“Belastingen zijn de prijs die we betalen voor een beschaafde samenleving.”
Opschrift bij de belastingdienst in Washington D.C..
Om eerst maar die mensen voor te zijn die zeggen of denken ‘waar bemoeit die farang zich mee’. Lees, als u dat nog niet deed, het verhaal over Puey Ungpakorn die al 40 (!) jaar geleden hartstochtelijk pleitte voor een verzorgingsstaat: www.thailandblog.nl/achtergrond/puey-ungpakorn-een-bewonderingswaardige-siamees/
Ik geloof niet dat ik hier de voordelen van een verzorgingsstaat uiteen hoef te zetten. Thailand heeft al een paar schreden gezet op die weg. Vrijwel iedereen is nu verzekerd voor ziektekosten, hoewel die voor ambtenaren en werknemers verzekerden gemiddeld 10.000 baht per jaar per persoon bedraagt en die voor alle anderen (een 50 miljoen, het oude door Thaksin opgezette 30-baht systeem) slechts 3.000 baht per jaar uitkeert. Verder krijgen ouderen 700-1000 baht per maand en er is nu een bijdrage voor kinderen van arme ouders van 400-600 baht per maand. Er zijn ook geringe bedragen voor gehandicapten. Tien procent van de bevolking (in 2000 nog 20 procent) leeft nog onder de armoedegrens van 2.000 baht per maand.
Ouderen moeten nu ondersteund worden door hun kinderen. Maar velen hebben geen kinderen of de kinderen zijn ook arm. Door sociaal-economische veranderingen wordt de band tussen ouders en kinderen steeds losser.
De ongelijkheid in inkomens en bezittingen is groot in Thailand. De 20 procent meest-verdieners vangen 10-12 maal zoveel als de 20 procent minst-verdieners. In Nederland is dat verschil een factor 4-5. De ongelijkheid wat betreft bezit is nog veel groter. Zo’n groot verschil is niet duurzaam en is een belangrijke oorzaak van sociale en politieke problemen. Een verzorgingsstaat zal die ongelijkheid verminderen.
Is Thailand welvarend genoeg om een verzorgingsstaat te worden? Thailand is nu een hoger middeninkomen land (per persoon een gemiddeld inkomen van 6.000 dollar per jaar) en als het nationale inkomen in de komende 15 jaar nog gemiddeld 5 procent per jaar groeit zal het, net als Nederland, tot de hogere inkomens landen gaan behoren. Thailand is nu, als je naar de koopkracht kijkt, bijna even rijk als Nederland rond 1950, de tijd van Vadertje Drees. Ook wat volksgezondheid (levensverwachting etc.) en onderwijs betreft zit Thailand bijna op dat niveau.
Om een verzorgingsstaat op te zetten heeft de staat meer inkomsten nodig. Over het belastingstelsel in Thailand staat hier een verhaal: www.thailandblog.nl/achtergrond/armen-thailand-betalen-relatief-veel-belasting/
Slechts ongeveer 20 procent van het nationaal inkomen gaat nu naar de staat.
Die inkomsten van de staat komen voor ongeveer 20 procent uit de inkomstenbelasting die maar door 10 procent van de Thaise bevolking wordt betaald. Dat komt vooral door de vele aftrekposten zoals bv een belachelijk hoog bedrag van 500.000 baht per jaar als dat belegt wordt in bepaalde aandelenfondsen. De rest (80 procent) van de inkomsten van de staat komen uit de BTW, bedrijfsbelastingen, accijnzen en wat kleine posten.
De huidige regering realiseert zich dat meer inkomsten en hogere belastingen nodig zijn. Een grond-en erfbelasting staan op stapel maar de percentages zijn zo klein (5-10 procent, met een zeer hoge vrijstelling voet) dat het niet zo veel zoden aan de dijk zet. Deze twee belastingen moeten flink omhoog, daarnaast moet meer inkomstenbelasting over de hogere, en over meer inkomens, worden geheven, de BTW moet omhoog van nu 7 naar 15 procent, en de accijnzen op brandstof, alcohol en tabak kunnen ook best wat meer. Die verhogingen kunnen geleidelijk plaats vinden om een schokeffect te voorkomen.
Daarmee gaan de inkomsten van de staat van nu 20 procent van het nationaal inkomen naar 30-35 procent (In Nederland is dat 45 procent). Ik heb uitgerekend dat die extra inkomsten voldoende zijn om iedere inwoner in Thailand (arm en rijk, oud en jong, werkenden en niet-werkenden) ongeveer 2.000 baht per maand uit te keren. Dan zouden de laagste inkomens worden verdubbeld of zelfs verdriedubbeld, die wat daarboven krijgen 50 procent meer, de minimum inkomens gaan een 20-30 procent omhoog, de middeninkomens blijven ongeveer gelijk, en de rijken gaan er op achteruit, misschien tussen de 5 en 20 procent (maar ze krijger er wel 2.000 baht per maand bij!). Vooral bejaarden, gehandicapten, arbeidsongeschikten en gezinnen met kinderen zullen er van profiteren. Een andere verdeling is natuurlijk ook mogelijk. De ongelijke verdeling van inkomen zal zeker behoorlijk verminderen.
De prijzen zullen wat stijgen maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door meer inkomen.
Een droom? Misschien. Maar alle goede dingen beginnen met een droom.
Laat ons weten wat u er van vindt. Reageer op de stelling ‘Thailand moet nodig toe groeien naar een verzorgingsstaat’.
Over deze blogger
-
Geboren in 1944 in Delfzijl als zoon van een eenvoudige winkelier. Gestudeerd in Groningen en Curaçao. Drie jaar als arts gewerkt in Tanzania, daarna als huisarts in Vlaardingen. Een paar jaar vóór mijn pensioen getrouwd met een Thaise dame, we kregen een zoon die drie talen goed spreekt.
