Thailand laat al jaren achtereen mooie economisch groeicijfers zien. Je zou daarom verwachten dat Thailand de potentie heeft om uit te groeien tot een economische grootmacht. Echter, naar mijn mening zal dat niet gebeuren.
De belangrijkste reden hiervoor is, dat de groei van de Thaise economie vooral gebaseerd is op een aantal pijlers, die op de lange duur geen stabiliteit bieden:
- lage lonen;
- gunstige vestigingsvoorwaarden voor investeerders (geen milieueisen en geen of lage belastingen voor bedrijven).
Lage productiviteit van het individu
Tijdens mijn laatste verblijf in Thailand heb ik met een aantal Nederlandse ondernemers gesproken die een bedrijf runnen in Thailand. Wat mij vooral is bijgebleven is dat zij klaagden over de lage productiviteit van Thaise werknemers. “Een westerse medewerker verzet 300% meer werk dan een Thai”, was een quote van een ondernemer.
Voor productiewerkzaamheden is dat nog wel te compenseren door te kiezen voor stukloon. Maar voor administratieve functies is de productiviteit van de gemiddelde Thai echt een ramp.
Cultuur
Een ander probleem is de cultuur, zoals gezichtverlies. Hierdoor blijft het altijd lastig om een Thaise medewerker rechtstreeks op zijn prestaties aan te spreken. Ook hebben veel Thai moeite met organiseren en improviseren, maar ook met plannen en een lange termijn strategie. Aspecten die belangrijk zijn voor economische groei.
De basis van dit onvermogen ligt in het niveau van het onderwijs in Thailand. Veel Aziatische landen die wel een economische grootmacht zijn zoals India, China en Japan hebben jarenlang fors geïnvesteerd in het (hoger) onderwijs.
Daarnaast zijn er nog meer beren (of in dit geval olifanten) op de Thaise weg. Denk daarbij aan de corruptie, de verdeeldheid in het land, de overstromingen en de politieke instabiliteit. Natuurlijk zijn er wel succesvolle bedrijven en zakenmensen in Thailand maar veelal worden die gerund door Thai met Chinees bloed of Chinese families.
Eens of oneens?
Maar misschien ben jij het totaal oneens met het bovenstaande. Daarom horen wij graag jouw mening op de stelling van de week: ‘Thailand zal nooit een economische grootmacht worden’.
Naschrijft redactie:
In een reactie schreef iemand wat de definitie is van een economische grootmacht? Wel dat zijn de huidige G7: Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Duitsland, Italië, Japan, Canada en de Verenigde Staten. Aangevuld met de BRIC landen: Brazilië, Rusland, India en China. Waarbij de zogenaamde Next Eleven economische grootmachten in wording zijn: Bangladesh, Egypte, Indonesië, Iran, Mexico, Nigeria, Pakistan, Filipijnen, Zuid-Korea, Turkije en Vietnam — deze landen zijn door Goldman Sachs investeringsbank gekenmerkt als landen die samen met de BRIC’s, een kans hebben om ‘s wereld’s grootste economieën van de 21ste eeuw te worden*.
* Bron: Wikipedia
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Expats en pensionado24 november 2024In Memoriam: Colin de Jong
Reistips24 november 2024Belangrijke regels voor het meenemen van gezondheidsproducten naar Thailand
Steden24 november 2024Ban Krut, onontdekt in Thailand (video)
Eilanden23 november 2024Koh Kood transformeert tot luxe ecotoerismebestemming
Klimaat speelt ook een rol wat arbeidsprestatie betreft , soms moet de thai in
mens-onterende omstandigheden werken voor een schamel loontje, vergelijken kan alleen in gelijke omstandigheden die zijn hier niet ter sprake.
Iemand op kantoor heeft daar geen last van.
Khun Peter,
Als Nederlandse ondernemers klagen over de lage productiviteit van Thaise-werknemers,
dan moeten die werkgevers maar eens naar mij toe-komen. Ik zal ze dan eens een rondleiding geven in een steenfabriek bij mij in de buurt. Het is een kenmerk van Nederlandse
werkgevers om teklagen over hun werknemers, als dat nu produtie medewerkers zijn of
administratief personeel.
