Stelling v/d week: ‘Het ‘Land van de Glimlach’ bestaat niet en heeft ook nooit bestaan.’
Zo beschreef Ico Lyer in 1988 Thailand: ‘Een droom van een reisbestemming, met eerste klas service tegen Derde Wereldland prijzen, het exotische gemengd met elegantie’.
Hij gaat verder met: ‘Een gebied van rust en Washington’s boezemvriend; hoe meer de regering veranderd hoe meer de monarchie hetzelfde blijft.’ Het nachtleven blijft niet ongenoemd: ‘…na de maaltijd worden andere begeerten ter hand genomen, knipperende neonlichten van bars en disco’s en statige massage paleizen.’ Bangkok is het ‘koopjesparadijs van het Oosten.’ Het landschap is ‘een naar orchideeën geurende tuin met sprankelende tempels, weelderige bossen, met palmen omzoomde witte stranden; hier en daar een Boeddhistisch meditatiecentrum met glimlachende, hoffelijke mensen. Het grootste probleem van het ‘Land van de Glimlach’ is eenvoudig dat het ‘onweerstaanbaar’ is.
De ‘Lonely planet heeft het over ‘dit vriendelijke en fun-loving, exotische en tropische, culturele en historische land met zijn vriendelijk glimlach’. Een land van de ‘Vrijen’, met een zorgeloze, harmonisch samenlevende bevolking, dat alles dankzij een hardwerkende elite.
Er is een klein probleempje: dit steeds opgeroepen beeld van het ‘Land van de Glimlach’, dit land van eenheid en geluk, is een puur verzinsel. Gooi ook de meeste officiële geschiedenisboekjes maar in de prullenmand.
Ik heb ook jaren, als expat met een goed pensioen, in die waan geleefd. Nu ik in de laatste jaren, dankzij Thailandblog, meer ben gaan lezen, meer met mensen heb gepraat en beter om me heen heb gekeken, weet ik beter.
Thailand is een verscheurd land waar groepen in de samenleving elkaar naar het leven staan en elkaar op een vreselijke manier haten. Een land waar vaak de leugen zegeviert. Een land waar, vooral onder ouderen, bittere armoede heerst te midden van rijkdom. Een land waar vrijheid en recht slechts woorden zijn. Een land waar propaganda wordt aangezien voor de waarheid. Een land waar al jaren een bloederige strijd woedt in het ‘Diepe Zuiden’, waar weinigen zich om bekommeren. Een land waar het vooral belangrijk is wie je ouders zijn en hoeveel geld je hebt. Een land waar in patroon-cliënt relaties de patroon heftig profiteert en de cliënt blij mag zijn met af en toe een droge korst. Een land waar, God verhoede het, een revolutie niet tot de onmogelijkheden behoort.
Naar aanleiding van een reactie op Thailandblog ‘Thais confronteren niet’ vroeg ik mijn leraar Thais hoe dat in elkaar steekt. Hij glimlachte en zei:
Stel dat je buurman voortdurend afval over je schutting gooit (Thais moeten ook een schutting hebben om hun ziel, voegde hij er nog aan toe). Dan zijn er drie mogelijkheden:
- Je buurman staat hoger op de maatschappelijke ladder als jij. Dan ruim je de rotzooi zelf op en je verbergt je boosheid en ergernis ergens in je hart.
- Je buurman staat ongeveer even hoog op de maatschappelijke ladder. Dan nodig je hem uit voor een etentje en na enige tijd zeg je tussen neus en lippen door ‘vervelend dat er de laatste tijd zoveel afval in mijn tuin ligt, ik heb geen idee hoe dat komt’. Meestal is het probleem dan opgelost.
- Je buurman staat lager op de sociale ladder. Dan draai je het raampje van je Mercedes naar beneden en schreeuw je: ‘Wil je verdomme eens ophouden die rommel in mijn tuin te gooien! Ruim het meteen op!’
Soms twijfel ik aan mezelf. Is wat ik hierboven neerschreef nu klinkklare onzin, overdrijf ik, zit er een kern van waarheid in of is het gewoon in zijn algemeenheid waar?
Help me en reageer op de Stelling: ‘Het Land van de Glimlach’ bestaat niet en heeft ook nooit bestaan’
Over deze blogger
-
Geboren in 1944 in Delfzijl als zoon van een eenvoudige winkelier. Gestudeerd in Groningen en Curaçao. Drie jaar als arts gewerkt in Tanzania, daarna als huisarts in Vlaardingen. Een paar jaar vóór mijn pensioen getrouwd met een Thaise dame, we kregen een zoon die drie talen goed spreekt.
Bijna 20 jaar in Thailand gewoond, eerst in Chiang Kham (provincie Phayao) daarna in Chiang Mai waar ik graag allerhande Thai lastigviel met allerlei vragen. Volgde het Thaise buitenschoolse onderwijs waarna een diploma lagere school en drie jaar middelbare school. Deed veel vrijwilligerswerk. Geïnteresseerd in de Thaise taal, geschiedenis en cultuur. Woon nu alweer 5 jaar in Nederland samen met mijn zoon en vaak met zijn Thaise vriendin.
Lees hier de laatste artikelen
Geschiedenis19 december 2024Op zijn verjaardag in 1995 gaf koning Bhumibol aan dat alle mannen een gratis sterilisatie konden ondergaan
Geschiedenis14 december 2024Hoe een Nederlandse krant schreef over de studentenopstand van 14 oktober 1973
Geschiedenis12 december 2024Hoe schreef de Nederlandse pers in 1960 over de geschiedenis en de huidige situatie in Thailand
Cultuur17 november 2024Schemering op de waterweg
Op de stelling:Het land van de glimlach bestaat niet en heeft ook nooit bestaan, kan ik volmondig antwoorden met JA het bestaat!
Ik begrijp wel waar de stelling op gebaseerd is nl vanwege alle ellende in Thailand van de afgelopen jaren dan wel niet eeuwen.
Maar omdat wij die glimlach altijd associëren met Thailand als zijnde het vriendelijke en gastvrije land zoals wij het ook graag allemaal zouden willen zien, ontstaat nu de stelling zoals hierboven is beschreven.
Maar juist daarom zeg ik JA, namelijk om een heel eenvoudige reden, omdat de glimlach van een Thai (de Yim Tak Tai) veel en veel meer vertegenwoordigd dan dat wij denken.
De glimlach is niet alleen voor de Thai een uiting van vriendelijkheid maar kan ook boosheid en schaamte en zelfs verdriet uitdragen, een Thai zal nooit zijn emoties bloot geven, die probeert het zoveel mogelijk te verbergen achter zijn of haar glimlach.
Dus zeg ik JA het land van de glimlach bestaat, het is maar hoe je het interpreteer.
