsidies en sponsorships op de been gehouden.
De werknemers (voetballers) verdienen allemaal minimaal 100.000 euro (1ste divisie) en van 100.000 tot ver boven het miljoen (eredivisie).
Elk normaal bedrijf zou al bankroet zijn verklaard.
(en maar mopperen op de bank managers,kom echter niet aan het heilige voetbal)
Maar in ons mooie Twente is alles op orde 😉
Toch is de Thaise voetbalbeleving een stuk plezieriger dan die bij ons. Als Liverpool speelt tegen het Thaise elftal, dan wordt er gejuicht als Thailand scoort, maar er wordt nog harder gejuicht als Liverpool scoort. Ze zijn gewoon fans van goed voetbal en in hun hart hopen ze dat Liverpool wint, want als het Thaise team net zo goed zou zijn als Liverpool dan heeft het geen zin meer naar de Premier League te kijken en die spelers te verafgoden tenslotte.Geen Thaise voetbalhooligans en of je nou gek bent op voetbal, danwel op het fluiten van de mussen, dat maakt niet zoveel uit, als je een ander maar niet tot last bent.
@ Geen Thaise hooligans? Ik heb wel andere beelden gezien: https://www.thailandblog.nl/thailand/video-thaise-hooligans-met-elkaar-op-de-vuist/
als ze voor beide clubs juichen, begrijpen ze de regels misschien niet goed? 😛
Aah weer een illusie armer, maar het betrof slechts ‘een incident’. Interessant om te zien hoe de Thaise politiemannen net doen alsof ze optreden.
Azië, en dus ook Thailand – is qua merchandising de grootste afzetmarkt voor PL-clubs als Manchester United, Liverpool, Arsenal en Chelsea.
Zelf ben ik een fan van Manchester United en ben met Thaise vrienden (die ManU of andere PL-clubs aanhangen) op Twitter continu in de weer over de prestaties van deze Engels teams.
Ja in thailand zijn ze werkelijk voetbal gek ge kan nergens komen of er is voetbal op de tv,het is hier zo iets als bij de romeinen brood en spelen .
Zo vergeet de thai de ellende waarin hij zoms moet leven en verdienen anderen er grof geld aan.
Wij zijn er ook een keer geweest. Inderdaad, een hele eetzaal vol. Het waren wel voor 100% echte “relikwiën”. Ik stoorde mij als liefhebber er uiteraard niet aan. Trouwens, naast dit vond ik het ontbijt prima en ook het hotel zelf.