Stelling v/d week: Veel expats hebben alleen maar voor Thailand gekozen omdat hun partner daar woont!
Veel expats/pensionado’s hebben niet voor Thailand gekozen omdat ze er zo graag willen verblijven, maar puur omdat hun partner daar woont en hij/zij geen zin had om naar Nederland of België te verhuizen. Dat is de stelling van deze week.
Wie met sommige Nederlanders en/of Belgen praat die in Thailand wonen hoort een enorme klaagzang: over Thai die lui en dom zijn, het ontbreken van regels, het verkeer wat een chaos is, de om geld zeurende familie, de lastige en niet gastvrije visaregels, het levensonderhoud wat steeds duurder aan het worden is, de vervuiling, etc., etc.
Je vraagt je af wat ze in Thailand doen en waarom ze er ooit zijn gaan wonen? Wie een beetje doorvraagt komt al snel tot de kern, het is de liefde voor een vrouw of man dat ze naar het Aziatische land bracht en niet rationele weloverwogen keuze. Uitsluitend op basis van gevoel dus en beduidend minder met het verstand.
Je kan je afvragen of dat een goede basis is voor zo’n ingrijpende beslissing? Al je schepen achter je verbranden, jouw geboorteland en je familie en vrienden vaarwel zeggen om elders je geluk te zoeken. Het is nogal een stap.
Als je ze daarmee confronteert schiet men in de verdediging en men gaat zitten opsommen waarom Thailand zo geweldig is. Nogal vreemd en ongeloofwaardig als je net 5 minuten daarvoor het land volledig afgekraakt hebt.
Wees eerlijk en zeg dat je niet voor Thailand hebt gekozen, maar voor je partner die daar toevallig woont en niet wil verkassen naar de lage landen. Daar hoef jij je niet voor te schamen en het verklaart ook waarom jij je zo ergert aan de Thai en de manier waarop ze leven. Je hebt voor haar gekozen en Thailand er bij gekregen.
Vandaar de stelling v/d week: Veel expats hebben alleen maar voor Thailand gekozen omdat hun partner daar woont!
Ben je het met de stelling eens of oneens? Reageer dan er vertel waarom?
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en een liefhebber van goede muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Mijn motto:"Maak je niet te druk, dat doen anderen wel voor jou".
Lees hier de laatste artikelen
Gezondheid15 december 2024Krachttraining houdt je lichaam jonger op celniveau
Gezondheid6 december 2024‘In zes weken je oude bloedvaten 20 jaar jonger met Q10’
Gezondheid4 december 2024Blijf gezond en vitaal na je 60e met de juiste supplementen
Gezondheid2 december 2024De verborgen risico’s van MSG in Thaise gerechten
Niet met de stelling eens.
Ik ben in Thailand terecht gekomen door werkzaamheden rond 15 jaar geleden.
Hier met plezier gewerkt en gewoond. In de loop der jaren mijn vrouw ontmoet en ook nu alweer 10 jaar getrouwd (zonder spijt) De beslissing om in Thailand te blijven had ik al genomen voordat ik mijn vrouw had leren kennen.
Nu reeds in totaal meer dan 15 jaar woonachtig in Thailand en nog steeds prima naar mijn zin.
Natuurlijk is er in de loop der jaren het een en ander veranderd hier, maar al met al voor mij geen enkele reden om Thailand de rug toe te keren.
Ach en de klagers kennen we allemaal wel over de slechte wisselkoers, VISA aanvraag, verkeer enz enz.
Leer er mee te leven en als het niet bevalt en men alleen maar hier is om Thailand af te kraken zou ik zeggen”inpakken en wegwezen”
Groet van een nog altijd zeer tevreden persoon die met veel plezier in Thailand woont en blijft wonen
Antony
Plus 1 hier, werk en daarna het plezier en nog steeds mijn werk
Zou na 3 jaar naar Brazilie gaan, maar ervoor gekozen hier (Azie) te blijven
Thailand is naar mijn mening de beste optie om in Azie te blijven met Indonesie als goede tweede
Geld niet voor mij.
Ik heb eerst met mijn thaise vrouw 5 jaar in nederland gewoont en krijg toen de kans om vanuit thailand te gaan werken.
Deze optie stond ons beide wel aan en hebben die gepakt.
Helaas stopte het werk na een aantal jaar maar ik was onderhand verknocht aan de isaan.
We zijn hier blijven wonen en zijn nog steeds gelukkig met de stap naar thailand.
Leven met de dag en we moeten niets meer maar mogen veel.
In Thailand the highs are high and the lows are low. Daar is alles mee gezegd en verklaard.
