Vandaag aandacht op Thailandblog voor een wereldberoemd boek. “The Bridge Over the River Kwai” is een roman geschreven door de Franse auteur Pierre Boulle, voor het eerst gepubliceerd in 1952. Het verhaal speelt zich af tijdens de Tweede Wereldoorlog in Thailand, waar geallieerde krijgsgevangenen gedwongen worden om een brug te bouwen over de rivier Kwai in Kanchanaburi, voor de Japanse bezettingsmacht.
De brug is bedoeld om de spoorlijn te verbinden tussen Bangkok en Rangoon, wat een cruciale rol speelt in de Japanse bevoorradingsstrategie.
De roman verkent de menselijke ervaringen van de gevangenen onder de barre omstandigheden en de psychologische strijd die ontstaat tussen de gevangenen en hun Japanse bewakers. De Britse luitenant-kolonel Nicholson is de hoofdpersoon van het verhaal. Hij is vastbesloten om de brug te bouwen volgens de hoogste militaire en technische normen om de eer en waardigheid van zijn mannen te behouden. Tegelijkertijd probeert hij ook de discipline en moraal van de gevangenen hoog te houden.
De Japanse kampcommandant, kolonel Saito, is een andere belangrijke figuur in het verhaal. Hij staat onder immense druk om de brug op tijd af te krijgen, en dit leidt tot conflicten met Nicholson en de andere gevangenen. Naarmate het verhaal vordert, wordt duidelijk dat Nicholson en Saito beiden worstelen met hun eigen waarden en prioriteiten in de context van de oorlog.
Een andere verhaallijn in de roman is de geallieerde missie om de brug te vernietigen, geleid door majoor Warden en commando Shears. Terwijl ze proberen de brug op te blazen, wordt de lezer geconfronteerd met het complexe morele dilemma van het vernietigen van het werk van de gevangenen die er hun bloed, zweet en tranen in hebben gestoken.
“The Bridge Over the River Kwai” is een boeiende roman die diep ingaat op thema’s als eer, trots, loyaliteit, en het overleven onder extreme omstandigheden. Het boek biedt een uniek perspectief op de gruwelen van de oorlog en de psychologische uitdagingen waarmee de betrokken personages worden geconfronteerd.
Verfilming van het boek “The Bridge Over the River Kwai”
De verfilming van “The Bridge Over the River Kwai” heeft geleid tot een epische oorlogsfilm uit 1957, geregisseerd door David Lean en gebaseerd op de roman van Pierre Boulle. De film werd geproduceerd door Sam Spiegel en grotendeels gefilmd op locatie in Ceylon, nu Sri Lanka. De film heeft een indrukwekkende cast, met Alec Guinness als luitenant-kolonel Nicholson, William Holden als commando Shears, en Sessue Hayakawa als kolonel Saito. De vertolking van Guinness als Nicholson leverde hem een Academy Award op voor Beste Acteur, en de film zelf won in totaal acht Oscars, waaronder Beste Film, Beste Regisseur en Beste Scenario.
David Lean’s meesterlijke regie en het cinematografische vakmanschap van cameraman Jack Hildyard geven de film een epische en visueel verbluffende kwaliteit. De film staat bekend om zijn indrukwekkende panoramische opnames, de sfeervolle en exotische locaties en de spannende actiescènes. Het verhaal van de film wijkt enigszins af van de roman, vooral met betrekking tot het personage van Shears en de ontknoping van het verhaal. Desondanks slaagt de film erin de essentie van het boek te behouden en tegelijkertijd een eigen, uniek verhaal te vertellen.
De beroemde en herkenbare filmmuziek, gecomponeerd door Malcolm Arnold, bevat het pakkende thema “Colonel Bogey March”, dat de film nog iconischer maakt. “The Bridge Over the River Kwai” wordt algemeen beschouwd als een klassieker en blijft een van de invloedrijkste oorlogsfilms in de geschiedenis van de cinema.
