Stelling v/d week: De Thaise taal is geen lust voor het oor
Er zijn ongeveer 6.800 gekende talen over de hele wereld. Daarvan zijn 2.261 gebaseerd op een geschreven systeem, de anderen bestaan enkel onder gesproken vorm. Sommige talen zijn mooi om naar te luisteren, zoals de Franse taal. Het klinkt melodieus en prettig in de oren. Hoe anders is het met de Thaise taal.
Wanneer ik in Thailand ben luister ik regelmatig naar de Thaise TV, ik begrijp het niet maar ben wel geïnteresseerd in de toon en klanken. Hetzelfde geldt als we naar het geboortedorp van mijn vriendin in de Isaan gaan. Ik luister naar de geluiden die Thai gebruiken om te communiceren. En een ding valt mij altijd op: het is verschrikkelijk. Niet om aan te horen. De Thaise taal klinkt voor mij als een piepende deur of met je nagels over een schoolbord. Lelijk gewoon.
Deze uitspraak vraagt wel enige nuancering. Ik heb het dan vooral over het Isaanse dialect. De normale Thaise taal valt iets beter te pruimen maar is nog steeds niet echt mooi om naar te luisteren.
Een goed voorbeeld is mijn vriendin. Wanneer zij Engels spreekt heeft ze een prachtige stem, het klinkt liefelijk en vrouwelijk. Een lust voor mijn oren. Echter wanneer zij in de Isaan is en het dialect spreekt, dan klinkt ze totaal anders. Vooral schel met veel hoge tonen. Ik vind het absoluut niet mooi. En hoe ik ook mijn best doe, de Thaise/Isaanse taal kan mij op geen enkele wijze bekoren. Vandaar de stelling van de week: ‘De Thaise taal is geen lust voor het oor’.
Maar misschien ben je het er niet mee eens en vind jij het wel mooi klinken. Geef een reactie en vertel je mening.
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en een liefhebber van goede muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Mijn motto:"Maak je niet te druk, dat doen anderen wel voor jou".
Lees hier de laatste artikelen
Gezondheid22 november 2024Waarom laaggradige ontstekingen je gezondheid ondermijnen
Gezondheid17 november 2024Waarom is vezelrijk voedsel zo belangrijk voor je gezondheid?
Gezondheid15 november 2024Is het ouderdom of Alzheimer?
Gezondheid10 november 2024Wat is de ORAC-score en waarom is het goed voor je gezondheid
Voor de liefhebbers een column van mij d.d. 4 oktober 2013:
Ik generaliseer (mag ‘t?), maar ik vind Thaise vrouwen een onaangenaam hoge piepstem hebben. Zie ik een spetter van een meid, denk ik: daar zou ik wel wat mee willen (mag ‘t?), doet ze haar mond open en lijkt ‘t alsof iemand te hard op zijn blokfluit blaast. Zoals mijn muziekleraar Laurens van Wingerden op de kweekschool zei: Op een blokfluit moet je niet blazen, maar zingen. Die hoge stem van Thaise vrouwen vind ik uitermate lust dodend en dat is misschien maar goed ook om monogaam te blijven. Er zijn ook weinig Thaise zangeressen, die mij kunnen bekoren. Een heel enkele heeft een melodieuze stem, de meeste gil-zingen.
Het omgekeerde geldt ook Dick. Dames met een diepe basstem van de zware shag en sterke drank, zijn ook lust dodend. In Thailand moet je dan sowieso oppassen want het kan een dame met aanhangsel zijn.
Volstrekt mee eens, Dick. ‘Lustdodend’ is ook de omschrijving die ik gebruik. En inderdaad, ik ken Thaise dames die vloeiend Engels en Duits spreken en daarin een totaal ander stemgeluid blijken te hebben. Het moet dus in het karakter van de taal zitten.
Beste heren ben het niet eens met de stelling,maar ik moet zeggen het is persoonlijk.
