Beste Rob V.
Ik ben een Nederlander en woon samen met een Thaise, al weer ruim 10 jaar samen. Wij willen naar Nederland verhuizen, maar aangeraden werd om dit via de Belgie route te doen. Ik ben ruim 10 jaar uitgeschreven uit Nederland.
Dat betekent eerst trouwen. Maar waar? Momenteel wonen wij beiden nog in Thailand. Nederland of Thailand? Wat is het meest handig in deze situatie?
Na dit trouwen kan ik dan in België een huis gaan huren? Kan mijn vrouw dan gelijk meereizen of zal ik eerst kwartier moeten maken? Welk visum zal zij moeten aanvragen om bij mij in België te gaan wonen, uitgaande dat zij een visum aanvraagt bij de Belgische Ambassade?
Hoewel meer vragen, ben ik al dankbaar als deze worden beantwoord.
Met vriendelijke groet.
Peter
Beste Peter,
Voor een Europeaan als jijzelf die buiten Europa woont is verhuizen naar bijvoorbeeld België of Spanje vergelijkbaar met terug verhuizen naar Nederland. De niet-Europese partner heeft daar dan extra voordelen bij (o.a. geen inburgeringsplicht) dus vandaar dat de Europe/België route dan een goede overweging is. Deze rechten en plichten komen voort uit EU Richtlijn 2004/38 omtrent vrij verkeer voor familie van EU burgers. Een huwelijk maakt deze weg het makkelijkst, ongehuwd kan de route ook gedaan worden mits het EU land in kwestie duurzame, exclusieve relaties erkent. Dat is o.a. bij België (en Nederland, maar daar kan jij als Nederlander niet terecht) het geval.
Als je huwelijkspapieren (uiteraard vertaald naar het Engels en gelegaliseerd door het Thaise ministry of foreign affairs en de ambassade -liefst van het EU land waar je gaat wonen-) kunt tonen dan heb je het minste gedoe. Voor het aantonen van een ‘duurzame en exclusieve’ relatie moet je zelf bedenken wat overtuigend bewijs is (aantoonbaar lange samenwoonst, elkaar regelmatig hebben gezien, een gezin etc.). Mocht je voor het huwelijk gaan dan is het in jullie geval makkelijker om in Thailand te huwen en dit later in België en Nederland (Afdeling Landelijke Taken, gemeente Den Haag) te laten registeren.
Officieel kan jouw partner meteen mee op een visum type C (kort verblijf), dan start je de procedure na aankomst in België. Deze vraag je inderdaad aan bij de Belgische ambassade. Het is natuurlijk wel zo prettig als je dan meteen een appartement kunt betrekken of in korte tijd kunt regelen. Wettelijk kan -mits gehuwd- er geen spraken zijn van overstay maar om gedoe te voorkomen zou ik ruim binnen de visumtermijn de procedure ingang zetten. Je bent ook vrij om een visum type D (immigratie) aan te vragen en je partner de procedure af te laten wachten in Thailand. De Belgen kunnen wel tot een halfjaar de tijd nemen voor een beslissing dus dan ben je wel lang tijd van elkaar apart. Wat voor jullie het prettigst is kunnen alleen jullie zelf bepalen.
Voor meer informatie zie o.a het handboek België route op buitenlandsepartner.nl , in bijzonder het forum deel over de EU route alwaar je een handboek specifiek voor de België route kunt vinden: https://buitenlandsepartner.
Zie ook de recente lezersvraag over de Nederland route, en de reacties daaronder.
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Thailand algemeen19 november 2024Liefde in Thailand of een dure illusie? (lezersinzending)
Thailand algemeen19 november 2024Vreemde beroepen (lezersinzending)
Visumvraag19 november 2024Thailand Visa vraag Nr 209/24: Is een Electronic Travel Authorisation (ETA) vanaf 1 december verplicht?
Belasting Nederland19 november 2024Thailand belasting vraag: Kun je belasting terugvragen na emigratie naar Thailand?
Veel informatie over de verschillende lidstaten vind je ook via de links op http://www.belgieroute.info
Je hebt als Nederlands Unieburger namelijk de keuze hebt uit 27 EU lidstaten (Nederland doet voor jou niet mee, dat is pas het geval als je er heen komt na een verblijf van meer dan drie maanden in een andere lidstaat) en zelfs bijv. Zwitserland of IJsland.
Zoek daarom bij voorkeur een land waar je al een sociaal netwerk hebt en/of makkelijker woonruimte kunt vinden.
Mag het niets kosten, richt je blik dan bijv. op Burgarije. Daar zijn de middelen die je als economisch niet-actieve Unieburger maandelijks nodig hebt ongeveer € 350 (vergelijk dat met meer dan € 1.000 in België of Duitsland) en zijn de woonkosten ook een stuk lager.
Mocht je nog willen gaan werken, zoek dan al voor je uit Thailand vertrekt naar Europese vacatures (kijk in het blok “Vreemdeling en werk” op mijn startpagina http://vreemdelingenrecht.startpagina.nl en denk eens aan een land als Letland. Weet dat er geen middeleneis is als je werknemer bent (al moet je uiteraard wel iets hebben om van te leven).
In alle gevallen is mijn advies: ga vanuit Thailand direct naar je toekomstige EU woonland en schrijf je niet eerst in in Nederland. Je kunt vooraf uiteraard wel een vakantie in Nederland doorbrengen als het visum van je partner dat toe laat. Dit vooral met het oog op jullie toekomstige verblijf in Nederland.
Prima advies Prawo. Maar jij bent dan ook de EU route expert & pionier.