Bijna 20 jaar in Thailand gewoond, eerst in Chiang Kham (provincie Phayao) daarna in Chiang Mai waar ik graag allerhande Thai lastigviel met allerlei vragen. Volgde het Thaise buitenschoolse onderwijs waarna een diploma lagere school en drie jaar middelbare school. Deed veel vrijwilligerswerk. Geïnteresseerd in de Thaise taal, geschiedenis en cultuur. Woon nu alweer 5 jaar in Nederland samen met mijn zoon en vaak met zijn Thaise vriendin.
Lees hier de laatste artikelen
Pattaya23 december 2024De donkere kant van Pattaya
Geschiedenis19 december 2024Op zijn verjaardag in 1995 gaf koning Bhumibol aan dat alle mannen een gratis sterilisatie konden ondergaan
Geschiedenis14 december 2024Hoe een Nederlandse krant schreef over de studentenopstand van 14 oktober 1973
Geschiedenis12 december 2024Hoe schreef de Nederlandse pers in 1960 over de geschiedenis en de huidige situatie in Thailand
Beste Tino,
Kijk eens om je heen wat er met een verzorgingsstaat gebeurt, zoals in Nederland, ook daar worden armen armer en rijken rijker. Door hogere belastingen zal je export produckt vele malen duurder worden, aangezien er veel wordt geexporteerd naar europa maar ook naar azie in het algemeen, zal je daar inkomsten gaan verliezen, alsmede werkplaatsen. Er zal een gedeelte van de industrie naar andere landen uitwijken, auto industrie is al zoekende, er is door minium loon verhoging aantal jaren terug al kleding industrie verdwenen, verhuisd naar omringende landen.
Natuurlijk moet Thailand zorgen dat er meer belastinggelden binnen komen, doch dan eerst andere zaken bekijken, de vele rijken die nauwelijks of door corruptie nagenoeg niets betalen.
Ook moet Thailand eerst het grijze circuit aanpakken, daar zijn miljarden te halen.
Dus wil Thailand zorgen voor een verzorgingstaat zal ze eerst die dingen moeten rechtzetten voor extra inning zodat dit de economie niet schaad en vooral de export niet. Dat is nu al het geval met de dure thaise bath en verdwijnen van industrie.
Het is beter dat Thailand eerst weer Thailand wordt zoals 10 jaar geleden, meer open, vriendelijker voor toerist en bureaucratie afschaft zoals het nu is strijkt dat iedereen in de haren. Ik begrijp dat ze criminelen willen weren, maar dat kan ook met een screening vooraf.
Natuurlijk wil ik ook dat de mensen het beter krijgen, maar als de corruptie welig tierd zal het nooit een verzorgingsstaat kunnen worden, want dan verzorg je alleen maar meer corruptie.
Dus wat de regering probeert te doen is goed, maar o zo kleine druppel nog.
Quote: “Kijk eens om je heen wat er met een verzorgingsstaat gebeurt, zoals in Nederland, ook daar worden armen armer en rijken rijker.”
Volgens mij zijn de armen in Nederland vanaf globaal 1950 tot niet zolang geleden een heel stuk “rijker” geworden. Je quote gaat de laatste jaren misschien wel op (voor een niet zo groot deel van de NLse bevolking), maar als dankzij belastingen de Thai misschien een nette AOW-uitkering gaan krijgen, kun je niet stellen dat in Thailand door belastingen de “armen armer gaan worden”.
Quote: “Door hogere belastingen zal je exportproduct vele malen duurder worden”
Kan waar zijn…
Toch stond Nederland in 2015 op de 5e plek op de concurrentie-ranglijst….
http://www.iamexpat.nl/read-and-discuss/expat-page/news/netherlands-climbs-5th-most-competitive-economy-world
Ok, het gaat daarbij niet om goedkope exportproducten… de Nederlandse economie ‘rijdt’ niet op dezelfde sporen als de Thaise.
Scholing, innovatie etc.
Door robotisering zal een deel van de ‘maakindustrie’ terugkeren naar de westerse landen.
Een van de problemen is inderdaad dat de Thaise economie voor een groot deel draait op goedkope arbeidskrachten. Buitenlandse producenten maken daar gebruik van. Inderdaad: de auto industrie bv. Wanneer brengt Thailand een eigen auto op de markt die wereldwijd kan concurreren? Dit is maar een voorbeeld. Een “eigen” industrie. Zoals Korea bv. Dan pas is er sprake van echt meedoen in de wereld.
Er zal dan wel iets aan het onderwijs moeten veranderen.
Nu draait de Thaise economie goeddeels op goedkope productiekrachten maar niet op know- how. Als het moment daar is dat ik in Nederland in een Thais automerk rijd, kwalitatief gelijk aan een Japans product: Ja dan komt er echt welvaart en een verzorgingsstaat wordt mogelijk.
citaat : ‘als het nationale inkomen in de komende 15 jaar nog gemiddeld 5 procent per jaar groeit ”
Dit is nu één van de laagste in de afgelopen decennium in Azië, dus dit lijkt me wensdromen. Van 2005 tot 2015 was de groei gemiddeld 3,5 % per jaar.
Thailand is erg afhankelijk van de export, die goed is voor meer dan twee derde van het bruto binnenlands product (BBP). Dit betekent wat Roel ook al aangeeft dat mocht de inkomens te ver stijgen de loonkosten te hoog worden met als gevolg verplaatsing van de produktie naar lagere lonen landen en het zich dus uit de markt prijzen.