Kennen wij niet het gezegde ” wat een viswijf” m.a.w. ook in Nederland zie je wel eens een vrouw die er zo lieftallig uitziet dat haar stem wel als muziek moet klinken,niet dus.
een viswijf is iemand die veel praat,
Volgens de Dikke van Dale is een viswijf, ik citeer: “een kijvende, ordinaire vrouw”.
Nou ik vindt het wel om aan te horen , beter dan het de Franse taal dat krast bij mij in de oren .en ja mijn vrouw is ook uit noordoost isaan.
Het hangt er maar helemaal van af wie aan het woord is. Sommige presentatrices kunnen een prachtig zangerig Thais laten horen. Ook kunnen sommige dames heel verleidelijk klinken. Een tonentaal met veel klinkers leent zich bij uitstek om mooi uitgesproken te worden. Je kunt heel veel doen met intonatie en dat doen de Thais. Het klinkt aanmerkelijk beter in elk geval dan het Nederlands met z’n harde g en klanken die ingeslikt worden. Je kunt het Thais vergelijken met Frans of Italiaans, maar ook voor die talen geldt dat het van belang is wie je hoort.
Ik ben het met de stelling niet eens. Ik ga er zelfs van uit, dat de Thaise bevolking onze stem=taal misschien ook niet leuk vinden ?. Nederlanders vallen heel vaak verbaal op, omdat ze een hardere stem hebben als bv. de Belgen of Engelse staatsburger. rebell
Idd in de Isaan, kennen ze er wat van! Zo heeft mijn echtgenote de ondraaglijke gewoonte om mij toe te roepen uit een andere kamer. Ondertussen negeer ik dat en dat weet zij ondertussen reeds dat ik dan niet antwoord.
In de Isaan is dat een gewoonte. Zo beginnen dievrouwen ineens een heel gesprek naar de buurvrouw te ‘roepen’ terwijl ze die niet zien, die zit dan gewoon binnen in haar huis, het eigenaardige is dat die dan gewoon antwoorden!
Tja gewoontes van ginder zeker? 555
Wat mij vrij op de zenuwen werkt is het voortdurend herhalen van ” ka” “kap” “nakap” “naka”
Luister maar eens naar het nieuws gepresenteerd door twee dames ! De ene zegt na iedere zin “ka” of ” na ka” en de ander avoortdurend met ” ka” “ka”
Een “kaka-phonie” !
Er zijn er ook die goede dag zeggen met ” Swadee Kaaaaaaaaa…”
of als ze iets verkopen roepen ze ” seu kanom kaaaaaaaa…!”
Ik begrijp soms alleen maar”kaaaaaa” , wat vooraf gaat niet want nauwelijks uitgesproken !
Thais is niet zo mooi, inderdaad, KAP !
Straffer, in het Antwerpse Chinatown, één straat groot, met ook enkele Thaise shops en café-restaurants in die buurt: we wandelen rustig terwijl mijn Thai gezel plots een gesprek begint met iemand aan de overkant van de straat. Kon niet onmiddellijk zien wie, het was tamelijk druk. Er werd gegesticuleerd, kreeg alle tonen van de ladder te horen, die schrielheid dan weer bas en bariton en ineens sopraan, etc. Toch niemand te bespeuren. Toen het gesprek bleek afgelopen en we verder wandelen toch even gevraagd met wie heb je net gepraat? Bleek een Thaise kennis op de 2e verdieping aan de overkant van de straat, die aan haar raam zat. Ook uit … Isaan! En waar het over ging, dacht eerste die hebben ruzie of het is een geldkwestie, nee hoor ging doodleuk over…. eten 😉
Ik heb altijd medelijden met mensen die Frans mooi en melodieus vinden.
Welk Frans?
Parijs, Noord-Frankrijk, Zuid-Frankrijk, Corsica, Zwitsers Frans?
Och, ik vind al die soorten Frans eigenlijk gewoon niet mooi, zeker niet melodieus, of wat dan ook.
