Uit een recent onderzoek van de Bank of Thailand en het ministerie van Financiën is gebleken dat er drie groepen mensen in Thailand zijn die door slecht beheer van hun inkomen met grote schulden zitten. Dat zijn studenten, mensen met lage inkomens en boeren. Gezamenlijk maken zij zo’n 70% van de bevolking uit.
Meer dan 90% van de totale Thaise bevolking houdt geen enkele administratie van inkomsten en uitgaven bij en heeft bovendien geen enkel inzicht in hun bestedingspatroon.
Voor mij eigenlijk geen nieuws want dat idee had ik allang. Toen ik mijn Thaise vrouw leerde kennen had zij geen geld, dus elk (klein) bedrag was welkom. Toen mijn bijdragen wat groter werden, werd er ook door haar meer uitgegeven. Natuurlijk in het begin aan noodzakelijke dingen die zij voorheen niet kon kopen, maar langzamerhand puilde haar klerenkast behoorlijk uit. Sieraden, goud, schoenen, enz. het kon niet op.
Nu is die uitgavenmanie wel wat getemperd, hoewel ik nog steeds rekening moet houden met excessief gedrag. Gaat zij naar haar dorp voor enkele dagen, geef ik haar geld mee en hoeveel ik haar ook meegeef: het is steevast op. Ik heb haar wel eens wat extra meegegeven met de waarschuwing dat alleen in noodgevallen te gebruiken maar dat helpt niet: bij terugkomst is het geld op. Waaraan? Met geen mogelijkheid te achterhalen, want de uitgaven kan zij zich nauwelijks herinneren.
Ik ben het dus met het onderzoeksresultaat volledig eens: De Thai kan niet met geld omgaan!
Wat is jouw ervaring? Discussieer mee, met de stelling van de week.
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Steden21 november 2024Chumphon: Rust en lekker eten!
Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
Veralgemenen is wellicht fout…
Dus kan ik enkel uit persoonlijke ervaring meespreken.
Mijn huidige vriendin krijgt elke maand een toelage van 200 euro om, 3 jaar lang reeds, engels te volgen aan een goede privéschool. ( 3 namiddagen / week). ‘ s Ochtends heeft ze een job in een school.
Niet alleen slaagt ze in elke module, en haar engels is echt verstaanbaar geworden, doch heeft ze ook met haar toelage een stuk grond gekocht waar ze fruitbomen heeft gepland, en een visvijver.
Het feit dat ze cambodjaans is zal niet zo veel verschil maken denk ik.
Anderzijds ga ik er vanuit dat in Belgie er ook wel heel wat mensen zijn die niet goed kunnen omgaan met hun budget.
Dus ….alles is relatief
Nou in mijn ervaring is er veel meer overeenkomst tussen Nederlanders en Belgen dan tussen Thai en Cambodianen. Echt in velerlei opzicht is de cultuur van Thailand en Cambodia totaal verschillend, zelfs in de grensgebieden.
Beste Ton,
Zeker weten……. wat cultuur betreft, en nog heel wat andere waarden treed ik je bij.
Wat geldbesteding, relaties met farang, betreft, hoor en zie ik ik vaak gelijklopende stellingen.
Maar zoals reeds vermeld….ik spreek uit een persoonlijke, en tot op heden, enige ervaring.
En die valt best mee 😉
Ze kunnen juist heel goed met geld omgaan! Alleen hebben een compleet andere visie dan wij. Wij willen sparen en besparen, hun uitgeven.
Net als vorige antwoord het maakt niet uit hoeveel geld het is, ze hebben er altijd een doel voor.
Wil niet zeggen dat het altijd fout is want ze zijn ook heel vrijgevig voor minderbedeelden en invalide personen. Ware het niet dat ik soms denk dat die er weer misbruik van maken.
Een Thaise vrouw als e de juiste hebt getroffen kan goed met geld omgan.Generaliseren heeft geen nut ,er zijn er ook wel die niet met geld kunnen omgaan , maar dat zijn meestal de barmeiden en de vrouwen die een farang hebben die ze het niet leerd om e geld om te gaan.
