Verhuizen naar Thailand (1)
Wie eenmaal in Thailand is geweest, zal zich afvragen of hij (semi)permanent in het ‘Land van de Glimlach’ zou willen/kunnen wonen. Zeker bij mensen die de pensioengerechtigde leeftijd naderen, speelt de mogelijkheid door het hoofd om het koude en relatief dure Nederland te verruilen voor een langdurig vakantiegevoel. Maar let op, want het beoogde aards paradijs kan snel ontaarden in een ware hel als de stap te ondoordacht is genomen, zo kan ik u na jarenlange ervaring meedelen.
In de meeste gevallen is het ‘de liefde’ die leidt tot de verhuizing. Het aantal vrijgezellen (mannen) dat naar Thailand trekt, overtreft het aantal vrouwen vele malen. Ik laat hier de expats die vaak met familie hier komen wonen, buiten beschouwing. De belangrijkste vraag luidt: wil ik alle schepen achter mij verbranden, of hou ik er nog een of meer reddingsbootjes op na. Wie zich uit Nederland laat uitschrijven, verliest een jaarlijkse opbouw van 2 procent voor zijn aow. Bovendien: wat doen we met de zorgverzekering? Thaise maatschappijen sluiten elke bestaande ziekte uit en boven de zestig kunnen we het doorgaans al helemaal vergeten. Een speciale expat-verzekering in Nederland kan echter behoorlijk in de papieren lopen. Het huis in Nederland verkopen of verhuren? Dat laatste levert gegarandeerd een hoop sores op, al is het alleen maar met de fiscus en mogelijk tevens de huurders. Wat doen we met de auto? Verkopen, of houden voor die paar weken/maanden per jaar dat we terugkomen? Daar wordt-ie beslist niet beter van.
Bij verkoop bent u uw onderdak kwijt, maar daar zou u vermoedelijk toch al weinig gebruik van maken. Goede raad is in dit geval duur en u doet er goed aan de gevolgen uitgebreid de revue te laten passeren. Huisraad naar Thailand brengen heeft niet zo veel zin, of het moet gaan om zaken waar u buitengewoon aan gehecht bent. De transportkosten naar Thailand zijn niet mis, nog afgezien van de problemen met de douane hier. Daar komt nog bij dat zaken als tv’s, koelkasten en meubilair in Thailand dermate vriendelijk zijn geprijsd dat import vanuit Nederland geen zin heeft. Doe niet alle persoonlijke spullen direct van de hand (bijvoorbeeld via marktplaats). U kunt weliswaar niet veel meenemen in het vliegtuig, maar de keren erop dat u (even) terugkeert naar Nederland, kunt u best wat van uw geliefde boeken etc. mee terugnemen.
Vervolgens moet iedere landverhuizer zich afvragen of hij zo ver van kinderen en/of kleinkinderen en vrienden wil wonen. De vliegverbindingen met Nederland zijn weliswaar uitstekend, maar het is toch elke keer weer een ribbetje uit het lijf. De vaak gekozen oplossing is de grijze en grauwe Nederlandse winter in Thailand door te brengen en de zomer in het vaderland. Dat moet men zich echter kunnen permitteren, want dat vereist daar het aanhouden van onderdak.
En zorg voor een goede financiële buffer. Het leven is in Thailand wel een stuk goedkoper dan in Nederland, maar ook hier stijgen de prijzen. De buffer moet in ieder geval groot genoeg zijn om bijvoorbeeld de daling van de eurokoers met circa 20 procent op te kunnen vangen (zoals dit jaar is gebeurd).
Ik heb niet de overtuiging om alle klippen en valkuilen hier te tonen. Bij definitieve emigratie valt het en en ander te regelen zoals met pensioenfonds, fiscus (lees http://www.rnw.nl/nederlands/article/nederlandse-overheid-kost-bakken-met-tijd en huiver), verzekeringsmaatschappijen en ga zo maar door. Op diverse internetfora zijn ellenlange lijsten beschikbaar met wat al of niet te doen of te laten. En ik hou me dus graag aanbevolen voor aanvullingen. De problemen die u bij vestiging in Thailand kunt tegenkomen, zijn de volgende keer aan de beurt. Ik kan slechts een goede raad geven: bezint eer ge begint…helaas is het vak andersom.