Qua werktempo, sta ik toch altijd versteld, van de mensen (de farmers) die de rijstoogst binnen halen, onder barre omstandigheden. Soms staan ze tot aan hun middel in het water de hele dag lang. Hun tempo is beslist niet laag..Je zou het zelfs eens moeten doen en dan zie je hoe zwaar het is. Ik heb al eens eerder gesteld dat de Thai niet lui is en hard doorwerkt. Misschien omdat deze farmers zelf ondernemers zijn, maar ook de mensen die voor hen werken, doen hun best en werken hard.
Vergeet niet dat Thailand een belangrijke exporteur is van rijst, dus gewerkt wordt er beslist.
Daarbij is een ding waar:” Maar voor administratieve functies is de productiviteit van de gemiddelde Thai echt een ramp.”
Ga maar eens een rijksgebouw binnen en zie hoe lang het soms duurt, voordat de Thai aan de beurt is en hoeveel stapels papier doorgenomen moet worden. Papier en nog eens papier. Daarbij gaan ze gewoon om 12.00 uur eten en laten de mensen gewoon wachten, zonder een regeling toe te passen om afwisselend te eten…..
Wordt Thailand dus een economische grootmacht?
Nee, omdat het organisatorisch nog niet goed loopt.
Het is jammer dat Nederland een klein land is, maar als het groter zou zijn, zoals Duitsland, dat zou Nederland beslist bij de economische grootmachten behoren, want wij zijn de Chinezen van het westen toch?
IK moest enkele weken geleden voor een nieuw paspoort naar de Nederlandse ambassade in Bangkok. Heel veel wachtende Thaien (ik schat ruim 100) en om 11.30 gaan de loketten toch echt dicht en zijn zeker al die mensen niet geholpen. Dus is er wel een groot verschil met NL? Natuurlijk loopt Thailand op veel gebieden decennia achter, in andere dingen lopen ze weer enorm voor op NL.
Velen vergeten hoe het 50 jaar geleden in NL was. Ik herinner me nog dat wij de eersten waren met een ingebouwde douche in de hele wijk. Tientallen mensen kwamen kijken naar die enorme luxe. De eerste wasmachine, de eerste tv, allemaal geen eeuwen oude dingen.
Nog stoken op kolen. En ons gezin behoorde toch tot de middenklasse en woonde in een redelijk grote stad.
Nog steeds leven heel veel Thaien van wat het land te bieden heeft, en daar je hier prima van leven (bananen, kippen, vis, gewassen etc.) Daar hoef je niet veel voor te organiseren, het is er gewoon elke dag. Dus “pluk de dag”. Daar komt nu natuurlijk in een sneltrein vaart verandering in en mensen veranderen nu eenmaal niet zo snel mee.
Beste lezers, er lijkt nu een discussie te ontstaan of Thai wel of niet hard werken, maar dat is slecht 1 aspect waarmee de stelling onderbouwd wordt. De andere argumenten staan in het artikel. Dus graag de discussie wat breder dan de productiviteit van de Thai. Kijk eens naar de kwaliteit van het onderwijs. Dat zijn toch de fundamenten voor iedere land om zich economisch en sociaal te ontwikkelen? Of is dat teveel D66 geleuter?
Khun Peter,
Het onderwijs in bv Indie of China mag dan misschien beter zijn dan in Thailand, toch in
deze 2 genoemde landen is de kloof tussen rijk en arm net zo groot dan in Thailand.
Als een Nederlandse werkgever het stuk-loon hier in Thailand gebruikt om de productiviteit
om hoog te brengen…zo als in dit artikel omschreven, dan brengt hij Thailand zo,n 35 jaar
terug in de tijd vergeleken met NL. Stukloon betekend namelijk dat een werknemer het
gewenste aantal eenheden moet produceren. Kan hij/ zij dit niet dan ontvangt de betreffende
persoon op het einde van de maand minder loon. Dit systeem kan je hier in Thailand zonder
problemen in voeren want vakbonden heb je hier nauwelijks. Stukloon hete in de tachtiger
jaren ” Tarief-werk ” Dit heeft er voor gezorgd dat NL in die tijd het aantal mensen massaal
in de WAO kwamen.