Mijn vrouw krijgt elke maand huishoudgeld voor alles wat ze in en ron het huis moet betalen,licht,water ,gas ,tv internet etc.
Daar ze erg zelf suporting is kan ze zelfs wat sparen.Ik heb het har geleerd.Ik zei als jij 1000 bath spaart pm
dan leg ik er elke maand 1000 bath bij. En dat werkt perfect.Vol trots laat ze elke maand haar spaarbankboejke zien.En daar ze van alles aanpakt van scootercleaning tot makrelen roken enz heeft ze een goed leven.Komt waarschijnlijk ook dat ze erg goed met mij kan overleggen,iets wat bij veel Farangs ontbreekt.Die scheren alles over een kam en geven dan flink af als de vrouw niet met geld om kan gaan.Ik heb mijn vrouw zelfs geleerd dat zij haar kleinkind leert sparen.Dat doen niet veel Thaise vrouwen.Als ons pietje de zoon van Honnybee bij ons komt pakt hij meteen zijn spaarpot en houd die voor opa zijn neus.En dan kijkt hij me vragend aan,en als ik er dan 10 bath in stop krijg ik een dikke zoen en waai van dit kleine kereltje.
En een nieuwe scooter werd er a contant gekocht met 4000 bath korting en die korting ging meteen naar haar spaarboekje,dus het kan wel.
Het kan dus wel ,maar dan moet je ze goed begeleiden.
De stelling van Gringo gaat mensen uitnodigen deze te bevestigen, anderen zullen tegenspreken. Ik denk dat er Thai zijn met een gat in de hand, zoals Gringo van zijn eigen vrouw beschrijft. Excessief gedrag, noemt hij dat. Maar dergelijk gedrag kun je niet als representatief beschouwen. Bij mij in de straat wonen een paar Thai gezinnen die voorbeeldig hun best doen. Jongere en oudere mensen die werken, kinderen hebben, het rustig en zuinig aandoen, geen dikke auto’s voor de deur, hypotheek afbetaald, en het gewoon zichtbaar goed doen en het goed hebben. Maar ook zij zijn niet representatief. Ook mijn vrouw niet, die van nature spaarzaam is, voorheen een eigen business dreef, en weet heeft van boekhouden. maar over hen gaat het onderzoek niet.
Het onderzoek gaat over de 70 % van de Thai bevolking die met grote schulden kampt. Dat is triest: de overheid heeft hier duidelijk steken laten vallen. Het onderzoek meldt ook dat 90 % van de Thai bevolking geen inzicht heeft in haar bestedingspatroon. Dat is link, want zegt veel over het niet in staat zijn van de Thai bevolking iets te doen aan hun schulden.
Het aangehaalde onderzoek is hopelijk niet voor niets gedaan. Het totaal aan leningen en schulden van de Thaise huishoudens groeit schrikbarend. Dit moge als bekend worden verondersteld. Maar zegt dit onderzoek dat de Thaise overheid begint te begrijpen dat veel mensen met veel problemen kampen? Maakt dit onderzoek duidelijk dat de overheid snapt dat vele gedane beloften en eerdere overheidsmaatregelen mede debet zijn aan de ophoging van schulden? Kunnen Thai mensen maatregelen tegemoet zien die helpen de huishoudschulden af te bouwen?
Mij is onbekend of het de bedoeling is van het Ministerie van Financien iets met de onderzoeksresultaten te doen. Het enkel benoemen van een probleem is nog geen oplossing.
Dat de genoemde 3 groepen, studenten, boeren en huishoudens met een laag inkomen, eruit springen als de meest zorgwekkende, was te verwachten. Het is niet vreemd is dat boeren en huishoudens met een laag inkomen, niet in staat zijn om een fatsoenlijk financiëel beheer er op na te houden. Boeren wachten al maanden op hun toeslagen en compensatie, en bij gebrek aan geld wordt er (weer en meer) geleend. Tegen hoge rentetarieven, welke de schuld opschroeft. De Thaise overheid heeft hier een taak liggen.
