Ranong, óók een Thaise parel aan de Andaman Zee (video)
In een recent verhaal op dit blog maakte een buitenlandse journalist van Thaiger een verslag van zijn visarun naar Myanmar via de stad Ranong. Zijn doel was natuurlijk de nodige stempels te krijgen om zijn verblijf in Thailand te verlengen en ik vond, dat hij niet veel oog had voor Ranong als toeristische trekpleister.
Hij vond het geen aantrekkelijk deel van Thailand, maar ik ging wat op zoek op internet en concludeerde dat de provincie Ranong, de noordelijkste Thaise provincie aan de Andaman Zee, de toerist wel degelijk veel te bieden heeft met een overvloed aan mangroven, stranden, heetwaterbronnen, eilanden, bergen, grotten, watervallen en tempels.
Geschiedenis
Ranong werd in de 19e eeuw door Chinese migranten gesticht als een buitenpost van de tin mijnindustrie en dankt zijn naam aan de uitdrukking, rae nong, “overspoeld met mineralen.” Een grote gemeenschap van etnische Chinezen leeft hier nog steeds samen met een flink aantal moslim-Thais en migranten uit Birma. In de heuvels aan de noordkant van de stad zijn uitgebreide begraafplaatsen van Chinezen te zien alsmede het graf van de eerste gouverneur van de provincie. Op die begraafplaatsen ziet men naast Chinese pagodes ook gedetailleerde standbeelden van paarden en bewakers. Chinese bouwkunst is alom aanwezig in de vorm van poorten, schrijnen en lantaarns.
Sai Rung La Ong Dao Waterfall
Wat te doen in en rondom Ranong?
Wat de toerist zeker niet mag missen is een bezoek aan een warmwaterbron om of alleen met de voeten of met het hele lichaam te genieten van een warmwaterbad, waarvan de temperatuur kan oplopen tot wel 60° C.
Verder is een bezoek aan een kopie van het Rattanarangsan Palace, waar koning Rama V logeerde tijdens zijn bezoek aan Ranong in 1890 interessant. Ook een tocht door het Ngao Mangrove Forest zou op “what to do”-lijstje moeten staan. Een boottrip van Ranong to Kawthaung in Myanmar behoort ook tot de mogelijkheden, maar dan verlaat u Thailand, hetgeen de nodige grensformaliteiten vergt.
Ranong wordt steeds aantrekkelijker voor toeristen vanwege de verscheidene ongerepte eilanden in de buurt, zoals Koh Kam, Koh Kam Tok, Koh Khangkhao and Koh Yipun.
Tenslotte
Google Ranong en u vindt nogal wat websites, die u meer vertellen over de provincie en stad Ranong. Voor de tekst van dit verhaal heb ik oa. Gebruikt gemaakt van een prachtige reportage met foto’s in de Bangkok Post, dat u kunt vinden op deze link: www.bangkokpost.com/
Nog beter en mooier is het wellicht om de onderstaande video over Ranong te bekijken:
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Achtergrond14 december 2024Cashewnoten in Thailand
Isaan12 december 2024We gaan naar Ubon Ratchathani!
Achtergrond6 december 2024De geschiedenis van de Thaise keuken
Bezienswaardigheden2 december 202424 uur in Bangkok (video)
Leuk verhaal, Ranong is inderdaad geweldig, jammer dat de meeste haastig een stempeltje moeten halen en vergeten om om zich heen te kijken
Ranong is zoals geschreven een mooie provincie in het zuiden van Thailand, als je van Chumpon naar Ranong stad reist kom je door en langs meerdere nationale parken. Zelf woon ik halverwege ongeveer 60 kilometer ten noorden van Ranong in de bergen, omdat het er best veel regent is het er vaak koel en goed verblijven. Er zijn geruchten (van lokale mensen) dat er een grenspost gaat komen ter hoogte van het plaatsje Kraburi en dat het dan mogelijk wordt om vandaar naar Myanmar te reizen, het blijft dan wel de vraag of de niet Thai gebruik zouden mogen maken van deze eventuele nieuwe grenspost. Moet wel zeggen aan de overkant van de rivier de Myanmar kant dus is enkel jungle en er lopen ook weinig wegen het moet er mooi zijn volgens mijn schoonfamilie ik mag er helaas niet komen kijken. Het visum voor Kawthaung of de oude naam Victoria Point is enkel geldig voor de stad en je mag niet verder dan 15 kilometer buiten de stad komen. Buiten de stad Victoria Point is op ongeveer 15 kilometer van de stad een militaire controlepost die als je geluk hebt je terug sturen naar de stad (tenzij je een eventuele toelating hebt om wel daar te mogen reizen).
