Opgelicht in Bangkok of toch niet? (video)
JUNESAMA / Shutterstock.com
In deze video waarschuwt een reiziger andere toeristen voor een bepaalde vorm van scam die veel voorkomt in Bangkok: je te veel laten betalen voor een activiteit, dienst of product.
Zo betaalde hij zelf 1.600 baht voor een boottochtje. Dat is nogal fors, maar uiteindelijk vond hij de vaartocht over de khlongs zeker de moeite waard.
Aan de andere kant is het zo dat als je akkoord gaat met een bepaalde prijs, je achteraf niet moet klagen. Jij hebt er zelf met je volle verstand ‘ja’ tegen gezegd.
Het is goed om te weten dat Thai niet zomaar op straat buitenlanders aanspreken. Een Thai die goed Engels spreekt en er desnoods netjes uitziet, wil meestal geld aan jou verdienen. Wees op je hoede want als hij jou iets aanbiedt zoals een excursie, tickets, taxi, souvenirs, etc. dan betaal je vrijwel altijd meer dan wanneer je zelf gericht op zoek gaat.
Hoewel de prijzen in Thailand over het algemeen laag zijn, kan te veel betalen toch de pret bederven. Bedenk dat als er geen prijzen vermeld staan, je dient te onderhandelen over de prijs. Blijf lachen en loop weg als de prijs je niet aanstaat, er is aanbod zat. En wees op je hoede als iemand jouw vriendelijk aanspreekt op straat. Bedank hem met glimlach en loop door.
Video: How I Got Scammed in Bangkok but Came Out Winning
Bekijk hier de video;
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Nieuws uit Thailand25 december 2024Minimumloon stijgt in proefregio’s naar 400 baht per dag
Thailand video's25 december 2024Lachen met kerst in de tropen met Don en Ron (video)
Column25 december 2024Tweede kerstdag: Een vreemd fenomeen…..
Nieuws uit Thailand25 december 2024Thaise overheid helpt ouderen met financieel steuntje in de rug
Als je van tevoren akkoord gaat met de prijs is het natuurlijk nog steeds oplichting, maar toch minder erg dan wanneer de prijs achteraf verhoogd wordt, of zoals mij al weer 30 jaar geleden overkwam (maar veel verandert er denk ik niet op dit gebied) dat na een boottochtje over de Khlongs de gids nog gezellig met ons wilde eten in een restaurant waar ineens een rekening van Bht.4.000 verscheen. Ik was toen nog aangenaam jong maar bedenkelijk naïef. Eigenlijk is een paar duizend Baht leergeld niet eens zoveel, als je er maar echt van leert.
Juist BramSiam, mijn eerste Thailand vakantie samen met mijn vriendin ook opgelicht op het strand met een been massage, pedicure enz. We moesten 2400 Baht betalen voor 2 personen, was meteen de laatste keer, is me daarna ook nooit meer overkomen. Ik zie het inderdaad ook als leergeld.
Als je op straat angesproken word door de zogenaamd goed Engels sprekende Thai. Dan zeg ik gewoon “Have no money” Als ze een beetje doortastend zijn en beginnen met “But this cheap and falang can afford” of iets van die strekking, dan zeg ik meestal “Have mia yai and mia noi so have no money”
Dan zijn ze meestal eerst totaal verbouwereerd en dan verschijnt er een lach en is het “Ok sir….”
Als je weet dat het minimum dagloon in Thailand voor de laag betaalde banen 300 baht is, dan is 1500 baht voor een boottochtje van misschien een uurtje op z’n zachts gezegd erg veel geld. Maar het kan inderdaad nog veel erger, er zijn talloze voorbeelden van toeristen die dubbel zoveel geld voor bepaalde produkten of diensten als gangbaar moesten betalen, waarvan van te voren gezegd werd “don’t worry about plice sir, i give you special plice” maar ja hier ben je zelf nog bij en kun je zelf van te voren duidelijk een prijs afspreken.Anders worden de vele voorbeelden van gehuurde scooters en jetski’s waarbij je na gebruik op intimiderende wijze gedwongen wordt om voor een schade te betalen die er al op zat. Je doet er verstandig aan om in Thailand bij financiële zaken erg goed je gedachten erbij te houden.
Als je ook hier af en toe de reactie’s leest van Thailand toeristen dan is het niet verwonderlijk dat dit ook bij de Thai’s bekend is. Er zijn toeristen die proberen alles te verdedigen met het feit dat we in Thailand zijn,en dat we allemaal uit vrije wil hier zijn,en zijn bereid haast alles te accepteren. Iemand die op de Airport niet bereid was zijn verstand op nul te zetten,en het accepteren op 100% hoog te schroeven wordt van de accepterende toerist haast veroordeeld,als hij/zij een andere mening heeft. Meestal hebben deze niet direct alles accepterenden ,een mistrouwen dat aangeboren is,om zich zoveel mogelijk te beschutten tegen deze woeker prijzen. Deze z.g.n maffia verkopers weten meestal precies deze onnozele, en haast alles accepterende toeristen er uit te pikken,omdat deze vaak een voor deze maffia zichtbare spreuk op het hoofd hebben staan,waarin ze haast vragen,,SVP ik ben ik ben een makkie,ik geloof haast alles”.
