Chao Phraya River – Bangkok (video)
Al eeuwenlang is de Chao Phraya rivier een belangrijke doorgang voor de bevolking van Thailand. De oorsprong van de rivier ligt 370 kilometers noordelijk in de provincie Nakhon Sawan. De Chao Phraya is één van de grootste en belangrijkste rivieren in Thailand.
De slingerende waterweg loopt dwars door de hoofdstad Bangkok alvorens ze uitmondt in de Golf van Thailand. Op loopafstand van de beroemde Khao San road, vindt je drie van de mooiste tempels van de stad aan de oever van de rivier. Wat Pho, de tempel van de liggende Boeddha, Wat Phra Kaew, de tempel van de Emerald Boeddha en Wat Arun, de tempel van de dageraad. De Tha Tien pier is vlak in de buurt van de drie tempels, je kunt deze pier als uitvalsbasis gebruiken om de tempels te bezoeken.
Er is altijd wat te zien op de rivier. Het is een belangrijke locatie voor handel en het transport. De Ta Tien pier staat vol met kraampjes waar je van alles kunt kopen zoals eten en souvenirs. Je kunt er ambachtslieden aan het werk zien die sieraden maken.
Reizen op de rivier is een geweldige manier om meer van Bangkok te zien. Goedkoop is het ook, je betaald minder dan een euro. Na een bezoek aan Wat Pho en Wat Phra Gaew, kiezen de meeste toeristen voor een bezoek aan Wat Arun. Met de veerboot steek je in slechts twee minuten de rivier over.
Wat Arun is een tempel met boeddhistische torens in Khmer stijl. De Tempel biedt een prachtig uitzicht op het oude centrum van Bangkok. Van deze afstand zie je de boten en de pier van de Chao Phraya rivier in een ander perspectief.
Video: Chao Phraya river
Bekijk hier de video:
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Gezondheid21 december 2024Matige wijnconsumptie verlaagt risico op hart- en vaatziekten volgens nieuwe studie
Eten en drinken21 december 2024Hor Mok (ห่อหมก) oftewel gestoomde viscurry
Thailand tips21 december 2024Klimaat Thailand – wat is de beste reistijd?
Medisch toerisme21 december 2024Thailand is de nieuwe hotspot voor betaalbare en hoogwaardige plastische chirurgie (video)
Wij zijn al enige tijd niet in Bangkok geweest. Wij kijken achter ons huis in een slootje die op een beekje, die op een watertje uitkomt. Die uiteindelijk in de Mae Ping uitkomt. Dat water komt uiteindelijk in de Chao Phraya terecht.
In het noorden wonend heb ik soms heimwee naar Bangkok. De sfeer, het weidse uitzicht op de rivier en, voor mij, Wat Arun. Mijn vrouw en ik hebben erge leuke herinneringen aan de diner-dansants op het water met de grote boten en het uitzicht op de mooie gebouwen bij avond.
Het is heel anders dan in mijn zeilbootje op het IJ in Amsterdam toen ik jong was.
Daar was de VOC zichtbaar en de oude gebouwen.Misschien heb ik daar mijn wens om de andere kant, de bestemmingen van die zeereizen te zien aan overgehouden. In de vijfde klas van de lagere school had ik al de wens op hier te gaan wonen.
Het wordt hier weer warm, de Rudoe rohn komt er weer aan. Vijf dagen aan zee, bij prachtig weer, zonder regen als spelbreker. Voor IJmuiden wat veel gevraagd, maar hier mogelijk in het paradijs. Nog even sparen en dan kunnen we misschien een paar dagen naar Cha-am.
Toevallig vandaag voor het eerst op die rivier gevaren. Met de Skytrain van Nana naar Saphan Taksin (overstappen op Siam), daar op de pier op het eerste het beste bootje gestapt, richting Grand Palace. Eerst aan het loketje betalen. Helemaal fout – het was zo’n snelle long-tail boat waarvoor 200 baht gerekend werd. Geen ramp voor een keer, maar ik had gewoon beter moeten uitkijken………… Terug met de ‘reguliere’ boot die wat langzamer is en alle haltes aandoet: 15 baht……………
Er is, afgezien van de kosten, nog een goede reden om niet zo’n long-tail boot te nemen: ze varen hard en gaan daardoor flink tekeer (weinig stabiliteit) en dat maakt het lastig foto’s te nemen. Zo te zien hebben die boten een omgebouwde automotor als aandrijving.