De fundamenten voor een land wat zich economisch en sociaal wil otwikkelen moet dat zelf
aandragen. Nederlandse werkgevers hier in Thailand…..in dit artikel genoemd dragen hun
steentje hier niet bepaald aan bij.
@ Jogchum, je haalt er allemaal zaken bij die niet in de posting staan. Lees het nog eens goed door en reageer dan. Overigens werken veel Thai in de productie op basis van stukloon, dat hoeft in Thailand niet geïntroduceerd te worden.
@Jogchum
De vergelijking tussen China (1.4 miljard inwoners ) en India (1,1 miljard inwoners ) enerzijds en Thailand ( 65 miljoen inwoners) gaat al mank bij de vergelijking zelf.
Cor Verhoef,
Mijn vergelijking tussen China en Indie gaat volgens U mank. U noemt dan alleen het
aantal inwoners op. Wel om te beginnen bij India,waar men fors heeft geinvesteerd in het
hoger onderwijs blijven 400 miljoen mensen dank zij het nog steeds bestaande ” Kasten ”
systeem bestempeld als niet volwaardige medeburgers. Deze mensen verdienen amper 2
dollar per dag. Verder zou ik niet graag de kost willen geven aan die 700 miljoen andere
mensen die ook amper 2 dollar per dag verdienen.
Naast grote rijkdom heerst grote armoe ook in Thailand.
@Jogchum,
Je geeft in je reactie al aan waarom Thailand en IndiA niet met elkaar te vergelijken zijn. Dank daarvoor. Hoef ik het niet meer te doen.
Cor Verhoef,
Armoe heeft niks te maken met het aantal inwoners.
Meer dan de helft van de rijkdom in de wereld is in handen van slechts 2 procent van de
inwoners.
Heb dit zo juist opgezocht op Google.
Beste Jochum, het heeft wel degelijk te maken met inwoner aantal. Het verheffen van een bevolking tot middenstandsnivo van een miljard mensen is een grotere klus dan hertzefde zaakje klaren in een land met zeg, 65 miljoen mensen.
Het is net als lesgeven. In een klas met twintig leerlingen krijg je meer voor elkaar dan in een klas met zestig leerlingen.
Zeg nooit, nooit! Maar in deze nieuwe 100 jaar zal het niet gebeuren.
Ik ben het toch wel eens met de stelling…
M.C. Veen,
Als het bv in pakweg zo,n 20 jaar wel zou lukken en hier in Thailand zou je de zelfde
levenstandaard krijgen dan in Japan met de zelfde prijzen…..dan zouden U en ik hier niet
eens meer kunnen vertoefen. Beiden hebben we een inkomen van zo rond de 1400 Euro
in de maand kan ik mij nog herinneren. In Japan heb je zo en zo het dubbele nodig.
Ja dat klopt beste Jogchum, om eerlijk te zijn wil ik ook helemaal niet in een economische grootmacht wonen. Of niet speciaal voor die reden.
Mooie natuur en een goed welzijn zoor de mens. Thailand heeft daar natuurlijk nog een lange weg te gaan. Kan het altijd alleen met veel geld? Het lijkt er wel op helaas.
In Indonesië groeien de mensen meer mee met de expats/investeerders, lijkt het dan in Thailand. Algemene ontwikkeling is er meer lijkt het? Is er dan toch een plus punt van kolinisatie? Ik dacht altijd aan slaven uitbuiten en bloed vergieten wat helaas ook flinks is gebeurd. Maar misschien zag ik het positieve effect nooit in. Of misschien ontstaat dat nu pas in sommige landen (wat je niet kapot maakt maakt je sterker?).
Of misschien is mijn kijk niet goed… De tijd zal het leren.
Moderator: deze reactie is niet geplaatst omdat het off-topic is.
Ik onderschrijf nagenoeg elk woord van John. Er zijn veel mogelijkheden, ze worden alleen niet gebruikt. Politieke onstabiliteit en een desastreus onderwijssysteem zijn slechts twee factoren waardoor dit land nooit verder komt. De meeste Thais vinden het allemaal wel best. Ze zijn immers nog nooit gekolonialiseerd geweest en menen daarom een voorsprong te hebben op omringende landen. Helaas pindakaas, thaise vrienden, zo werkt de wereld niet…
Ik ben het met je eens Cor maar Thaiand heeft echt wel een enorme voorsprong op de omringende landen, ga maar eens naar cambodja, Laos, Myanmar. Komt door diverse aspecten met als hoofdmoot het socialisme/communisme (iedereen arm en dom), oorlog en miltaire bewindsvoering.