Na het lezen van de reacties valt mij op dat sommige blogers zo negatief reageren over Thailand, het lijkt er net op of dat zij er voor straf wonen of op vakantie gaan en bij bepaalde reacties lees ik zelfs haat tussen de regels door..
Het zijn vaak die zelfde mensen die eerst zo reclame maakten voor Thailand.
Er word in een reactie gezegd dat kinderen in Thailand van kleins aan geleerd word hoe ze moeten liegen, geldt dan ook voor gezinnen waar van de man bv een farang (Nederlander) is??
En laten we eerlijk wezen wij de farang heeft het er zelf toch ook wel vaak om gevraagd om belazerd te worden.
Geven wij dan het goeie voorbeeld aan de Thai? Met hoe sommige van ons zich gedragen in Thailand?
Begrijp mij goed ik behoor niet tot die mensen die alles door een roze bril bekijken.
Ook ik heb mijn negatieve ervaringen in Thailand, maar die wegen niet op tegen de positieve ervaringen die ik in Thailand heb en ik kom en woon hier ook al tientallen jaren.
Maar om nu een bevolking van bijna 70 miljoen mensen over een kam te scheren gaat mij wat ver.
Natuurlijk is er heel veel mis in Thailand, en is er veel veranderd in de laatste pakweg 25 jaar, maar we moeten niet vergeten dat ook de sociale media hierin een hele grote rol heeft gespeeld, de mensen zijn veel mondiger geworden meer geïnformeerd men kan heel gemakkelijk communiceren met elkaar.
Tijden veranderen problemen die er vroeger al waren in Thailand en waar wij nooit van hadden gehoord komen nu via de media onze woningen binnen.
Ook al is het in Thailand wat coruptie en geweld aangaat vaak veel extremer dan in veel andere landen.
Je kan het ene land nu een maal niet met het andere vergelijken, je moet ook de armoede en scholing etc. laten meewegen en dat is niet te vergelijken met bv Nederland, en als er een tekort aan scholing en geld is dan heb je al de basis om een land er zo uit te laten zien zo als Thailand nu is.
En als zoals ik het nu lees velen vinden dat de Thai en valse glimlach heeft, of dat de Thai al zijn krediet verspeelt heeft en niet meer het recht heeft om te lachen.
Laten wij de farang de toerist of expat hoe je het ook maar noemen wilt dan in ieder geval wel blijven lachen, want die lach van ons is tenminste echt en wij weten toch hoe het allemaal wel moet.
Helaas de prijs van een jonge democratie,waar corruptie en status sterk geworteld zijn!Of zou het zijn nadat we na jaren bezoek,verblijf toch ook inzien dat Thailand nooit perfect is geweest zoals in ons thuisland.
Tino, voortreffelijk je stelling ik heb deze gedachten ook al langere tijd en ben het volkomen met je stelling eens. Ze zijn meester in de schoneschijn ophouden, ze hebben ieder jaar weer mooie slogans om Thailand te promoten als, land of free, land of smile, enz. Maar nu na 17 jaar in Thailand te wonen en getrouwd met een Thaise te zijn geweest, zijn bij mij ook de schellen voor mijn ogen gevallen.
Ik leef al 13 jaar in Thailand en kan u mening volledig delen . Het land van de glimlach ….hahaha ….zeg maar het land van de valse glimlach ! Klink ook stukken beter en is realiteit . Als farang proberen ze je steeds te rippen . De waarheid niet vertellen is voor de thai niet hetzelfde als liegen ……Kinderen worden van kleins af geleerd hoe ze moeten liegen in thailand . Heel triestig dat dit hier gebeurd .
Wees waakzaam !
“Het land van de glimlach” is een slogan voor het toerisme en dat geldt nog altijd. Thailand heeft de toerist veel, heel veel te bieden en wordt door de Thais nog altijd in de watten gelegd. De dienstbaarheid van de Thai is groot en alles gebeurt met een glimlach. In mijn ogen is er geen land ter wereld – en ik ken er vele – die aan Thailand als vakantieland kan tippen.
Niets negatiefs dan? Natuurlijk wel, toeristen hier kunnen te maken krijgen met criminaliteit, die een complete vakantie kunnen ruineren. Dat is niet goed te praten natuurlijk, maar dat kan elders ook en vaak nog met een grotere kans.
Iets anders is het als je, zoals Tino, in Thailand woont. Thailand bevindt zich momenteel in een enorme regeringscrisis, waarvan de uitkomst niet zeker is. In mijn opvatting zijn het de groeistuipen naar een democratie, die wij van veel andere landen kennen. In Nederland heben we de Hoekse en Kabeljauwse twisten gehad, we kennen de Amerikaanse en Spaanse burgeroorlogen, de problemen in Noord-Ierland, om maar enkele voorbeelden te noemen.
Het is een immens probleem in Thailand en de oorzaken zouden best in het verhaal van Tino goed beschreven kunnen zijn. Ik oordeel daar niet over, het is een probleem van de Thais zelf, zij zullen het moeten oplossen.
Ik ben geen Thai, ik ben een Nederlander en vereenzelfig mij niet met het Thaise volk. Ik word als farang nog altijd gerespecteerd en goed behandeld (met een glimlach). Ik beschouw mijzelf als een gast in dit land en geniet elke dag met volle teugen als gepensioneerde van alles wat dit mooie land mij biedt.
Kom mij niet aan met “vroeger was het beter”, ik hoor het mijn opa nog zeggen, ik hoor het mijn vader nog zeggen. Elk land maakt een ontwikkeling door, waarbij veel verandert, dat soms – zoals nu in Thailand – veel pijn kan doen. Maar uiteindelijk zal men de weg naar een democratisch geregeerd land wel vinden, daar heb ik geen twijfels over.
Thailand is nog altijd “The Land of Smiles”
Gringo, naar mijn mening een juiste voorstelling van zaken. Hoe kunnen wij verwachten dat een ontwikkeling in Thailand zich zo’n 10x sneller zou kunnen voltrekken dan dat wij er over gedaan hebben. Niet leuk en uiterst pijnlijk, maar hier moet men doorheen naar een nieuw en beter Thailand. En ach dat bedriegen vindt je toch voornamelijk op de plekken met concentraties aan Toeristen en overwinterende Farangs. In de dorpen is er alom welgemeend respect en ja als er een Farang in beeld is betekend dit ook veelal een betere financiële situatie voor de gehele familie. Dat daar door de omgeving op geanticipeerd wordt is niet vreemd en komt ook in Nederland voor. Uiteindelijk rijden in Amsterdam taxi chauffeurs met een buitenlander in de auto ook eerder een blokje om, dan met een Amsterdammer in de auto.
“Vroeger” wordt té vaak geromantiseerd, ons brein houdt aangename herinneringen nu eenmaal beter vast dan negatieve, mits niet traumatisch van aard.