Daarnaast heb je in je artikel geen rekening gehouden met de sterk vergrijzende bevolking van Thailand .Verouderende bevolking betekent ook toename van de gezondheidskosten die een aanzienlijk deel van de inkomsten van de staat innemen. En daarnaast een afnemende beroepsbevolking zal ook minder aan belastingen etc , bijdragen vanwege meer aftrekposten in de inkomstenbelasting en minder verdiensten uit werk vanwege pensionering of minder werken of meer werkloosheid vanwege ouderdom want men neemt liever jongere mensen als werknemers aan.
Beste Tino,
Praat met de gemiddelde Thai over belasting en je weet gelijk hoe daarover wordt gedacht.
Ik denk dat de Thai hun inkomen liever voor zichzelf houden er zal dus een cultuuromslag moeten plaatsvinden om een verzorgingstaat te creëren.
Verder is het zo dat de belastingbetaler vaak iemand is van de werkende middenklasse.
De rijken zetten toch wel hun constructies op om belastingen te ontwijken.
Kijk wat er in NL gebeurt ook hier wordt de ongelijkheid steeds groter.
De rijken zijn sinds het begin van de crisis alleen maar rijker geworden en de normale man/vrouw heeft de prijs betaald.
Wat betreft het grijze circuit ik denk dat het land daar baat bij heeft net als in NL worden de centjes die zo zijn verdiend gewoon uitgegeven aan dagelijkse boodschappen.
En waarom denk je dat iemand op zijn vrije zaterdag gaat werken ik denk niet voor zijn plezier.
Als je naar mijn mening dit wegneemt krijg je grote economische problemen(vadertje staat hoeft niet overal zijn vingers achter te krijgen).
Ik zeg altijd maar zo : In de verzorgingstaat betaal je voor een Mercedes en aan het eind van het liedje krijg je een oude Eend.
Het ergste is dat we dat nog normaal beginnen te vinden.
Thailand zou ook kunnen kijken, of alle expats hun belasting wel afdragen.
Dat moet toch ook wat op kunnen leveren lijkt me.
Dat is nu precies zon thema waar ik het zo nu en dan met mijn vrouw over heb, zo ook pas geleden nog, in ons dorp hebben we veel oudere mensen, het grootst aantal zijn Vrouwen waarvan de man is overleden, de steun die ze van de staat krijgen is te weinig om van te kunnen leven, van de jeugd daar kan je ook niks meer van verwachten, hier zie je alleen nog kleine kinderen rond huppelen, de oudere zijn allemaal, of naar de grote stad of naar het buitenland vertrokken, en denken alleen noch maar aan hun zelf, daarom helpen discussies ook niet, je zal zelf je handen uit de mouw moeten steken voor dit probleem, ons idee was om voor opvang te zorgen voor deze ouderen, een soort van verzorgingstehuis met vrijwilligers door geld in te zamelen of door een stichting op te richten, heb ook gedacht, in ons dorp en omgeving hebben we drie grote tempels waar zegge en schrijve maar 2 of 3 monniken verblijven, en de monniken zijn ook noch eens voorzien van een eigen woning, als ze die nou eens samen konden voegen in een tempel, dan hebben we al twee gebouwen die kunnen voldoen aan een opvang, een beetje verbouwen en klaar, zo moeilijk is het toch niet!
Beste Tino
Natuurlijk moet Thailand op weg gaan naar een (betere) verzorgingsstaat.
Alle argumenten dat loonkosten omhoog zullen gaan en dus de concurrentie positie zal verslechteren zullen best waar zijn. Maar als de Nederlandse Staat dat argument ook had gebruikt in de jaren 50, hadden we dus nooit de verzorgingsstaat gekregen die we nu in ons land hebben.
Thailand moet echter wel zorgen dat de uitwassen die er in Nederland zijn ontstaan wordt voorkomen. B.v buitenlanders die bijna zonder moeite een uitkering kunnen krijgen. Ook Nederlanders zelf vinden het heel normaal een uitkering te ontvangen zonder tegenprestatie te hoeven leveren aan de samenleving die hen van die uitkering voorziet. Gelukkig is daar een verandering te zien waarin wel een tegenprestatie wordt geëist.
Als Thailand zou leren van de fouten die er hier gemaakt zijn, zou er een rechtvaardiger en socialer samenleving kunnen ontstaan dan nu het geval is.
U beschrijft een wel erg rooskleurig beeld van de totstandkoming van de verzorgingsstaat in Nederland. In de vijftiger jaren heeft Drees er inderdaad voor gezorgd dat de AOW kwam. Verder gebeurde er weinig. Daarna groeiden de bejaardenhuizen als paddenstoelen uit de grond, maar die waren niet bedoeld om ouderen beter te kunnen verzorgen, maar om huizen vrij te krijgen voor een jongere generatie. Nederland kende immers na de Tweede Wereldoorlog een schrijnend woningtekort (m.n. voor jonge gezinnen). De verzorgingsstaat ging pas echt los in de tijd dat de gasbel in Slochteren werd ontdekt. De overheid kreeg daardoor een immense hoeveelheid gratis geld binnen en kon met het grootste gemak voor Sinterklaas spelen. Het feit dat die gasbel ruim een halve eeuw erna veel consequenties zou hebben voor de lokale bevolking (aardbevingen) werd gemakshalve over het hoofd gezien. Tevens walste de toenmalige overheid heen over het feit dat het gas ooit op zou zijn en dat de enorme hoeveelheid kinderen die geboren zijn in de eerste tien jaar na de Tweede Wereldoorlog op een goede dag allemaal tegelijkertijd oud en hulpbehoevend zouden worden.
Voor allen die zo begaan zijn met het lot van de verzorgingsstaat in Nederland dit: niets houdt u tegen uw AOW of andere uitkering te weigeren of terug te sturen.
Prima plan, doe ik ook…..Alleen ik stuur mijn AOW niet terug als ik het in de nabije toekomst ga ontvangen, maar zal het doneren aan een nog nader te bepalen goed doel.
