Een kwestie van (on-) geloof, religie onder een loep van opaalglas
Geloof en religie, thema’s die kennelijk altijd moeten leiden tot heftige reacties. Maar dat hoeft niet zo te zijn. In wat volgt, wordt op vredelievende, bijna religieuze wijze de situatie in Nederland naast die in Thailand gelegd. Er blijken zowaar niet zo heel erg veel verschillen te zijn. Als je de tijdverschuiving van meer dan een halve eeuw voor het gemak buitenbeschouwing laat. Waar vindt de lezer zichzelf terug in dit organisch en intuïtief vertelde verhaal? Kan hij of zij de analyse onbewogen tot zich nemen of distilleert hij uit de woorden toch een oproep tot een persoonlijke kruistocht om in deze Blog eens even orde op zaken te komen stellen?
Olifanten en religie
“Olifanten werden niet enkel en alleen gebruikt in oorlogen en voor het zware werk in de bosbouw, maar worden in Thailand ook als heilig beschouwd.” Zo vervolgt mijn voortreffelijke gids in het Elephant Conservation Center te Lampang haar verhaal waarna zij enkele religieuze aspecten toelicht.
Nederlanders keren religie de rug toe
Voor het eerst rekent een meerderheid van de Nederlandse bevolking zich niet tot een religieuze groepering. In 2017 gaf minder dan de helft (49 procent) van de bevolking van 15 jaar of ouder aan tot een religieuze groep te behoren. Een jaar eerder was dat nog de helft en in 2012 behoorde nog ruim de helft (54 procent) tot een religieuze groepering.
Boeddhisme: religie, levensbeschouwing of spiritualiteit?
Terwijl menige religie geassocieerd wordt met intolerantie en terrorisme, heeft het boeddhisme hier een goede pers. Waarom? Deze vraagstelling in een artikel van Sjoerd de Jong in de NRC zette mij aan tot denken.
