Het “Homes for Thais”-programma maakt betaalbare huisvesting bereikbaar voor Thaise gezinnen met een beperkt inkomen. Met strategische locaties dicht bij transport en voorzieningen biedt het een unieke kans om de levensstandaard te verbeteren. Het initiatief wordt breed omarmd, niet alleen door deelnemers, maar ook door anderen die de impact erkennen op de onderbediende bevolkingsgroepen.
Zijn ze nu helemaal van de pot gerukt? “Stop Giving Stop Begging” door de ogen van de kleine man
Op weg naar zijn dagelijkse shopping ervaring in de fris gekoelde luxe van de shopping mall van Udon Thani passeert de goedgeefse auteur zoals vaak een onfortuinlijke bedelaar die zittend in zijn rolstoel met afgelopen APK probeert om de eindjes aan elkaar te knopen met wat gratis geld. Hij herinnerde zich een recent geplaatst en bijzonder educatief artikel in TB over de nieuw ingeslagen weg van de overheid om deze vorm van verloedering van de Thaise maatschappij aan het oog te onttrekken. Weg te poetsen of op zijn minst onzichtbaar te maken. Hij vroeg vervolgens en passant nieuwsgierig en oprecht geïnteresseerd de in het leven gestrande Senna naar zijn mening over deze (schijn-) oplossing. Hier volgt zijn emotionele relaas.
Thailand schittert met gouden tempels en glimmende auto’s, maar daarachter schuilt een financiële tragedie. Gemakkelijk lenen, lage lonen en een verslavende consumentencultuur hebben huishoudens tot hun nek in de schulden gedreven. Met een mix van sociale druk en economische ongelijkheid graven mensen hun eigen financiële graf, terwijl banken toekijken en glimlachen. Dit is de tragikomische schuldenshow van een land dat nooit leert.
Waarom ik soms niet van Thailand hou (lezersinzending)
Thailand lijkt vaak een land van glimlachen en geluk, maar soms toont het een rauwe, schrijnende realiteit. Twee onverwachte ontmoetingen, jaren en kilometers van elkaar verwijderd, blijven als diepe indrukken achter. Ze laten zien hoe groot de tegenstelling kan zijn tussen feestvreugde en persoonlijke drama’s. Soms is het onmogelijk om die confrontaties zomaar van je af te zetten.
‘Liefde als rijkdom’
Op het Thaise platteland, waar armoede het dagelijks leven kleurt, bewijzen Somchai en Mali dat geluk niets met rijkdom te maken heeft. Hun liefde is hun rijkdom, een kracht die ze dagelijks vieren. Geen dure cadeaus, geen grootse gebaren, maar simpele woorden en gebaren die laten zien dat liefde oneindig is, net als de maan die hen iedere nacht vergezelt.
‘Geen feestdagen voor Thanawat’
Terwijl vuurwerk de hemel kleurt en de stad juicht voor een nieuw begin, blijft Thanawat op zijn vertrouwde plek onder het billboard. Voor de schoenhersteller betekent de jaarwisseling niets meer dan een voortzetting van zijn dagelijkse strijd. Geen feesten, geen beloftes, alleen de zolen van andermans leven die hij met draad en lijm probeert te redden.
‘Gevangen in een strijd tussen overleven en opgeven’
Noi werkt zes dagen per week in een verstikkende fabriek bij Bangkok. Haar dagen bestaan uit lijmen, drukken en het inademen van giftige dampen. Haar lichaam protesteert, maar ziekmelden betekent geen inkomen. Terwijl haar gezondheid langzaam achteruitgaat, sleept ze zich door de dagen, gevangen in een strijd tussen overleven en opgeven. Een verhaal over doorzettingsvermogen in een onmenselijke werkelijkheid.
In de brandende zon van Pattaya worstelen strandverkopers zoals Somchai dagelijks om te overleven. Met zware rekken vol spullen en eindeloze afwijzingen lopen ze kilometers over heet zand. Achter hun beleefde glimlach schuilt een wereld van armoede en veerkracht, waar dromen verbleken en de horizon weinig belooft. Dit is het verhaal van onzichtbare strijders in een vakantieparadijs.
‘Twaalf kamers en geen uitzicht op morgen’
In een benauwend hotel ergens in Thailand proberen twee schoonmaaksters het hoofd boven water te houden terwijl de prijzen blijven stijgen en hun salaris stil blijft staan. Tussen het schrobben en vouwen door delen ze scherpe woorden en stille dromen, in een wereld waar elke kamer die ze achterlaten symbool staat voor wat ze nooit zullen hebben: rust.
‘Wachten op een klant die nooit komt’
In een benauwde Thaise bar wacht Jinda, een onopvallende vrouw met een versleten glimlach, op een klant die nooit komt. Tot een oude, door het leven getekende Farang binnenstapt en haar wereld op zijn kop zet. Een verhaal over hoop, eenzaamheid en de onverwachte kracht van een blik die alles kan veranderen.