Van mijn opgebouwd pensioen en spaargelden kan ik na mijn pensionering nog 50 jaar zeer riant leven in Thailand of Indonesie….
wat een vreemde reactie. Waarom zou ik iets terugsturen waar ik 40 jaar voor betaald heb ?
Corruptie ondermijnt op den duur alle mooie plannen.
Bestrijding hiervan moet prioriteit # 1 worden.
Op transparency international staat Thailand # 76 van meest corrupte landen en heeft een score van 38 (100 is geen corruptie)
Ik vind niet dat men de zaken in Thailand moet vergelijken met Nederland. In Thailand zal een groot gedeelte van de bevoking in de komende jaren niet voldoende opleiding hebben om een hoger loon the verwachten. Verder een groot gedeelte van de bevoking vooral in de Isaan heeft geen behoefte aan meer loon als men daar harder voor moet gaan werken.
Overheden, industrie, organisaties, allemaal instituten met een top down bottoms up structuur. Ongeremde groei ten kosten van degenen die bijdragen. Democratie een uitvinding van de autocraten met eenzucht voor overheersing door een politiek van verdeel en heers. de
In Thailand d al 20 procent ?, schandalig. Het wordt hier al net zo bedonderd als elders.
.mijn voorstel GEEN verzorgingsstaat !
Ik kan het alleen maar met je eens zijn Tino, nu een start maken om stapsgewijs een verzorgingsstaat op de bouwen zou prachtig zijn. Vooral in een land met 97% Boeddhisten, waar het materiele van minder belang behoort te zijn dan eerlijk delen (dat de menselijke aard toch anders is en de praktijk dus weerbarstig mogen natuurlijk duidelijk zijn). Om te beginnen een systeem om de ouderen van een redelijk inkomentje te voorzien en dat iedereen toegang heeft tot betaalbare medische hulp. Op de wat langere termijn kunnen dan dingen volgen als steun voor werklozen, kinderopvang etc.
Een verzorgingsstaat, zelfs een vrij basale uitvoering, zou toch prima moeten kunnen. daar is weinig extreems of geks aan. Alleen de grootste asociale graaiers en kapitalisten kunnen daar iets tegen hebben (zo denk Hillary Cliton daar anders over, die noemt de sociale zekerheid van Scandinavië extreem!!).
Mijn vrouw schrok toen ze in Nederland kwam wonen eerst van de hoge belastingen hier maar ook zij concludeerde dat het wel zo eerlijk was om samen ieder mens toegang te geven tot een normale oude dag, scholing, medische zorg etc. We hebben het er enkele keren over gehad hoe oneerlijk dit alles in Thailand is en dat dit zou stapje voor stapje zou moeten veranderen. Daar waren we het snel over eens dus snel uitgepraat.
De precieze uitwerking is natuurlijk iets voor de economische experts, maar gelukkig hoeft Thailand het wiel niet opnieuw uit te vinden en kan zij bij vele andere landen kijken hoe je een verzorgingsstaat opbouwt zonder dat de economie klapt, er een grote grijze of zwarte parallel samenleving ontstaat en hoe je fraude of creatief boekhouden tot een minimum kan beperken. Dus ik zeg, doen!
Zelf lijkt het mij ook een goed idee maar ik zou zelf eerst willen kiezen voor de groep ouderen die vaak niet meer kunnen werken en daardoor het steeds moeilijker krijgen door welke reden dan ook (bijvoorbeeld geen ondersteuning kinderen) . Een soort AOW dus en dan beduidend meer dan de mensen nu eventueel krijgen. Daarnaast een betere basisziektekosten verzekering voor iedereen welke betaalt wordt uit de belastingen en werknemers/werkgeversbijdrage. Belastingverhoging op luxe producten extra verhogen, gewone artikelen 10 % en eventueel mensen met grote vermogens mee laten betalen voor de kosten. Op export geen belasting maar wel veel meer investeren in het onderwijs om de toekomstverwachtingen voor iedereen te verbeteren.Meer een samenleving die voor elkaar zorgt dan de familie.
Aanvullende reactie en antwoord op antwoord van Kees.
Belasting of btw verhoging doe je alleen als er een bittere noodzaak is, zoals met de crisis in europa.
Voor Thailand zijn er andere mogelijkheden die vooraleerst meer op kunnen brengen en meer welvaart kan bieden voor de onderste lagen van de bevolking.
Ik zelf ben ondernemer in hart en nieren, meerdere bedrijven gehad, ook in het buitenland waar het ca 25 JAAR geleden ook een veel mindere welvaart was en vele armen.
Ten 1e moet Thailand haar ambtenaren apparaat met wel 30% gaan inkrimpen, duidelijke regels maken voor iedereen, burocratie eruit en digitaliseren veel meer invoeren, als dat goed is voltooid zullen er nog meer ambtenaren het veld kunnen ruimen of ander werk kunnen doen.
Ten 2e, als je economische voorspoed wil hebben zal je moeten innoveren, produktie verhoging van werkenden, dat is hier veel te laag. Dan bedoel ik niet dat de thai meer of langer moet werken, maar meer automatiseren, dan worden de produktie kosten lager tov.BBP (bruto binnenlands produkt) dan kunnen de salarissen omhoog en zullen de bestedingen toenemen waardoor er meer belasting binnen vloeit bij de overheid.
