Erawan museum in Bangkok
Wanneer je van Pattaya naar Bangkok rijdt en bij de ringweg rond Bangkok de afslag in westelijke richting neemt, zie je ter hoogte van Samut Prakan vanuit de hoogte links een grote, zwarte, driekoppige olifant.
Nieuwsgierig als ik ben, zocht met behulp van Google naar de trefwoorden Samut Prakan en elephant. Een zee van artikelen leerde me dat de naam van een driekoppige olifant Erawan is en dat de betreffende olifant in Samut Prakan niet zo maar een groot beeld van deze Erawan is, maar een immens groot beeld, dat van binnen ruimte biedt aan een heel museum: het Erawan Museum. Reden genoeg om dat eens te gaan bekijken.
Samut Prakan
Acht uur stappen we in de auto en we zouden anderhalf à twee uur later op de plaats van bestemming moeten zijn, ware het niet dat we vanaf de luchthaven tot de ringweg in een file terecht kwamen. Geen nood, na een uur kunnen we weer doorrijden. Wanneer we in de verte de olifant ontwaren, weten we dat we van de snelweg af moeten. Enige aanwijzing naar Samut Prakan hebben we niet gezien, maar op de afrit staat gelukkig het eerste bord, waaruit we begrijpen dat we de juiste afrit ingeslagen zijn. Voor andere zoekers: het is afrit 12 op autosnelweg 9.
Airavata
Zonder moeite bereiken we het museum. Voor de geïnteresseerden even de oorsprong van Erawan. Dit is de Thaise vorm van de olifant Airavata in de Indische mythologie. Deze olifant zou zich in de hemel moeten bevinden. Meestal wordt hij afgebeeld met drie of meer koppen. De Erawan is een belangrijk religieus motief en de olifant wordt vaak als ornament gebruikt. Men ziet hem op Thaise onderscheidingen en op monumenten. Het museum is door een particulier persoon opgericht met als doel zijn verzameling antiquiteiten te bewaren en voor het publiek toegankelijk te maken.
We mogen de hoofdingang nog niet in, want alles moet in de juiste volgorde. Eerst even wachten tot een kleine deur links van de trap naar de hoofdingang opengaat. Wanneer die deur opengaat, staat een Thaise dame ons op te wachten. Middels een megafoon doet zij de rondleiding, althans in het keldergedeelte. Mijn Thais is niet bij machte iets te volgen, dus maken wij wat sneller een ronde door deze kelderruimte.
Het is schemerig, want dit is de onderwereld. We zien antieke meubelen, veel vitrines met vazen en potten en enkele mooie oude Boeddhabeelden. We gaan weer door de kleine deur naar buiten en nu mogen we wel de trap op en het hoofdgedeelte binnen. Dit is de hal van de mensenwereld. Weer een cirkelvormige galerij rond een marmeren en rijk versierd trappenhuis. Het meest opvallend is het glas-in-loodplafond (een goed woord voor een taaldictee).
Eerbiedig
We zien prachtige beelden, zowel van Thaise als van Europese afkomst. Boven het glazen plafond is kennelijk kunstlicht aangebracht, want we zouden de onderkant van de olifant moeten zien. Na een ronde om het trappenhuis beklimmen we de gigantische trap, die ons tot halverwege het plafond brengt. Vanhier kunnen we het bouwwerk van de hoogte bezien. We moeten hoger, maar er is geen trap te bekennen. Wel een lift, die kennelijk in één van de achterpoten van de olifant is ingebouwd. We komen weer op een kleine tussenverdieping en vandaar kunnen we met een wenteltrap tot het hoogste niveau. We komen in een zaal binnenin de olifant. Dit wordt de hemel genoemd. Het is een vreemde gewaarwording. Ik voel ineens begrip voor Jonas in de walvis.
Alle Thais knielen eerbiedig neer om de staande Boeddha eer te bewijzen. Langs de bolle wanden staan weer vitrines met oude Boeddhabeeld. Het plafond is zo beschilderd dat het de kosmos voorstelt. We gaan weer naar beneden en ik besef dat dit wel het meest bijzondere museumgebouw is dat ik ooit gezien heb. Buiten wandelen we door de grote tuin met schitterende waterpartijen en mythologische beelden.
Tot slot nog wat exacte informatie. De olifant is 29 meter hoog en 39 meter lang. Niet gering. Wij troffen een bewolkte dag, goed voor museumbezoek, maar slecht voor de buitenopnames, dus toch even een Internetfoto, die met zon is genomen. De terugreis gaat voorspoedig. Voor tweeën zijn we terug in Pattaya. Weer iets gezien, waarvan ik vind dat iedereen het moet zien.
Meer informatie:
- Openingstijden: iedere dag 8:00-17:00 uur
- Locatie: Sukhumvit Road, Samut Prakan
- De website van het museum is: www.erawan-museum.com
Video Het Erawan Museum – Bangkok
Bekijk een video van het Erawan museum hieronder:
Inmiddels is de BTS verlengd tot in de plaats Sam Rong, tot vlak voor die enorme klaverbladkruising met de ringweg en dit museum vanaf BKK veel bereikbaarder geworden. Al raad ik het je niet aan dat laatste stukkie te lopen: bussen zat.
EN sinds dec. ’18 is de BTS nog verder verlengd en rijdt er nu langs en ik meen zelfs met een statie met die naam-al ligt die er niet pal tegenaan. Je moet wel steeds in SamRong overstappen in een andere trein-overkant perron. Slechts de helft van de treintjes uit centrum rijdt door tot SR.
Enne-niet onvermeld mag toch blijven dat ook dit museum extra verhoogde aftroggelprijzen voor witneusjes hanteert!
Wat verderop in Pak nam zelf, dus de ”amphoe muang=hoofdstad” van die provincie l8iggen nog een aantal andere bezienswaardigheden, bvb ook het mseum van de Thaise marine (het is het den Helder/Zeebrugge van TH). Zo kan je een hele dag uit er van maken.
De ontwerper/ eigenaar Lek Viriyaphan ook bekend van de Sanctuary of Truth. ( Pattaya)