Reizen op de Chao Praya is eigenlijk gewoon een lijndienst met de boot.
Gemak, snelheid en geen drukke verkeerswegen.
De behendigheid van het aanleggen verschilt nog wel eens van kapitein tot kapitein.
Neem gewoon eens de eerste boot in de morgen van sathorn taksin naar Pakkret, de groene vlag boot.
Je ziet een mooie zonsopkomst, de tempels op de over, de bootjes met vissers. Kinderen en volwassenen die zich wassen in de rivier.
De toerist boot wordt veelal aangeprezen, 40 baht of een dag ticket 150 baht. Echter de ornaje vlag boot kost 15 baht en stopt op bij alle steigers.
Verder heb je nog de gele vlag welke ook niet bij alle steigers stopt.
Op elke steiger heb je de vlaggen welke boot er aanlegt.
Gewoon even goed orienteren waar je naar toe wilt.
Vanaf Ratchawong is het bv maar een minuut of 10 lopen naar Hua Lampong, dwars door China Town.
Vanaf Khaosan road loop je ook in 10 minuten naar Fan Faa waar je op de boot stapt naar bv Bo bae, MBK of Pantip Plaza.
De boot blijft mijn favoriet. Zeker een aantal keren in de week maak ik gebruik van dit vervoersmiddel.
ik elke werkdag, twee keer.
In de 90er jaren een zakelijke trip gemaakt van noord Bangkok naar de zee 3 personen. Jan , Hetty en Ton.
Boot met schroef er ver achter. Indrukwekkend in Bangkok alle paleizen en tempels. Wat Arun maakte grote indruk op mij. Verder naar zee het Thaise leven aan het water. Indrukken arm maar gelukkig. De haven, schepen aangemeerd aan de boeien deden aan Rdam denken. Toen de boot te veel golfslag kreeg bij de havenmond. (HvH gevoel) zijn we omgekeerd. En lazy door de warmte terug naar het luxe hotel.
Inmiddels heb ik na 10 jaar meermaals de rivier bezocht en Wat Arun vanuit het top ziekenhuis Sirijah weer mogen zien. Vorig jaar Wat Arun bezocht, deze tempel geeft mij een heel bijzonder gevoel. Mijn tijdlijn? Bootjes, religie, mooi.
Ik heb twee jaar geleden ook de Temple of Dawn (Wat Arun) ‘beklommen’. Wat is die steil zeg! Opklimmen gaat nog veilig, maar afdalen is best gevaarlijk.
Deze video opname is zeer onrustig gemaakt en geeft nauwelijks een goede indruk van het wel en wee van de Chao Praya River. Een video opname gemaakt vanaf de brug van de boot geeft een veel overzichtelijker beeld.
Een aanrader is een rondvaart met de Tourist Boat. Kosten ca. BTH 100,00 p.p. Tijdens de rondvaart geeft een gids een uitgebreide Engelstalige toelichting. De afvaart is ieder half uur. Bij het vertrek ontvangt u een gids waarin de pieren waar wordt aangelegd kort worden toegelicht. Een must tijdens deze vaart is een bezoek aan China Town. De pier vanwaar de Tourist Boat start is bereikbaar met de Sky Train vanaf het station Sathorn Taksin. Dit is echt een aanrader.
Ik dacht altijd dat die rivier de ‘Menam’ heette?
Oké, de naam.
Voluit in het Thais แม่น้ำเจ้าพระยา Mae Naam Chao Phrayaa (tonen dalend, hoog, dalend, hoog, midden)
Mae Nam. Mae is moeder en nam is water. Samen betekent dat rivier. Mae is in dit geval een titel als in Moeder Teresa (of Vadertje Drees, letterlijk dus ‘het Geëerde Water’, een rivier.
Chao Phrayaa is de oude hoogste burgerlijk titel uit de ambtenarij.
‘Mae Nam’ gaat vooraf aan de naam van de rivier.
Heerlijke film!
Een van de leukste dingen om te doen, de rivier op en neer varen.