Mae Hong Son

Mae Hong Son, gelegen in het uiterste noorden van Thailand, is een heerlijke provincieplaats om na een vermoeiende maar uiterst enerverende trektocht tot rust te komen.

Ook als je niet zo ‘jungle-achtig’ bent ingesteld is de betrekkelijk kleine plaats een bezoek meer dan waard.

Mae Hong Son is onvergelijkbaar met andere Thaise oorden. Zelfs het soort toerist dat de plaats bezoekt is anders. Je zou het als een mengeling tussen jeugd en iets oudere, echter nimmer saaie, bezoeker kunnen betitelen. Mae Hong Son is nog puur.

Het is nog niet zo heel lang geleden dat de plaats over de weg nauwelijks bereikbaar was en wellicht daardoor is de speciale rustgevende sfeer behouden gebleven. Pas in 1965 werd de bevolking, voornamelijk behorend tot hilltribe groepen Shan en Karen, uit haar isolement verlost doordat een verbindingsweg werd aangelegd. Mae Hong Son ligt tussen beboste heuvels op steenworpafstand van Birma en heeft een koeler, maar voor de toerist heerlijk klimaat.

Het is niet zo verwonderlijk dat je in deze omgeving veel Birmese bouwstijlen tegenkomt.

Tempels

De dichtbij de markt gelegen Wat Hua Wiang heeft een typisch Birmees dak en bezit sinds 1930 een belangrijk koperen Boeddhabeeld afkomstig uit het gememoreerde buurland. Een andere en tevens oudste tempel is de Wat Chong Kham uit 1827. Helaas is de oorspronkelijke tempel door brand verwoest en in 1970 herbouwd. Je zult deze tempel niet zo vlug over het hoofd zien, want ze ligt aan een mooie vijver in het hart van het stadje. Op hetzelfde complex ligt ook de in 1860 gebouwde Wat Chong Klang met een mooie goudkleurige stoepa. Zo op het oog vormen beide tempels bijna één geheel. De Chong Klang bezit enkele uit Birma afkomstige houten beelden die een Boeddhistisch verhaal uitbeelden. Direct aan de vijver liggen enkele kleine restaurantjes waarvandaan je zittend op het terras een mooi uitzicht over zowel de vijver alsook het tempelcomplex hebt.

Heuvelopwaarts

Een geheel ander maar niet minder interessant bouwwerk is de Wat Doi Kong Mu die hoog boven op een heuvel met dezelfde naamgeving is gebouwd. In feite zijn het twee grote en hoge witte in Birmaanse stijl opgetrokken stoepa’s. De grootste is gebouwd in 1860 en de kleinere in 1874. Beide bevatten as van respectievelijk een bekende monnik en van de eerste gouverneur van Mae Hong Son omdat de plaats in dat jaar (1874) van dorp tot stad werd verheven. De tocht bergopwaarts is alleszins de moeite waard omdat je boven aangekomen een schitterend uitzicht hebt over de plaats en wijde omgeving.

Je verjaardag herdenken

Thai brengen graag offers met in het achterhoofd de gedachte aan boze geesten, de loterij, een gunst, of iets van die strekking. Op deze plek offer je een bloemetje gewoon vanwege het feit dat je binnenkort je verjaardag weer mag vieren. Rond een van de Stoepa’s bevinden zich een zevental nissen corresponderend met de dagen van de week.

Op het moment dat jouw verjaardag in het verschiet ligt offer je een bloemstukje en plaatst dat bij de betreffende dag. De dames die de bloemstukjes verkopen hebben het kunstje aardig onder de knie, want ’s avonds worden de offergaven weer ingenomen om de dag daarna weer te worden verkocht. Het gaat echter om de intentie van de betreffende persoon die de bloemen offert en Lord Boeddha zal hem of haar daar beslist voor belonen. Aldus de dames van het bloemenstalletje.

– Herplaatst bericht –