Ik vind Nederlands heel erg mooi.
Of The Queen’s English, en zelfs Australisch kan ik waarderen.
En met enige mentale elasticiteit kan ik cockney engels goed waarderen, als ik een dosering Young’s Bitter tot mij heb genomen
Amerikaans “Engels” verafschuw ik, nuchter, aangeschoten of redelijk onder de olie.
Suomi, dat is pas een mooie taal, en nee dus niet Eesti.
Vind ik Thais mooi?
De taal bedoel ik!
Mooier als Chinees, Japans en Koreaans.
Isan, of doorbordurend, Lao?
Eigenlijk vind ik die taal mooier als Thai
Maar zoals altijd, bij elke taal, zit de muziek in de spreker, of spreekster.
Als een taal niet gesproken wordt maar gekrijst, dan is geen enkele taal mooi.
Wat ik verafschuw is het modeverschijnsel, aangejaagd door de soap-mutsen, om de K van Kap, Ka en tegenwoordig ook al Kapom te veranderen in een Chap, Cha, en Chapom.
En wat meer is, om deze ch-klank te pas en te onpas in zinnen te gebruiken.
Afschuwelijk!
Komt er natuurlijk nog bij dat Thai, en in mindere mate de Isan, de neiging hebben om halve woorden in te slikken, en dat maakt het er niet makkelijk op als je de taal wil begrijpen.
Begrijp ik Thai of Isan?
Ik doe net of ik gek ben, “phom phut Thai mai-dai” .
En dan ik hoor nog eens wat.
Kortom, Thai en Isan, mits op normaal volume afgedraaid, zijn best wel mooi.
Maar op maximum volume, geuit door een hoge stem, of een lage stem, afschuwelijk.
Geldt ook voor andere talen
Beste Hans, mag ik veronderstellen dat u de Franse taal niet machtig bent?
Dat is wat ik denk van de meeste Nederlanders, het is gewoon afschuwelijk hoe ze Frans proberen te kakelen, dat heeft niets meer te doen met de Franse taal. Toevallig ben ik nu wel Frans kundig, evenals Nederlands, Duits en Engels. Heb ook enige notie van het Italiaans.
Frans én Italiaans zijn voor velen (tevens voor mij) de allermooiste talen ter wereld.
Daartegenover staat Thais als een ware phonetische ramp.
Reactie verwijderd.
Noot van de Moderator: De stelling gaat over de Thaise taal, daar moet ook uw reactie over gaan.
Beste Roland, Mag ik veronderstellen dat u de thaise taal niet machtig bent? ………
Wat wil je bereiken met deze stelling? Er zijn legio dames die een aangename stem hebben om naar te luisteren.
Waar vergelijken we het meet?
De luidruchtige onaangename Engelse stem?
Of dichterbij huis het Fries? Is dit nou zo aangenaam om naar te luisteren? Het geknauw en de dames van de markt?
In elke taal zijn erverschillende nuances. De een spreekt het aan en de ander verafschuwt het. Geldt net zoals het uiterlijk.
En een zachtste die aangenaam is met veel tattoo’s maken het geheel ook niet aangenamer.
Echter de dames die op de markt werken hebben inderdaad een minder (in het algemeen) aangename stem.
De dames die bij een bank werken zijn vriendelijker qua stem.
De vraag is dan ook wat zoek je hier als je de taakbalk al niet aangenaam vindt. In de vorige stellingen werden er ook al zaken besproken betreffende cultuurverschillen etc.
Ik ben benieuwd warom dan toch zoveel mannen stapelgek zijn op hun thaise liefde.
Dus een nieuwe stelling. Wat zoek Je dan in Thailand?
1) de liefde
2) rust, cultuur
3) het eten en drinken
Etc
ik vind de taal wel OK maar ik vind juist die heel lage “uh” die er af en toe tussendoor komt heel lelijk. Kan niet goed uitleggen hoe dat klinkt. Alsof iemand zich verslikt en de stem opeens 40 tonen zakt. Klinkt beetjes als “klunk” met een heel lage u… Dan krijg ik de rillingen.