Ten 3e, grijze circuit aan pakken, dan bedoel ik niet de centjes die worden verdient door mensen die op vrije dagen etc bijwerken of er een handeltje op na houden. Als voorbeeld, 2 weken terug stond ik een BMW te bewonderen, nagelnieuw. De eigenaar, denk engelsman kwam naar mij toe lopen en mocht de auto ook even met de deuren open bekijken. Toen kwam het verhaal, normale prijs bijna 30 miljoen bath, maar in het grijze circuit 20 miljoen bath. Dit gebeurt zoveel dat de overheid aldaar al nou zeg maar 200 a 300 miljard bath kan uithalen alszijnde accijns en btw opbrengsten. In dat segment van mensen heerst er ook veel corruptie en als dat tesamen wordt aangepakt en bestreden denk ik dat het zo ongeveer 1000 miljard bath zal opleveren na een aantal jaren.
Als ondernemer en zo zou iedere overheid moeten werken, als het wat minder gaat in je bedrijf want dat is de overheid ook, zal je eerst aan de kosten kant moeten kijken alvoren personeel de laan uit te sturen, proberen wat meer produktiviteit te creeren. Als bedrijf kan je ook niet tegen jouw klanten zeggen het gaat wat minder dus jullie moeten meer betalen, dat gaat je dan de klant kosten, of export zoals nu in Thailand al het geval is. Hier in Thailand doen ze dat wel, ach niet veel klanten dan drinken maar 30% omhoog.
De inkomsten belastingen zijn in thailand al veel te hoog als ik dat vergelijk met Nederland, nu betaal je in Nederland 8.4 procent, thailand in onderste tabel is 10 %, ja oke we betalen in Nederland meer maar dat is juist voor de sociale voorzieningen. In Nederland is ook de eerste ca 20.000 euro vrij van inkomsten belasting, je krijgt dat nl terug via heffingskorting. Belastingen worden in Nederland op een andere manier binnen geharkt, OZB, Motorrijtuigen belasting, riool belasting, allerlei millieu belastingen etc etc.
Net als thailand nu ozb wil invoeren, goede zaak maar kan vele malen beter en grondiger, auto belasting kan en dan vooral voor de wat zwaardere auto’s omhoog, geen korting meer op de 2 deurs pickup, de zgn werkauto’s.
Door de extra belastinginkomsten en besparing op ambtenaren apparaat kan dan de ouderen of onderlaag van de bevolking wat erbij krijgen en daar zal de overheid dus weer iets van terug innen door hogere bestedingen. Kortom geld moet blijven rollen, circuleren dat is goed voor de economie.
Je ziet nu en leest erover dat de economie terug gaat, vele winkels, barren, restaurants etc sluiten door minder instroom van toeristen, export holt achteruit, als thailand zo doorgaat moeten ze later bij het IMF aankloppen, vooral als je ook nog BTW en belastingen gaat verhogen, btw verhoging van 7 naar 10 % hebben ze ook eerst in de ijskast gezet, net als het verhogen van de minimum loon. De overheid stimuleerd nu nog de export dmv extra financieele middelen om toch de export een beetje vooruit te helpen. Dat is water naar de zee dragen, ze kunnen beter de waarde van de bath gaan verlagen, iets laten devalueren, export en produktie wordt goedkoper en de thai wie hier woont en werkt merkt er nagenoeg niets van. Het enige nadeel dat de overheid zal hebben is een negatieve outlook naar andere landen en crediet beoordelers.
Yingluck heeft ooit eens gezegd, dat er feitelijk geen staatsschuld was als je het westerse vermogen wat hier op de banken stond van de staatschuld zou aftrekken. Gevaarlijke redenering, maar wel gezegd.
Is in ieder geval goed tot mijzelf doorgedrongen.
Thailand is een fantastische land, niet meer goedkoop zoals iedereen zegt, ze prijzen zich zelf wat uit de markt door hoge invoerheffingen etc etc. De overheid heeft werk te doen, veel werk willen ze een fantastisch Thailand overhouden en de onderlagen van de bevolking wat tegemoet komen.
Als u armoede wilt bestrijden door ambtenaren te ontslaan, ziet u toch over het hoofd dat na uw inkrimping 30% van de ambtenaren op straat staat en geen inkomen meer heeft.
Dat lijkt meer op het vergroten van de armoede.
Daarna gaat u automatiseren (in de fabrieken) en dan staan er nog meer mensen op straat.
Het verhogen van het loon, zal dan waarschijnlijk stimulans zijn voor de economie, behalve voor de happy few met een baan.
Uw percentage van de inkomsten belasting klopt ook niet.
Na de vrijstellingen is de eerste schijf nul procent en de volgende schijf 5%.
Daarna wordt het 10%, 15%, 20%, 25%, 30%, 35%.
De percentages in Nederland wil ik even buiten beschouwing laten, want die zijn aan een voortdurende verandering onderhevig, maar de trend is wel dat die heffingskortingen op een gegeven moment alleen nog voor de werkenden zijn.
Dat zou dan betekenen dat voor alle andere inkomens de heffingskortingen vervallen.
Voor 2017 is het belastingtarief in schijf 1 overigens 8,9%.
De Baht laten devalueren is overigens leuk voor de exporteur, maar wat minder leuk voor de importeur.
Het zal ook stijgende kosten voor het levensonderhoud geven, wat ook weer ergens gecompenseerd moet worden.
ik kan je redenering volgen tino en er zit wel wat in, ook wat missers.In Nederland wordt de verzorgingsstaat die na de tweede wereldoorlog is opgebouwd weer afgebroken omdat ie niet betaalbaar is. Je stelt dat kinderen in Thailand nu voor hun ouders moeten zorgen. In Nederland is dat niet anders. De kinderen betalen de belasting waarmee de ouderen verzorgd worden via de staat, die dan weer bepaalt hoe of wat (niet). De bevolking vergrijst en het systeem loopt vast. Nederland heeft weer gastarbeiders nodig om het draaiende te houden, maar heeft geen zin daar de vluchtelingen voor in te zetten, want die worden beschouwd als bedreiging voor onze normen en waarden, wat die ook waard mogen zijn. Dit in tegenstelling tot Merkel in Duitsland, die zegt laat ze maar komen, we hebben ze nodig. Ze krijgt er de handen niet voor op elkaar vanwege incidenten, alsof alle Duitsers zulke brave lui zijn. Een AOW uitkering in Duitsland bedraagt ongeveer 600 euro, anders is het niet te betalen. Kom daar maar eens van rond. In de UK is het nog slechter gesteld om maar niet te spreken over de USA, waar de ellende groter is als in Thailand. En dan hebben we het over landen die goed in de slappe was zitten.