Ik geniet vandaag nog evenveel van Thailand als ik 35 jaar geleden als jonge zakenman al deed.
Paul
Recht in de roos ! Ik had het niet beter kunnen verwoorden !
Je oude dag in Thailand doorbrengen, ik ben er nog niet zo zeker van.
Woon 13 jaar in Thailand en voel mij nog steeds hier gelukkig. Elke dag met een ”big-smile” begroet worden in
een restaurant waar ik ga eten maakt mij blij.
Hoe je naar Thailand kijkt is natuurlijk subjectief en wordt door het individu bepaald. Sommige expats verdiepen zich in de materie en trekken zich de huidige situatie in het land erg aan. Weer anderen halen hun schouders op en denken de zon schijnt weer vandaag, bestellen een koel biertje en genieten.
Kortom, de optimisten zullen Thailand een prachtig land vinden en de pessimisten vragen zich af wanneer het land in elkaar stort. Het is maar net hoe je pet staat.
Khun Peter,
Je hebt pessimisten, optimisten en realisten. Die laatste groep drinkt soms ook een biertje, geniet ook op z’n tijd maar halen niet hun schouders op, weten wat er speelt en trekken het zich soms, of vaak, aan. Het is dus niet of-of maar en-en.
Tino Kuis.
De realisten waar jij je toerekend ( neem ik aan ) vergeten altijd de realiteit.
De laatste 50 jaar heeft het land van de lach minstens 13 staatsgrepen gekend.
En wat is er voor de armen veranderd ? Niks. Ook de heudige strubbelingen in Bangkok zullen daar jammer genoeg geen verandering in brengen. Ben ook een realist en ik weet zeker dat in Bangkok de ene elite groep probeert de macht over tenemen van de andere elite groep.
Ik heb het goed in het ”land of smile” en trek me de politiek in dit land niet meer aan.
Voor de toerist is Thailand nog steeds een droom van een reisbestemming. Voor de toerist is Thailand niet alleen exotisch, ook nog eens erotisch. Die droom zal Thailand wel blijven, ondanks alle gekrakeel in huidige alledaagse waan. Thailand heeft dit vaker meegemaakt. 1992 was een absoluut dieptepunt. Toch herstelde het toerisme, de economie, het land, en kwamen er duizenden pensionado’s bij. Duizenden! Ook jij en ik!
Alle beschrijvingen ten spijt, elke pensionadem kan weten dat Thailand net zo min zorgeloos is geweest als elk ander land in de regio. Politiek is Thailand nooit rustig geweest. 1992 is dan wel 22 jaar geleden, maar de gebeurtenissen volgden nadien elkaar wel op. Met als resultaat dat de bezittende, heersende elite, niet altijd hardwerkend, er voor zichzelf was. Thailand kon daardoor nooit tot een natie met een harmonisch samenlevende bevolking uitgroeien. Wel tot een gehoorzame, berustende natie, waarvan 80 % van de bevolking altijd dag na dag heeft moeten sappelen om het enigszins goed te hebben, en nog steeds.
Geen enkel land moet je idealiseren. Elk land heeft wel wat moois, ten gevolge waarvan je er zou willen wonen. En altijd zijn er de schaduwkanten. Men doet er goed aan terdege te beseffen om welke redenen men in Thailand is gaan wonen: gemakkelijker immers vanwege het opnieuw kunnen aangaan van een nieuwe relatie, sommigen met een tweede leg kinderen. Toch ook de schijn van een modern land, met gelukkig lage prijzen. Mensen die zich weinig tot niet met je bemoeien, zeker de autoriteiten niet, en veel tolereren.
Ach, iedereen weet dat het zijn prijs heeft! Ook dat is Thailand.
Ja, en dan die glimlach. Wel, laat je niet voor de gek houden, en zeker niet betoveren. In elk land, althans de meeste, en zeker in deze Zuidoostaziatische regio, lacht men en is men vriendelijk, als het aankomt op dienst- en serviceverlening. En natuurlijk: oa de Thaise mens heeft van nature en vanuit de bhoedistische traditie een naar de ander toe gerichte basishouding. Niet naar alle, wel naar hen in de directe omgeving. Sta je er wat verder van af, dan is die glimlach ook verwijderd. Kijk hier maar eens in de Isaan: ik heb nog nooit zoveel chagrijnig kijkende mensen op een hoop gezien. Door de zorgen, de zon, het harde bestaan. Maar kom je dichter in de buurt, dan verschijnt weer de lach.
Wat afgelopen jaar is gebeurd, geschiedt omdat Thailand, net als alle omringende landen, bezig is zich te transformeren naar een land gebaseerd op modernere grondslagen. In veel opzichten is Thailand haar status van 3e wereldland amper kwijt.
Bij een moderne staat hoort een democratisch bestel: velen zien dat niet zitten wegens verlies van macht en invloed, dan wel wegens onbekendheid en angst om het nieuwe.
Daar hoort ook de rechtsstaat bij: die opkomt voor de gewone man en vrouw, en niet enkel de bezittende elite een hand boven het hoofd bij.
En: daar hoort de garantie bij dat iedereen, rijk of arm, politieke invloed kan uitoefenen op het welslagen van de natie, met gelijke rechten, plichten en kansen. In de afgelopen decennia zijn pogingen hiertoe flink de kop ingedrukt.
Maar ook in Thailand is de 21ste eeuw begonnen, in 2015 begint de AEC, en Thailand kan zich niet teveel meer veroorloven: de wereld kijkt toe.
Kortom: Thailand heeft tijd nodig, heel veel tijd. Wil het moderniseren dan zullen oude tradities overboord moeten worden gegooid. Niet alleen de oude politieke verhoudingen tussen de heersers en het volk, ook de diverse windstreken zullen moeten leren elkaar te verdragen. Het allermoeilijkst zal zijn dat mensen moeten gaan inzien dat afkomst, armoede of rijkdom niet de normen zijn waarnaar je je gedraagt jegens anderen.
Thailand gaat een periode van bittere ernst tegemoet, en die befaamde lach: die komt wel weer!
Hier heb ik weinig aan toe te voegen.Kom ruim 10jr in Thailand en heb een Thaise vrouw.
Ik moet helaas zeggen dat ikt met je eens ben.
Mooi stuk, Tino!
Over het algemeen hebben we prettige contacten met de Thais. Op zich maakt het weinig uit of ze daarbij lachen of niet. Ook al maakt een lachend gezicht dezelfde hormonen los als zonneschijn.
Daarnaast zien we de ellende. Je kan zeggen dat is een zaak van de Thais. Natuurlijk. We worden niet geacht de problemen van het land op te lossen. Dat doen ze zelf. Aan de andere kant hebben we een veantwoordelijkheid. Zodra je vindt dat Thailand jouw ethische normen overschrijdt, kun je overwegen weg te gaan.
