Nakhon Ratchasima: toegangspoort van de Isaan
Als u de Isaan gaat bezoeken is er een grote kans, dat u Nakhon Ratchasima voorbij raast op de snelweg. De stad, beter bekend als Korat, is de toegangspoort naar de Isaan, het Lao sprekende noordoosten van Thailand.
De naam Nakhon Ratchasima wordt zowel gebruikt voor de stad als voor de provincie en voert historisch terug naar de Ayutthaya periode. Koning Narai liet in de 14de eeuw een stad bouwen aan de oostkant van het Siamese rijk om als verdedigingsbolwerk tegen het Khmer-rijk te dienen.
De stad
Als u als buitenlander in de provincie woont – Korat heeft waarschijnlijk meer buitenlandse inwoners dan enig ander Isaan-provincie – kent u de stad Korat natuurlijk wel met een bevolking van iets meer dan 200.000. Er is een aantal winkelcentra, waaronder de Korat Mall dat beschouwd wordt als de beste buiten Bangkok, een groot sportstadion, een dierentuin en een veelheid aan interessante tempels met fascinerende historische achtergronden, musea en nog veel meer. Genoeg redenen om de provincie en de stad Nakhon Ratchasima een keer als reisbestemming te kiezen.
Op weg naar Korat
De provincie is via snelwegen makkelijk te bereiken. Vanuit Bangkok is het slechts een uur of 3 à 4 per auto, ongeveer dezelfde tijdsduur vanuit Pattaya. De rit naar Korat via de snelweg nummer 2 vanuit Bangkok of weg nummer 304 vanuit het zuiden is verfrissend en inspirerend langs grote landerijen, groene velden en grote open ruimtes Halverwege de reis treft u al het Khao Yai National Park, één van de meest populaire nationale parken in heel Thailand, de eerste ontmoeting met de vele culturele en uitgaansgelegenheden die de provincie te bieden heeft.
Nakhon Ratchasima
In de stad Nakhon Ratchasima vindt u historische bezienswaardigheden, zoals de Korat City Pillar, de Korat City Gates, de Korat Fossil Museum, de Petrified Wood Museum en de hele grote Nakhon Ratchasima Zoo (ook bekend als de Korat Zoo). In de dierentuin kunt u een hele dag of zelfs een paar dagen en nachten door te brengen in een comfortabele chalet. Een ideale plek voor gezinnen met kinderen, want naast de vele diersoorten, die er te zien zijn, is er een Lagoon en Water Park. Voor meer informatie zie www.koratzoo.org
Phimai
Een cultureel zeer verrijkende plaats om te bezoeken is het Phimai Historical Park, waar u in gedachte teruggaat in de tijd getuige de, waarvan de oudste dateert uit de 11e eeuw. Phimai is het grootste Khmer ruïne complex in Thailand. Een bijzondere eigenschap van de architectonische vormgeving van het heiligdom bij Phimai is dat doorloop van het complex van pal oost leidt tot aan de 15de deur aan de westelijke kant. Het ontwerp werd gemaakt om de spectaculaire zonsopgang te vangen, waarvan de majestueuze uitstraling twee keer per jaar dwars door de vijftien deuren te zien is. Zie ook o.a. de website: www.tourismthailand.org/Phimai-Historical-Park
Net ten noorden van Phimai Historical Park vindt u Phimai Nationaal Museum, waar Khmer kunstvoorwerpen en kunstwerken uit opgravingen te bezichtigen zijn. De kunst is niet alleen afkomstig van Phimai, maar ook van andere Khmer ruïnes in het zuiden van de Isaan. U krijgt er een goed beeld van de Khmer architectuur in Thailand.
Thao Suranaree
In Korat moet u beslist ook het Tao Suranaree Monument en de Wat Sala Loi gaan bekijken. In die tempel vindt u een waar testament van een wilskrachtige en vastberaden vrouw, Khunying Mo, die de stad verdedigde tegen een invasie vanuit het noorden. Zij werd na de overwinning bekroond met de eervolle titel van Thao Suranaree door de koning van die tijd. Wij maakten daar eerder een verhaal over, zie: www.thailandblog.nl/geschiedenis/thao-suranaree
Tempels
Genoeg tempels in de stad en daarbuiten. Als u de historisch belangrijke Wat Phayap in het centrum van de stad binnenloopt, wacht u een lichte verrassing, want het interieur ziet er uit als een grot. Deze tempel wordt niet in alle opsommingen van belangrijkste tempels genoemd, maar de locals beschouwen het als een zeer spiritueel en rustgevend gebouw.
