Op weg naar Pai
Eén van de geneugten van het bezoeken van Chiang Mai is rondreizen op een scooter of motor (vooropgesteld dat met een geldig rijbewijs wordt gereden). Er zijn vele mogelijkheden om op die manier te genieten van prachtige landschappen met adembenemende uitzichten en de lokale cultuur, dat het noorden van Thailand te bieden heeft.
De hoofdwegen zijn meestal uitstekend te berijden, maar houdt er wel rekening mee, dat motorrijden ernstige gevolgen kan hebben voor degenen met weinig of geen ervaring en niet in het bezit zijn van een geldig rijbewijs. Met winderige wegen, regen, berghellingen en andere weggebruikers is ernstig letsel een constante bedreiging.
Voor ervaren motorrijders zal het allemaal geen probleem zijn, maar beginners wordt het huren van een motor zeker niet aanbevolen.
Op de website van Thaiger vond ik een leuk artikel, waarin tien ideetjes voor een aantrekkelijke motortrip stonden vermeld en ondersteund door prachtige foto’s. De tien bestemmingen die worden aanbevolen zijn:
- Doi Suthep and Doi Pui
- Pai
- Doi Inthanon National Park
- Mae Wang
- Chiang Dao
- Chiang Rai
- Sticky Waterfalls and Mae Ngat Dam
- Mae Sa
- Wat Chaloem
U kunt de omschrijvingen van elk idee lezen en foto’s bekijken op: thethaiger.com/hot-news/tourism/top-10-places-to-visit-around-chiang-mai-on-a-motorbike
Bron: website van Thaiger
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
Achtergrond10 november 2024Bang Saray, waar ligt dat?
” Voor ervaren motorrijders zal het allemaal geen probleem zijn”. Klopt helemaal, behalve het kopje ” andere weggebruikers”.
Thai zijn levensgevaarlijk op de weg, ik heb 45 jaar dagelijkse motorfiets ervaring, ik wordt nog regelmatig verrast door de volslagen kamikazeakties van met name jonge thaise mannen.
Volgens mijn echtgenote komt dit, omdat ze vertrouwen op Boeddha.
De eerste keer dat ikzelf in een blinde (!!) bocht op de baan voor tegemoetkomend verkeer over de ononderbroken streep inhaal moet nog gebeuren.
Mijn vertrouwen in Boeddha is toch wat minder groot dan dat van veel Thai..
Ik denk dat het gewoon idioten zijn, die geen besef hebben van de mogelijke gevolgen.
School vaak niet afgemaakt en leve de lol.
Liefst met een halve fles whisky op.
In de tempel zijn ze zo wie zo nooit te vinden.
En wat te denken van in zuidelijke richting te rijden naar de plaats Li in de aangrenzende provincie Lamphun.
Geen toeristen maar een fantastische omgeving.
JanBeute.
Chiang Rai zie ik zelf – maar ik geef toe: ik ben bevooroordeeld – meer als een ‘zelfstandige’ uitvalbasis voor motortrips dan als één van de doelen vanuit Chiang Mai. Geweldige tochten zijn er te maken!
In al die jaren dat ik in Thailand kwam, helaas nog niet kom 🙂
Huurde ik altijd een scooter 125 cc, dat is de allerbeste manier om het land goed te leren kennen.
Kaart mee, dat werd later Google maps dus en gaan.
Dat heeft me op heel wat plekjes gebrachte waar ik anders nooit was gekomen.\
Is me dat risico mij waard, ja.
Ik rij bijzonder veel motor zelfs op noemenswaardig circuit niveau, is er een risico aan, ook ja.
Natuurlijk zijn de omstandigheden niet te vergelijken met Nederland, geen beschermende kleding, helm niet meer dan een potje, links rijden, kuilen in de weg, mafkezen op de weg.
Tsja, risico’s genoeg op op te noemen om het niet te doen, wat je wel kan doen.
Ogen en oren voor en achter, anticiperen, oog contact maken met je mede weggebruikers, geen voorrang nemen al heb je het. Altijd het onverwachte verwachten. ja die hond steekt over, ja die kuil was toch diepre als dat ik dacht.
Dat is vermoeiend maar het allemaal waard, alleen al om al die geuren in je op te nemen met de wind door je haren.
Ik kan niet wachten om weer te kunnen gaan..
Klopt dat je moet proberen oogcontact te krijgen echter een probleem in Thailand is dat vele auto’s geblindeerd zijn en je dus geen oogcontact kan maken. Wat me in de reacties opvalt is dat men vooral de Thai vernoemt als de brokkenmakers.
Echter in mijn ogen is de toerist een even groot probleem. Vele hebben geen rijbewijs, geen verzekering, geen helm op (lekker stoer) en kopieer gedrag zoals met meerdere op 1 motorbike waaronder kinderen. De gekken die je ziet op zware motoren zo hard mogelijk geluid en zo hard als mogelijk optrekken (geen beschermende kleding en helm) zijn in toeristische omgeving meestal toeristen. Als je hun gedrag ziet dan weet je dat ze geen rijbewijs hebben. Deze laatste groep is een net zo groot probleem in Thailand (zo niet groter) als de Thaise jongeren zoals hier wordt benoemd.