Je hebt het voor een groot deel bij het rechte eind. Ik leef hier ongeveer 8 jaar en heb al heel veel vervelende dingen meegemaakt. Op allerlei gebied…relaties…zaken doen….geweld….diefstal en inbraak…dronkenschap….jaloerse mensen..smog door oa verkeer en bosbranden…..leugens (oa. om geen gezichtsverlies te lijden) en ga zo maar even door. Ik woon in Chiangmai met mijn Thaise vriendin. Hier merk je niet zo veel van wat er in Bangkok plaats vindt, maar er vallen toch wel wat brokstukken hier en daar. Die glimlach heeft veel betekenissen……maar is lang niet altijd positief op te vatten.
Thailand is een mooi land, tot nu toe, maar er wordt veel aangedaan om het naar de bliksem te helpen. Dat is van politiek tot het vernietigen van het land zelf. Er wordt willekeurig gebouwd en de natuur wordt maar op enkele plaatsen beschermd. De natuur…alles wat in het wild leeft wordt hier om zeep geholpen…het zijn geen dieren…nee…het is gewoon voedsel…..Verder worden de bossen ook niet erg gewaardeerd en vaak ook gebruikt als stortplaats van huisvuil. Thaien zijn op hun lichaam netjes maar voor de rest zijn het geen echte schoonmakers…eerder viezerikken…..Maar laat ik eerlijk zijn, ik ben hier te gast en moet dan ook maar niet klagen. ik heb gelukkig een goede relatie met mijn vriendin en familie. Ik wordt niet financieel uitgekleed, zoals bij veel anderen wel het geval is. Ik ben zeker niet rijk en zal dan ook wel zien als het geld op is of ik nog steeds zo’n goede band met mijn vriendin en de familie blijf houden…………Als buitenlander ben je hier toch wel aan de goden overgeleverd. Ben je op vakantie en heb je geld genoeg dan merk je er weinig van…dan is Thailand het land van de GLIMLACH (lees GELD) op een enkel geval na…..misschien heb ik geluk of jij of iemand anders…wie weet!!!!
Gerrit vd Elst .
Heel mooi geschreven stuk .
Je slaat zeker de spijker op zijn kop .
Als je hier daadwerkelijk leeft voor een langere tijd .
Dan open je je ogen zeker wel , en ondervindt je hoe het hier daadwerkelijk toegaat .
Kom je hier op vakantie of als overwinteraar , ben bang dat je de realiteit niet onder ogen wilt of kunt zien .
Jan Beute .
Het heeft bij mij jaren , 7 , geduurd om te snappen wat die glimlach eigenlijk bedoelt omfdat ik tot vandaag niet kon geloven dat deze komedie werkelijk IS !!! Ik heb nog nooit in mijn leven zo een opgezet spel kunnen aanstaren dat zo fantastisch wordt geacteerd dat het, laten we ervoor wedden tot mijn hele bezit toe, niet voor mogelijk ,kan worden genomen dat er geen greintje ernst in zit. Alles maar dan ook alles is gebaseerd op het geld. Marx draait zich daarvoor twintig keer om in zijn graf. En toch is het zo.
Ja toch is het zo enorm moeilijk te begrijpen dat er wezens die voor mij geen mensen meer zijn geen hart nog liefde kennen. Zij kennen geen liefde want ze hebben geen hart. Meedogenloos worden zij in hun eigen woorden en geloof gereïncarneerd dat ze zelfs niet meer weten waar hun dubbelzinnigheid overwaait naar de dubbele persoonlijkheid die hun magische glimlach op een fractie van een seconde veranderd in een verbitterde blik; de komedie zegeviert en meedogenloos dumpen ze je wanneer je karretje financiëeel leeg is.De fameuze industrie die iedereen op zijn manier beu is geworden verandert in het hopeloos zoeken naar liefde. Als zwakke prooi vescheuren je ze zelfs zonder dat je het weet. Degenen die dit nog niet beseffen en denken het geluk te vinden weten niet dat ze langzaam maar zeker tot op het bot zelfs nog erger, zonder bot in de riolering belanden. Lach er maar mee zoals zij het je geleerd hebben…
Het land van de glimlach, gaat volgens mij wel op voor toeristen, maar als je hier woont, en net als ik , dagelijks met deze mensen moet werken, leer je ook hun andere kant kennen, en die is er wel degelijk.
Liegen, stelen, bedriegen, het zit helaas ook in hun bloed, die glimlach is fake, en kan op ieder moment dat het hun uitkomt opgezet worden.
Uietraard hebben ze ook goede eigenschappen, en waarderen ze het als je eerlijk tegen hen bent, en ze goed behandelt als personeel, maar loyaliteit kennen ze niet, al behandel je ze nog zo goed, als ze geld nodig hebben, pakken ze het gewoon, als ze denken dat ze ergens anders meer kunnen verdienen, vertrekken ze gewoon, zonder iets te zeggen.
Als buren zijn het verschrikkelijke mensen, ze denken alleen aan hun eigen bedrijf, en als ze daarvoor jouw bedrijf kapot moeten maken, hebben ze daar geen enkel probleem mee (dat is echt uit eigen ervaring)
Jaloezie is een van de eigenschappen die het soms zo moeilijk maakt om met ze te werken of om te gaan.
Als tourist of pensionado kun je een geweldige tijd beleven in dit prachtige land, als werkgever is het vaak slikken en je mond dicht houden.
Jammer dat deze mensen geen beter onderwijs krijgen, en zich niet kunnen ontwikkelen!!!!!
Land van de glimlach……..
En van de grimlach;
En van de grijns;
En het land van de lach;
En het land van de schampere lach.
Inderdaad, Thailand is niet het toeristische land van de glimlach.
Thailand is immer meer het land van de tegenstellingen, die er altijd wel waren, maar de laatste jaren steeds meer verharden.
Wil niet ontkennen dat de politiek daar wel heel erg debet aan is.
Maar, ik woon nu een achttal jaren in Thailand, en heel eerlijk, ik voel me hier wonderwel thuis.
En dat gevoel wordt niet echt minder.
Ondanks dat Thailand in die jaren vreselijk veranderd is.
Wil ik nog terug naar Nederland?
Nou nee, voor geen goud.
De laatste keer dat ik in Nederland was, in 2009, ben ik 12 dagen eerder vertrokken dan de bedoeling was, ik had het wel gezien
Het Nederland waar ik ben opgegroeid, het land waar ik 40 jaar heb gewerkt, bestaat niet meer.
Volstrekt vergeven door de import van mensen die Nederland niet willen accepteren zoals het is maar om willen vormen naar een land gelijk het land dat ze verlaten hebben.