Het feit blijft dat in ieder systeem de minst kansrijken altijd buiten de boot vallen en op een houtje zullen moeten bijten. En die maken nog altijd een zeer groot deel uit van de samenleving.
Beleidsmatig is dit een verschrikkelijk moeilijke. Gesteld dat er in Thailand voldoende beleidsverantwoordelijken zijn die goede intenties hebben, het algemeen belang behartigen en wars zijn van corruptie, dan blijft het een waar dilemma:
– prioritair inzetten op onderwijs en innovatie
– of eerst inzetten op verzorging van ouderen, werklozen, zieken, gehandicapten.
Beiden tegelijk doen is onmogelijk betaalbaar als er niet substantieel meer groei komt via export. Om performant te zijn in exportmarkten is de Thaise economie niet competitief genoeg. Groei op de interne markt, zelfs met het bevolkingsaantal van Thailand, heeft onvoldoende hefboomeffect.
Het is qua beleidskeuzes een duivelse quadratuur van de cirkel.
Ja, beste Paul, dat heb ik hier boven al enigszins aangegeven. Maak een vijf-jaren plan. Laat de belastingdruk langzaam stijgen, vooral op de hogere inkomens. Begin met ouderenzorg, dan kinderbijslag, administratief het eenvoudigst en het meest nodig (kinderen zullen langer en vaker naar school gaan). Maak een inventarisatie van alle inkomens en kijk of er verdere inkomenssteun nodig is. Maar alle inwoners van Thailand een bedrag van 2-3.000 baht per maand geven is ook een makkelijke manier en zal alle kwetsbare groepen helpen.
Ik hoor nog al eens dat een ‘verzorgingsstaat’ of ‘uitkeringen’ mensen lui maakt. Luie mensen blijven lui met of zonder uitkering en ijverige mensen blijven ijverig met of zonder uitkering. Dat gaat misschien voor een heel klein percentage niet op.
Natuurlijk heeft een verzorgingsstaat ook zijn schaduw kanten en gaat soms te ver. Ik hoor Lubbers nog zeggen in de tachtiger jaren ‘Nederland is ziek’.
Regelmatig kreeg ik als huisarts dit te horen: ‘Wat kan ik voor u doen, meneer Jansen?’ ‘Ik moet me even ziek melden. dokter’. Wat scheelt er dan aan?’ ‘Niets. dokter, ik ben zo gezond als een vis. Maar mijn baas heeft even geen werk voor me en zei ‘Ga maar in de ziektewet’.
Niets is perfect in dit leven en de positieve aspecten van een verzorgingsstaat wegen ruimschoots op tegen de negatieve kanten.
Als Thailand erin slaagt een tax base te creëren van voldoende omvang dan komt die verzorgings staat er stap voor stap over de jaren ook wel. Het blijft een heel gecompliceert proces dat wij hier niet kunnen beschrijven.
“Ik heb uitgerekend dat die extra inkomsten voldoende zijn om iedere inwoner in Thailand (arm en rijk, oud en jong, werkenden en niet-werkenden) ongeveer 2.000 baht per maand uit te keren.”, zegt u.
En dan volgt een verdeling.
Daarmee bereikt u slechts een nieuwe inkomensverdeling.
Bij een verzorgingsstaat wordt de (extra) belasting door de overheid uitgegeven aan nuttige zaken voor behoevenden, en niet zomaar weer verdeeld onder iedereen. (bijvoorbeeld schoolgeld voor mensen die dat niet kunnen opbrengen).
De groep die niet ‘sociaal behoeftig’ is, moet dus wel meer belasting betalen, maar daar staat geen hoger inkomen tegenover.
Het schip moet behoorlijk ‘welvaren’ wil je er gaten in kunnen schieten zonder dat het zinkt.
In Nederland wordt de verzorgingsstaat juist weer afgebroken, omdat het is doorgeschoten c.q. onbetaalbaar wordt voor de niet behoeftige werkenden en hun werkgevers.
Tegen de tijd dat ouderen in Thailand kunnen rekenen op een verzorgde oude dag, kunnen werkende Nederlanders wellicht geen vakantie meer boeken zonder eerst te kijken of ze hun verplichte aantal mantelzorgpunten al hebben gehaald.
Moderator: Uw reactie moet over Thailand gaan.
Wat hier gepropageerd wordt is eigenlijk het basisinkomen voor iedereen, wat in België het gedachtengoed was van Vivant en wat in Zwitserland in een referendum weggestemd werd. Eigenlijk is dit een schitterend idee waar de wereld spijtig genoeg nog niet rijp voor is.
Wat betreft de Verzorgingsstaat: De achterzijde van die mooie verzorgingsstaat is Eenzaamheid. De familiebanden worden steeds losser en de kinderen laten hun ouders vereenzamen in een ouderlingentehuis. Voorbeelden zijn niet ver te zoeken.
