10 jaar Thailandblog: Bloggers aan het woord (Hans Bos)
Thailandblog zou Thailandblog niet zijn zonder de bloggers die met grote regelmaat wat schrijven of vragen beantwoorden van lezers. Een reden om ze nog eens aan jullie voor te stellen en ze in het zonnetje te zetten. Dat doen we aan de hand van een vragenlijst, die de bloggers naar eer en geweten hebben ingevuld. Vandaag Hans Bos die graag zijn ongezouten mening geeft.
Of andersom. In beide gevallen overvalt me een gevoel van moedeloosheid. Als mijn internetverbinding via 3BB (glasvezel) in Hua Hin weer eens uitvalt, bel ik het call center. For English press 9, krijg ik dan te horen. Dat doe ik dan ook en krijg steevast een computerjuffrouw die me in haar beste Thai uitlegt wat ik moet doen. Da’s dus niet de bedoeling.
Een pak koffie, toiletpapier, de juiste verpakking pinda’s of muesli. Hoe vaak komt het voor dat de koper nul op het rekest krijgt. ‘No have’, luidt dan meestal het antwoord van het verkopend personeel. Soms terwijl jongen of meisje vóór het gewenste product staan. Weten zij ook veel.
Lezers met een (nog) een roze bril wordt verzocht dit verhaal over te slaan. Want Thailand wordt steeds meer een vuilnisbelt. Ik doel niet op de paradijselijke dorpjes, waar alle vuilnis nog waarde heeft en de buren je in de gaten houden.
Sinds kort kom ik op mijn ochtendlijke fietstocht langs een nieuw gebouwtje. Daarin probeert een barbier zijn rijst te verdienen. Vanmorgen heb ik de stoute schoenen aangetrokken en mij gemeld voor het korten van de haargroei op mijn kin.
Wat doe je nu zoal de hele dag? Een vraag die bij menig in Nederland achtergebleven familielid, vriend of kennis vóór in de mond ligt. Alsof je als vervroegd gepensioneerde de hele dag in je bed ligt, ter voorbereiding op het bacchanaal in middag en avond.
De keuze voor een moo baan (een ommuurde groep woningen) is snel gemaakt. Sommige lezers vinden het een soort gevangenis, waar angstige buitenlanders zich verschansen tegen het vuige Thaise volk, maar daar hoor ik niet bij.
Een koperen huwelijk met Thailand
Toen ik in december 2005 landde op de oude luchthaven Don Muang wist ik niet wat me te wachten stond. Dat was maar goed ook, anders was ik wellicht in het oude vaderland gebleven. Nu vier ik mijn koperen huwelijk met Thailand heb begrepen. Het is een relatie met vallen en opstaan, waarbij je in veel gevallen je schouders maar moet ophalen. Het is zoals het is.
Telegraaf: ‘Expats vrezen toekomst in Thailand’
In de Telegraaf staat vandaag een verhaal van onze blogger Hans Bos uit Hua Hin. De Telegraaf interviewde ook Matthieu Heiligenberg van AA Insurance brokers (Verzekeren in Thailand).
Met Lizzy naar het land van ooit
Hans Bos (67) ging met zijn dochter Lizzy (bijna 6) op tour door Nederland, zijn land van ooit. De reis was absoluut de moeite waard, hoewel de kou soms roet in het eten gooide.
Nederlandse vereniging in Hua Hin/Cha Am heeft nieuw bestuur
Een nieuw bestuur, een nieuw geluid. Het is uiteindelijk gelukt om drie leden van de Nederlandse Vereniging Hua Hin & Cha Am (NVTHC) te vinden die de komende tijd de kar willen trekken.
De lange reis, door het (bijna) aards paradijs (slot)
Tien jaar woon ik nu in Thailand. Het is een reis geweest met vallen en opstaan. Thailand is helaas niet het aards paradijs gebleken waar de reisgidsen het voor houden. Het Beloofde Land bestaat niet, maar er zijn voldoende redenen om de tocht voort te zetten. Vandaag het laatste deel.
De lange reis, door het (bijna) aards paradijs (2)
Tien jaar woon ik nu in Thailand. Het is een reis geweest met vallen en opstaan. Thailand is helaas niet het aards paradijs gebleken waar de reisgidsen het voor houden. Het Beloofde Land bestaat niet, maar er zijn voldoende redenen om de tocht voort te zetten. Vandaag deel 2.
De lange reis, door het (bijna) aards paradijs (1)
Tien jaar woon ik nu in Thailand. Het is een reis geweest met vallen en opstaan. Thailand is helaas niet het aards paradijs gebleken waar de reisgidsen het voor houden. Het Beloofde Land bestaat niet, maar er zijn voldoende redenen om de tocht voort te zetten.
Ombudsman brandt vingers niet aan 37 procent premieverhoging Univé
Het was te verwachten: de Ombudsman Zorgverzekeringen brandt zijn vingers niet aan het beroep dat ik heb aangetekend tegen de exorbitante verhoging door Univé van de premie met 37 procent.
Een nieuw hoofdstuk in de hulp aan Karen-kinderen
Het Karen-dorp Bon Luk ligt ver van de bewoonde wereld, op ongeveer 130 kilometer van Hua Hin. Het is niet eenvoudig om er te komen, want het is alleen bereikbaar via het uitgestrekte natuurpark Khaen Krachan.