Duidelijk ook moge zijn dat veel jongeren in Thailand niet sparen, maar uitgeven. Op zich niet vreemd. Thailand is een immense consumptiemaatschappij, met massieve uitdadingen aan en verlokkingen op jongeren. Daarbij speelt dat noch overheid noch ouderen sparen als voorbeeld aanbieden. Plus dat het maatschappelijk fenomeen “show off” een enorme rol speelt in het leven van die jongeren. Vreemd is wel dat jongeren zien hoe nijpend een leefsituatie kan zijn als je veel schulden hebt, maar desondanks toch zelf een groep vormen die hetzelfde gedrag vertoont.
Het inkomensprobleem van Thailand is een maatschappelijk probleem. Hierover in dit bestek verder uitweiden gaat te ver, maar feit is dat als de omstandigheden niet veranderen, de leefsituatie van mensen dat ook niet doet, (uiteraard op uitzonderingen na!). Thailand is een buitensporige consumptiemaatschappij, veel Thai zijn op overdreven wijze ingesteld op krijgen en hebben, de Bhoedistische structuur zet niet aan zelf actief in te grijpen in de eigen leefwereld, promoot daarentegen acceptatie en berusting,
De laatste zin is voor de helft verzonden, en moet zijn als volgt:
……………..acceptatie en berusting, hetgeen er toe leidt dat vele Thaise mensen toch hun lot toevertrouwen aan hogere machten. Voor hen is dat inclusief de politiek autoriteit, maar die heeft zichzelf klem gezet. Ik vrees dat ik aldus de door mij in eerdere alinea opgeworpen vragen helaas ontkennend moet beantwoorden.
Wie ben ik om de Bank of Thailand of het Ministerie van Financieën tegen te spreken? Ik kon trouwens dat recente onderzoek nergens vinden. Maar inderdaad is er wel elke maand een artikel in de krant die de (te) hoge schulden van de huishoudens noemt. Voor wat ik nu zeg verwijs ik naar de twee onderstaande links, met veel statistische gegevens. Dit zijn allemaal gemiddelden wat niet uitsluit dat een flink aantal mensen een te hoge schuldenlast heeft vooral bij de lagere inkomens. Ik praat nu over Thailand als geheel (‘de Thai’) en dan valt het reuze mee.
1 Gemiddeld sparen Thais 10 procent van hun inkomen
2 De gemiddelde schuldenlast per huishouden bedraagt 136.000 baht, dat is 70 procent van het jaarlijkse inkomen per huishouden, één van de laagste in Zuid-Oost Azië (Nederland: 350 procent!)
3 Gemiddeld besteden huishoudens ruim 1 (een) procent van hun inkomen aan aflossing en rente
4 De inkomens en bezittingen zijn in de afgelopen jaren sterker gestegen dan de schulden
5 Het aantal NPL’s (non-performing loans) staat op een gezonde 2-3 procent, ongeveer gelijk voor alle inkomensgroepen maar het laagst voor de lagere inkomensgroep (minder dan 15.000 baht per maand)
Hiermee wil ik niet zeggen dat er geen schrijnende gevallen zijn maar het algemene beeld voor heel Thailand ziet er redelijk gezond uit. Ik vermoed dat de meeste Thais hun inkomen en uitgaven redelijk beheren. De banken hebben trouwens al opdracht gekregen aanvragen voor leningen strenger te beoordelen.
http://asiancorrespondent.com/79276/household-debt-in-thailand-is-it-unsustainable/
http://asiancorrespondent.com/81931/household-debt-in-thailand-is-it-unsustainable-part-2/
Beste Tino, alhoewel ik een groot voorstander ben van het feit niet al te zeer te overdrijven daar waar het gaat om Thaise fenomenen, vind ik wel dat zaken in goede perspectieven dienen te worden geplaatst. Een beetje overdrijven mag wel om de boel te verduidelijken. Zoals Gringo ook doet met de straffe omschrijving van zijn stelling, om daarmee de aandacht van lezers te trekken op hele vervelende leefomstandigheden van sommige Thai.