Het is natuurlijk wel zo dat die voorsprong niet komt omdat ze niet gekoloniaseerd zijn geweest maar door de aspecten zoals boven aangegeven.
@Fluminis,
Gedeeltelijk met je eens. In jouw lijstje van omringende landen ontbreken echter Maleisie (zuiderbuur) en Singapore (regiobuur), landen die economisch een flinke voorsprong hebben op Thailand.
Wat ik eigenlijk bedoel is dat Thailand er op een of andere manier maar niet in slaagt om het land tot volle wasdom te brengen, terwijl de mogenlijkheden om dat te bewerkstelligen legio zijn, zeker wanneer je in aanmerking neemt dat het land, zoals jij ook al opmerkt, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Laos ( 30 jaar durende verwoestende oorlog, communistisch 1 partij stelsel), Cambodja (oorlog, genocide op eigen bevolking) en Birma ( 60 % van het BNP naar defensie), zo’n gunstige uitgangspositie heeft, namelijk het ontbreken van bovengenoemde narigheid in de recente geschiedenis.
Misschien is de wet van de remmende voorsprong hier van toepassing.
Voordat aan een antwoord op de vraag kan worden gedacht, moet natuurlijk helder zijn wat de definitie is van een ‘economische grootmacht’.
Valt Nederland onder de definitie? En Duitsland? Of de EU? De Verenigde Arabische Emiraten?
We hoeven er geen academische discussie van te maken, het is maar een stelling, beste Frans.
De G7 aangevuld met de BRIC landen, zijn economische grootmachten. Daar komen waarschijnlijk de volgende 11 landen nog bij, de zogenaamde next eleven: Bangladesh, Egypte, Indonesië, Iran, Mexico, Nigeria, Pakistan, Filipijnen, Zuid-Korea, Turkije en Vietnam — die door Goldman Sachs investeringsbank zijn gekenmerkt als landen die samen met de BRIC’s, een kans hebben om ’s wereld’s grootste economieën van de 21ste eeuw te worden.
En daar staat Thailand niet bij…..
Moderator: deze reactie is niet geplaatst omdat het niets met het onderwerp heeft te maken.
Goed artikel maar er is nog 1 aanvulling op het stukje cultuur.
De leeftijden die meespelen in bedrijven. Een jongere werknemer zal (bijna) altijd ondergeschikt moeten zijn aan de oudere werknemer ongeacht kwaliteiten. Dit zorgt ervoor dat eventuele vernieuwingen en verbeteringen door inzicht van jongere werknemers niet getolereerd wordt. Ik heb menig zeer getalenteerde jongeling zien vertrekken bij bedrijven enkel uit frustratie met dit cultuur aspect.
Als werkgever moet je hier ook constant rekening houden bij het beoordelen en aannemen van sollictitanten, waardeloos facet van de Thaise cultuur. Zolang dit niet veranderd zal Thailand telkens verder achterop blijven lopen bij landen die deze handicap niet hebben.
Evenwel in Nederland denken 20 jarige schoolverlaters met het nat nog achter de oren dat zijn wel weten hoe de wereld in elkaar steekt en durven iemand met 30 jaar ervaring na 1 dag werken te vertellen dat ze het niet goed doen, de snotneuzen.
Thailand word nooit geen grootmacht,simpel het is er veel te warm om de produktie te verhogen. En met een loon van 300 th b per dag is er weinig motivatie. Woon al vele jaren hier en vind het aangenaam wonen. Er zal meer moeten geinvesteerd worden in hoge scholing . De Overlever.
Te warm? In Vietnam en de Filipijnen is het ook warm, deze Aziatische landen staan wel op de nominatie om een economische grootmacht te worden. Dus volgens mij geen steekhoudend argument.
