Geachte redactie,
Inzameling en verwerking in ASEAN is een groot probleem, mensen betalen niets of zeer weinig, zeker op het platte land, daardoor kan er niet geinvesteerd worden; bewustmaking van de bevolking werkt alleen als er ook wat mee gedaan wordt dus het is een vicieuze cirkel. Het is goed om dit artikel weer eens te herhalen. Het is treurig dat veel afvalplastic in ASEAN afkomstig is uit Europa waar met name Rotterdam de grote doorvoerhaven is.
De afvalstoffenheffing die we, als we nog in Nederland ingeschreven staan, aan de gemeente betalen financiert de afval-maffia in Nederland die het onder het mom van “recyclebaar” in containers naar de corrupte landen stuurt. Er is nauwelijks controle op wat er in die containers zit als ze op de boot gaan, nog minder als het aangekomen is.
Nederland heeft zo, sinds China onze troep niet meer wil hebben vanaf 2017, 200,000,000 Kg verscheept dat aantoonbaar is aangekomen in Indonesia, Malaysia en Thailand. Daarnaast heeft de UK ook nog eens ca. 100,000,000 KG via Rotterdam verscheept dat deels in Turkiye en Indonesia is terecht gekomen. En dit gaat gewoon door! De USA stuurt de rotzooi naar Midden- en Zuid Amerika.
De genoemde bestemmingen hebben zelf niet genoeg capaciteit om het eigen afval te verwerken, laat staan de rootzooi van ons ook nog.
Bedrijven die zwerfplastic van rivieren, stranden en oceanen verzamelen kunnen niet aangeven wat er mee gedaan wordt, behalve zoiets als de plaatselijke autoriteiten verwerken het. WAAR DAN?
Het is merkwaardig dat een grote verzamelaar die vaak in de pers is met “mooie” videos gesponsored wordt door SABIC, de Saudi Arabische Olie-maatschappij(ex DSM) en Coca Cola, beide schuldig aan een groot deel van de productie van virgin plastic en het eenmalig gebruik ervan. De petrochemische industrie dumpt nog steeds de prijs van virgin plastic, de grondstof, olie en gas, komt bijna voor niets uit de bodem zodat de echte recyclers het spul nauwelijks kwijt kunnen. Er liggen wereldwijd 100-duizenden kilo’s schoon, bruikbaar recycled plastic te wachten. Het duurt nog jaren voordat de Cokes, Danones, Nestles van deze wereld 100% recycled plastic gaan gebruiken,, zolang de olie-maatschappijen alle landen in de greep hebben. De meetings in Nairobi, Glasgow etc. zijn in goed Duits Augenwischerei.
Maar klagen helpt niet veel, dus doen wij er iets aan: afvalplastic verwerken tot bouwmaterialen zoals een soort Lego-blokken in plaats van bakstenen of beton, dakpannen, straattegels, planken, buiten-meubilair, isolatie-materiaal en veel meer. Elke kilo recycled plastic spaart 700 gram CO2 uitstoot. Houtvervangend materiaal helpt ontbossing tegen te gaan en gaat ook nog eens veel langer mee. Ook in Nederland staan een paar vooruitstrevende producenten maar het grote probleem is geld om te investeren en concureren met de bovengenoemde milieu-moordenaars.
In Indonesia worden door een paar bedrijven scholen en huizen gemaakt van recycled plastic, eventueel vermengd met rijststro dat anders verbrand wordt. Ook staat er een fabriek die MDF-platen maakt met houtafval, maar waar nu ook technologie beschikbaar is, ontwikkeld door een rijstboer in USA, om rijststro in de MDF te gebruiken.
Om het eenmalig gebruik van plastic water flessen tegen te gaan zetten wij in Indonesia WaterATM’s op die gezuiverd water leveren met een z.g. cashless systeem, een Nederlandse vinding dat in Kenya 1.000 maal is toegepast en onlangs in een case-study door RedCross geroemd wordt. Dat water wordt op exact dezelfde manier gezuiverd als van de genoemde bottelaars, alleen op locale schaal, op zonne-energie. Scheelt weer tonnen CO2 voor transport en per ATM : 6 millioen 1,5 L flessen met een gewicht van totaal 200 Ton plastic per jaar dat niet in de rivier gedonderd wordt. Nu nog investeerders die dit winstmakend initiatief helpen groeien.
Dick van Dijk, voorzitter Stichting Enviro-Pure (opgericht in 1989)