Die stelling telt niet voor mij ,ik woon in Thailand omdat ik in een vroeger vakantie heb besloten om na mijn pensioen daar te gaan wonen.
Ik heb er rust gevonden bij vriendelijke mensen en ik hou van de zon en natuur.
Woon bij Chanthaburi waar een heel gezond klimaat heerst .
Ik heb het vreselijk naar mijn zin alleen ,maar heb wel af en toe wat hulp van een geode vriendin.
Hoop er nog Jaren te wonen ,maar het wordt steeds moeilijker met je AOW en een klein pensioentje.
Over een aantal Jaren zal ik terug moeten als die baht nog verder zakt en je pensioen niet meer aangepast wordt.
Gedeeltelijk mee eens, wij hebben eerst 15 jaar in NL samen gewoond en nu sinds 6 jaar in TH.
Een belangrijke reden voor ons was dat mijn werkgever ging reorganiseren en een gedeelte van de “oudere werknemers” (ik was destijds 49) overtollig werd verklaard. Er werd een in onze ogen redelijke regeling geboden, te weinig om in NL van te leven maar voldoende om in TH te leven. In NL zou ik ander werk moeten zoeken en hier kan ik nu doen waar ik zin in heb. Mijn vrouw sukkelde een beetje met de gezondheid (knieën) en kon ook niet meer goed werken zonder veelvuldig ziekteverzuim en daar had ze ook geen zin in.
Dus daarom hebben wij de beslissing genomen om naar hier te verkassen.
ZOu ik een partner uit een ander land hebben gehad was ik hoogstwaarschijnlijk ook verkast.
Daar komt bij dat in de huidige tijd met social media je geen schepen meer hoeft te verbranden, maar makkelijk en goedkoop contact kunt houden met het thuisland. Ook het reizen voor familiebezoek is m.i goed te betalen en niet meer zo duur (in verhouding) als pak hem beet 30 jaar geleden.
Ook ik erger me wel eens aan sommige zaken hier, maar dat deed ik in NL ook, maar dat is niet dusdanig dat mijn levensvreugde er door wordt aangetast.
Absoluut oneens. Gezondheid, warmte en in het zuiden geen winters. De manier van leven, ruimte voor creativiteit, minder stress en frustraties door minder discriminatie, minder criminaliteit, geen asielzoekers in mijn buurt, nog steeds goedkoper en nog een heleboel redenen en dan……ja, er wonen mooie dames en interessant voor een relatie maar niet om dan met de Oosterse dame in Nederland of elders te gaan wonen maar in haar eigen land zodat ze de Oosterse blijft en niet verwesterd.
Wij wonen al 10 jaar in Thailand. Om van Thailand het meeste te blijven genieten zou ik iedereen aanraden om af en toe terug voor een paar maanden terug naar B of NL te gaan. Dat is de beste remedie om te beseffen hoe lekker relaxt en simpel het leven hier wel is.Nooit of te nimmer moeten denken welke kleren je weer moet aantrekken vandaag . Alle dagen zon. Nooit een afspraak moeten maken bij tandarts garage of kapper. Binnenkomen en gelijk bediend worden zowel bij banken verzekeraars en andere. Overal gratis kunnen parkeren meestal vlak voor de deur. Je meeste verplaatsingen met een scooter die bijna niks verbruikt. Met die scooter rijden in uw korte broek en shirt. Helm is aangeraden maar zonder kan ook. Verkeersboete is meestal 5 euro. Onderhoud aan auto en scooter aan 1/4 de prijs van bij ons .Gaan eten met 6 voor 30 euro. Een bus nemen voor 100 kilometer ver en 100 Bht betalen. Thailand is het paradijs voor niet rijke mensen.
Wij vermaken ons nog wel in België…..wat vrienden opzoeken ….eens wat anders eten en drinken en vooral wat genieten van de toch wat uitgebreidere culturele activiteiten en mogelijkheden. Maar na paar maanden kunnen we niet snel genoeg retour zijn naar Thailand.
Nog erbij vertellen dat wij alleen in de zomermaanden richting Westen gaan. In de wintermaanden mogen we er niet meer aan denken. Die saaie grauwe dooie boel houden we wel voor bekeken.