Een andere tempel, dat al eeuwen oud is, Prasat Phanom Wan, aanvankelijk gewijd aan de hindoegod Shiva en bedoeld als een hindoe-site, maar in de afgelopen decennia is het een plaats van Boeddhistisch gebed geworden.
Het Maha Viravong Nationaal Museum zou men ook als een tempel kunnen beschouwen. Het is een klein museum, waarin de kunstcollectie van een belangrijke monnik uit het gebied te zien is. U zult er Boeddha beelden en aardewerk uit verschillende tijdperken kunnen bekijken.
Tenslotte is de Wat Dhammachakra Sema Ram ook wel bekend als Wat Phra Non wat betekent ‘Sleeping Buddha’. U hebt mogelijk de indrukwekkende liggende Boeddha in Bangkok, gezien, maar dit zandstenen sculptuur is de eerste in zijn soort is daarmee dus de oudste in Thailand. Het beeld dateert uit de tijd voor Christus en het is haast ongelooflijk hoe het al die tijd zo goed bewaard heeft kunnen blijven.
Bezienswaardigheden
Wat meer wereldse bezienswaardigheden noem ik de Lamtakhong Dam, waarvan de bouw in 1970 begon in de buurt van de Chumphon Gate. Het is bedoeld als watervoorraad voor irrigatie van landbouwgronden en inmiddels is het ook de waterberging voor The Lamtakhong Power Plant. Voor natuurliefhebbers is er het Flora Park met een enorme selectie van bloemen en planten. Terwijl men geniet van het aroma en esthetiek van het park, kan men in het café een drankje drinken of wat souvenirs kopen.
Ten slotte
Er is veel meer te vertellen over Nakhon Ratchasima, Google op internet en vindt talrijke websites over deze cultureel en historisch belangrijke provincie. Een bezoek is echt de moeite aard om wat meer inzicht te verkrijgen in Thaise tradities, de Thaise cultuur en de Thaise geschiedenis
Bron: o.a. delen van een recent reisverhaal in Hot Hua Hin Magazine
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
- Achtergrond14 december 2024Cashewnoten in Thailand
- Isaan12 december 2024We gaan naar Ubon Ratchathani!
- Achtergrond6 december 2024De geschiedenis van de Thaise keuken
- Bezienswaardigheden2 december 202424 uur in Bangkok (video)
En niet te vergeten de byzondere tempel van de eerwaarde luang phor koon de wat ban rai te nakhon ratchachima.er staat een mooie tempel in de vorm van een olifant
Ben bij de olifant tempel geweest moet je geweest zijn.
Zo mooi .
Met heel veel mozaïek tegelwerk
Wij waren er in 1972 voor de job en ik herinner mij een tempel waar veel klokken hingen die je kon aankloppen. Ook kon je er vogeltjes, mits een financiële bijdrage, bevrijden uit hun gevangenschap. Maar het belangrijkste dat me bijblijft was het geraas van laagvliegende jachtvliegtuigen van US Air Force die er gestationeerd waren ten tijde van de Vietnamoorlog. Thai-collega’s vertelden ons dat er in de omgeving 3 basis waren, 2 US (waaronder één met de fameuze F-111 spyplanes) en 1 Thai basis.
De Thai airbase is nog steeds in gebruik want als ik er ben (van eind dec – half maart) hoor je bijna elke dag tegen 2u het geraas van de jagers overkomen, helaas is dit vliegveld nog niet omgebouwd voor burgeluchtvaart, hoewel er wel plannen vor schijnen te zijn (volgens de Bangkok Post)
De civiele airport ligt bijna 30 km oostelijk van de city (richting Buriram)
Het vliegveld waarvoor plannen zijn is een burgervliegveld op de weg naar Buriram.
Het andere vliegveld is het militaire vliegveld , dus 2 verschillende dingen
Ruudje
Ja, de Olifanten-tempel, dat was het, heb er nog een super-8 filmpje van.
