Mijmeren over Thailand
Over ongeveer 7 weken is het weer zover. Dan vertrek ik vanaf Düsseldorf naar mijn geliefde Thailand. Tot die tijd moet ik het doen met mijn herinneringen of de voorstelling van hoe het dit keer zal zijn.
Op het moment dat ik het uit het vliegtuig stap in Bangkok, ervaar ik een gevoel van thuiskomen. Terug in het land wat zo vertrouwd aanvoelt. Desondanks besef je direct dat je in een totaal andere wereld terecht bent gekomen. Alles is anders, de geuren, de kleuren, het klimaat en de mensen. De broeierige warmte en de geluiden die mij als muziek in de oren klinken. Zelfs het geknetter van een Tuk-Tuk klinkt dan aangenaam.
Mijn laatste trip is inmiddels alweer zeven maanden geleden en was toen veel te kort. De herinneringen vervagen en het gevoel ebt weg. In de tussentijd moet ik dan maar doen met het vullen en onderhouden van Thailandblog. Dat doe ik overigens nog steeds met evenveel plezier als toen ik er mee begon.
De vele e-mailtjes die ik daarover van trouwe lezers krijg zijn altijd hartverwarmend. Eén daarvan kreeg ik deze week en vond ik toch wel heel bijzonder. Ik wil de reactie dan ook met jullie delen. Een mevrouw, mailde mij het onderstaande:
“Mijn man en ik hebben jaren door Z.O. Azië gereisd. Het liefst op eigen houtje en dat was geweldig. Thailand stond altijd op ons lijstje. Daar voelden we ons thuis en hebben in de loop der jaren het hele land doorkruist met openbaar vervoer. Onze eerste reis naar Thailand was in 1986 en onze laatste in 2003. 6 weken daarna is mijn man overleden. Nu moet ik het doen met alle goede herinneringen en daar helpt uw weblog ook aan mee. Ik hoop het nog lang te mogen lezen.”
Een prachtige reactie en daar wordt je dan ook even stil van… Niet alleen een compliment aan mij, maar aan iedereen die zich voor Thailandblog inzet en regelmatig stukjes schrijft. Vrijwel iedere week ontvang ik meerdere e-mailtjes van volslagen onbekenden, die mij (ons) bedanken voor de leuke verhalen op Thailandblog. Erg motiverend om al die reacties te lezen!
Het programma voor de komende trip naar Thailand staat al min of meer vast. Een paar dagen Bangkok, vervolgens naar Hua Hin. Van Hua Hin naar Pattaya (met de boot?). Wat rondstruinen in Pattaya, daarna weer naar Bangkok om op de nachttrein naar Isaan te stappen. De laatste keer dat ik foto’s maakte in Isaan was na de regentijd, alles was prachtig groen. Dat zal half mei wel anders zijn, dor en droog vrees ik.
Na een paar dagen Isaan weer retour richting Bangkok en dan met het vliegtuig naar Chiang Mai. De trip wordt in Chiang Mai afgesloten. Terug naar Bangkok met de nachttrein en de laatste overnachting in de buurt van de luchthaven. Zo krijgen we de 21 dagen wel vol. Wederom een druk programma, Maar ook het reizen in Thailand is geen straf. Vooral het reizen met de trein bevalt me erg goed. En dan bij voorkeur de nachttrein, ik kan het iedereen aanraden.
Ik verheug me er op mijn vrienden en kennissen in Thailand weer te ontmoeten. Ik wordt dan overstelpt met bijzondere verhalen. De belevenissen van de expats zijn altijd leuk om aan te horen. Soms grappig, een enkele keer triest en veelal verbazingwekkend. Deze verhalen vormen meestal de basis voor de stukjes die ik later weer schrijf. Hoewel ik over Thailand nooit uitgepraat en nooit uitgeschreven raak, zorgt een bezoek toch weer voor nieuwe inspiratie. Bij alles wat ik zie, hoor en meemaak dwarrelen de ideeën voor volgende verhaaltjes al weer door mijn hoofd.
Op deze trip ga ik ook kennismaken met een aantal mensen die ik alleen ken van de reacties op het blog of de artikelen die ze schrijven. Ondertussen tel ik de dagen af en mijmer ik nog wat…
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en een liefhebber van goede muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Mijn motto:"Maak je niet te druk, dat doen anderen wel voor jou".
Lees hier de laatste artikelen
Gezondheid17 november 2024Waarom is vezelrijk voedsel zo belangrijk voor je gezondheid?
Gezondheid15 november 2024Is het ouderdom of Alzheimer?
Gezondheid10 november 2024Wat is de ORAC-score en waarom is het goed voor je gezondheid
Gezondheid8 november 2024Vitamine D blijkt mogelijk effectief tegen insulineresistentie
Fijne vakantie gewenst.
Ben weer eens jaloers op je.
Jaloers? Volgens mij volg jij een paar dagen na Peter…..
Fijne vakantie!!
Ik moet nog 3,5 maand wachten. Maar ben elke dag met Thailand bezig.
Ik ben al bezig met mijn volgende Thailand reis.
Hallo,
Verheug je maar. Wij hebben nu internet in het hotel dus naar Thailandblog. Dit mailtje wordt gestuurd uit een fraai resort in Jomtien. We blijven hier een dag of 4. Ooit waren we een keer in Sattahip en toen zagen we allen zuid Pattaya maar. Morgen begint het bezoek aan Pattaya en kijken wel wat we daar gaan bekijken. Het lijstje dat op het blog eens is verschenen (Gringo dacht ik) wordt geraadpleegt.
@Leuk Ton. Veel plezier in Pattaya!
Dat gevoel van je ken ik. Voordat ik in Azie woonde kwam ik hier al regelmatig voor werk. De geuren, de kleuren, de bedrijvigheid, het eten, het nachtleven, het leven op straat…zelfs een voor Aziatische begrippen relatief saaie stad als Singapore heeft die aantrekkingskracht. Iemand heeft ooit gezegd ‘in steden in Azie voelt iedere avond als zaterdagavond’ en daar zit wel een kern van waarheid in.
Ik weet niet of dit ook voor anderen geldt, maar die enkele keer dat ik in Europa of de USA kom vind ik het doodsaai en weet ik niet hoe snel ik weer richting Azie moet vertrekken. Ik denk dat al die indrukken uit het verleden nu de norm zijn geworden, en dat ik dat allemaal onbewust mis als ik niet in Azie ben. Een soort van Azie verslaving zeg maar. 😉
Als ik in thailand ben, voelt elke dag voor mij als een feestdag, Helaas pas op mijn 45 achter gekomen.