Khun Peter. In Singapore is het ook tamelijk aan de warme kant en daar loopt alles als een trein, (afgezien van de vrijheid van meningsuiting.) Inderdaad, ’te warm’ is niet echt een steekhoudend argument, net zo min als ’te koud’ een steekhoudend argument zou kunnen zijn (zie: Zweden, Noorwegen, Ijsland, etc.)
Noord Vietnam is veeeel koeler als Thailand, en de Filipijnen is een zeeklimaat ( eiland ) Thailand is veel warmer . En Singapore is ook koeler . En meer regen .
Ik zal maar niet naar je bronnen vragen, maar er hier één geven.
Manilla (Filippijnen) ligt aan zee, en kent een tropisch klimaat.
http://www.klimaatinfo.nl/filipijnen/manila.htm
Volgens mij is dit een verkeerde discussie. Hard werken niet hard werken? Gezichtsverlies geen gezichtsverlies etc etc. Ik denk dat Thailand zich wel gaat ontwikkelen tot een economische grootmacht. Maar het systeem houd dit tegen het groot kapitaal en de regerings- familie gezinden. Maar dat systeem is onhoudbaar. Je ziet de lonen stijgen, binnenlandse consumptie toenemen etc etc. In mijn producten doet een Chinese werknemer wat drie indiase werknemers doen. hetzelfde geld voor Indonesië om maar niet te spreken over de arbeidsmoraal daar!! Het vestigingsklimaat is helemaal niet zo eenvoudig als het zich laat aanzien!! Zonder de bekende envelop kom je nergens, krijg je niets nog geen eens elektro, vergunningen etc etc. Elke fabriek met meer dan 10 werknemers betaald aan de union zoniet dan heb je even geen personeel. Dat moet weg maar zal niet snel lukken. En toch geloof ik dat die draai komt. Want de Thai zijn loyaal!! Werken wel degelijk door! Pienter en leergierig. Dus het vergelijk Bangladesh Thailand nou ik zou wel weten waar ik mijn 5 penny zou investeren. Vraag ook eens aan een taiwanseed wat het is om te investeren in Indonesië. Kijk wat china nu doet in Guangdong ( canton) Het blijft Asia lieve mensen en geen Rurhgebiet!!
Wordt Thailand een economische grootmacht,zal dit met een duidelijk NEE kunnen beantwoorden.
Zoals U ziet schrijven we grootmacht al met een kleine g,daaruit blijkt dat de betekenis relatief beperkt is,zoals ook de noodzaak een economische grootmacht te zijn,beperkt is.
Belangrijk voor de Thaise bevolking is de vrijheid,de vrijheid om soeverein
te leven,en dat is de sterkte van Thailand de Thaise bevolking.
En zoals in iedere gemeenschap,moeten diegene dat doen waar ze goed in zijn,en in Thailand zijn dat economisch gezien,de Thai van Chinese afkomst.
Zoals wij allen weten,leiden er vele wegen naar Rome,hoop in deze dat de Thaise regering
het vermogen heeft economisch datgene te doen wat ten goede komt van de gehele bevolking, en daarbij de Thaise glimlach behouden blijft.
Als Thailand de corruptie zou aanpakken,en in de politiek 1 blok vormt zodat de problemen met de overstromingen en luchtvervuiling aangepakt kunnen worden en meer productiviteit geloof ik dat ze in 20/30 jaar Nederland voorbij kunnen gaan.
Dit gebeurt echter niet omdat de cultuur van mensen niet kan verandert worden. Thailand is er na 1997 goed bovenop gekomen maar vervalt nu weer in de zelfde fouten lenen lenen lenen .Als die groei dan een paar jaar minder wordt hebben we toch een probleem.
.
Wordt Thailand een economische grootmacht?
Zou kunnen.
Er zijn een paar zaken die dit toch een beetje onwaarschijnlijk maken.
– Smeergeldcultuur;
– Face;
– Politieke onrust;
– Eventuele etnische onrust;
– Produktiviteit;
De smeergeld cultuur wordt niet aangepakt, meer nog, wordt door steeds meer mensen als acceptabel beschouwd, en groeit als kool.
De “face” cultuur is een gezwel dat elke ontwikkeling naar westers model op zijn minst vertraagt, of zelfs onwaarschijnlijk maakt.