Niet mee eens. Wij zijn over een paar maanden 41 jaar getrouwden hebben eerst ruim 25 jaar in Nederland gewoond. Toen ik 15 jaar geleden met vroegpensioen kon zijn we vooral op mijn initiatief naar Thailand verhuisd. Voor mijn vrouw hoefde het niet zo nodig, want ze had het prima naar zin in Nederland. Ik niet meer en mijn vrouw begreep dat en ik had genoeg gewerkt. Wij wonen in een dorp net buiten Buriram en het verkeer is daar niet zo druk en ook de stijging van de kosten van levensonderhoud vallen hier wel mee. En visaproblemen hen ik nooit gehad. Gewoon je zaakjes voor elkaar hebben. Dus ik leef hier nog steeds heel prettig en heb goed kontakt met familie en dorpsgenoten. Ik ben al 9 jaar niet meer in Nederland geweest en ik denk niet dat ik nog een keer in Nederland zal komen.
Beste Rob
Heb je reactie gelezen en je woont in de buurt van Buriram ik ook.
Een vraagje heb div lees boeken uit ,wil ze graag weggeven heb je intrese ?
Mijn e mail is [email protected]
Oneens met de stelling.
Ben zelf geboren in de Tropen en daar 14 jaren gewoond. Al die jaren die ik in Ned. heb gewoond, bleef de drang om weer terug te gaan. Toen ik mijn Thaise vrouw leerde kennen wilde ze een paar jaar in Ned. wonen. Ik wilde in Thailand wonen, . . en zo gezegd, zo gedaan. Mijn vrouw vindt de vakanties wel leuk maar wil toch altijd graag weer terug naar haar land. Ik denk, weet eigenlijk wel zeker dat wij ons makkelijker kunnen aanpassen aan Thailand dan Thaise vrouwen aan Nederland.
Is daar wel eens een stelling over geweest ?
Groeten vanuit een warm Thailand.
Alex Pakchong
Nu ruim 10 jaar in Thailand. Ik maakte destijds de keuze om niet alleen door het leven te gaan, met het vooruitzicht vanaf mijn 62ste achter de geraniums te zitten en mezelf te vermaken. Ik maakte kennis met een Thaise vrouw via internet en had Thailand via een rondreis een beetje leren kennen. Een eerste bezoek aan haar 20 dagen, roze wolk natuurlijk en zo groen als gras. Daarna de overstap gemaakt, huis aangehouden in Nederland, zo verstandig was ik nog wel. Dame bleek een totale miskleun te zijn. Na nog wat rommelige en soms tragische relaties in mijn huurhuisje in Thailand, iemand ontmoet met wie ik nu ruim 7 jaar samenleef.
Ook daar zitten weer haakjes en oogjes aan, perfectie is een gedachte en realiteit is werkelijkheid.
Kort en goed, ik koos voor een vrouw, maar ook voor het land, dat ik had ontdekt op mijn rondreis. Nu 10 jaar verder en 72, zou ik weer die keuze moeten maken, dan toch zomer Nederland en de winter ja, zeg het maar..
Naar mijn gevoel ben ik het ermee eens. Alleen niet in een negatieve zin. Ik ken Thailand al vanaf mijn 23ste en kwam er tijdens mijn dertig jaar als steward heel erg vaak.
Maar door mijn vele reizen kwam ik in bijna ieder land op deze wereldbol (ok, de helft dan) en ik stond destijds voor de keuze: Brazilië of Thailand. Japan was ook bij de keuze, maar door de strakke levenswijze van de Japanners, zag ik er toch maar van af.
Ik heb toen mijn vrouw tijdens een vakantie in Thailand leren kennen en omdat ik heel graag naar Thailand kom, was voor mij de keuze niet moeilijk.
Brazilië was ook een grote favoriet van mij. Ik kwam daar ook heel vaak omdat ik met een Braziliaanse getrouwd ben geweest.
Echter kun je in Thailand gevarieerder uit gaan eten dan in Brazilië. Ik houd van Aziatisch eten, meer dan van westers eten, maar onder dat Aziatische valt dan Chinees, Japans, Indonesisch en Indiaas en natuurlijk Thais. Dat zou ik in Brazilië missen. Het Aziatische eten dat ik daar proefde was nou niet geweldig, op het Japanse na. Dat was beter dan hier in Thailand.
Maar andersom, hetgeen ik in Brazilië lekker vind, kan ik hier ook voor een groot deel zelf maken. Op de Caipirinha na… 😉
Dan waren er nog twee factoren: criminaliteit en de waarde van de Euro… beiden in Brazilië niet bepaald positief. Daar tegenover is Thailand een soort van paradijs.
Ik woon heel graag in Thailand, maar of ik zonder mijn vrouw hier blijf, weet ik niet. Dan zou het best kunnen dat ik nog eens poolshoogte ga nemen in andere landen (vooropgezet dat ik me nog fit genoeg voel – wanneer ik met 80 mijn vrouw zou verliezen, dan denk ik dat ik voor de rest van de tijd ook nog blijf – mits mijn inkomen voldoet).