Als je later deze mensen vraagt,of ze dit in Nederland ook zouden doen,krijg je meestal het antwoord,,NEE
NATUURLIJK NIET” als je dan vraagt waarom ze dit dan in Godsnaam in het buitenland doen,hebben ze eigenlijk geen antwoord,en zijn haast beledigd. Het niet schoonpraten van alles,geen rose bril dragen,en een gezonde argwaan,is overal op de wereld de beste raadgever.
Toen ik voor het eerst in Thailand kwam (zo’n 37 jaar geleden) en ik op een nog maagdelijk strand van Phuket lag (de eerste hotels waren nog niet gebouwd), werd ik door een jongen aangesproken. Hij had edelstenen te koop, uit Birma… we praatten lang over de prijs en ik kreeg toen uiteindelijk 4 mooie steentjes voor ca 10 Dollar. Deze heb ik nog steeds en of ze het waard zijn, weet ik niet. Voor mij wel. De jongen vertelde mij dat “domme Amerikaanse toeristen” het veelvoudige betaalden, gewoon omdat ze niet onderhandelden.
Later, zo’n 15 tot 20 jaar geleden had ik een paar dagen vrij in Bangkok. Ik wilde het toen al beroemd/beruchte Pattaya zien. Ik liep langs het strand toen ik aangesproken werd door iemand die edelstenen te koop had.
Hier het verhaaltje: hello sir, where you come from? Ah from Holland? Amsterdam? Rotterdam? How nice to meet you… I have many friends in Holland.. I’m going to visit them soon. Do you know how I pay for the flight? I buy jewels very cheap and sell in Holland!!! Very good price! You lucky, today promotion from government!
Gelukkig had ik een goede gids bij me en precies dat verhaal stond erin… Maar ik was nieuwsgierig. So, let me see what you have.
We gingen naar een winkel en daar kreeg ik een snelcursus edelstenen. Nou kon ik toch wel de echte van de onechte onderscheiden. Dus nu wist ik dat ik niet bedrogen zou worden.
I’m so sorry, I don’t have any money with me…. “You have creditcard”? Yes, but cannot use… You know what? I work for an airline… next month I’m back in Thailand.. I go home and talk to my wife about it. How about that?
“You have to ask your wife?”…. Yes, what can I do?
Het vertroosten op de volgende maand, betekende dat de scammer geen gezichtsverlies leed… Hij ging ermee akkoord en we hebben elkaar nooit meer gezien.
Vijf jaar later kom ik met een collega bij het koningspaleis. Paleis was gesloten. Maar een vriendelijke Tuk-tuk bestuurder wilde ons voor 50 baht naar een heel mooie tempel brengen. Daar aangekomen konden wij de tempel bezichtigen. Het was geen bijzondere, maar voor ons “toeristen” waren alle tempels mooi.
Terug bij de Tuk-tuk moest de goede man even naar de hong naam. Kort daarop verscheen een ander mannetje… Hij stak bijna precies hetzelfde verhaal af als de man vijf jaar eerder in Pattaya.
Voordat hij klaar was met vertellen, vroeg ik hem of ze in Thailand nou niet eens een ander verhaal hadden om toeristen te bedriegen. Hoezo vroeg hij?
Ach kom, ik weet het en jij weet het ook, waarom om de hete brei heen draaien.
Ja, protesteerde hij…. Thailand was jarenlang uitgebuit door de buitenlanders. Nu was het tijd dat de Thais dit ook deden!!!
Ik legde hem vriendelijk uit dat hij toch echt zijn verhaal moest veranderen, want nu wisten te veel toeristen van dit bedrog af… Uiteindelijk kwam de bestuurder aan en we reden naar Chinatown. Tijdens de rit, vroeg ik aan mijn collega of hij hard kon rennen… Mmmm ja, hoezo? Nou, legde ik uit, de chauffeur zat in dit complot en omdat wij achter het bedrog zijn gekomen, krijgt hij geen commissie… we moeten straks zo snel mogelijk weg kunnen komen, voordat hij ons in een donker steegje brengt..
Die collega was toch even een moment bang…. Even later konden we gewoon uitstappen en gebeurde er (zoals ik verwachtte – maar mijn collega niet vertelde) niets…
De meeste toeristen die in dat soort onzin geloven, zijn meestal slachtoffer van zichzelf. Ik ken ook mensen die wel de edelstenen gekocht hadden. Deze zijn meestal afkomstig uit bedrijven waar ze kunstmatig gemaakt worden (ze konden alle tests doorstaan: glas snijden, hamer, vuur etc)…en zijn gewoonweg stukken goedkoper dan de echte. Je verdient er echter gewoonweg niks aan.
Opwinden om dit soort dingen helpt niks. De bedriegers hebben een dik vel en gaan hetzelfde bij een volgende toerist doen. En als ik zie hoe wij westerlingen vaak schuld beladen omdat wij uit het rijke westen zijn (maar ook gierig) in Thailand met ons laten omgaan…zullen er altijd weer velen intrappen.
