De dood aan de goktafel
Ik schreef al eens over het kaartspelen hier in het dorp. Een ander welbekend fenomeen is het gokken tijdens de overlijdensperiode. Allerlei gokmogelijkheden zijn er.
De phu yai baan (dorpshoofd) in Thailand
Elk dorp in Thailand heeft een dorpshoofd, als het dorp wat groter is zelfs meerdere. Het is een officiële functie, maar wel de laagste in rang in de Thaise bestuurlijke organisatie.
Gelukkig gaat het dagelijks gesprek in het dorp niet over corona, er zijn dan ook geen corona besmettingen. Dat zou ook weleens met de temperatuur te maken kunnen hebben, we tikken gemakkelijk boven de 40 graden Celsius aan, al dagen achterheen.
Het leven in ons dorp gaat rustig verder, geen corona meldingen. De regels zijn wel wat uitgebreid, zo is de hoofdtoegang naar het dorp nu bewaakt. Iedereen die naar dorp toe wil, krijgt een temperatuurcheck en handgel op de handen. Al is de check maar beperkt. De werktijden zijn van 9.00 tot 12.00 uur en 13.00 tot 17.00 uur, maar voor het oog is het dorp nu beschermt tegen corona indringers.
Lezersinzending: Corona tussen de rijstvelden (4)
In ons dorp is deze week nog geen vuurwerk te horen geweest, dat is positief nieuws. Maar in de rondom ons liggende dorpen hoorde ik het vuurwerk wel. Of dit vuurwerk aankondigingen van coronadoden betreft, zal wel nooit opgehelderd worden.
Lezersinzending: Corona tussen de rijstvelden (3)
In het dorp waar ik verblijf, zie je voorzichtig dat het besef gekomen is, dat dit weleens een vervelende situatie kan worden de komende weken. En dat het best langer kan duren dan enkele weken voordat, om maar eens een voorbeeld te noemen, de toeristen weer naar Thailand terug zullen komen.
Heel wat jaren geleden bezocht ik een dorpje in de omgeving van het plaatsje Tha Tong langs de rivier Kok. In dit dorpje verbleven zowel dames van de Karen als Akha. Tot mijn spijt heb ik destijds de foto niet benoemd en verzamel zoveel mogelijk tips waar ik ongeveer moet zoeken daar ik toch graag de plaats van de foto wens te benoemen. Ik weet alleszins dat we destijds nog een tocht op de Kok rivier gemaakt hebben met een longtailboat.
Lezersinzending: Corona tussen de rijstvelden (2)
Zo, de eerste week van min of meer zelf quarantaine zit er op. Voor mij geen probleem, kan vele uren in een goed boek lezen.
Lezersinzending: Corona tussen de rijstvelden
Afgelopen zaterdag had ik een bericht geplaatst hoe we leven op platteland, tussen de rijstvelden en hoe het er ervoor staat met deze coronacrisis. Wat gebeurt er nu? In ons dorp best veel. Wat als eerste opvalt zijn de voor mij de vele vreemde gezichten.
Dagelijks leven in de Isaan: Dorpsfiguren
Het Isaanse leven vormt karakters. Klimaat en arbeid beuken in op ieders lichaam. Dat levert mooie koppen, pezige maar met littekens overdekte lijven. Kromme ruggen ook, van het levenslang werken in de rijstvelden.
Een bezoek aan het dorpje Sam Ngao, 40 kilometer ten noorden van Tak, is een beetje een tijdreis. Hier verglijdt dag na dag; het enige hoogtepunt is de wekelijkse markt. Totdat enkele dorpsgenoten zich voor korte of langere tijd tot monnik laten wijden. Tijd voor een groot feest, maar zonder alcohol…
Uit het Isaanse leven gegrepen. Een vervolg (deel 5)
Wat doet zo’n expat nu daar in Isaan? Geen landgenoten in de buurt, zelfs geen Europese cultuurgenoten. Geen cafe’s, geen westerse restaurants. Geen vertier. Welnu, De Inquisiteur koos voor dit leven en verveelt zich helemaal niet. Deze keer verhalen in niet-chronologische dagen, geen weekverslag, wel telkens gewoon maar een blog, soms actueel, soms uit het verleden.
Genoegens en ongenoegens in Isaan, een paar korte verhaaltjes
Deze keer een verzameling van een paar korte belevenissen en ervaringen: De Inquisiteur is vroeg op en stapt de badkamer in voor een lekkere douche. Komt er geen water uit de kraan. Jezus, wat nu weer?
Isaan en de liefde, een tweeluik
De Inquisiteur observeert enkele koppels in zijn dorp. In deel 2 zal De Inquisiteur zijn eigen relatie ontleden.
‘Oma Withaar’ in Isaan
De kinderen in het dorp noemen haar ‘Oma Withaar’. De 87 levensjaren zijn haar af te zien. Aan één oog is ze blind. Haar tanden zijn zwart door het kauwen op betelnoot.
Roddelen, de nationale volkssport in Thailand
In het ‘Land van de Glimlach’ wordt niet alleen veel gelachen maar vooral veel geroddeld. Hoewel roddelen overal ter wereld voorkomt, is het voor Thai ook een soort uitlaatklep. Hierdoor neemt het roddelen vaak bizarre vormen aan.