De politieke onrust veroorzaakt een tweedeling in Thailand die heel erg moeilijk gestopt kan worden en waarschijnlijk niet meer hersteld kan worden.
De macht in Thailand, economisch en politiek, is in handen van etnische Chinezen.
Het is niet ondenkbaar dat op een gegeven ogenblik onrust uitbreekt, gelijk in het verleden in andere landen in Azie en daarbuiten.
De produktiviteit in Thailand, wat men ook zegt of denkt, is veel lager als in het westen en in andere Aziatische landen, hoewel vrouwen produktiever zijn als mannen.
Wordt Thailand een economische grootmacht?
De wonderen zijn de wereld niet uit, maar gezien mijn leeftijd wacht ik er maar niet op.
Overigens, ook in China en India beginnen de barsten in de groei te ontstaan.
Gebaseerd op, inderdaad, smeergeld, gezichtsverlies, politieke onrust, etnische onrust en religieuze onrust.
Of inderdaad, wat iedereen propageert, dat Azie de economische grootmachten van de toekomst zullen zijn, moet nog bewezen worden.
Indien het westen niet “uit het dal komt” gaat dat duidelijk ten koste van de Aziatische landen die voor wel een heel groot deel afhankelijk zijn van export naar die landen.
En daar schort het.
Veel westerse bedrijven zijn hun in Azie gevestigde bedrijven weer aan het terugtrekken, moverende redenen natuurlijk, maar overduidelijk gebaseerd op betrouwbaarheid, kwaliteit, produktiviteit en prijs, en daar schort het nu juist aan.
De lonen en prijzen in Azie stijgen de pan uit, zie Thailand.
En dus wordt de productie te duur en de producten te duur.
Ook is er in het westen een tendens waar te nemen naar afscherming van de markt voor producten uit Azie, om de eigen markt te beschermen tegen eenzijdige handel.
Kortom, ik denk, mag ik het beleven, dat het westen toch weer eerder en sterker uit het dal kruipt, en of die groei ten gunste komt van Azie is nog maar de vraag.
Dus in mijn visie, wordt Thailand een economische grootmacht?
Denk het niet.
Worden de Aziatische landen de nieuwe economische grootmachten?
Zou kunnen, maar de oplopende politiek/militaire spanning tussen China en de buurlanden, Australie en de VS, zouden wel eens heel veel roet in het eten kunnen gooien.
Het veelvuldige wapengekletter van China, uit “lebensraum”-achtige motieven en opgepord door de behoefte aan grondstoffen zou wel eens maatbepalend kunnen worden hoe de rest van de wereld China en Azie zullen aanschouwen.
als de woekerende smeergeldcultuur tot staan gebracht kan worden,
Mochten er in het bovenstaand door mij gewrochte stukje veel taalfouten zitten, verexcuseer ik mij van tevoren.
Nooit is lang, maar met de stelling ben ik het wel eens. De vergelijking met Nederland is onzinnig, maar de opmerkingen over arbeidsproductiviteit kunnen uit de meningensfeer worden gehaald. Die kun je gewoon objectief meten en die is in Nederland ongeveer het hoogste van de wereld (gemeten in opbrengst per uur).
Thais kunnen hard werken en hebben een goede naam in de manpower wereld. Ze zijn technisch vaardig. De problemen zijn van een andere aard.
– De Thais zijn niet creatief en komen daardoor zelden met innovatieve ideeën
– De Thaise cultuur is niet gericht op sparen en investeren, maar destemeer op
consumeren
– Thais doen weinig aan lange termijn planning
– Veel Thais vinden genoeg gewoon genoeg. Ze houden van “sanook”.
– De Chinezen beheersen de economie. Ze vormen de bovenlaag en brengen de welvaart bij een beperkte etnische groep
Desondanks heeft Thailand veel natuurlijke hulpbronnen en inkomsten. Er zal echter heel lang een onderklasse blijven omdat er geen sociaal politiek systeem is. Zorg voor de armen is religieus gedreven en niet politiek. Nepotisme en klassemaatschappij zijn bijna onuitroeibaar.
Thailand zal nooit een economische grootmacht worden , omdat het land met inwonertal daarvoor te klein is. Het zal misschien net als de kleinere landen in Europa nu een welvarend land kunnen worden.