Een andere verkoper heeft mij eens uitgelegd hoe hij te werk gaat bij het handelen. Zijn prijzen variëren. Hij kent intussen de gewoontes van velen. Bij een Thai gaat hij al meteen naar de richtprijs, zodat er slechts om 5 baht gehandeld moet worden. Bij sommige buitenlanders, die veel handelen, gaat de prijs soms wel 100% omhoog, zodat ze uiteindelijk tot 80% naar beneden kunnen handelen. En bij anderen, waarvan hij weet dat ze niet bereid tot handelen zijn, gaat de prijs ook al naar beneden, zodat hij toch nog het product verkopen kan en de winstmarge redelijk blijft (voor hem dan). Dit was een verkoper in Singapore…
Uiteindelijk is het altijd zo, dat wanneer jij de prijs betaalt, je nooit te veel betaalde, ook al zal een ander een lagere prijs betalen. Wanneer de prijs voor jou te hoog was, had je het niet moeten betalen…
Ben 4 jaar geleden met mijn vrouw meegelokt voor een boottocht. Begonnen ook voor 2000 baht, ik zei ’too much ‘ en aan het einde betaalde ik 300 baht. Gebeurde in Bangkok. . Altijd oppassen dus . Als ZE iets aanbieden altijd 2 keer nadenken, 3de keer pas betalen . Ook zo wanneerje iets gaat kopen, eerst prijs vragen erna kan je nog altijd terug komen.Voor de rest geniet ervan . Groetjes
Deze film komt mij wel heel bekend voor , uit een ver verleden .
Bij de uitgang van het Bangkok Center Hotel ook in de val gelopen van een zogenaamde zakenman uit Phuket die in Bangkok op een seminaar oid was .
Wel een mooie dure ochtend gehad , ook alleen een boot voor jezelf , zelfs nog de koninklijke sloepen bezocht .
Toen ik nog een rookie was in Thailand , zeg maar tijdens mijn eerste trip is mij dus het zelfde overkomen .
Ik schaam mij er niet meer voor maar helaas het is mij ook overkomen , hoe dom was ik toen na het zien van deze video .
En daarvoor had ik al veel reis ervaring opgedaan elders in de wereld .
Maar door de jaren heen en met schade en schande wordt je toch wijzer .
Helaas zijn er nog steeds velen die met grote oogkleppen op hier rondlopen , die na jaren in Thailand op vakantie en zelfs hier al voor vele jaren wonen .
En nog steeds in sprookjes geloven .
Jan Beute .
Ach, zulke praktijken vinden overal plaats. Jaren geleden werd ik in Duitsland op een parkeerplaats benaderd door een ‘vertegenwoordiger’ die terug kwam van een beurs en die messen-sets te koop had. Die ‘mocht’ hij verkopen van zijn baas na de show.
Flauwekulverhaal natuurlijk, en achteraf ook al een hele oude. Maar nu, ruim twintig jaar later, zijn die messen waar ik toen nog geen honderd gulden voor betaalde, nog steeds in gebruik en vlijmscherp.
Wat ik wil zeggen is dat je ook niet op elke slak zout moet leggen. En zeker niet gaan luisteren naar die wijsneuzen die je allemaal achteraf weten te vertellen dat je opgelicht bent.
Ben jij blij ben je nieuwe aankoop, je boottochtje door de khlongs, de service van die grappige taxi-chauffeur of wat dan ook, dan is alles goed toch. Moet je niet te lang bij nadenken.
Ja je moet echt opletten en als ze toch echt aandringen moet je gewoon dit zeggen
FARANG LOM LA LAI BYE BYE het betekent IK BEN BANKROET en dan lachen ze meestal.
Gewoon doorlopen en dan gaan ze nog meestal na beneden met de prijs of nog verder.
Pekasu
Sorry verkeerde filmpje deze dan maar!!!
https://www.youtube.com/watch?v=n2fOn7xSeBg
Ik zeg altijd als deze dame op het filmpje MAI MEE TANG 55555.
Een beetje thais spreken helpt altijd het eerste wat ik geleerd heb tellen van 0 tot 1000 meer heb ik toch niet in de beurs 55555
Als je een andere film over dit onderwerp wilt zien ga naar YouTube .
En naar het progamma oplichters in het buitenland aflevering Thailand en aflevering Phuket .
Deze zijn gemaakt door de Nederlander Kees van de Spek en zijn team .
Een aanrader om te bekijken ook in vele andere landen is hij geweest .
Kees van de Spek was een medewerkker van Peter R de Vries .
Jan Beute
Dat een toerist meer betaald dan de eigen bevolkking is wereldwijd een feit. Alleen in Nederland is men zo zot dit niet te doen. Een visje betaal je in bkk als farang al rap 20 tot 50 bath meer. Papaya tok tok hetzelfde incl. een kleinere portie. Mijn ervaring in de Isaan is iets milder. Kort samengevat: op reis zijn / gaan kost altijd extra geld.
Groeten vanuit BKK,
Martin.