Is dat niet paradijselijk? Bezoekers aan het dorp Pa Miang die vanaf Lampang komen, worden begroet door de wilde Himalaya kersenboom met haar bekoorlijke roze bloesem. Alleen daarom al is een bezoek aan het afgelegen dorp de moeite waard.
Een dorp waar de tijd lijkt te hebben stil gestaan. Geen overvolle wegen, geen spitsuur, maar ’s ochtends het gekraai van hanen, gevolgd door keukengeluiden, wanneer de vrouwen de ochtendkilte trotseren om eten voor hun gezin te bereiden.
Heet zal het nooit worden in Pa Miang, want het dorp ligt op 1.400 meter boven de zeespiegel en het wordt omringd door weelderige bossen. In de stad Lampang kan het kwik wel tot 35 graden stijgen, in Pa Miang zakt het kwik aan het eind van de avond naar 15 graden.
Het dorp is ontstaan doordat zo’n 200 jaar geleden mensen uit een ander district naar het gebied migreerden om er thee te verbouwen. Theestruiken hebben koel weer nodig, dus het dorp is een ideale plaats. Thee vormt nu de hoofdbron van inkomsten van de bevolking. Bijna ieder gezin heeft wel een theeveldje op de berghelling.
De boeren stomen de theebladeren en laten ze daarna enkele maanden fermenteren. Dat levert een product miang geheten op. Miang is een traditioneel pikante pruim (nu eens niet van tabak), die in het noorden van Thailand al heel lang wordt gekauwd. De miang wordt tot kleine balletjes gerold en meestal gezout of gevuld met gepelde pinda’s. Een schaaltje met miang is het eerste wat voor gasten wordt neergezet, samen met enkele sigaretten. Op betelnoot wordt nauwelijks meer gekauwd, maar miang blijft onverminderd populair.
Alle miang die in het dorp wordt geproduceerd, gaat naar een groothandel in Lampang. Daarnaast verbouwen de boeren koffie en shiitaka paddestoelen. Maar thee blijft het belangrijkste marktgewas. Koffie kan eenmaal per jaar worden geoogst; theebladeren worden daarentegen gedurende enkele weken vier keer per jaar geplukt en zorgen voor een regelmatige inkomstenbron.
Uiteraard heeft Pa Miang bezoekers meer te bieden, zoals de Chae Son waterval in de Mae Mon rivier en Kiw Fin (Opium Peak), het hoogste punt van de Phu Pha Jor bergketen met een adembenemend uitzicht.
Veertien kilometer vanaf het dorp ligt nationaal park Chae Son. De heetwaterbronnen hebben er een temperatuur van 82 graden. Laat een mandje met eieren 17 minuten in het water zakken en je hebt een heerlijk hard gekookt ei.
Voor wie rust zoekt, is Pa Miang the place to be. Informatie over homestay is te verkrijgen via het telefoonnummer 086-024-0306. Verder kunnen bezoekers terecht in het Ban Phaya Wang Guesthouse, tel. 081-881-7632. Er is geen openbaar vervoer naar het dorp, dat te bereiken is via secondaire weg 1252.
Eind februari staan de lokale orchideebomen (Bauhinia Variegate) in bloei. Dat gaat gepaard met een festival. Het dorp loopt dan vol met bezoekers. Vanaf begin maart is een beter tijdstip voor wie van rust houdt.
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Nieuws uit Thailand21 december 2024Vastgoedsector in zwaar weer: Thaise markt zoekt herstel in 2025
Nieuws uit Thailand21 december 2024Thailand voert strijd tegen luchtvervuiling met innovatieve maatregelen
Nieuws uit Thailand21 december 2024Kabinet verhoogt kinderbijslag als steun voor gezinnen
Gezondheid21 december 2024Matige wijnconsumptie verlaagt risico op hart- en vaatziekten volgens nieuwe studie