Toch meen ik andere cijfers te moeten opvoeren om de situatie nog meer te verduidelijken.
In een artikel van juni 2013 op Thailandblog was er sprake van dat: “huishoudens in Thailand tot over hun oren in de schulden zitten; dit jaar geeft zelfs een stijging te zien van 12 procent, blijkt uit een peiling van de University of the Thai Chamber of Commerce (UTCC).
Van de 1.200 respondenten heeft 64,5 procent een schuld van gemiddeld 188.774 baht tegen 147.542 een jaar eerder. Mensen met een laag inkomen staan vooral in het krijt bij geldwoekeraars.” https://www.thailandblog.nl/nieuws/huishoudschulden-rijzen-de-pan-uit/
De in juni 2013 genoemde schuldenlast komt bijna 50 % hoger uit dan jij noemt.
Een andere feit welke mij destijds zeer opviel, in dat juni 2013 artikel, was dat “arbeiders en mensen met een laag inkomen” vanwege de invallende econimie meer leenden dan normaal te doen gebruikelijk. Voorheen een 5000 baht; maar nu “een gewillige prooi voor geldwoekeraars”, en “de grootste moeite aan haar verplichtingen te voldoen.”
Zijn toch geen toestanden om je geen zorgen om te maken.
In Nederland zijn de huishoudschulden inderdaad 3,5 x het inkomen. In Denemarken zelfs nog hoger. Oorzaak hiervan zijn de aflossingsvrije hypotheken. Edoch: vanaf de crisis eind vorige eeuw zijn huishoudens in Nederland desondanks in staat deze schulden gestaag af te lossen. De totale hypotheekschuld in Nederland is dalende. dat aflossen gebeurt met spaargelden. Zo is in 2013 een bedrag van 118 miljoen euro van spaarsaldo’s gebruikt om deze hypotheekschulden weg te werken.
Ik meen niet dat de bedoelde 70 % van de Thaise huishoudens in staat zijn in vergelijkbare verhoudingen schulden af te lossen. Het schuldenprobleem van de Thai is, naar ik het kan bekijken, ook een maatschappelijk probleem, welke meer aandacht behoeft dan enkel een rapport van een universiteit, of een ministeriele quote.
De meeste vrouwen die ik ken zijn juist heel erg spaarzaam. Ik ken er die zelfs van 50 baht per dag kunnen leven. Mijn vriendin zegt ik hoef niet elke dag buiten de deur te eten, ik kook zelf wel wat bijvoorbeeld. Of ga naar de markt en haal daar wat.
Maar. Als je samen met een vrouw gaat dan neemt ze ook deels jou levensstijl over. Ben je zelf iemand die liefst elke dag buiten de deur eet, lekker uitgaat enz dan vind vrouwlief dat ook wel lekker en als jij een graag gezien figuur bent in de lokale uitgaansgelegenheden dan kan zij ook niet achterblijven, incluus mooie jurk enz.
Ook hangt het nogal van de leeftijd af. Een studente begin 20 heeft een andere levensstijl als een dame van 30-40 jaar. De meiden welke ik hier van de universiteit ken die kijken doorgaans niet op een paar bahtjes, maar dat begint pas als ze zelf moeten werken.
Wel zie je vaak hetzelfde liedje als ze naar hun thuisdorp gaan, even de blits proberen te maken naar familie enz. Als je ze dan geld mee geeft dat kan je net zo goed meteen afschrijven.
Verder heeft mijn vriendin nu ook een beetje in de gaten gekregen dat naarmate er meer geld binnen komt, je ook meer uitgaven hebt. Bijvoorbeeld een auto voor de deur is leuk en aardig, maar je bent er niet alleen met met de maandelijkse payment. Zo’n ding moet ook verzekering, servicebeurten, er moet benzine in enz enz enz. Groter leuker huis is wel aardig maar kost ook meer per maand. Als ze vrijgezel zijn dan komt het vaak niet verder als de huur voor hun condo, de motorbike en beltegoed. Wat kleren en make up en thats it. Vervolgens komen ze in een relatie, maar denken dat ze nog steeds zo kunnen leven als in hun thuisdorp, wat dus niet het geval blijkt te zijn.