Begrippen die een bepaalde persoonlijke ervaringswaarde inhouden, zoals “mooi” en “leijk” hebben een bij uitstek subjectieve waarde.
Mijn eigen subjectieve ervaring is ook dat ik het Thais als gesproken taal niet echt bekoorlijk vind.
Maar tegelijk besef ik terdege dat dat persoonlijke aanvoelen vooral veroorzaakt wordt door het feit dat ik véél te weinig van de taal ken, om daar een enigszins objectiever oordeel over te kùnnen vellen.
Het gaat dus weer maar een keer om een persoonlijk onvermogen om (in deze casus het taalgebruik van) “de” Thai voldoende goed te kunnen begrijpen om mijn waardeoordeel erover ook ruimer te kunnen kaderen.
De Thaise equivalenten voor woorden als “kip” en “ei”, of “hond” en “terug”, of “negen”, “knie”, “rijst” en “baard” klinken voor mij allemaal identiek, niettegenstaande Thai die perfect van elkaar kunnen onderscheiden dankzij hun veel scherper ontwikkelde zin voor tonen (en misschien ook wel stemtimbres enz.).
Bovendien meen ik te begrijpen dat Thai, helemaal anders dan wij, maar weinig gebruik maken van metacommunicatieve boodschappen, wat het nog veel belangrijker maakt om een correct begrip van de inhoudelijke boodschap te hebben.
Wat mij (en met mij ongetwijfeld veel niet-Thaisprekenden) om de hogervermelde redenen pertinent niet lukt.
En daarom komt Thais wellicht voor velen wellicht inderdaad als een kakofonie over.
Maar, nogmaals, dat ligt vooral aan ons (onbegrip).
Onbekend maakt inderdaad onbemind.
Kito
Thais maken juist veel meer gebruik van metacommunicatieve boodschappen, in woordkeuze, tonen, eindwoordjes en lichaamstaal. Nederlanders zijn gemiddeld meer recht voor z’n raap. Thais zijn subtieler, verhullen hun boodschap meer.
Kito, in het Nederlands hebben we ook veel woorden die voor ons vanzelfsprekend, maar voor een buitenlander (bijv. Een Thai) moeilijk zijn. Denk maar eens aan appel of appél. Tak of taak. Band of baant. Bad of baat. En dan onze schrijfwijze. Wordt het met een of twee a’s geschreven, met een d, t, of dt? Je kunt op dit blog héél vaak zien dat een groot deel van de schrijvers daar niet mee overweg kan.
Ik heb horen zeggen dat onze taal gemakkelijk is, omdat je het uitspreekt zoals het er staat. Maar een Duitser die hetzelfde denkt, zal gauw een vreemd soort Nederlands babbelen. Dit heb je in Azië veel minder. Daar staat het wél zo geschreven zoals het uitgesproken moet worden.
En als de stem erbij normaal gebruikt wordt, is het Thais een mooie taal. Chinees vind ik nou weer veel minder mooi. Maar dat is dan ook mijn mening.
Zelf heb ik een vervelend onaangenaam hoog stemgeluid, het gebeurt wel dat men mij over de telefoon met ‘mevrouw’ aanspreekt. En ik ken een Thaise dame die zo’n laag stemgeluid heeft dat ze vaak versleten wordt voor een kathoey, en dat is ze echt niet, zeker weten. Ik vind ook dat Thais gemiddeld een hoger stemgeluid hebben dan Nederlanders al is de range van hoog naar laag even groot. Thais klinkt soms erg schril, maar soms ook heel melodieus. Ik denk alleen dat het minder met de taal te maken heeft maar meer met de vorm van de stembanden, korter dus. Ga ik eens opmeten. En ik denk eveneens dat, als je kunt volgen wat een Thai te zeggen heeft, en je op de inhoud let, je niet zo stil staat bij dat hogere stemgeluid, het valt veel minder op.