Een land waar de politiek de kiezers als stemvee ziet, en geen enkele boodschap hebben wat er werkelijk onder de bevolking leeft.
He!
Wat lijkt het bovenstaande verdacht veel op wat je zou kunnen denken van Thailand!
Familieleden hebben jaren in Indonesie gewoond.
Ook heb ik in de schooljaren een paar hele goede Molukse vrienden en vriendinnen gehad.
In mijn jeugd ben ik gewoon doordrongen van een andere mentaliteit, de Indische mentaliteit.
En eigenlijk wijkt die mentaliteit niet echt veel af van de Thaise mentaliteit
Vandaar ik me niet echt kan verbazen over wat er in Thailand gebeurt, wat de mensen doen en denken.
Ik accepteer het, het is niet mijn zaak.
Neemt niet weg dat ik af en toe verbouwereerd de chaos die Thailand eigenlijk is, aanschouw.
Ik hoop dat ik hier kan blijven!
En ook Hans heeft gelijk .
Het Nederland van 40 jaar geleden , dus van onze jeugd zeg maar .
Bestaat ook niet meer .
Nederland is ook veranderd door de jaren heen .
Is ook een reden voor mij om hier ook niet weer naar terug te keren .
Leven in Thailand op retirement kun je ook beschouwen als een keuze tussen twee kwaden .
Nergens is het perfekt , Shangrila bestaat niet .
Ik leef hier nu eenmaal in Thailand heb de keuze zelf gemaakt negen jaar geleden .
Nu is het hier , het beste er maar van te kunnen maken .
Ik weet hoe het toegaat hier , door de enkele jaren van ervaring .
En pas mij nu dan ook volledig aan de levens wijze hier aan .
Wat zij met mij doen doe ik ook met hun .
Blijf dus ook glimlachen met een zekere gedachte .
Jan Beute .
Het land van de glimlach verbergt heel veel tranen van verdriet.
Een ieder, die niet als zeer oppervlakkig kijkende rijke toerist door Thailand trekt, met nul interesse voor wat zijn of haar ogen wel zien, maar het verstand niet wil interpreteren, heeft dit al binnen een paar dagen door.
” Het land van de glimlach ” was de slogan van een reclamecampagne.
Zelf heb ik al diverse glimlachen mogen onderscheiden. Gaande van de welgemeende, tot de ik heb u bij uw kl….t.n glimlach.
OVERAL ter wereld draait het nog steeds om het GGG principe.
God, Geld en Gat.
De reden dat velen van ons van hun pensioen in Thaïland gaan doorbrengen is dat we een fantastische vrouw heb ben mogen ontmoeten, en dat ons pensioen er drie keer meer waard is.
Dat zijn dus al 2 van de 3 G’s!
Persoonlijk ben ik de 3de G gelukkig kwijt geraakt!
Als ik mij in de plaats stel van al die westerse mannen die absoluut willen gaan wonen in Thailand en die absoluut een Thaise partner moeten hebben, dan beaam ik meteen de stelling die hier wordt gegeven.
Als jarenlange bezoeker (voor zowel korte als lange termijn) van dit prachtige land en zijn prachtige mensen heb ik ook recht van spreken, en ik deel de stelling hierboven totaal niet.
Het heeft allemaal te maken met realisme en de keuzes die je maakt.
Kijk vanaf het begin bewust en realistisch naar een land en haar bevolking, dan zal/kan je merken dat niet alles is wat het lijkt.
Thailand is een mooi land, één van de meest veilige landen ter wereld, een relaxed land, een land met lekker eten, veel natuurschoon, een massageland, een shoppingparadijs, een goedkoop land, een goed klimaat, en hoe dan ook een land met een aangename bevolking.
Als je dus wat opportunistisch kiest voor de aspecten waar dit land WEL hoog in scoort, dan is het de hemel op aarde.
Als je echter kiest voor een zwaar engagement (wonen, trouwen, je geld investeren in mensen en zaken die je te weinig teruggeven, etc.), dan loop je het risico dat je teleurgesteld wordt.
Hetzelfde geldt mijns inziens als je een Thaise partner meebrengt naar onze landen, laat ons eerlijk zijn dat de verhalen die je hoort en leest erg vaak niet echt aangenaam klinken.
Een bepaalde realistische afstand houden van dingen en mensen is mijn advies, net zoals het besef dat naast de vele schitterende eigenschappen van dit prachtige land er ook negatieve zijn.
In het westen willen we overgeciviliseerd zijn, in Thailand benadert de overheid veel maatschappelijke items op een eigenzinnige en niet democratische manier.
Van op afstand lijkt dit charmant, als je er zelf mee te maken hebt kan het een nachtmerrie worden.
Nogmaals, sta realistisch in het leven en hou afstand van een land en zijn bevolking.
Voor mij is Thailand zeer zeker nog steeds “het land van de glimlach” en ik heb ook al minder goede ervaringen gehad.
Ik zal er echter nooit tussen de Thaise bevolking gaan wonen en ook een Thaise partner is niet aan mij besteed.
Dit heeft te maken met zowel respect voor de Thai als met zelfbehoud.
Je zegt: “Thailand is een mooi land, één van de meest veilige landen ter wereld”. Deze uitspraak lijkt mij een opborrelend onderbuikgevoel. Graag bronnen waar dit uit blijkt? En veilig op welk gebied? Voedselveiligheid of verkeersveiligheid? Criminaliteit misschien? Wel dan moet iemand je uit je droom helpen…
Niks droom!
Met veilig bedoel ik dat je in Thailand weinig kans maakt om overvallen en beroofd te worden, en dat de kans dat je wordt opgelicht (tenzij je zo naïef bent of het onheil gewoon zelf zoekt) veeeeel kleiner is dan in zowat alle andere landen ter wereld tezamen.
Ik heb in de halve wereld gewoond.
Bronnen, ikzelf en honderden mensen die ik ken en die regelmatig naar Thailand gaan.
Met enkele voorbeelden hou je geen theorie recht, dus ik hoef geen individualistische voorbeeldjes die het tegendeel zouden moeten bewijzen.
Prima. Iedereen heeft zijn eigen waarheid. Die van jou is kennelijk anders dan die van mij.
Thailand heeft ons hart gestolen. Maar in twintig jaar is er veel veranderd. Phuket we hielden ervan tot de laatste keer ik had kleding laten maken zij hadden nog een winkel geopend in Patong beach. De straat kon ik niet vinden dus naar de receptie van het hotel en vragen waar het was. Nu voor 200 baht wilde hij wel vertellen waar het was. Nu vergeet het maar dat doe ik niet. Dus kleermaker gebelt bleek het aan de achterkant van het hotel te zijn. Zij werden ook belaagd door de mensen die na ons binnen kwamen betalen want wij hebben ze gestuurd. Gelukkig doen ze dat niet. Ook aangegeven bij de manager van het hotel die was niet happy en hij werkt daar niet meer. In Pattaya hetzelfde in Montien hotel de manager loste het prima op en verhuisde ons bleek dat ze de koffer labels van hotel checkte hiervoor zijn maatregelen getroffen.