Voorheen toen ik op Phuket woonde deed ik daar m’n 3 maandelijkse visa-run, ‘smorgens vroeg heen met de auto, en als je geluk had was je omstreeks 14:00 uur weer terug met het bootje vanuit Birma.
En ja dan had je geen tijd meer om Ranong nog eens rustig te bekijken, dan was je blij als je om 6 uur weer terug was.
Een paar maanden geleden bezochten wij het zogenaamde paradijs eiland Koh Phayam, waarbij wij vanuit Ranong met een boot ernaar toe voeren. Jammer genoeg hadden we onze verblijfplaats op Koh Phayam al betaald. Het beviel ons helemaal niet op het eiland. Het is er leuk voor een paar uurtjes, maar daarna hadden we het wel gezien.
Op de laatste dag zijn we ’s ochtends vroeg terug naar Ranong gevaren en hadden pas ’s avonds de bus terug naar Hua Hin.
Waren wij maar in Ranong gebleven en hadden alleen maar een dagtochtje naar Koh Phayam gemaakt. We verbleven in het Tinidee Hotel in Ranong, de avond voordat wij naar het eiland vertrokken. Dat hotel beviel ons goed. Ik zou er nog wel eens terug willen gaan, om de nadere omgeving te verkennen.
Beste Sjaak S. Ieder zijn ding, wij vonden het geweldig de rust, de natuur en de heerlijke zee en geen stress.
Wij waren er eind febr. 2020 aan het begin van de corona tijd maar daar kreeg je er niets van mee. omdat wij rond reizen is een paar dagen Koh Phayam een oase van rust toen we vanuit Phuket daar aan kwamen… verandering van spijs…….
Koh Phayam is een heerlijk eiland, kom er met mijn partner graag. Rust in het naseizoen, hutje aan het strand, honden die in de nacht over je waken en overdag mee gaan zwemmen. Vriendelijke bevolking, lekker eten, een beetje een hippie / rasta eiland, maar een eiland waar ik mij thuis voel al ben ik over de 70 jaar. Het is maar wat je zoekt en verwacht want het is geen Koh Samui, gelukkig zou ik bijna zeggen.
Ranong is best een bezoek waard. Er is daar wel een en ander te bekijken: warmwaterbronnen, watervallen, viewpoints….en net buiten Ranong, Patho, kan je een fantastische rafting maken. Ik ben ga er meerdere malen heen daar het mooi binnen het bereik van een aangename motorbiketrip ligt. Is amper 180km van mijn homestay. Heb enkele jaren geleden een artikel geschreven over de uitstap welke de Bikerboys Hua Hin maakten naar Ranong onder mijn begeleiding. Er zijn in Ranong voldoende voorzieningen als hotels en restaurants om het elkeen naar zijn zin te maken. Er zijn zelfs hotels die beschikken over een zwembad met water rechtstreeks uit de warmwaterbronnen.
zie: lung addie on the road 5…https://www.thailandblog.nl/?s=lung+addie+on+the+road+5&x=22&y=16
Zo’n 5 jaar geleden kon ik vanuit Ranong ook naar het (Birmese) eilandje Pulo voor een visum.
Je verblijft er een paar uur, kunt naar een luxueus hotel met casino (Grand Andaman) en dan weer terug. Dit is een vrij onbekende route voor een borderrun maar voor mij ging het toen allemaal vrij snel en soepel.