Ik had een Thaise vriendin (3 jaar lang) die ik altijd vertelde : The only thing u understand about money is
NO MONEY
Het is mij al vaker opgevallen dat vele Thaise niet kunnen rekenen..maar, dat is nog niets vergeleken met dat van onze regeringleiders in Nederland! Die rekenen zich rijk met geld dat er niet is!
Ben het grotendeels wel met Gringo eens ze kunnen moeilijk met geld omgaan hebben ze er ff over dan,schijnt dit zeer te doen en gaan ze kopen of investeren in dingen die ze “echt” nodig hebben.
Zie veel met nieuwe auto’s en vraag dan wel eens ; hebben ze die nodig? nou nee , maar makkelijk als het regend pffft jaja zal wel onzin verhaal zijn maar word wakker !
Woon nog maar dikke 13 jaar hier snap nog geen 1 % van hoe de Thai denkt, U wel nou van harte 😉
Gelukkig is die van mij anders ………………..bahtjes zijn al op voordat ze heeft geteld haha.
Wel ff melden als laatste; Pattaya e.a. toeristiesche plaatsen is geen echt Thailand
Plannen en organiseren is niet hun sterkste punt, zit niet in de aard geloof ik. Mijn ervaring is dat ze op korte termijn denken en handelen. Ik heb mijn Thaise vrouw nog nooit betrapt op het kopen van onzinnige dingen, ook niet als ik niet in Thailand ben. We hebben nu op aanraden van haar 2 keer een stukje grond erbij gekocht, dat houdt toch enigzins zijn waarde net als goud, ik zie dat meer als belegging voor later.
Hierna wat recentelijk in het nieuws stond in NL: “Veel huishoudens accepteren niet dat ze minder te besteden hebben: dan maar lenen. Door kredieten op elkaar te stapelen, schuiven ze langzaam maar zeker naar de afgrond van de schuldhulpverlening. Het aantal problematische schulden groeide in 7 jaar tijd met bijna 20 procent.
Ruim 1 op de 6 Nederlanders (17,2 procent) heeft schulden. Bij tussen de 373.00 en 531.000 huishoudens is sprake van problematische schulden.”
Nu is 17,2% een ander getal dan de genoemde 70% natuurlijk, maar ik bedoel maar, schulden zijn niet uitsluitend voorbehouden aan Thai.
Wel zijn er in NL instanties waar men voor hulp kan aankloppen, maar ik ben bang dat in veel gevallen de gemeenschap er voor opdraait.
Veel mensen kunnen niet omgaan met geld. Dus Westerlingen, Afrikanen, Aziaten, ….
Mijn stelling : Als je bij de opvoeding niet werd aangeleerd om met geld om te gaan, dan mag je niet verwachten dat je later goed omgaat met centen.
Wat is trouwens ” goed omspringen” met geld?
Dat is sparen en je af en toe iets ont-zeggen. Vaak kan je nog wel een korte of langere periode zonder iets.
Eerst sparen, en dan pas kopen is ook al zo’n groot voordeel. Kopen op krediet is voor veel mensen (die meestal niet met centen kunnen omgaan) het begin van grote financiële zorgen.
Koop zo weinig mogelijk op krediet. Grote uitzondering : een woning, omdat dit een vorm van pensioensparen is. Bejaarden met eigen huis leven goed. Bejaarden in huurhuis hebben vaak geldzorgen.