Er is heel veel veranderd in Thailand in 20 jaar de glimlach krijg je alleen als je flink betaald.
En toch zijn we gek op het land!
We hebben ons altijd velig gevoeld in Thailand. Maar ja bepaalde plekken moet je weten daar komen we niet. Tuig je niet op als een kerstboom want dat is vragen om problemen. Zwaai niet met een pak geld. Zelf zorgen we altijd voor voldoende klein geld. Taxi geen meter aanzetten dan gaan we eruit. Jammer vinden we het dat rijke Thai’s de gewone Thai afblaffen we verstaan ze niet maar zijn niet aardig een enkeling uitgezonderd. We blijven toch van Thailand houden maar het zuiden niet meer ga liever naar het noorden en respecteer sommige gewoontes hopen gauw weer te gaan.
Beste Pat, ik lees net je stukje……slaap je de hele dag aan het strand of zo……..een veilig land!!!!!!….absoluut niet….veel verkeersdoden….aanslagen…moorden…berovingen…..sorry…..maar jij bent echt een vakantieganger. En ja,,,eigenlijk het beste….blijf vakantieganger.
Verder is democratie ver te zoeken…corruptie bedoel je denk ik….ik doe eigenlijk helemaal niet aan politiek…….maar ik zie wel degelijk dat dit land randje bankroet en afgrond gaat als men hier zo door gaat.
Waarom ben ik hier……..om dat ik na al mijn werken nog ff wilde genieten van het leven…….dat doe ik ook……maar het wordt hier wel steeds moeilijker.
Als je hier niet woont kan je de omstandigheden hier niet echt goed in schatten…..zelfs al kom je hier al 20 jaar…….je moet hier wonen…..dan kun je een oordeel geven van hoe je er prive over denkt.
Fijne vakantie gewenst.
Ik spreek niet over verkeer, want daarin heb je gelijk, omdat je niet noodzakelijk altijd aan dat verkeer moet deelnemen (auto rijden, scooter rijden).
Aanslagen, moorden : die gebeuren, maar gebeuren die op onschuldige mensen of op mensen die niet betrokken zijn bij een bepaald gegeven??
Nee dus, de westerse man die in een Thaise stad of op een eiland elke dag tracht te genieten zal geen slachtoffer zijn van aanslagen en moorden.
En ik ken heel veel oudere mensen, toch zeer gemakkelijke slachtoffers, die jarenlang in de Thaise straten, ook ’s nachts, lopen zonder er ooit beroofd te zijn.
Doe dat maar eens in Antwerpen of Amsterdam!! Gaan we de test doen??
Met het laatste wat je zegt ga ik gedeeltelijk akkoord, mar zelfs dan zal je moeten toegeven dat zowat alle andere landen ter wereld veeeel slechter scoren.
Het leven is één grote vergelijkende studie, dat is vooral mijn punt.
het land van de glimlach hahah.
Ik woon al 22 jaar in Thailand en Tino, ik geef je voor 200% gelijk in deze stelling.
en ja , het was anders 20 jaar geleden , het grote verschil is dat er nu veel rijke Thaien zijn en deze groep word groter en groter geloof me maar. of zijn het meer farangs met minder middelen die zich gaan vestigen……Wat je nu meer en meer ziet is de farang die bijna niet meer kan leven van zijn pensioen in eigen land , die naar thailand komt om daar als een ” rijke ” burger probeerd te leven. een biertje en wat noedels, sommige onfatsoenlijk gedrag en hoe denk je dat dat overkomt voor een Thai in eigen land ?
denk daar maar eens over na, de wereld is veranderd. iedereen kan reizen dezer dagen en ik gun het ieder ten harte maar wees toch eens fatsoenlijk voor de mamier waarop Thaien leven of leefden …..
Mijn mening is dat een bepaalde groep van farangs voor een zeer groot deel geeft bijgedragen voor de wijze waarop Thaien “ons” nu bekijken en het gaat er zeker niet op verbeteren in de toekomst. Er schuilt wel een “valse ” lach bij vele thaien maar laat ons eerlijk blijven , ……Ze hebben toch iets die thaien daar zijn we het allen over eens denk ik ,
Glimlachen is een vorm van non-verbaal gedrag net zoals het maken van gebaren. Thailand is altijd het land van de glimlach geweest en zal dat ook in de komende decennia zeker blijven. We moeten echter niet vergeten dat die glimlach niet hetzelfde betekent als een glimlach van een Nederlander of Belg; zoals,ook een gebaar niet in elk land van de wereld hetzelfde betekent. In een boekje dat ik van mijn oud-collega’s kreeg toen ik 8 jaar geleden naar Thailand verhuisde (met de titel: Working with the Thais) staat een paragraaf waarin de 12 lachen van de Thai worden uitgelegd. Van harte aanbevolen om te lezen.
@Tino: Het gegeneraliseerde voorbeeld van je leraar Thais slaat de spijker op zijn kop, maar ik snap eigenlijk niet helemaal wat jou, als ‘Thailand expert’ (dat kan ik toch wel zeggen?), eraan verbaast.
Ten overvloede: Thailand kent als ontwikkelend land een groot onderscheid tussen arm en rijk, met alle klasses vandien, Hier bovenhop heerst er een consensus-maatschappij waarbij harde confrontatie wordt vermeden om voorzover mogelijk de lange termijn relatie op een vriendschappelijk niveau te houden.
Als Nederlanderse/Belgische expats behoren wij tot de middenklasse en gegoede klasse al naar gelang onze beurs. Als rijkere consument ontvangen wij extra bonus glimlachen. Wanneer na verloop van tijd de schellen van de ogen vallen, merken we dat deze bonus glimlachen in schril contrast staan met alle ellende die er op de achtergrond heerst.
Persoonlijk heb ik toch liever een Thaise bonus-glimlach dan het sacherijnige hoofd van een Jumbo medewerker in Nederland.
Land van de Glimlach, jazeker, zolang je niet onderaan de ladder komt te staan.
Beste Siem, de hedendaagse realiteit laat zien dat TH absoluut geen land is van consensus: na 4 mnd protest staat men des te verder van elkaar. Ook zie ik niet waar een langere termijn vrienschapsrelatie worct onderhouden: de diverse groeperingen in TH staan lijnrecht tegenover elkaar, waarbij men het conflict niet schuwt. Dat heeft in het verleden vele malen vele slachtoffers opgeleverd. In TH heerst een harde werkelijkheid die door schijn wordt gecamoufleerd. Je moext eens wetdn hoe armoedig de Isaan wel niet is, laat staan de ellende in het zuiden.