Over deze blogger
- Bijna 20 jaar geleden verhuisde journalist Hans Bos naar Bangkok. Vrijwel vanaf het begin was hij betrokken bij de geboorte van Thailandblog. Als journalist werkte hij voor Limburgse dagbladen en voor de reis vakbladen van wat ooit Elsevier heette. Hans (76) woont sinds 14 jaar in Hua Hin, met vrouw Raysiya en dochter Lizzy. Hij was circa negen jaar secretaris en vicevoorzitter van de Nederlandse vereniging in Hua Hin en Cha am.
Lees hier de laatste artikelen
Bezienswaardigheden17 november 2024De hoogste/grootste Naga van Thailand
Bezienswaardigheden3 november 2024Tham Phu Wa, een grottempel om te watertanden
Belasting Thailand22 oktober 2024Belastingverdrag niet meer haalbaar op 1 januari 2025, zegt Buitenlandse Zaken in Den Haag
Belasting Thailand20 oktober 2024Langzaam maar zeker sluit het Thaise net zich om de belastingbetaler
Wie zich in Nederland uitschrijft verlies zijn 2% aow opbouw…. Tenzij je besluit om die 2% opbouw, die je mis loopt elk jaar, zelf vol te storten. Maar dat bedrag per jaar stijgt de laatste jaren behoorlijk gezien de enorme vergrijzing. Voor zover ik heb begrepen dien je dit bij vertrek aan te geven binnen een niet al te lange termijn dat je van de volstort regeling gebruik wilt maken.
Voor degene die over 15 jaar of later 65 worden.
Het aow plan naar de 67 jaar zoals het er nu ligt en wellicht met kleine aanpassingen ook door de 2de kamer zal worden geaccepteerd.
Als je straks op je 65ste stopt met werken ga je per jaar dat je eerder stopt 6.5% aow inleveren die je verder tot aan je dood niet meer erbij krijgt. Stop je voor je 65ste dan lever je voor de 65ste 2% per jaar in en na je 65ste 6.5% per jaar. De eerste kun je volstorten de laatste niet zover ik heb begrepen. En die mis je dus altijd. Stoppen op je 60ste kost je straks dus 23% van je aow pensioen.
Als compensatie krijg je nu wel de komende 15 jaar 0,7% aow stijging. Hetgeen betekent dat als je inderdaad tot je 67ste door blijft werken je meer aow pensioen gaat krijgen dan de huidige generatie aow-ers. Althans mits de inflatie niet te sterk stijgt want dan is het nog niks. 15 jaar lang 0,7% komt ongeveer neer op de 13% die je moet inleveren als je toch op je 65ste wil stoppen. Het is een bonus om je tot langer werken aan te zetten, maar op deze manier willen ze toch de mogelijkheid bieden om op je 65ste te stoppen met werken met een ongeveer gelijke aow als nu.
Hans, Ik ben benieuwd naar de rest van je verhaal.
Het aow verhaal lijkt aannnemelijk, we moeten maar doorwerken tot we 67 zijn of eerder van doffe ellende doodvallen. Daar is de overheid dan wel weer blij mee, want het pensioen van deze man/vrouw behoeft dan niet meer uitgekeerd te worden. Uiteraard is dat al uitgerekend, hoeveel extra dooien deze maatregel zal opleveren. Men noemt dit met een mooi woord een neveneffect van deze maatregel. En dan te bedenken dat het iemand boven de 50 jaar vrijwel niet meer lukt om ergens aan de slag te komen, dan zal deze regeling onder meer tot gevolg hebben dat er relatief meer zal worden uitgekeerd aan ww of bijstand. Maar die zullen dan wel weer worden aangepakt en verder naar beneden worden aangescheprt.