Het is nu een welvarend land voor een beperkt aantal families met geld en macht.
Die hebben er geen belang bij het onderwijs te verbeteren (dramatisch slecht) een middenklasse met twee keer modaal inkomen te genereren. Daarnaast is “Sanouk” een algemeel levensmotto (Sanouk , het zonder inspanning naar je zin hebben).
Het grootkapitaal in Thailand kan alleen naar dure economische landen exporteren, dank zij de lage lonenpolitiek en intellectuele repressie van het grootste deel van de Thai.
Dit neemt niet weg, dat veel Thaise mensen zich een kwart slag in de rondte werken, maar die hebben andere motieven, dan het worden van een Thaise grootmacht op economisch gebied. En voor dat laatste meer hulde aan de Thaise vrouw, dan aan de Thaise man.
Laat ik voorop stellen: in ieder warm land ligt het werktempo lager. Ik woon in Thailand en loop ook niet als een razende roland door de stad. Je moet nu eenmaal je tempo aanpassen. Ik heb geen klagen over het werktempo, als je de voorgaande zin in acht neemt. Veel mensen moeten inderdaad hard en lang werken voor hun loon.
Ben het er totaal mee oneens.
Heb zelf een productie bedrijf met een 30 tal werknemers, en die werken even hard als de nederlanders in NL.
Alleen je moet een heel goed salaris bieden en duidelijkheid.
Alleen als ik rondom kijk en smorgens naar de Do Home ga, dan lopen daar wel een 60 man die niks doen.
Als je hen iets vraagt dan wijzen ze alleen maar met een vingertje.
Ik blijf ervan overtuigt dat met een goede begeleiding, Thailand heel ver kan komen.
Ik heb in 1990 in bangkok bij een thaise firma als consultant gewerkt.
wat mij opviel waren de rangen en standen.
Ik gaf les aan mensen ( 1 met een universitaire opleiding in the USA).
Zelfs deze mensen hadden geen invloed op de bedrijfsvoering.
De baas bepaald en men wordt niet geacht hier zelfstandig over na te denken.
Verder bleek er een grote drang te zijn om westerse mensen uit te firma te krijgen.
Thailand is voor thaialnd en men wenste geen buitenlandse invloed.
Een grootmacht zal thailand niet worden.
India en china zullen hun macht in de omgeving gaan aanwenden.
Verder heeft japan het nodige in de pap te brokkelen.
Ik zie eerder een opdeling in thailand in het verschiet liggen
Ben het wel met John eens dat Thailand nooit een economische grootrmacht gaat worden,want de overheid kan niet goed reguleren en organiseren.Echter moeten we wel een verschil maken tussen het echte werkvolk wat meestal 7 dagen in de week 10 uur werkt, en de lakse overheidsdienaren en administratief personeel want dat is een ramp.Maar dat is al niet veel anders in Nederland, als we alleen al kijken hoe gemakzuchtig onze ambassade medewerkers met hun dienstverlenende taak omspringen.Echter het onderwijs is op een laag nivo, zo heb ik ervaren toen ik les gaf onlangs op 3 universiteiten. Had een onderwerp over de Euro aangehaald en niemand wist er eigenlijk iets van,dan niet meer dat het slecht ging met Griekenland. Werd woest door de vreselijke luie en gemakzuchtige mentaliteit van deze studenten, die het woord disipline en regels niet kennen. Ze luisterden nauwelijks,liepen de klas in en uit en zaten stiekem te sms-en. Ik werd zo droevig van dit gebeuren, dat ik maar eens iets over Thailand ging vragen. Ik stelde de vraag hoeveel provincies Thailand had.Niet een goed antwoord, en de meesten kwamen niet verder dan 67,maar het waren er 76 tot vorig jaar, maar er is er nog een bijgekomen en het zijn er dus nu 77. N.a.v. mijn proefschrift in Science heb ik vriendelijk voor de eer bedankt om nog verder les te geven, want dit is een grote berg irritatie. Daarvoor zal Thailand met dit slechte onderwijs ook nooit een wereld natie worden,ondanks dat men wel alle tools in huis heeft.