Nu een paar minuten geleden vertelde ik mijn vrouw dat… Haar familie had het er ook over… wat zou er bijvoorbeeld gebeuren wanneer zij eerder zou sterven dan ik… wat zou met het huis gebeuren? vroeg de oudste zus. Niets zei mijn schoonmoeder. Dan blijft de schoonzoon daar wonen, want beiden hebben een contract afgesloten… pfff…
Ik woon nu in ieder geval graag in Thailand omdat ik er met mijn Thaise vrouw woon. Ik ben er heel blij mee. Er is bijna niets dat ik van Nederland mis. En bepaalde dingen mis je, omdat het van een voorbij leven is. De levensmiddelen die ik van Nederland mis, maken allemaal dik… dus is het maar goed dat die er niet zijn.
Het weer? Nee dus. Het enorme geregel met wetten en wetjes in Nederland? Nee… Ik wil niet gaan mopperen over Nederland, maar het was nooit voor mij een optie om daar te blijven wonen. Nederland houdt je in een wurggreep. Verzekeringen, belastingen, vergoedingen, extra betalingen, verplichtingen en wat al niet meer zijn verstikkend. Hier in Thailand hoef ik me slechts zorgen over weinig dingen te maken. Geen vingertjes die opgeheven worden, wanneer ik niet aan de norm voldoe.
Het is niet het paradijs hier, maar het staat er wel dichterbij dan Nederland…
Niet mee eens. Ik ben 38 jaar geleden getrouwd en heb mijn vrouw mee naar Belgie genomen. Zij paste zich goed en snel aan, had goed werk en vele Belgische vriendinnen. Toen ik 13 jaar geleden vervroegd op pensioen kon heb ik mijn vrouw gevraagd om in Thailand te gaan wonen. Ze was akkoord, maar niet in de Isaan en in de omgeving van het dorp waar haar familie woont. Daar is immers niks te zien of te beleven. Het is dus Nongpru, of de darkside from Pattaya geworden. Voldoende ver weg van al die toeristen en toch maar 10 km rijden en je hebt alles. En mooi en warm weer (als het niet regent) toch. Al 4 jaar niet meer in Belgistan geweest en zoek er nooit meer te komen.
Mijn thaise partner wilde liever in nederland wonen na een aantal keren 3 maanden bezoek, maar ik woon liever in thailand.
In 2009 was ik voor het laatst in Nederland, voor welgeteld en gepland 21 dagen.
Na een dag of vijf was ik eigenlijk uitgekeken op mijn eigen land, voelde me een toerist.
Heb nooit meer het idee gehad om terug te gaan, Zelfs niet voor een weekje.
Met Line e.d. heb ik contact met familie en vrienden, prima zo.
Ook ikben “voor de liefde” naar Thailand getogen, en woon nog altijd hier, zonder de liefde, zogezegd.
Ik ken Thailand en South East and East Asia sinds 1963. Heb bijna 20 jaar bij de KJCPL gevaren lijn diensten
Vanuit Asia.. getruwd met een Nedrlandse vrouw, die veel mee voer.. Ben in 1990 aan de wal gaan werken.
Toen zijn we onze jaarlijkse vakantie in de Europe winters in Pattaya gehouden.Wij hadden ook wel wat heimwee naaar de Oost. Na 10 jaar in Nederland zijn we verkast naat Italie waar ik een kantoor van de zaak heb opgezet.Daar heb ik 10 jar gewerkt, Mijn vrouw is op het einde van die periode overleden. Heb het even aangezien. Maar vrij snel mijn huis in Nederland verkocht. Woon sinds Ocy 2010 hier.Nederland beviel me niet. Hou niet van het weer en niet van de Nederlandse metaliteit. Hier leeft ik in Pattaya Jomien en in ons huis in Sai Ta Ku ( Ban Kruat Buri Ram) Hier leef ik met mijn Thaise mannelijke partner. Dit bevalt uilstekend.
Je moet je wel aanpassen aan de Thaise gewoontes. Dit bereft ook lokaal eten.
Voot veel Nedrlanders geld de stelling wel, die hadden beter in Nederland kunnen blijven
Iedereen zal zijn eigen redenen gehad hebben waarom ze Europa geruild hebben voor het warmere Thailand.
Afhankelijk van de smaak hoe men leven wil,is Thailand lang niet altijd goedkoper zo de meesten misschien in het begin gedacht hebben.