Ik zou zeggen: laat het digitaliseren en post het op deze site, ben zeer nieuwsgierig.
Gringo mijn hartelijke dank voor dit verhaal over Korat, eindelijk eens iets moois over de Isaan. en in het bijzonder over Korat of Khorat of Nakorn Ratsachima of Nakorn Ratchasima 555 ik zie steeds andere namen van mijn geliefde stad en provincie.
mvg, Ben Korat
‘Eindelijk eens iets moois over de Isaan’ neem me niet kwalijk en vind dat verder prima hoor maar als er over een streek mooi tot aan het lyrische wordt geschreven op dit blog dan is het toch wel de Isaan.
De stad heet officeel นครราชสีมา (ná-khon râat-chá-sǐe-maa) of โคราช (khoo-râat). De uitspraak met geaspireerd k, lange oo en dalende lange aa zie je niet terug in de spelling.
En voor de liefhebber, อีสาน is de (Ie-săan). Niks aan te merken op ‘de Isaan’. ‘Isarn’ daar in tegen…
OK, en dan even wat Ratchasima betekent.
Ratcha ราช betekent ‘koning, koninklijk’ en is in vele andere namen terug te vonden. Sima (of sema)
สีมา เสมา betekent ‘grens’ . De ‘sema’ stenen rond een ubosot (inwijdingsgebouw op een tempelterrein) grenzen de heilige ruimte af.
Ratchasima betekent dus ‘de grens van het koninkrijk’. De Isaan was vroeger geen deel van het koninkrijk Siam maar een wingewest. Hoe is dat nu?
Timo,
ik heb een vraagje over de sema stenen.
Vaak 1 meter hoog.
Ik zag ze vroeger vaker met inscripties waarvan de monnikken zelfs niet wisten wat er op stond.
Ik neem aan pali schrift of khmer.
Ik heb ze zelfs op het open veld gezien.
tegenwoordig lijken ze verdwenen te zijn.
Wellicht in een museum terecht gekomen.
heb je er foto’s van of meer informatie over de herkomst en teksten op de stenen.
Ik moet je helaas teleurstellen khun moo.
Die grensstenen heten in het Thais ใบเสมา bai sema of ใบสีมา bai siema. Bai betekent ‘blad’ en sema of siema ‘grens’. Die stenen hebben de vorm van een blad van de Bhodi-boom waaronder de Boeddha volgens de geschriften verlicht werd. Zie die typische punt aan het boveneind.
Die grensstenen zijn soms versierd met een beeltenis van de Boeddha of andere boeddhistische symbolen zoals de ‘mandala’ maar teksten erop ken ik niet.
Ik hoorde trouwens dat er weer gevlogen wordt naar Korat en dat er nu zelfs vluchten zijn van Korat naar phuket en Chang mai en natuurlijk Bangkok door een luchtvaart maatschappij die zijn thuis haven op Korat airport heeft de naam van die maatschappij is Newgen airways Nakhon Ratchasima.
Mvg,
Ben Korat
Helaas voor je Ben. Als je tenminste graag vliegt.
Wat je opnoemde is inderdaad het vluchtschema van Newgen Airways.
Het vervelende is, dit schema heeft gevlogen van 2012 tot ze stopten en de boel verkochten. Dit was 2019.
Bron: Wikipedia
In deze provincie is het ook een mengelmoes van talen en eetgewoonten die van dorp tot dorp kunnen verschillen.
Om niet teveel te generaliseren maar Thai-Korat eten liever gekookte witte rijst en praten Korat wat nog enigszins ABT woorden bevatten. Isaan-Korat praten liever Lao en kunnen meer genieten van kleefrijst.
Mijn onderbuik zegt dat de Thai-Korat zich als de echte Korat bevolking ziet en mogelijk de verklaring dat zonder hen de stad er niet had geweest.
Uiteraard zijn er ook de Khmer in deze provincie maar daar kan ik weinig over zeggen al denk ik dat zij onderaan de ladder staan en ook financieel.