Beste Soi,van de armoede in Isaan en de ellende in het zuiden ben ik me wel degelijk bewust. In totaal heb ik in beide regio’s ruim een half jaar doorgebracht. Thans woon ik in het rustige en redelijk welvarende Chiang Rai.
Ik heb het idee dat de vele reacties op de stelling worden vertroebeld door de protesten en algemene ontevredenheid over de Thaise manier van doen tov. buitenlanders, mogelijk mede gebaseerd op ervaringen in de toeristische streken alsmede de arme regio’s zoals Isaan.
Inderdaad heerst er over de politiek geen consensus bij het Thaise volk en ziet het er ook niet naar uit dat deze komende jaren wordt bereikt, maar ik reageerde in eerste instantie inhoudelijk op het voorbeeld van Tino’s leraar Thais over de verschillende reacties op rommel over de schutting gooien. In Europa zou men voor minder erge dingen, afhankelijk van sociaal milieu gaan schelden, de politie bellen, of in geval van Nederland, de Rijdende Rechter erbij betrekken, met het gevolg dat beide partijen elkaar tot op bot zijn gaan haten. Deze houding die mijns inziens niet bevordelijk is voor de gezondheid, is gewoonlijk niet de manier van omgang in Thailand en dat bedoelde ik eigenlijk met lange termijn en consensus.
Beste Siam, ook niet bevorderlijk voor iemands gezondheidheid is de voortdurende door sociale conventies afgedwongen subassertieve manier van doen jegens hen die kennelijk hoger op de maatschappelijke ladder staan, het altijd maar moeten slikken wat de ander zich permitteert, en het met gebogen hoofd diens rommel opruimen. Zie deel 1 van Tino Kuis’ voorbeeld.
Ook deel 2 is ongezond, omdat hier idem niet gewoon rechtstreeks gezegd kan worden wat iemand op zijn lever heeft. Wil je iets bereiken dan dien je het te verpakken. Je hebt altijd een omweg nodig, kost veel energie, en is op den duur onbevredigend.
Deel 3 is uiteraard helemaal ongezond: voor het lijdend onderwerp, die door armoe, afkomst altijd de klos is en enkel wordt afgesnauwd; voor de ‘dader’ omdat agressie per definitie stress oproept, en vijandschap oproept.
Nogmaals:ik zie geen consensus, en in alle 3 gevallen geen basis voor langduriger vreedzame verhoudingen. De glimlach is er slechts ter verhulling van eigen gemoedstemming.
Beste Soi, het betoog van Tino’s leraar is een gegeneraliseerd en mogelijk extreem voorbeeld om te vertellen dat men in Thailand doorgaans verkiest om conflicten in de directe omgeving al naar gelang klasse op diplomatieke manier op te lossen of zwijgend in te berusten, hetgeen in contrast staat met de directe benadering in het Westen.
Uiteraard kun je beter niet de underdog zijn zoals in geval 1 en 3 en dient de Thaise glimlach ook als verhulling van problemen.
In geval 2 is er sprake van een diplomatieke aanpak bij de oplossing ten bate van een langdurige vreedzame verhouding.
Consensus betekent overeenstemming, (helaas) ook indien dit min of meer automatisch geschied op basis van verschil in klasse.
De genoemde houding is niet iets typisch Thais, maar is gebruikelijk in geheel Z-O Azie en China.
Ook in Japan, waar ik drie jaar heb gewoond, wordt directe confrontatie vermeden ter wille van de lange termijn relatie. En over gezondheid: In Japan leeft men gemiddeld het langst 😉
PS: Aan eerdere reacties te zien begreep ik dat je hier wilde komen wonen, wil je dat nog wel?
Thailand het land van de glimlach?
Lijkt me niet. Kijk op de straat
naar de meestal sjagerijnige gezichten
Lachen doe je alleen als je een Farang ziet en
denk er wat baht aan te verdienen.
Ga een family art of welke andere supermarkt dan ook binnen
en ondervind de “service”.
Desondanks, i love Thailand.
Khun Peter,
je hebt helemaal gelijk……ja het eten…was ik even vergeten…….verleden maand zijn er nog een aantal complete gezinnen in het dorp van mijn vriendin overleden aan VOEDSELVERGIFTIGING……PADDESTOELEN…die waren iets te veel bespoten met gif…….stond niet in de krant hoor!!!!! dat is het leven hier…….dus onze vakantieganger moet maar eens de dorpen bezoeken.
Nog even, het kleine dorpje van mijn vriendin bstond 4 maanden geleden nog uit 206 mensen……dat zijn er nu ongeveer 188….oorzaak…voedselvergiftiging….aanrijdingen….drankmisbruik(Thaise wisky met teveel toevoegingen)
Voor mij is Thailand nog steeds het land van de glimlach.Mijn man en ik wonen 6 maanden per jaar in Thailand.In Pattaya.Zon.zee.strand,shoppen,terrasje zitten,kennissen ontmoeten etc.We wonen graag in Nederland maar zijn ook weer zo blij om weer naar Pattaya te kunnen gaan.de mensen zijn blij om je weer te zien en springen om je nek.Het ligt vaak aan hoe je zelf met de mensen omgaat en natuurlijk ook aan wat je verwachtingen zijn.Van ons zeker geen negatieve verhalen.
Die vakantieganger weet van geen ophouden…….ja volgens mij slaap je op het strand en kom je niet van je stoel of ben je nu zo naief? Je wordt hier elke dag opgelicht man……het begint al met de redcab of de tuk tuk…..en ik kan nog wel wat meer opnoemen hoor…maar ik heb er geen zin in….
En wat denk je van overvallen…diefstallen………ja als je in een hotel woont en niet tussen de bevolking ,dan heb je minder kans op beroving en diefstal.
Nogmaals….je bent en blijft een vakantieganger en nu heb je me overtuigd dat je inderdaad niet weet hoe de samenleving hier functioneert.
In Nederland ben je al een crimineel als je een vernieling pleegt en alles wordt daar genoteerd. Hier wordt veel onderling geregeld en blijft het onbekend…….zelfs bijvoorbeeld verkrachtingen worden financieel afgehandeld……hier wordt je voor 5000 bath al overhoop geschoten….VEILIGHEID is hier hoe je je op stelt en waar je je op dat moment bevindt. (ik weet iets van criminaliteit…ben 14 jaar diender geweest )
Maar denk niet dat alleen de Thaien dit doen!!! Vergeet je landgenoten niet die hier in Thailand leven die bestelen je ook…misschien wel om dat men er hier niets om geeft wat farangs elkaar aan doen….veiligheid is hier slecht geregeld….geloof me nou maar.