Iemand met een klein pensioen en een AOW die met een kleine minimale ziekenverzekering en de dagelijkse eet en leefgewoonten van een Thai leven kan,leeft in Thailand zeker voordeliger als in Europa.
Alleen als deze zelfde persoon een goede verzekering wil,en zich op den duur ook niet altijd tevreden geven wil met de Thaise eet en leefgewoonten,krijgt hij meteen te maken met een geheel ander prijskaartje.
Er zullen heus wel mensen zijn die het best naar hun zin hebben,alleen vermis ik in een dergelijke discussie meestal die mensen,die het helemaal niet na hun zin hebben,en in het openbaar niet graag toegeven dat ze van hun eens genomen keuze enorme spijt hebben.
Meestal zijn dit inderdaad diegene,die in een euforie van liefde hun vrouwtje gevolgd zijn,die in haar geboorte dorp reeds een huisje of een stuk grond had,en nu haast van eenzaamheid verpieteren.
Vreemd dat hier haast alleen mensen reageren,die opeens alles veel beter vinden dan in thuisland,terwijl men afgezien van het zonnige weer,zo een lijst kon maken van datgene er eigenlijk duidelijk slechter is.
Zou graag willen dat deze mensen die het achteraf niet zo geweldig vinden,die er met grote zekerheid ook zijn,hier ook hun berichtje afgeven.
Mijn vrouw en ik zijn sinds 1994 samen en in 2000 gehuwd. Eigenlijk wil ze niet terug naar Thailand: ze heeft vele vrienden in NL. Haar familie ziet ze elk jaar tijdens vakanties. In NL heeft ze een mooie baan en verdient een goed salaris. Maar ik heb geen zin meer in NL. NL is dermate veranderd dat ik land en volk niet meer herken. Er zijn zo veel vervreemdende bewegingen gaande dat het me een zorg zal wezen. NL wordt agressiever: in de decembermaand manifesteert dat vooral via de (oude en nieuwe) media. NL wordt ook intoleranter: we hebben het in NL met z’n allen zo goed dat de angst om ieders hart is geslagen ook maar iets ervan te moeten delen of aan een ander kwijt te raken. NL wordt sociaal gezien ook steeds armer, terwijl het geld tegen de plinten omhoog klotst. Maar “de polder” is niet in staat gebleken een nieuw pensioenstelsel gestalte te geven na 7 jaren discussie, en dus blijven gepensioneerden verstoken van inflatiecorrecties; vanwege het klimaat wordt een raar soort politiek bedreven en wordt de rekening bij de eenvoudige burger gelegd, het dagelijks leven wordt steeds duurder, jongeren kunnen geen hypotheek meer sluiten, het OV is niet meer te betalen, parkeren kost een godsvermogen.
Dus kies ik voor een leven in TH omdat het daar veel gemakkelijk aan toe gaat. Ik hoef er nog niet helemaal naar toe. Mijn vrouw wil ook niet: vooralsnog 8 maanden of minder in TH en 4 maanden in NL om de (klein)kinderen.
TH is niet allen mooi en prachtig. Omringende landen van NL zijn dat ook. Politiek deugt het voor geen meter, maar daar moet je toch al van afblijven. TH is een ingewikkeld land, met vele kaders, ongeschreven regels en conventies. Maar als je weet hoe mee om te gaan dan kun je vrij en blij bewegen.
Natuurlijk: je moet tegen de hitte kunnen, tegen de aanblik van soms schrijnende armoede, en je er niets van aantrekken dat men links gaat als rechts meer voorhanden ligt. Laat ze doen: het gebeurt al eeuwen op deze wijze.
Ik prijs me gelukkig dat mijn wiegje in NL stond, en dat ik mede hierdoor nu in staat ben die keuzes te maken waarvan een Thai zelfs niet kan dromen. De beweegredenen die ik heb tav TH zijn van een totaal andere aard dan dat Thaise vrouwen hadden/hebben tav hun keuze uit TH te (moeten) vertrekken.
En natuurlijk: had het wiegje van mijn vrouw in Laos of Indonesië gestaan, dan had ik nu van daaruit gereageerd. Maar de dingen lopen zoals ze gaan, en laten we maar blij wezen dat we die loop voor een heel eind weten en kunnen beïnvloeden. Ook dat is menig Thai niet gegeven noch gegund.
Sluit mij in grote lijnen aan , aan de inbreng van Frits
Kies zelf ook voor deeltijd Thailand , afhankelijk van het weer. ontloop zo de warmste periode Thailand
en houw je ook contact met de kinderen en klein kinderen.