Het is inderdaad phonetisch een gesel voor de oren, niet aan te horen.
Daarmee bedoel ik dan het Thais gesproken door de meerderheid van de Thai.
Ze krijsen en janken er maar op los, liever luid (zéér luid) dan rustig en beheerst.
Ik heb reeds gehoord dat er meerdere vormen van Thais bestaan en ik moet toegeven dat het taaltje dat wordt gesproken op bijvoorbeeld Thai PBS (TV) al een stuk “beschaafder” klinkt.
Zelf versta ik er geen moer van, heb ook geen zin om tijd en energie te stoppen in een lokale taal als het Thai. Ook ik (en de meerderheid van de Thailand bezoekers) leerden het Engels omdat het de moeite loont, het is een wereldtaal en je kan er overal ter wereld mee terecht. Ik vind dat de Thais ook maar moeten een inspanning doen en Engels leren, vooral omdat ze willen doorgaan als een toeristisch land en alles doen om de farangs aan te trekken. Voor wat hoort wat…
Generaliseren (moet ‘t?), ik vind het wel om aan te horen en ik ken veel vrouwelijke Thaise artiesten die ik echt goed vind zingen, kwestie van smaak natuurlijk.
Ik vind het wel een leuk gehoor als mijn teerak met haar Hooge piep stem in het Nederlands tegen mij praat.
Ik ben het er slechts gedeeltelijk mee eens. Het klopt dat er Thaisen zijn die een vreselijke stem hebben. Een vroegere kollega van mij, waarmee ik lange tijd vaak onderweg was had ook zo’n stem. Maar we hadden altijd geweldig veel lol. Mijn vriendin heeft een mooie stem als wij alleen met elkaar zijn, maar ook zij kan deze stem hebben. Gelukkig niet zo erg. Maar om nu te generaliseren dat het Thais “geen lust voor het oor” is, zou ik nu niet willen beweren.
Talen die me echt kunnen storen zijn het amerikaanse engels en het übermächtige Deutsch en zelfs ook dit zijn uitzonderingen. Ik vind het British engels heerlijk, net zoals het Braziliaanse Portugees, het Nederlands dat op TV gesproken wordt (bij normale programma’s dan, is ook heerlijk om te horen.
Als ik echter in het zuiden des landes ben, waar ik vandaan kom en ik zie een vrouw die er leuk uit ziet, maar dan Kerkraads dialects spreekt, knap ik ook goed af. Zo’n gewauwel…vreselijk. Ik houd van japans, maar kan geen Japanse porno zien (dat gehuil is om van weg te lopen).
Hier nog een leuke link: https://www.facebook.com/photo.php?v=611969062199066
Beste Sjaak, ben het helemaal met je eens. Dat facebookfilmpje laat het ook nog eens mooi zien. Ik ben zelf zeer goed in het Duits, en inderdaad…. Was me omdat ik die taal zo goed ken niet helemaal meer bewust. Also dann, ben je op de hoogte van iemands taal, dan vallen je de nuances prima mee! Is Thai een geen lust voor het oor? Ik heb het snel een paar Thai gevraagd. Zij vinden het Nederlands een harde taal. En voor een roepende Duitser hebben ze schrik.
Nu ben ik totaal niet bekend met de Thaise taal, maar vanuit mijn vak (tekstschrijver) zeker geïnteresseerd in taal en taligheden. Naar aanleiding van dit blog heb ik enkele YouTube-filmpjes gezocht waarin de Thaise taal gesproken wordt. En nee, ik vind het niet mooi. Maar anderzijds weet ik, dat veel buitenlanders het Nederlands ook een marteling voor het oor vinden. Vooral onze G (gegrom) en K.
Onbekend maakt onbemind. Dat verklaart waarschijnlijk je aversie tegen de Thaise taal.