Mijn Thaise echtgenote, waarmee ik nu bijna twintig jaar getrouwd ben kan veel beter met geld omgaan dan ik. Ik ga ervan uit dat bedoeld wordt geen geld over de balk gooien of dingen kopen die je eigenlijk helemaal niet nodig hebt. Ik heb nog wel eens de neiging om impulsief iets aan te schaffen, waar ik al vrij vlug niet meer naar omkijk. Ying heeft daar geen last van. Zij is spaarzaam, maar zeker niet gierig. Wij hebben een gezamenlijke bankrekening en wie geld nodig heeft loopt naar de pinautomaat. Dat ben ik dus meestal. Wij hebben hier nog nooit woorden of problemen over gehad. Ze vraagt hooguit “had je dat nu wel echt nodig?” als ik mij weer iets aan heb laten smeren. Wat mij opvalt is dat veel mede-farang het hebben over de toelage of het zakgeld dat zij aan hun vrouw geven. Ik ben blij dat ons huwelijk gebaseerd is op gelijkwaardigheid, waar niemand zijn/haar hand hoeft op te houden. Misschien heeft het er mee te maken dat mijn vrouw zowel in Nederland als in Thailand altijd (financieel) uitstekend voor zichzelf heeft weten de zorgen en wij derhalve op dit gebied nooit afhankelijk van elkaar zijn geweest. Eigenlijk heb ik het idee dat wij ook geen problemen gehad zouden hebben als dit anders geweest zou zijn. Vaak heb ik het idee dat het in dit soort discussies niet primair over geld gaat, maar over een gebrek aan wederzijds vertrouwen en respect. Of zie ik dat helemaal verkeerd?
Wat een mooie zienswijze. Jullie lijken heel gelukkig samen
Tja ik kan er wel een boek over schrijven,ze willen van alles maar hebben niets gespaard,ik heb toch een farang….ik was het op een gegeven moment zo zat dat ik haar verteld heb dat ik per maand 3000 minder huishoud geld zou en dat ik dat voor haar zou sparen ze mocht er een jaar niet aankomen.
Ging goed dacht ik,na 3mnd dacht ik zal het op de bank zetten(het zat in een varkentje)dat was dus niet meer nodig,ikvraag waar is dat geld?
Antwoord mijn vader had het nodig,en ik mag niet weigeren!!!!!!Ik zeg je steelt van jezelf,antwoord nou en.
Hoe moet je iemand met zo’n mentaliteit nu sparen leren
Oosterbroek het euvel is niet het feit dat je vrouw niet kan sparen of met geld om kan gaan. Je bent zelf de schuldige vooral als je twijfelt aan de mentaliteit van je geliefde.Als jij voor haar had gespaard , het op haar boekje had gezet of in een kluisje had gedaan waar ze niet in kon dan had ze na verloop van tijd gezien dat je sparen kunt leren.Door haar elke maand 3000 bath minder huishoud geld te geven en te zeggen dat je dat voor haar spaard ondermijn je haar vertrouwen.Zeker als je stellig beweerd ik ben toch maar een Farang.Een Thaise vrouw is erg gevoelig voor dit soort uitspraken.Veel praten en samen overleggen dat sparen voor een bepaald doel beter is dan financieren van wat dan ook,is de beste oplossing.
de volgende reactie sprak me wel aan:Wat is trouwens ” goed omspringen” met geld?
Was je nu met haar vader gehuwd of met haar had je haar kunnen vragen.
Dat is sparen en je af en toe iets ont-zeggen. Vaak kan je nog wel een korte of langere periode zonder iets.
Eerst sparen, en dan pas kopen is ook al zo’n groot voordeel. Kopen op krediet is voor veel mensen (die meestal niet met centen kunnen omgaan) het begin van grote financiële zorgen.
Misschien was het voor de discussie helderder geweest als de stelling had geluid “Thais kunnen niet met andermans geld omgaan”, maar dat zal te tendentieus zijn wellicht.
Het is wel duidelijk, dit ter verdediging van de Thais, dat ze geen Calvistische traditie hebben van spaarzaamheid. Het appeltje voor de dorst blijft niet lang goed in Thailand, maar ze hebben wel graag een eigen huis, hetgeen een goede investering is. Luxe consumptiegoederen zijn erg populair en dat is goed voor de economie, maar slecht voor de, vaak Westerse, portemonnee. Het geld van de Westering in Thailand stroomt vaak naar degenen die minder hebben. Het geld van de rijke Thais blijft bij de rijke Thais.