Ga dan nog twee maanden werken in Nederland
zo zijn de meerkosten van op en neer vliegen er makkelijk uit.
Geen zorgen of je nog wel verzekerd ben of blijft voor ziektekosten.
En blijf je als echt niet meer gaat , is een vangnet hebben in sociale Nederland nog steeds mogelijk.
En mijn vriendin vind prima zo,
In de twaalf jaar dat we samen zijn , heeft nog nooit gevraagd
om een keer mee terug te gaan naar Nederland.
Waarom ook Thailand is haar thuisland , heeft haar familie en kennissen en werk
We redden het wel vier maanden zonder elkaar.
Ook wel lekker de handen geheel vrij te hebben , in gaan en staan waar je maar wilt.
Ik ben enigszins eens met de stelling.
Ik heb voor Thailand gekozen, omdat
– mijn partner een zeer zorgzame Thaise vrouw is, die een vaste baan heeft bij de Overheid, terwijl zij met zulk een functie hooguit in een fabriek in Nederland terecht kan komen.
– het zou mij kapitalen kosten voor een inburgering voor haar.
– omdat mijn pensioenen, zonder korting doorbetaald werd.
– omdat mijn gezondheid zeer gebaat was/is bij een warm klimaat
– omdat ik met mijn pensoentje veel duurder uit zou komen als ik in Nederland zou blijven wonen.
– omdat voor mijn ziektekosten meeverzekerd ben bij mijn vrouw
Ik denk dat deze argumenten voor velen onder ons gelden.
Ronduit JA…..Zonder haar was ik hier allang weg geweest. Neemt niet weg dat ik hier ook wel een goed bestaan heb..en btw je hoeft niet al je schepen te verbranden toch? Ik kan weg wanneer ik wil. met mn hele gezin, want ze hebben allemaal een NL paspoort.
Het is maar hoe je het ziet, maar een ding weet ik wel, wij worden hier op een ongelijke manier behandeld, zal mijn tijd wel uit zingen, maar het is hier absoluut geen paradijs op aarde, in Nederland wordt alles beter geregeld wat verzekeringen aan gaat, moeten we wel wat voor bijdrage, maar dat is het dubbel en dwars waard, ben blij dat ik mijn schepen achter mij niet heeft verbrand, ik denk dat wij hier niet welkom zijn, en zeker wordt dat mij steeds duidelijker als ik mijn visum moet verlengen, sweet dreams its looking for some one, keep on walking don’t look back.
Ik heb simpelweg voor Thailand gekozen omdat ik hier, in Narathiwat, een baan als docent kon krijgen. Ik kende het land en de regio al van eerdere vakanties en voor mij was de mogelijkheid hier te komen wonen en in een baan op mijn niveau te werken de perfecte mogelijkheid twee vliegen in één klap te slaan. Ik spreek over de zomer van 2016, tweeënhalf jaar geleden.
Nu al wel geruime tijd een relatie met een mooie locale dame, maar heb haar pas leren kennen toen ik hier woonde en ik ben zeker niet voor de dames hier naartoe gekomen.
Toen ik ruim 10 jaar geleden een gesprek had met mijn belastingadviseur over mijn plan met mijn Thaise vrouw naar Thailand te verhuizen, noemde hij me een economisch vluchteling, omdat ik in Nederland met mijn kleine pensioentje en AOW financieel gezien een tamelijk sombere toekomst tegemoet leek te gaan. Leven in Thailand leek een heel wat betere optie te zijn. En dat is gelukkig uit gekomen.
In feite heb ik nooit spijt gehad van mijn keuze.
Ik ben eens met de stelling omdat ik voor mijn vrouw naar Thailand ben geemigreerd. Dat was de meest logische stap omdat haar 2 zoons toen 14 en 16 waren. Nu ben ik bijna 4 jaar in Thailand en zie zowel voor- als nadelen van het wonen in Thailand tov Nederland. Ik had in Nederland nooit met vervroegd pensioen (59 jaar) kunnen gaan en dan ook nog een goed leven hebben. Hier in de Isaan kan ik dat wel, ook mede dankzij de verkoop van mijn Nederlandse woning met nog ca. 50% hypotheek. Ik wil ooit nog wel een keer voor 2 weken terug naar Nederland om mijn vrouw voor te stellen aan mijn familie maar… weer wonen daar, ik denk het niet!
Heb noodgedwongen gekozen om naar Thailand te verhuizen en bij mijn vrouw in te trekken, (zij wilde graag naar Nederland) ze heeft een vaste baan met een zeer goed loon en het werk dat ze hier doet zou ze in Nederland nooit niet krijgen.
