Bangkok is een drukke consulaire post
Ambassade Bangkok ontleent haar bestaansrecht naast politieke en economische taken in belangrijke mate aan de consulaire functie.
Die conclusie laat zich eenvoudig trekken aan de hand van het grote aantal Nederlandse toeristen dat jaarlijks Thailand bezoekt − een aantal dat, onvoorziene omstandigheden daargelaten, binnen enkele jaren tot een kwart miljoen zal oplopen.
Lag het aantal in 2001 nog onder de 150.000, in 2009 kwam dit voor het eerst boven de 200.000. Opvallend is dat de Nederlandse toeristenstroom zelfs na een scherpe terugval (vanwege staatsgreep of tsunami) zich weer relatief snel herstelt.
Naast landgenoten die Thailand als toerist bezoeken, hebben zich hier vele duizenden Nederlanders permanent of semi-permanent in het land gevestigd (schatting is 8.000-10.000 Nederlanders in Thailand) .
In Thailand kan de ambassade plotseling geconfronteerd worden met een noodsituatie, waarbij de post zeer intensieve consulaire bijstand aan Nederlanders zal moeten verlenen. De scenario’s zijn in dit verband legio en vele daarvan verre van theoretisch. Zij lopen uiteen van natuurrampen als cyclonen en aard- of zeebevingen (tsunami’s) tot politieke instabiliteit (sluiting internationale vliegvelden, gewelddadige demonstraties en bomaanslagen).
Niet alleen komen steeds meer Nederlanders naar Thailand, omgekeerd reizen ook meer en meer Thaise staatsburgers naar Europa en Nederland. Van 2006 tot 2009 groeide het aantal visumaanvragen met meer dan 1000. Het totaal aantal aanvragen in 2010 was bijna 8000, met een gemiddeld weigeringspercentage van 5%. De piekmaanden van de eerste helft van 2010 gaven zelfs een explosieve groei te zien ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar. Het eerste kwartaal van 2011 bleef de stijging aanhouden met in maart zelfs een record aantal van meer dan 1200. Mede door de ramp in Japan en de gunstige Eurokoers ten opzichte van de Thai Baht besloten veel Thai een toeristische reis naar Nederland (Europa) te boeken.
(Uit de Nieuwsbrief van de Nederlandse ambassade)
Over deze blogger
- Bijna 20 jaar geleden verhuisde journalist Hans Bos naar Bangkok. Vrijwel vanaf het begin was hij betrokken bij de geboorte van Thailandblog. Als journalist werkte hij voor Limburgse dagbladen en voor de reis vakbladen van wat ooit Elsevier heette. Hans (76) woont sinds 14 jaar in Hua Hin, met vrouw Raysiya en dochter Lizzy. Hij was circa negen jaar secretaris en vicevoorzitter van de Nederlandse vereniging in Hua Hin en Cha am.
Lees hier de laatste artikelen
Bezienswaardigheden3 november 2024Tham Phu Wa, een grottempel om te watertanden
Belasting Thailand22 oktober 2024Belastingverdrag niet meer haalbaar op 1 januari 2025, zegt Buitenlandse Zaken in Den Haag
Belasting Thailand20 oktober 2024Langzaam maar zeker sluit het Thaise net zich om de belastingbetaler
Bezienswaardigheden15 oktober 2024Wat Rai Khing, deze tempel is echt een omweg waard
Is wel leuk en aardig, maar waar komt dat getal van 200000 vandaan? De hotels zijn leeg. Er zijn geen toeren. In Chiangmai heb ik al maanden uberhaupt geen touringcars met Falangs zien rijden. De Orchideeenfarm en Sankampheng zijn nog nooit zo uitgestorven geweest. De enigen die je ziet zijn backpackers, verblijfende in de uiterst goedkope gasthouses. Wie van mijn thaise familie ik ook spreek, ze zeggen allemaal. ‘Geen Falang’. “No money, honey”
Wat wel blijkt is dat de hier verblijvende nederlanders voor een inkomen in Thailand zorgen van zo’n 10000 x 800 euro per maand. = 8 miljoen x 42 baht/eruo = 336 miljoen baht per maand x 12 = 4.320.000.000 baht. per jaar.
Vanmorgen zijn er bij enkele bedrijven enquette formulieren uitgereikt. Een hoge-schoolproject om inzicht te verkrijgen in de stand van zaken. Vraag: Heeft de gemeente contact met u gehad over uw situatie. Is de omgeving waar het bedrijf gevestigd veilig gelegen? Hoe praten mensen met elkaar over de huidige situatie. Is de negotie goed of niet. (Niet dus, geen toeristen). Verder of de gemeente ondersteuning biedt enz.. De verkiezingen komen er aan. 3 juli a.s.
De meeste toeristen gaan naar Pukhet en Pataya denken wij. Stranden, eten en zeepmassages.
Jammer want ondanks dat is het Noorden van Thailand toch veel schoner.
Chiangmai, de Roos van het Noorden. Lanna, het land van “een miljoen rijstvelden.”
Henk, wat bedoel je met schoner. Ik neem aan niet de lucht, want Thaise en farangvrienden die er wonen klagen soms steen en been over de luchtkwaliteit. Sommigen hebben zelfs ademhalingsproblemen. Maar misschien bedoel je schoner in de zin van mooier, maar dan komen we weer op het vlak van kwestie van smaak. Geef mij dan maar Loei
Ben vandaag net terug uit Pattaya, ook daar erg stil.
Lege bars, meisjes zitten verveeld te kijken.
In het hotel waar ik zat waren er van de 7 verdiepingen maar 2 in gebruik.
Het is altijd stiller tussen februari en juni, maar nu is het wel heel erg.
Heb een huis vlakbij prachuap khiri khan, zie bijna geen enkele farang toerist meer rondlopen. Tot mijn verbazing zie ik dat de afgelopen twee weekeinden de naast mijn huis gelegen restaurants en hotels wel allemaal bomvol zaten met de thaise toeristen.