Bij ons stel je iets voor als je welgesteld bent. In Thailand stel je iets voor als je het breed laat hangen. De behoefte om iets voor te stellen verschilt natuurlijk per persoon. Helaas gaat veel liefde (van beide kanten) door de portemonnee.
BramSiam, groot gelijk. Thais kunnen niet met andermans geld omgaan. Het is toch hun geld niet, dus waarom zouden er zuinig mee omspringen ??? In tegendeel, ze geven méér uit dan het voorziene budget. Enfin, was bij mijn vrouw toch het geval. Heb er de brui aan gegeven en ik vertrek overmorgen vroegtijdig terug naar Belgie. Ze kan hare plan trekken.
Bedankt voor je openhartige reactie Dre. “”Het is toch hun geld niet, dus waarom zouden er zuinig mee omspringen ?”” klinkt me heel bekend in de oren. De “doorsnee” Thai zal er zo overdenken in tegenstelling wat sommige – maar misschien wel gelukkige kennelijk – ons willen doen gaan geloven.
Zelf vind ik mijn thai vriendin ,iets te spaarzaam
Als voorbeeld na vele jaren toch maar eens Songkran meegemaakt in Khon Kaen. eerst met een brommer taxi uit het dorp kosten 40 baht dan met de bahtbus ( 30 baht twee personen ) vanuit Bangfang terug wilde ik een taxi nemen kost 300 baht ,
Nee zij mijn vriendin , we gaan lopen en terug met de baht bus.
veel goedkoper.
allen bij uitstappen bij de baht bus op de snelweg geen brommer taxi voor ons naar dorp te brengen
dus 5 km terug lopen naar dorp.
Denk dat ze volgende keer wel taxi neemt
Wel heb ik 160 baht bespaart . en welke Hollander wil dat niet.
Eten beperkt zich tot rijst eigen eigen veld ,net als de kip die er naast lig.
We sparen samen voor een auto , dat vond ze wel vreemd je kan de auto ook kopen met afbetaling
Heb haar uitgelegd dat we de auto pas nodig over twee jaar ,
daarom nu alvast voor sparen en bedrag vastzetten is beter.
Meer dan een uur nodig gehad dat sparen is goedkoper is dan lenen.
Als ik alles bekijk is ze meer Nederlander dan mijn ex vrouw.
Gr Piet
Thais kunnen absoluut niet met geld omgaan,en wij Nederlanders wonen allemaal in een molen ,lopen op klompen en roken wiet en eten thuis van delfs blauwe borden.
Veel Thaise mensen hebben geen of een zeer slechte scholing gehad.
Voor de meeste middelbare scholieren is de tafel van 10 een onmogelijke opgave en twee getallen van twee cijfers optellen ook.
Hoe kun je dan ooit verwachten dat het grote onontwikkelde deel van de Thaise bevolking met geld om kan gaan?
Hoe kunnen ze een financiele planning maken, als ze helemaal niet kunnen rekenen?
ja ja , ze kunnen niet rekenen…spreek maar een keer een bedrag af met een barmeid bv 850/dag gedurende 20 dagen.Rondt het bedrag dan af naar 15000 bath op het einde van de derde week.
Je zal wel zien dat ze kunnen rekenen , ha ha.
Maar het is zo dat er goede en minder goede bedoelingen zijn bij sommige thaise vrouwen en niet alleen bij de vrouwen.Een vraagje aan de bloggers : hoeveel hebben jullie al teveel wisselgeld teruggekregen?
Hoeveel keer al te weinig wisselgeld terug?
Het is hoe dan ook een feit dat zuiver rekenkundig een Thai nooit kan tippen aan een Europeaan.
Doe maar eens een kleine test in uw omgeving : tafels van vermenigvuldiging om ter vlugst.
Het is denk ik een feit dat er in de scholen niet genoeg aandacht wordt besteed aan rekenen , want op andere vlakken zijn ze dan wel verstandig als je er een beetje tijd aan spendeert.
@ DVW:
Het zal van de school afhangen, maar hier is het hopeloos.