Wat mij van het hart moet. Ik heb zelf ruim 15 jaren bij de vreemdelingenpolitie gewerkt in Nederland en ben daar ook jaren als hulpofficier van justitie aangesteld geweest. Ik besliste over dossiers van opgepakte vreemdelingen die illegaal in Nederland vertoefden, vaak zich ook schuldig makend aan strafbare feiten. Ik heb onder andere de cursus vreemdelingenrecht gedaan en daarin kwam toen ter tijd ook de België route ter sprake. Dit was en is volgens mij nog steeds, tenzij er een wetsverandering is gekomen, voor velen, een verkapte c.q., illegale manier om hun partner Nederland in te laten komen op termijn. De manier waarop e.e.a., kan plaatsvinden is al vaker ter sprake gekomen op dit blog en neem ik aan bij velen bekend. Het doel is om in de nabije toekomst in Nederland te gaan verblijven, maar je te verschonen van regeltjes die gelden als je rechtstreeks naar Nederland wilt verkassen met de vrouw of vriendin. Het verblijf in België als Nederlander en daarbij je vrouw of vriendin naar keuze toe te voegen is vaak een nepconstructie, want feitelijk dien je naast inschrijving in een Belgische gemeente, je ook daadwerkelijk te willen vestigen in dat andere EU land. Vaak ook nog daar werkzaam te zijn of eventueel een grensplek te zoeken voor verblijf, zodat er weer gewerkt kan worden in Nederland. Als je dat voor een langere periode wilt doen dan is daar niets mis mee, maar voor velen zal dit niet gelden. Zij willen zo snel mogelijk naar Nederland, maar hebben niet de mogelijkheid (financieel of op andere gronden) om dit te kunnen doen. Toch op deze manier de overstap maken en gebruik maken van in mijn ogen een hiaat of niet geregelde gedraging in de EU wetgeving, is niet zoals het hoort en brengt mensen in de verleiding wat een kwalijke zaak is en geen recht doet aan de vele anderen die zich wel aan de wet houden en niet voor deze route kiezen. De regels voor Nederland zijn niet zonder reden opgesteld en daar moeten we ons in mijn optiek aan houden zolang ze van kracht zijn.
Als je na 3 maanden en 1 dag terug naar je eigen land gaat dan is het zeker een sluipweg geweest. Hoe groot het aandeel misbruikers is weet ik zo 1-2-3 niet maar dacht dat hier eens onderzoek naar gedaan is een paar jaar geleden, zo staat mij bij. Het was niet niks maar ook geen schrikbarende aantallen. Zie:
https://www.rijksoverheid.nl/actueel/nieuws/2009/12/18/aanpak-fraude-en-misbruik-europa-route-lijkt-effectief
De hiaat komt voort uit het feit dat lidstaten (en Nederland was hier pionier in) hun immigratie & integratie eisen flink hebben dichtgespijkerd. Een halve eeuw geleden ging men er vanuit dat de vrouw zich standaard bij de man zou voegen en de vrouwelijke vreemdeling kreeg bij wijze van spreken de dag na aankomst al een paspoort (nationaliteit). De Europese afspraken om iets van gelijkheid tussen lidstaten te krijgen werden ook gemaakt, maar deze waren strenger dan o.a. de Nederlandse eisen.
Vanaf de jaren 90 en in het bijzonder de eeuwwisseling (Job Cohen zijn nieuwe vreemdelingenwet, daarna Rita Verdonk met inburgeringswetgeving) is dit omgegooid en zijn de regels zeer strikt. Bijvoorbeeld een eis van 100% (eventjes zelfs 120%) wettelijk minimumloon en duurzaam inkomen. Verdien je een euro minder of loopt je contract 360 dagen dan heb je pech, geen VVR. Verdien je genoeg en heb je een miljoen aan schulden openstaan, dan maakt dat weer niet uit… Daar waar de Europese afspraken simpelweg stellen dat je geen (onredelijke) financiële last mag zijn, kun je de eigen broek ophouden dan is het goed, ook als je maar 90% WML hebt of een inkomen dat minder duurzaam is.
Afspraken om de Europese afspraken ook te verscherpen waren er onder minister Gert Leers (Groenboek besprekingen) maar dit liep op niets uit. Dus de ‘scheve’ wetgeving bleef zo bestaan.
Liefhebbers die in klare taal meer willen weten over de diverse ontwikkelingen op EU route gebeid kunnen dit blog bezoeken:
http://eulawanalysis.blogspot.nl/
Mij moet ook iets van het hart. Dat jij 15 jaar bij de vreemdelingenpolitie hebt gewerkt en daar te maken hebt gehad met illegalen is te waarderen en zal niet altijd makkelijk zijn geweest, maar om nu de zgn EU-route te bestempelen als illegaal gaat mij een brug te ver. Dit is een typisch Nederlands ambtenaren standpunt. Ter vergelijking het volgende: Als een Nederlandse overheidsinstelling een project opstart vanwege het feit dat hiervoor vanuit Europa subsidie wordt gegeven, wordt toch niet gezegd dat dit illegaal is.
Maar zodra een individu gebruikt maakt van Europese regelgeving dan is er ineens sprake van illegaliteit. Dat is meten met 2 maten, maar daar zijn we in Nederland goed in. Mag ik er ook nog even aan herinneren dat Nederland de regels voor immigratie heeft aangescherpt en niet de EU. Naar jouw mening dient de EU de regelgeving aan te passen aan die van Nederland, wij zijn immers het beste toch. De EU voelt hier echter niets voor. hetgeen ook in diverse uitspraken van het Europese hof is bevestigd.
Toch blijft het eigenwijze Nederland maar volhouden dat er sprake zou zijn van leemte in de wetgeving.
We leven in een grotere wereld en het suggereren dat men bezig is met illegale praktijken dient afgewezen te worden.