De brug is nu een toeristische hotspot
De huidige brug over de rivier de Kwai, gelegen in Kanchanaburi, is een belangrijke toeristische attractie en historisch monument. Hoewel de oorspronkelijke brug, die tijdens de Tweede Wereldoorlog werd gebouwd door geallieerde krijgsgevangenen, in 1945 gedeeltelijk werd vernietigd door geallieerde bombardementen, werd hij later herbouwd en aangepast voor gebruik. De spoorlijn waar de brug deel van uitmaakt, staat bekend als de “Dodenspoorlijn” oftewel de Birma spoorlijn, vanwege het hoge aantal doden onder de gevangenen en dwangarbeiders die aan de bouw ervan werkten.
Tegenwoordig trekt de brug over de rivier de Kwai talloze bezoekers van over de hele wereld, vooral vanwege de bekendheid van de roman “The Bridge Over the River Kwai” van Pierre Boulle en de daaropvolgende verfilming van David Lean. Toeristen kunnen de brug zelf bezoeken, er overheen lopen en genieten van het uitzicht op de rivier en de omringende natuur. Regelmatig passeren er nog steeds treinen over de brug, wat een unieke ervaring biedt voor bezoekers die de kans krijgen om op een rijdende trein te staan terwijl deze de brug oversteekt.
In de buurt van de brug bevindt zich het JEATH War Museum, dat inzicht geeft in de geschiedenis van de brug en de levensomstandigheden van de krijgsgevangenen en dwangarbeiders die eraan werkten. Het museum bevat een verzameling foto’s, artefacten en persoonlijke bezittingen van de gevangenen, evenals een nagebouwd krijgsgevangenenkamp om bezoekers een indruk te geven van de leefomstandigheden van de gevangenen.
Een andere belangrijke historische locatie in de omgeving is het Kanchanaburi War Cemetery, waar meer dan 6.000 geallieerde krijgsgevangenen begraven liggen die omkwamen tijdens de bouw van de spoorlijn. Het biedt een ontroerend eerbetoon aan de vele levens die verloren gingen en is een belangrijke herinnering aan de gruwelen van de oorlog. Van de 17.990 Nederlandse krijgsgevangenen die tussen juni 1942 en november 1943 door het Japanse leger ingezet werden bij de constructie en het latere onderhoud van Thai-Birma- spoorweg bezweken er bijna 3.000 aan de opgelopen ontberingen. 2.210 Nederlandse slachtoffers kregen een laatste rustplaats op twee militaire begraafplaatsen in Thailand in de omgeving van Kanchanaburi: Chungkai War Cemetery en Kanchanaburi War Cemetery. Aan de Birmese zijde van de spoorlijn werden na de oorlog 621 Nederlandse slachtoffers begraven op Thanbyuzayat War Cemetery.
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
- Gezondheid21 december 2024Matige wijnconsumptie verlaagt risico op hart- en vaatziekten volgens nieuwe studie
- Eten en drinken19 december 2024Roti Mataba Nuea (โรตีมะตะบะเนื้อ)
- Bezienswaardigheden19 december 2024Uitstapjes vanuit Thailand: Angkor Wat in Cambodja (video)
- Thailand tips19 december 2024Ontdek de magie van wellness: Van Thaise voetmassages tot aromatherapie in het hart van Bangkok (video)
Ik heb onlangs de film nog eens bekeken. Het was een leuke ervaring.
De film is een glorificatie van de voorbeeldige Britse krijgsgevangenen terwijl andere nationaliteiten er niet in voorkomen, die moesten werken aan de doden spoorlijn van de Jappen.
De film draagt bij aan de historische misvatting dat de aanleg van die beruchte spoorlijn incl.brug een Britse aangelegenheid was, terwijl er tienduizenden niet-Britten bezweken zijn aan deze Japanse dwangarbeid.
Het boek is uitsluitend in de Engelse taal beschikbaar?
Het plaatje bovenaan is van het boek, dus gewoon in het Nederlands. Uitgegeven door diverse Nederlandse uitgeverijen. ISBN o.a. 9020402129 / 9789020402124