(Nog geen) Teddy Bear Museum in Pattaya
Al vele weken lang werd het hier in Pattaya op allerlei manieren bekendgemaakt. Talloze reclameborden langs de wegen, reclame-auto’s met luidsprekers, interviews op de lokale televisie, een eigen Facebook-pagina, voorproefjes van een teddybeershow op meerdere lagere scholen. En een reclamecampagne, waarbij de vele bars op Naklua Road gratis bierfleshouders (condooms in de volksmond) met beertjesdecoratie kregen aangeboden.
Afgelopen vrijdag was namelijk de officiële opening van het Teddy Bear Museum in Pattaya, dat in Soi 1 aan de kant Beach Road te vinden is.
Opening
Ik had de datum goed in mijn hoofd, want ik wilde heet van de naald onze bloglezers vertellen wat deze nieuwe (kinder)attractie te bieden heeft. Alsof er nog niet genoeg te doen is voor kinderen in Pattaya. Maar ik kwam te laat, het lintje voor de officiële opening was al doorgeknipt en de uitgenodigde dames en heren nipten al van hun wijntje of andere drankjes.
Te laat? Ik kwam helemaal niet te laat, ik was te vroeg. Het Teddy Bear Museum is namelijk officieel wel geopend, maar je kunt er niet in. Het huist namelijk in een groot voormalig hotel, waar nog andere firma’s een nieuw onderkomen hebben gevonden. Er wordt nog volop getimmerd en gemetseld en ook het Teddy Bear Museum is nog niet geheel operationeel. Aangekondigd is, dat het museum nu de deuren voor het publiek op zaterdag 5 oktober zal openen. De bedrijvigheid rondom het gebouw in aanschouw nemend, betwijfel ik of die datum gehaald zal worden, we zullen zien.
Mijn jeugd
Nu heb ik niets met teddyberen, hoor, houdt mij ten goede. Ik heb er nooit één gehad, ook geen ander knuffeltje. Ik vraag mij zelfs af, of die teddyberen in mijn jonge jeugd al wel in Nederland te koop waren. Maar hoe dan ook, dat mankeert er dus aan mij, want in de psychologie wordt een teddybeer gezien als een uitstekend middel voor kinderen om de wereld te verkennen. Voor Thaise kinderen komt daar nog bij, dat met een teddybeer naast je in bed, je gegarandeerd geen last hebt van boze geesten onder je bed.
Geschiedenis
De geschiedenis van de teddybeer is bij velen wel bekend. President Theodore Roosevelt was eigenlijk verantwoordelijk voor het enorme succes van de beertjes in de Verenigde Staten. Al zijn vrienden noemden hem “Teddy”. In 1902 had hij tijdens een vierdaagse beren-jacht geweigerd een jong weerloos beertje te doden dat de jagers voor hem hadden gevangen. Hiervan verscheen een cartoon in de Washington Post en iedereen wilde daarna een klein beertje als mascotte. Miljoenen teddyberen werden er in korte tijd verkocht, waarvan een groot deel vanuit Duitsland werd geïmporteerd.
Museumattractie’s
Inmiddels weten we nog niet wat het museum te bieden heeft. Op een Engelstalig forum is daar een levendige discussie over ontstaan, waarbij iemand zich afvroeg of achter die benaming soms een gewoon Pattayaans bordeel schuil ging. Natuurlijk niet, ik heb eens bij een aantal andere teddybeer musea mijn licht opgestoken, er zijn er namelijk vele over de hele wereld, ook in Azië. Na de websites van Seoul, Hongkong en Chengdu bekeken te hebben, mag je veronderstellen, dat de uitvoering in Pattaya in dezelfde lijn zal liggen. Er worden taferelen, schilderijen, e.d. getoond, waar teddyberen in allerlei hoedanigheden te zien zijn. Ik zag o.a. een jazzband met teddyberen, de maanlanding door een teddybeer, de Mona Lisa als teddybeer en de Chinese terracotta warriors als teddyberen. De Koreaanse versie kondigde ook taferelen aan waar het gewone dagelijkse leven in Korea te zien is. Als Pattaya inderdaad op die lijn zit, dan is het niet verkeerd te veronderstellen, dat – zoals een forumlezer suggereerde – er ook een bar in Walking Street getoond gaat worden met teddyberen als ladyboys, homo’s en a go go danseressen.
Elk nadeel heb zijn voordeel – JC Cruijff
Afwachten dus, maar de beroemde uitspraak hierboven gaat ook hier weer op. U kunt namelijk wel al toegangskaarten kopen en wel voor 10% van de straks geldende prijs tot aan de echte opening: voor Thais 25 Baht (kinderen 15 Baht), voor buitenlanders 50 Baht (kinderen 20 Baht). De kaarten blijven geldig tot 31 oktober 2013. Nu moet u niet meteen kaarten gaan kopen voor de hele familie, want er is een maximum van 10 entreekaarten per persoon.
Ten slotte
Ik ga er niet meer heen, ik wacht wel op een leuke reactie van een bezoekers op dit blog. Ik wil niet niet de kans lopen voor de tweede keer vergeefs naar Beach Road te rijden. Er zullen in het museum ongetwijfeld allerlei snuisterijen, boekjes, plaatjes en wat al niet met teddyberen te koop zijn, maar voor mij geldt; dan maar geen sleutelhanger met een beertje of een T-shirt met teddybeerafbeelding.
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Eten en drinken23 december 2024Glenmorangie in Thailand
Achtergrond14 december 2024Cashewnoten in Thailand
Isaan12 december 2024We gaan naar Ubon Ratchathani!
Achtergrond6 december 2024De geschiedenis van de Thaise keuken