Met noodgedwongen bedoel ik dat ik na mijn 40 ste mijn vaste baan verloor en er geen banen voor het oprapen waren dus was het uitzendwerk, ww en korte contracten en daar onze overheid wil dat je een vaste aanstelling hebt of minimaal 3 jaar op rij een contract anders sturen ze je vrouw terug was de keuze snel gemaakt.
Het duurde nog wel even ivm de crisis voordat ik het huis flink onder de prijs verkocht kreeg maar ja het is gelukt en nu reis ik ieder jaar terug om ongeveer 20 weken te werken want nu staan ze te springen om personeel. Voor dat inkomen hoef ik het eigenlijk niet te doen maar zo houd ik mijn zorgverzekering nog en ieder jaar telt toch mee voor de AOW, als de overheid daar niet nog veder mee omhoog gaat hoop ik daar nog een keer iets van te krijgen.
Ben trouwens afgelopen jaar voor de wet getrouwd in Thailand en heb dus nu een Thai wife visum waar ik afgelopen week dik 3 uur voor de 90 dagen melding heb moeten wachten, het was geen straf want er was gelukkig een fair in het gebouw aan changwattana road. toen ik mijn kaartje kreeg waren er 240 mensen voor me. Maar ja dat zijn we inmiddels gewend net zo als andere ongemakken.
Iedereen een fijn verblijf nog.
2,5 jaar de perfecte relatie gehad, veel heen en weer gereisd zowel ik als mijn thaise vrouw.
Echter, zij wou hier niet wonen. terwijl zij ginder “niets” had, en ik hier wel een goeie baan en eigen huis.
Doet nog steeds pijn; maar langs de andere kant: als zij niet eens het probeert, ja dan stopt het voor mij ook.
Na enkele jaren haar hier ongelukkig te zouden zien, had ik heus wel nog mijn huis alsnog verkocht om het ginder samen te proberen; maar ik ben van de mening, als ze het niet eens probeert, is ze het niet waard.
jammer einde relatie.
Thailand wacht nog wel even op me (nu nog maar 35 jaar), als ik nu al naar ginder trek zonder master of bachelor, kom ik gegarandeerd platzak terug
Ben zelf van ThaiChinese origine en INDO = In Nederland Door Omstandigheden tuurlijk hebben mijn overleden vrouw( ook INDO Thai Chinees) een tijdje in Thailand gewoond maar ja er moet wel rijst in de kom komen
Ronduit Neen. Mijn Thaise partner, wondermooi souvenir uit de jaren dat ik hier werkte, woont in NL, heeft de NL nationaliteit en ook al vele jaren een prachtbaan als overheidsambtenaar. Zegt: Als mijn moeder niet meer leeft, hoef ik helemaal niet meer naar Thailand. Ik ben met pensioen, in de zomer klus ik graag in ons Zuid-Franse vakantiehuis en in de lange wintermaanden is er altijd wel wat te doen aan ons Thaise buitenhuisje, waar anders niemand komt. Af en toe spring ik ‘ns op m’n motor en dan ga ik lekker een beetje toeren. Zo slaat Joe Splinter zich op het Thaise platteland door de winter, heel kalmpjes en ook heerlijk ver weg van alle relaties.
Ik denk dat dit klopt voor velen. Ikzelf was dit ook van plan, niet omdat ik mijn land zo graag wou verlaten, maar om de liefde voor mijn vriendin. In Belgie is het steeds moeilijker geworden om een vriendin te vinden. Je moet immers perfect zijn. Spijtig genoeg is mijn vriendin met de moto verongelukt zo’n 3 jaar geleden. Ze droeg geen helm. In Thailand is dat geen probleem, ze komt immers nog eens terug volgens de monniken……
Direct na mijn scheiding in Holland even gaan uitblazen in Thailand waar ik nooit eerder geweest was. Na een heerlijke maand met avontueren, indrukken en het heerlijke weer, In Holland was het dik winter, brrrrr. Maar wat moet je in Holland,na die overweldige eerste indruk. Dus de stoute schoenen , nu slippers, aangetrokken en de hele santemekraam in Holland verkocht en achter mij gelaten.Wie mij wil bezoeken is welkom, ik ga echter nimmer terug, ook niet voor een vakantie! Ben na 6 jaar in thailand, inmiddels getrouwd met een Thaise jonge schone, hebben samen een dochter, wonen in Hua Hin, een mondaine badplaats en kan iedereen die dat qua mogelijkheden ook heeft, aanraden kom naar Thailand en wordt verliefd op het eten, de haast altijd schijnende zon, de vriendelijke Thaien ( met een uitgebreide gebruiks aanwijzing ) voor mij. Met dank aan mijn Nederlandse scheiding ( die het nodige gekost heeft!
