Chinese waterkastanjes uit Suphanburi
De Chinese waterkastanje wordt geteeld voor zijn eetbare wortelknollen. Het heeft buisvormige, bladloze groene stengels, die tot ongeveer 1,5 meter hoog worden. De plant groeit in moerassen in de modder onder water.
Phumphuang ‘Pheung’ Duangchan, de koningin van het levenslied
Ik ken maar weinig Farang die echt gecharmeerd worden door Luk Thung, een Thais muziekstroming die in de jaren, vijftig van de vorige eeuw ontstond en tot op de dag van vandaag en dan vooral in Isaan een uiterst populair genre is dat inhoudelijk het best kan vergeleken worden met de smartlappen en het tranentrekkende levenslied van de Hollandse Polderpop. Ook al gaat het dan over grazende buffels, zwetende boeren en modderige rijstvelden.
Suphanburi, een historisch oorlogsgebied
De namen Nong Sarai en Bang Radschan zijn bij veel Thai bekend. In deze centraal gelegen rijstkamer van Thailand in de provincie Suphanburi vonden vele veldslagen plaats tussen Birmese en Thaise legers, waarbij de Thais geprezen werden om hun heldenmoed. Echter in de 16e eeuw ging het om kleine koninkrijkjes. De werkelijk belangrijke gebieden waren bijvoorbeeld het Lan Na gebied rond 1280, zuidelijk daarvan Sukhothai in 1250 en Ayudhya rond 1351.