Alsof het in veel gevallen niet hetzelfde is in Thailand. Kinderen werken vaak ver weg en bezoeken soms maar 1 of 2 x per jaar hun ouders. Reden is dat ze geen vakantie hebben, het te ver weg is en/of als ze teruggaan verwacht wordt dat ze flink wat geld meenemen of gaan betalen. Ken er die daarom jaren niet naar ouderlijk huis teruggaan. Het is niet altijd leuk die familiebanden in Thailand alleen doet men voorkomen dat alles goed gaat
Momenteel is-hoewel dit nogal schamel is- TH een lichtend voorbeeld, en dus enorme trekker, t.o.v. de omliggende landen. Verder hebben zelfs veel rijkere ASEAN landen-denk m.n. aan SINgapore, ook bepaald geen riante ”welfare” en wordt ook daar veel van de famiie verwacht. Je kan nooit erg veel anders/beter doen als de omgeving.
(voorbeeldje ter vergelijk van de klagers: de AOW -momenteel 1071/mnd voor singles in NL- is ca. 800 in landen als bvb FR, DE-basisrente).
ALS al die verhalen van die klagers dat de rijken steeds rijker en de armen steeds armer zouden kloppen-ik hoor dat al zo’n 40-50 jaar, dan zou NL een enorme groep paupers die niet eens 1US$/dag zouden hebben moeten hebben-ik zie daar niks van. Daarom heb ik veel moeite om de rest van die betogen ook aan te nemen.
Hoezo kan je niet begrijpen, armen worden armer en rijken worden rijker.
Begrijp 1 ding heel goed, ik ben zelf van ruim na de 2e wereldoorlog, mijn moeder leeft nog, 80 jaar inmiddels. Mijn ouders hebben altijd gewerkt, veel gewerkt, vele uren per dag. Wij werden soms er met de haren bij gesleept om bv in de tuin te werken, goed maar dat begrijp je pas later. Wij hebben het werken geleerd wij hebben geleerd om zuinig te zijn als het moest.
De aow (ben er nog niet aan toe en NL overheid mag dit van mij houden of weggeven aan mensen die er wel baat bij hebben) maar als ik mensen zie zoals mijn moeder dan gaat de regel zeker op. De Nl expats die hier wonen en nog ouders hebben weten dat hun ouders ondanks hun vele inlevering van inkomen zich kunnen redden omdat ze spaarzaam geweest zijn en ook zeer zuinig kunnen zijn. Ook de generatie zoals ik zal zich goed kunnen redden, maar wat er na komt, mijn kinderen,uw kinderen of de kleinkinderen, die kunnen niet meer dat verdienen wat wij ooit verdient hebben in gelden.
Culturen worden verpest, lees de bijbel, zie de westerse voortgang, lees over predikanten wereldwijd. De mens vernietigd zich zelf. Wees nu eerlijk, zal jij als persoon op je oude dag het niet fijn vinden als jouw eigen kinderen je verzorgen, de helpende hand gaat bieden, nu ik wel en zal er dankbaar voor zijn als dat gebeurt of dat ik ze nodig heb. De verzorgingstaat in Nl is te ver doorgedraaid, onbetaalbaar geworden, dat merken onze kinderen of kleinkinderen. Wij moeten als je goed redeneert wel 10 stappen terug, niet het financieele maar het humane in verzorging, wij zijn simpelweg te ver door geschoten dat alles kan.
Het is toch fijn dat ouders hier in Thailand of ergens anders nog wat betekenen, een doel om de helpende hand te bieden, of terug te geven van wat je zelf op jonge leeftijd hebt gehad van je ouders.Dat is welvaart, humanitaire welvaart een welvaart die komt vanuit een hart. Ik weet en al vanaf ik heel jong was dat ouderen zoeken naar genegenheid, iemand nodig zijn waar je op kunt bouwen, ze kunnen niet meer alles zelf, als wij of onze kinderen dat gevoel en ondersteuning kunnen geven, dat is WELVAART.
Laten wij eerlijk zijn, ben nagenoeg overal geweest, in schamele hutjes van golfplaten geslapen, mensen gezien die amper kleding om het lijf hadden, maar weet je, hoe arm ook, hoe dat ze moeten slapen deert hun niet, die grootbeeld tv staat er, die telefoon is er, ja willen op de hoogte blijven van wat er gebeuirt in de wereld, hun recht.
Ik bedoel maar, wij kunnen wel menen dat extra geld voor de laagste groep mensen een zekere vooruitgang brengen, in bepaalde gevallen zal dat zo zijn maar niet voor ouders, die rekenen op hun kinderen, die zoeken geen geld maar houvast en ondersteuning.
De Thaise cultuur, dat was en nog enigzins verbonden met het zorgen voor elkaar, een gelukkig volk, blij met heel weinig maar met de wetenschap van een gouden hart voor later van hun dierbaren.
Wij als westerse mensen moeten daar respect voor hebben, wij willen altijd maar meer en meer en dat is niet goed. Welvaart in je leven moet je verdienen, niet door geld maar door het veroveren van harten.
Mijn moeder haat het dat ik zover uit haar buurt ben, ze accepteerd het omdat ze niet anders kan. Maar als ik dan in NL ben, doe wat voor haar, helpende hand geven etc., ja dan is ze pas echt blij, dan voelt ze dat wij van haar houden en daar kan geen aow of id. tegenop.
In mijn leeftijdsgroep (55/65) hebben wij een ongekende welvaart meegemaakt in NL, overal werk en geld, veel geld zelfs als je wou, als je goede ogen had en wilde werken. Enigzins heb ik wat geluk gehad in de goede jaren, of geluk afgedwongen, zat in VIP rooms met een cola omdat ik mijn hoofd nodig had als er zaken gedaan moest worden. Zat op aanbesteding voor werken van defensie, notabene in de kroeg zo ging dat eerder, als je goed speelde had je een ton op je zak als je terug ging zonder 1 pennestreek. Gouden jaren, maar niet reeel, hard, doorgewinterd hard moest je zijn, maar het humane moest je behouden, dat brengt immers geld op, niet in keiharde valute, maar in respect en gunnen.