‘Het parfum van rode rozen’
In de neonverlichte chaos van Bangkok loopt Nandar elke avond met haar baby en een bos rozen. Ze hoopt op medelijden, op een paar muntjes, maar vooral op een uitweg. Tussen de toeristen en hun achteloze blikken zoekt ze naar iets dat haar hoop kan geven, terwijl de stad haar langzaam opslokt. Een rauw en indringend verhaal over overleven.
Column – Luxe blinkt, armoede zinkt
In Thailand schitteren warenhuizen als paleizen, maar net buiten de glazen façade woedt een strijd om de basisbehoeften. Terwijl de elite zich wentelt in goud en designerlabels, schuift de rest hun bordje rijst met moeite bij elkaar. Dit is een land vol contrasten waar luxe niet verbindt, maar verdeelt en waar armoede de prijs is voor de glans van kapitalistische illusies.
‘De verloren straat’
In de schaduw van neonlichten en ratten worstelen Vinai en Boonmee met de harde realiteit van de slums. Tussen rauwe humor en bittere waarheden rijst een vraag: wat blijft er over van waardigheid als overleven het enige spel is? Een verhaal over dromen die sterven, keuzes die je ziel kosten en een laatste stap richting zelfrespect.
‘Worstelen om te overleven in een wereld die haar nauwelijks ziet’
Khun Mali, 76 jaar en nog steeds achter haar kraam op de markt, kan niet stoppen. Haar verweerde handen snijden dagelijks mango’s en papaja’s, terwijl ze worstelt om te overleven in een wereld die haar nauwelijks ziet. Stoppen zou betekenen verdwijnen, want zonder haar werk zou ze enkel een naamloze herinnering zijn in een drukke menigte.
‘Gevangen in een wereld van schulden en dreigementen’
Jintana, een jonge moeder, komt vast te zitten in de greep van een meedogenloze ‘loan shark’. Met een schuld die als een strop om haar nek hangt en geen uitweg in zicht, besluit ze naar Bangkok te gaan. Daar verkoopt ze haar lichaam in een wanhopige poging om haar dochter een kans op een beter leven te geven.
‘Op zoek naar een betere toekomst in Bangkok’
Met een kind op haar arm en een gebroken hart verlaat ze de Isaan, op zoek naar een betere toekomst in Bangkok. Maar in de betonnen jungle van de stad ontdekt ze dat niet alle dromen uitkomen. Terwijl ze vecht om te overleven, groeit de afstand tot haar zoontje en de eenzaamheid die haar langzaam omringt.
In de schemering van de Isaan zitten Khun Somchai en zijn buurman Suriya samen bij hun hut, starend naar de verdwijnende zon. Hun gesprekken, vol melancholie en ingehouden humor, gaan over mislukte oogsten, verloren hoop en een jeugd die haast heeft. Terwijl het leven doorgaat en het platteland stilvalt, beseffen ze dat de oude tijden langzaam vervagen.
Het jaarlijkse drama herhaalt zich: de armen staan weer tot hun knieën in het water, hun huizen overstroomd, terwijl de rijken hoog en droog genieten van het uitzicht. De Thaise regering doet beloften, maar structurele oplossingen blijven uit. De bevolking slikt de ramp in stilte, alsof het simpelweg hun lot is om telkens weer alles te verliezen.
Armoede in Thailand vermindert aanzienlijk maar regionale uitdagingen blijven bestaan
Thailand heeft de armoede in 2023 flink teruggedrongen, met een daling van het aantal armen van 3,79 miljoen naar 2,39 miljoen. Ondanks deze vooruitgang blijven bepaalde regio’s, vooral in het zuiden, kwetsbaar. De overheid moet dringend actie ondernemen om te voorkomen dat kwetsbare groepen terugvallen in armoede en om ongelijkheden aan te pakken.
Is het fijn om een Thai te zijn?
Je zou in eerste instantie denken van wel. Thai lachen vaak, het is hier altijd mooi weer, het eten is goed, dus wat wil je nog meer? Maar de werkelijkheid is weerbarstiger.
Thailand in beeld (6): Sloppenwijken
Eén beeld zegt meer dan duizend woorden. Dat geldt zeker voor Thailand, een bijzonder land met een interessante cultuur en veel goedlachse mensen, maar ook een duistere schaduwkant van staatsgrepen, armoede, uitbuiting, dierenleed, geweld en vele verkeersdoden. Vandaag een fotoserie over een andere schaduwkant van Thailand: de sloppenwijken.
Thailand in beeld (1): Dakloos
Eén beeld zegt meer dan duizend woorden. Dat geldt zeker voor Thailand een bijzonder land met een interessante cultuur en veel goedlachse mensen. Wie Thailand bezoekt raakt vrijwel altijd gegrepen door de sfeer die het land zo kenmerkt. Soms niet in woorden uit te drukken maar wel in beelden.