De mensen die dit soort maatregelen bedenken hebben vaak een heel hoog inkomen, een aardig vermogen en wonen zelden in een rijtjes huis. Die maken zich geen zorgen voor de toekomst. Ze hebben een enorme netwerk en kunnen daardoor een eventueel banenverlies makkelijk opvangen. Jan met de Pet heeft geen netwerk en moet zich met zijn schamele cao loon of uitkering wel degelijk zorgen maken.
OOK ik heb mij al jaren over dit vraagstuk gebogen en om eerlijk te zijn heb ik nog geen sluitende oplossing gevonden behalve de Nederlandse staatsloterij te winnen.
Vooralsnog houd ik mij vast aan mijn ega haar oplossing : ” die vraag is voor morgen “. Immers de Thai nemen het niet zo nauw, 90% heeft toch niets om zich zorgen over te maken, laat staan over de toekomst. Het zijn dus de farang die zich zorgen maken.
Als je dus weinig uitgeeft, dan heb je ook weinig nodig. Ik vond de salarissen in Thai dus niet echt geweldig en heb ik besloten om enkele maanden per jaar te werken in Nederland. Nu is mijn inkomen erg redelijk, dus het is te doen. Mijn vrouw heeft een goede baan plus een heus pensioen en hoge kosten hebben we ook niet.
Wil je permanent blijven en ben je niet rijk of rijk genoeg, dan moet je duidelijk iets anders verzinnen. Ze zitten te schreeuwen op docenten Engels, dan kun je al snel 30.000 per maand pakken voor 20 uur. Of de stap nemen om iets voor jezelf te beginnen, maar pas op! Kijk heel goed uit wat je gaat doen, waar en met wie. Voor je het weet ben je alles kwijt, lig je onder de grond of zit je vast.
Lijkt er op dat het de beste optie is om daar gewoon 3 of 4 maanden low budget te overwinteren en de rest in nl door te brengen. Thailand is leuk, maar een heleboel dingen maken me stapel gek. Je bent en blijft een buitenlander die per saldo (bijna)geen rechten heeft. Een thaise tolerantie die grenst aan onverschilligheid. ( of misschien is het dat wel). Een organisatie van o komma o. En alle onzekerheden die erbijkomen. Beter het beste van beide landen nemen en de rest mogen ze houden.
Er zijn een aantal zaken mis want waarom moeten arbeiders doorwerken tot hun 67e, en ambtenaren soms maar tot hun 52 of 55e jaar, terwijl ze niet voldoende hebben ingebracht.Ik ken diverse ambtenaren die niet funktioneerden, en die krijgen volledig doorbetaald tot hun 65e, terwijl ze er niets voor doen.In het bedrijfsleven komen ze in de ww en dan in de bijstand. Het is bovendien onrechtvaardig dat als iemand komt te overlijden vlak voor zijn 65e zijn vriendin op levensgezel niets krijgt uitbetaald. Hij heeft wel zijn hele leven hiervoor betaald en het rijk zegt; Dank jewel voor dit vroege heengaan.Ik vindt dat deze levenspartners daar in ieder geval voor een gedeelte recht op hebben, danwel de nabestaanden.Dit is niet goed geregeld door onze overheid.
Geacht Forum,
over 2 jaar zijn mijn vrouw en ik van plan definitief te verhuizen naar Phuket.
Onze vraag betreft de huurpreis van een bungalow/villa.
Wat is een redelijke huurpreis ?
Zijn er tips voor het onderhandelen en afdingen op de vraagprijs en lengte
van een contract? 1 jaar of 5 jaar?
Hartelijk dank voor de genomen moeite,
René
Wat U in Uw verhaal vergeet als voordeel is het volgende.
Als U hier de winter doorbrengt dan gebruikt U geen water-electra en gas.
Dit is de prijs van een vlucht
En ook niet te vergeten ik verslijt hier alleen korte broeken