Dat is iets wat de westerse wereld is verloren, ze gunnen elkaar niets, het is ik ik ik.Maar IK IK kan niets alleen en juist dat IK zit nog niet verworven in de thaise cultuur bij de ouderen.
Je kan een welvaart creeren door een land hoger op de schaal te zetten, (economische voortgang)maar dat betekend niet dat de mensen die welvaart erkennen, welvaart vooral bij ouderen wordt erkend door een warm hart, de helpende hand, land van de glimlach.
Het is jammer dat de jeugd afglijd en alleen naar voorspoed kijkt, het IK IK verhaal, ja daar wordt de wereld alleen maar armer van.
Lukt nooit want dan moet de Thai “vrijwillig” premie gaan betalen. Dit lukte ook niet in Nederland, daar is het verplicht premie betalen en deze wordt automatisch van je loon ingehouden. Niemand in Nederland betaalt vrijwillig. Kijk alleen maar eens naar de wanbetalers van de zorgpremies in NL. Alleen grote bedrijven in Thailand, met een zeker aantal werknemers, houden de premies verplicht in wat wettelijk verplicht is. Particulieren betalen noppes.
Mooi gedachte.
Doch nergens wordt rekening gehouden met het feit dat Thailand dat niet alleen kan, ze zijn afhankelijk van hun buurlanden. Net zoals dat in B en Nl het geval was toen men de verzorgingsstaat begon op te bouwen – ook de buurlanden moesten mee.
Indien Thailand meer inkomsten via belastingen wil genereren, wordt de arbeidskost duurder. Hoge inflatie als gevolg.
De staat moet ook in zijn infrastructuur blijven investeren wil men naar een ontwikkeld exporterend land gaan, en vooral, onderhouden – wordt ook weer een pak duurder.
Dus de exportproducten worden een pak duurder – en dat is nu net wat iedere staat nodig heeft, vers geld. De omliggende buurlanden zullen gladjes inspringen om het over te nemen.
Door de hogere levensduurte vallen de genoemde bedragen die dan via sociale ondersteuning uitgekeerd zouden kunnen worden in het niets, want te weinig. Staat men net zover als voorheen.
Ik vermoed dat ze er wel mee bezig zijn, zie de oprichting van Esean. Doch het zal nog lang duren gezien de andere mentaliteit, excuseer me, het cultuurverschil. Vooral oa. in Isaan is er een groot samenhorigheid gevoel, ondanks alle -dikwijls foutieve- commentaren. Dat gaat men niet zo snel ombuigen in een westerse “ik-mentaliteit”.
En ook : de bedragen. Verdubbeling, jawel, maar pakweg 2.000 TB/mnd ? Hoever spring je daar mee ?
Een verzorgingsstaat zoals in Nederland is natuurijk helemaal uit de hand gelopen.
Met een arbeidsbevolking van 9 miljoen mensen zijn zo’n 2 miljoen mensen afhankelijk van een uitkering en hebben we ruim een miljoen ambtenaren.
Vooral de ingewikkelde subsidiesystemen zijn zeer corruptie gevoelig en werken vooral prijsopdrijvend. De Nederlandse overheid heeft op werkelijk elk gebied van de economie een vinger in de pap en dat is mijn ogen niet waar een regering voor zou moeten zijn.
Veel zaken waar de Nederlandse overheid zich mee bemoeit werken niet of nauwelijks. De kosten van de gezondheidszorg zijn al jaren niet in de hand te houden en het leger functioneert niet meer, om een paar punten op te noemen.
Bovendien wordt de rekening vooruit geschoven, want de staatschuld is opgelopen tot bijna 500 miljard.
De winsten van het aardgas zijn deels verkwanseld en de produktie wordt steeds verder teruggeschroefd.
In plaats van een verzorgingsstaat en nivellering zou de Thaise overheid vooral in moeten zetten op het verbeteren van het onderwijs en dat tot eerste prioriteit moeten maken.
Als het onderwijs verbetert kan men ook een hoogwaardigere economie ontwikkelen, waarna de lonen vanzelf mee gaan stijgen.
Nivellering moet niet het doel zijn, maar het verhogen van de salarissen aan de onderkant, waardoor men vanzelf een evenwichtigere maatschappij krijgt. De middenklasse moet zowel in omvang als in salaris doorgroeien.
Mensen moeten gestimuleerd worden om zich te ontwikkelen, niet om afhankelijk van de staat te worden of blijven.
Onderwijs = goed,
Maar dan wel echt :
ONDER – WIJS
Dus praktisch.
Niet zoals nu : check doe
Maar : check TAM doe
Geld moet rollen en elke keer als het van de ene hand naar de andere hand gaat verdwijnt er een deel als omzetbelasting.
Zorg dat de oudere een leefbaar inkomen hebben en de koopkracht van de ouderen zal stijgen. Hierdoor komt er meer aan omzet belasting binnen. De detailhandel zal hier beter van worden, maar ook ze zullen bijdragen in een hogere belasting inkomsten.
Indirect hebben de kinderen voordeel als pa en ma zich zelf kunnen bedruppen. Immers ze hoeven niet meer bij te dragen. Ook hun koopkracht zal er op vooruit gaan. Gevolg, er komt ook hier indirect omzet belasting van binnen!!
Ik bedoel hiermee, dat een verbeterde ouderenzorg niet direct zou moeten betekenen een forse belastingverhoging. Immers het door de staat bestede geld komt via een omweg vanzelf voor een groot deel terug. Naar mijn mening is een kleine verhoging van de omzetbelasting voldoende om kosten dekkend te zijn. Jammer dat mijn mening niet telt voor de uitvoering.