Ook engels kunnen ze geen woord spreken na 6 jaar middelbaar onderwijs.
Als ze niet kunnen rekenen zullen de exacte vakken ook weinig voorstellen.
Sport zijn ze dan wel weer goed in.
En het is een goede bijverdienste voor de school, als je graag een diploma wilt hebben.
Ze hebben hier het zelfde systeem dat in Nederland ook erg succesvol is geweest.
Het gaat er niet om, of de leerlingen iets leren, maar hoeveel leerlingen de school met een diploma verlaten.
Was laatst op een lagere school.Daar zaten 11 jarige kinderen in de 5e klas ,sommige konden nog niet lezen of schrijven.Komt door slecht leersysteem,niks als ouwe leerkrachten die het de kinderen niet bij kunnen brengen.En thuis hoeven ze ook geen steun te verwachten.Want als ze bij hun ouders komen om te laten voorlezen dan hebben die of geen tijd of zijn niet geintreseert wat hun kind leert.Het systeem van Nederland de tafels gezamelijk opzeggen kennen ze volgens mij hier niet.Als je aan een kind van 12 vraagt hoeveel is 12 en 13 ,dan zie je ze op de handen tellen en duurt het erg lang voor ze de uitkomst weten.Dus het hele leersysteem loopt erg achter.En daar helpt geen gratis tablet bij.Op de middelbare scholen zelfs op de universityt spreken de studenten slechter Engels dan mijn Nedertlandse kleinzoons uit de 4 klas lager onderwijs.
Zelfs de gratis verkregen tablets worden meestal voor games gebruikt ipv er iets mee te leren.
Maar die zelfde kinderen kunnen al wel scooter rijden ,liefst zonder helm met 4 personen zonder scooter brevet.En alles wat de Thai niet snapt of niet wil snappen scharen ze ondfer de naam cultuur is mijn ervaring.
Ik wil niet generaliseren, maar degene die ik ken hebben allemaal last van het Christus syndroom. (even nadenken!)
Gerrie, wees blij dat velen lijden aan en onder dit sydroom. Menig blog ware met minder slecht gevuld.
Ik lees hier zo’n beetje van alles, maar ik denk niet dat je er echt een lijn kunt in trekken. Mijn vriendin is eerder van het zuinige soort. We hebben nog eerst wat oplapwerk aan haar huisje op het platteland en ze wil dit persé veilig stellen “voor de kinderen”. Als we in Bangkok, Phuket of Pattaya zijn en ik wil gaan eten op restaurant, ook al is het een lokaal geval waar geen toerist komt en de prijzen heel erg meevallen, zegt ze “no darling, safe for the house”. Ze wil liever iets kopen aan een stalletje. Als ik haar dan toch kan mee krijgen om iets in een lokaal restaurantje te eten tegen pakweg 250 Baht voor 2 personen, vindt ze het toch nog duur. De volgende dag gaan we een tempel bezoeken en gaat ze zonder veel nadenken 400 Baht uit haar tas halen voor de wierookstokjes en het velletje bladgoud voor boedha. Ik laat haar dikwijls de rekening betalen op restaurant of in de winkel en geef haar dan ook in het begin van de week een budget voor de ganse week. Krijg ik haar toch mee naar een toeristenrestaurant, dan gaat ze gemakkelijk een fooi geven van 100 Baht of meer. In de Isaan komt ze toe met 1000 Baht per week of minder, gaan we op stap, dan raakt ze niet verder dan halfweg de week met 3000 Baht, waarvan toch zo’n 1000 Baht aan fooi en offeren. En uiteindelijk acht ik me gelukkig dat ze nog steeds niet houdt van een drankje op een terras of aan de bar. Ze rookt niet, ze drinkt geen alcohol en als ze kleding koopt voor haar of de kinderen gaat het zelden boven de 200 Baht. Het zal zijn waar de prioriteiten liggen, denk ik dan.
Sommige Thai se mensen kunnen niet met geld omgaan , zoals de mensen hier in Nederland, sommige mensen kunnen ook niet met geld omgaan