Als “deskundige” vind ik dit ook opvallend. De meeste mensen in de stad Korat en regio er omheen spreken toch echt Thais, ik dacht gelezen te hebben een dialect van het Thais of dan meer specifiek Korat-Thais en geen Isaans. Idem geldt dit denk ik voor een groot gedeelte van de noordelijk gelegen provincie Chayaphum. Ten oosten van Nakhon Ratchasima begint voor mij het Khmer taalgebied, Buriram, en het echte Isaan begint voor mij pas in de provincie Khon Kaen. Daar in Khon Kaen, heb daar ook gewoond, heb ik ook pas voor het eerst kennis gemaakt met typisch Isaans eten waar onder kleefrijst, Som Tam en gerookte kip etc. Niet dat je dit niet in Korat kunt krijgen maar dan zijn vaak restauranthouders of bereiders van dit eten afkonstig uit streken noordelijk van Korat. Mijn mening is ook wel een beetje gekleurd door menig relatie en kennisen opgedaan in vele jaren en reis wat af door de Isaan dus dit is mijn weergave.
Mooi artikel! Maar wel even een correctie van dit citaat:
‘Het beeld dateert uit de tijd voor Christus en het is haast ongelooflijk hoe het al die tijd zo goed bewaard heeft kunnen blijven.’
Het beeld stamt uit de tijd van het Mon-Dvaravati koninkrijk (6e tot 11e eeuw na Chr.) waarschijnlijk 1300 jaar oud.
Chapeau Gringo,
Mooie uiteenzetting en sfeervolle foto’s!
Maar ‘n kleine correctie: je spreekt in Nederland ook niet over de Amsterdam, de Brabant of de Gelderland?
Dus het is gewoon “Isaan” of “Isarn” zonder lidwoord.
Nee hoor, PEER, de Isaan is geen naam maar is een woord uit het Sanskriet en betekent letterlijk ‘het Noordoosten’, en dat moet dan met een lidwoord. Net als ‘de Achterhoek, de Ommelanden en het Hart van de Randstad’.
Als ik aan een goede vriend van mij voorstelde om nog eens een tempel te bezoeken riep hij altijd uit: ‘WAT!’
de Terminal 21 , groter als de nieuwe in Pattaya , Central Plaza , de oude en de nieuwe Klang ,dit zijn winkelcentra die de moeite waard zijn . Dan Kwian , het pottenbakkersdorp waar zeer mooie dingen te koop zijn en waar men van over gans Thailand naar hier komt om deze te kopen , Bung Talua , een oase van rust in de stad.Jim Thompson’s boerderij , zijdeproductie en nog vele andere zoals in November de bootraces in Phimai , de grote omgang in juli met de praalwagens waarop prachtige scenes voorgesteld worden die gemaakt zijn van kaarsenwas en onlangs de Jamo markt , kermis en reusachtige wandelmarkt die meer dan 2 weken duurt.
Ruudje
Men spreek in Isaan ook Khmer in de gebieden die grenzen aan Cambodja! Ze kunnen ook prima Thais spreken. Thuis worden ze opgegroeid met Khmer, op school leren ze Thai spreken, lezen en schrijven. Het Khmer schrijven lukt voor de Thai dan weer niet. Het is dan ook één van de meeste gecompliceerde alfabetten die er zijn. Heb gehoord dat het moeilijker is dan Thai.
Khmer schrijven is inderdaad moeilijker dan Thai. In het Thai worden alle letters los geschreven. In het Khmer worden (bijna) alle letters van een lettergreep aan elkaar geschreven.
Cambodja in het Khmer is កម្ពុជា (Kampuchea). In onze ogen lijken dit maar 3 letters of karakters!
Even een tip voor de reiziger:
Korat is ook makkelijk vanuit Hua Hin te bereiken! Er is een rechtstreeks busdienst tussen Hua Hin en Korat. In Korat op het grote busstation, in Hua Hin aan de Phetkasem Road vlakbij soi 68.
De bussen stoppen niet in Bangkok, maar rijden er omheen. Dat scheelt veel tijd. De reistijd is 7 uur.
Vóór corona gingen deze bussen 2 keer per dag in beide richtingen. Hoe vaak het nu is kan ik helaas niet zeggen. De prijs weet ik helaas ook niet meer. Ik dacht 350 baht.
Korat is een leuke stad dat ik de afgelopen 3 jaar veel in verbleef. Hou er rekening mee dat er amper engels word gesproken, mocht je hierheen willen gaan hou hier rekening mee