Bij de opmerking van BramSiam over de arbeidsproductiviteit: “De vergelijking met Nederland is onzinnig, maar de opmerkingen over arbeidsproductiviteit kunnen uit de meningensfeer worden gehaald. Die kun je gewoon objectief meten en die is in Nederland ongeveer het hoogste van de wereld (gemeten in opbrengst per uur)” wil ik toch nog graag een kanttekening plaatsen.
Het Bruto Nationaal Product, belangrijk voor toelating tot de G-zoveel, wordt berekend in geld, in dollars meestal. De arbeidsproductiviteit ook. Dat is uiteindelijk het BNP gedeeld door het aantal werknemers. Maar is dat objectief?
Een restaurant in Nederland, dat met 8 werknemers HONDERD couverts per dag serveert (uit pakjes en doosjes) a US$ 45.- heeft een productiviteit van 4500/8 = US$ 562.50 per dag per werknemer.
Een restaurant in Thailand, dat met 8 werknemers TWEEHONDERD couverts per dag serveert (vers van de markt) a US$ 12.- heeft een productiviteit van 2400/8 = US$ 300.- per dag per werknemer.
De arbeidsproductiviteit van de Nederlander is hoger, maar hieruit kun je onmogelijk concluderen dat de Nederlander harder werkt.
Wanneer Thailand verder mee wil gaan in de vaart der volkeren zullen de lonen en dus de prijzen en dus het BNP omhoog moeten. Dat kan alleen door verhoging van efficiency in bepaalde sectoren. Sectoren zoals toerisme en horeca zullen voor buitenlanders onvermijdelijk de status van ‘goedkoopte-eiland’ verliezen, omdat daar door verhoging van de lonen de prijzen navenant omhoog gaan. Bovendien zal een groot deel van de ‘verborgen werkloosheid’ zich gaan manifesteren. (Vrouwen die de hele dag met hun man meerijden in de Bahtbus om het muntje in ontvangst te nemen).
Ik denk dat Thailand niet zo staat te trappelen om in dit opzicht allerlei ‘doelen’ te gaan nastreven. Het moet passen in ’s lands cultuur en politiek. Het van hogerhand afschaffen van de geleidelijkheid en sanook zal geen effect sorteren.
Overigens ben ik van mening dat Thailand eerder dan een aantal door Goldman Sachs genoemde landen tot de grote economische mogendheden zal kunnen worden gerekend.
Als ik op vakantie in mijn stamkroeg in Pattaya zit (Wonderful 2 Bar) ben ik steeds weer onder de indruk over het tempo waarin de diverse leveranciers de kratten met water, fris en bier en de zakken met ijs uitladen en op de plaats van bestemming brengen.
In de horeca hoef ik hoegenaamd nooit op bediening te wachten.
Binnen 24 uur heb ik het hele kruispunt aan het einde van Second Road ter hoogte van het begin van Walking Street opengebroken zien worden. En weer dicht!!!
Toen mijn pasje was ingeslikt door een ATM heeft een manager van een nabijgelegen (andere!) bank ervoor gezorgd dat ik binnen 10 minuten mijn pasje weer terug had.
Ik kan nog wel even doorgaan.
Nee, qua werktempo heb ik weinig slechte ervaringen met de Thai.
En ach, als je een metropool als Bangkok hebt, een kwart van alle hard-disks op de wereld produceert, een vliegveld in de top 10 van de wereld (aantal passagiers) en de aardigste bevolking van de wereld hebt , moet je je dan druk maken of je bij de G-zoveel hoort?
Als jullie op dit blog serieus zijn met het onderwerp Stelling v/d Week is het volgens mij beter dit aan de “leden” voor te leggen en te vragen welke onderwerpen die kunnen aandragen en daar een keuze uit te maken. Ook dit onderwerp valt buiten de scope van dit blog, de lezers zijn geen economen, sociologen en psychologen die zich over dit onderwerp kunnen buigen. Ik denk dat jet het beter dichter bij huis kunt zoeken met onderwerpen waar we nu wat aan hebben en niet zaken die tientallen jaren van ontwikkeling nodig zullen hebben en waar wij als normale mensen geen zinnig woord over kunnen zeggen.