De stelling van Peter is wel wat simplistisch gesteld. Het leven is niet zwart wit maar er zijn nog veel meer factoren die meespelen bij het nemen van beslissingen. Het hele pakket zou je moeten weten teneinde een goede mening te kunnen geven. Iedere psycholoog zou wel een verklaring kunnen geven waarom die doelgroep waar Peter het over heeft handelt zoals het handelt. In mijn optiek wel triest en verkeert om te verkassen naar Thailand voor een mogelijke liefde van je leven zeker als dit niet zo blijkt te zijn.
Ik verblijf ook in Thailand om bij mijn vrouw te zijn met wie ik al twintig jaar samenleef waarvan elf jaar in Nederland. Haar hart ligt in Thailand want zij kwam op haar dertigste naar Nederland. Dan ben je al gevormd en is aanpassen en aarden moeilijker als dat je veel jonger bent. Thailand en Nederland kennen beiden goede en slechte kanten maar voor mij gaat er niet boven dat kleine landje waar ik alles aan te danken heb.
Als je alleen maar voor Thailand kiest omdat je partner daar woont…..zal je uiteindelijk je eigen geluk in de weg zitten.
in principe ben ik het eens met de stelling,maar er zijn omstandigheden die je soms tot een irrationele stap doen verleiden,dit is dus persoonlijk.Als uitgangspunt voor mijzelf was dat ik woonde in amsterdam in de dieselbuurt en werdt gedwongen te verhuizen omdat de huizen werden afgebroken voor hoogbouw en dure verhuurappartementen mij werd gevraagd om daar accoord mee te gaan dat is door mij geaccepteerd o.d.v. vervangende gelijkwaardige of eventueel zelfs betere vervanging. Echter wat mij werd aangeboden was veelal meer dan de helft kleiner minimaal 3xzo duur en i.p.v.benedenwoning met tuin dat is wat ik daar al 23 jaar bewoonde werden mij dus compromissen gedaan die voor mij niet ter.zake doende waren de door de woningbouw vereniging die de voorwaarde van mij uiteraard schriftelijk bevestigd hadden deden mij door een deadline van uitzetting 1 sept 2018 mij toen besluiten om naar mijn woning en gezin in thailand te verhuizen,dom dom,dom, want je laat alles achter voor iets wat je niet wilde maar je werd opgedrongen i.v.m.de tijdsdruk., Nu 6 maanden later je wordt binnen de korts mogelijke tijd uit de sociale omgeving gegooid en wat bindt je nu nog AOW en Pensioen en voor de rest zoek het maar uit DANK JE WEL NEDERLAND NU 81 JAAR EN GEWERKT ZONDER EEN KEER EEN SOCIALE UITKERING VANAF 1954 TOT 2018……
Zoveel boeiende reacties, wederom een briljant onderwerp van Peter, naar eigen zeggen voorheen Koen!
Het Thailandblog grossiert er in en juist dat maakt dit forum zo leuk en interessant, elke dag weer. Dat moet ook beslist gezegd worden, zo nu en dan.
Ik kom graag en geregeld in Thailand, zo doende kom ik ook telkens weer graag thuis. In de gesprekken die ik in Thailand voer met landgenoten valt mij steeds op dat er zoveel ‘spijt-optanten’ zijn, al dan niet verzuurd. Zo jammer. Thailand is een land waar iedereen van houdt. Ik ben nog nooit iemand tegen gekomen die me zei: Thailand, daar vind ik niks aan! Maar om permanent in Thailand te gaan wonen? Wie in eerste aanleg niet valt voor de verpletterende charmes van Thailand, die heeft geen hart. Maar wie zich laat verpletteren en na verloop van tijd nog de keerzijde niet ziet, die heeft geen verstand.
Een Europees gepensioneerd echtpaar. Zij heeft het ontzettend naar de zin in Thailand. Hij kan niet tegen de warmte. Wat moet je dan? Hij tegen de zin buiten lopen, zij tegen de zin in de koude AC kamer zitten.
Slapen doen ze apart. Hij in een ijskoude kamer, zij in een gematigd gekoelde kamer.Geen eenvoudige situatie, waar een oplossing niet echt voorhanden is
Oneens. Ik kwam hier om te werken.
Mijn vader zaliger zei altijd: waar je werk is, daar is je vaderland. En brood bakken doen ze overal.
Hij had gelijk want zelfs in Thailand is brood te koop.