Fijne vakantie!!
Moderator: nu is het chatten. SVP stoppen daarmee.
Ik ben nu ondertussen 2 maal in Thailand geweest en ik denk inderdaad dat het – naar mijn bescheiden mening – het land van de glimlach genoemd mag worden.
Laten we even wat dieper op de stelling ingaan.
Net als ieder land heeft Thailand ook zijn zwakkere punten. De huidige en voorbije politieke crisissen, samen met de rijstboeren die hun hard verdiend geld niet krijgen, zijn slechts 2 van deze punten. Maar laat ons eerlijk zijn: dat is het enige wat men in de media er van ziet. Alles wat positief is, bespreekt men in de media gewoon niet. Dus krijgen we enkel een negatief beeld van Thailand door de media voorgeschoteld en kan men consequent met dit onvolledig beeld enkel beweren dat Thailand niet het land van de glimlach is.
Thailand is echter zo veel meer. Thailand is een prachtig land. Prachtige natuur, prachtige tempels, prachtige dames :). Thailand heeft vriendelijke en gastvrije mensen – en laat ons even objectief zijn: de mensen mogen daar zo arm als de straat zijn, ze zijn altijd vriendelijk. Onze westerse maatschappij mag daar nog eens iets van leren.
De vraag is nu: waarop concentreert u zich? Dat is namelijk een keuze. Concentreert u zich op wat u in de media leest (en waar er enkel maar sensatienieuws en/of slecht nieuws gebracht wordt) of kiest u er voor ook het positieve te willen zien? Als wij zeggen dat Thailand niet het land van de glimlach is, zijn we dan niet bezig met Thailand te bekijken zoals wij westerlingen ons thuisland zien?
Denk er eens goed over na 🙂
Hoffelijke reacties zijn steeds welkom 🙂
Met vriendelijke groeten,
Bruno
Interessant zo’n discussie!
Jammer dat de standpunten verharden en van het eigenlijke onderwerp wegdrijven.
De Thaise Glimlach is er en zal nog lang voortbestaan!
Geen land ter wereld heeft deze “Glimlach Cultuur”. Hier en daar heeft Thailand blog haar best gedaan om wat duidelijk te verschaffen voor “Farangs” over de achtergronden van dit “mysterie”.
We moeten niet de fout maken, zoals hierboven , de Thaise Glimlach met een Nl achtergrond te willen begrijpen, te verklaren en toe te passen.
De Thaise Glimlach (Yim) is een gegeven. Koppel dit niet aan politiek, corruptie ed. Dat deze elementen naar onze westerse maatstaven veel anders en beter zouden kunnen zijn we het eens.
Naar mate Globalisation ook in Thailand vordert, zal hopelijk het democratisch gehalte toenemen.
Verder lijkt het reëel te veronderstellen dat door meerdere westerse invloeden ook de Thaise Glimlach langzaam zal Ondergaan. Jammer! Weer een cultuurverarming
Beste Bruno,
Ik lees geen kranten hier in Thailand..hetgeen ik zelf mee maak en zie dat geef ik weer. Ook de verhalen van mijn vriendin geven mij een beeld. Mijn vriendin is een positief ingestelde jonge vrouw die geen kwaad spreekt..over wie dan ook…echt Thais. Heeft wel haar mening maar houdt die voor zich…ook Thais.
Ik hou nog steeds van Thailand, maar ik denk ook na. Ik concentreer mij op het normale leven….dat was voor heen wel anders…….maar met schade en schande heb ik veel geleerd. De glimlach is er natuurlijk hier en daar nog steeds, maar wordt steeds minder. Normale werkende mensen die rond moeten komen van ongeveer 10 duizend bath per maand hebben het niet makkelijk. Maar als ze dan uitgaan, dan doen ze het ook goed en laten zien dat Thaien wel weten hoe ze moeten feest vieren.
Ik zie het zo; de GLIMLACH wordt door de toeristen en overwinteraars heel anders gezien dan de mensen die hier permanent leven. De mensen die hier leven prikken er door heen en weten dat de GLIMLACH een vorm van overleven is.
Ik heb hier dan ook alle waardering voor de mensen die hun mening oprecht neer geschreven hebben.
Goedendag, ik zie Thailand nog steeds als land van de glimlach. Ga nu 9 jaar op vakantie voor een maand, en zie wel veranderingen om me heen, terwijl ik er persoonlijk niet veel van merk. Door de opkomst van Arabische en Russische toerist is de instelling tegen deze bevolkingsgroep door de thai wel veranderd. Waar “wij” met vriendelijk glimlach (wederzijds) alles voor elkaar krijgen, lijkt de thai een stap terug te doen bij deze bevolkingsgroep. de thaise bevolking voelt dat ze in het nauw gedreven wordt en daardoor banen verliezen en ruimte. (zo is het natuurlijk ook). Hele straten worden opgekocht, volgestouwd met koffieshops, en Hotels waar geen thai komt te werken. Kan me goed voorstellen hoe een thai zich voelt, en daardoor niet altijd even grote glimlach heeft voor iedereen. Frank
Laat ons proberen de discussie zuiver te houden, door te constateren dat als je komt naar TH als toerist je absoluut de befaamde Thaise glimlach tegenkomt. Vooral in de bekende badplaatsen, ook tijdens bezoek aan highlights dmv bustours door het land heen.
Woon je in TH, en heb je meer ontmoetingen met Thai in het alledaagse leven, en niet enkel in hotel, strand, restaurant, winkel of kraam, dan zie hoe hard hun leven kan zijn, plus de leefomstandigheden waardoor het Thai het lachen is vergaan.
Moderator: het is onduidelijk wat uw boodschap is. Een link plaatsen zonder enige toelichting is niet toegestaan.
Enorme waardering voor steengoeie inhoud van het artikel. Zo waar en to the point.
Kom zeker 20 jr in Thailand,woon er 2/3 van de tijd, heb mijn gezin en familie hier.
Die glimlach zie ik al jaren als een soms gevaarlijke en al te vaak schijnheilige gezichtsuitdrukking. De meeste thais kunnen hem op commando te voorschijn toveren. In het gunstigste geval is het beleefdheid,confrontatie en vooral verantwoordelijkheid ontlopen. Een enkele keer kan je beter maar niet weten wat de glimlach betekend.
Zoang je je eigen wereld kan creeeren,je over genoeg geld en een paar goede vrienden (helaas te vaak falangs in het zelfde schuitje)beschikt, heb je het hier prima.
Zelf ook blijven glimlachen,je overal buiten houden,vooral geen afwijkende mening verkondigen. Dan kun je hier een prima leven hebben.
Voor een kortstondige toerist is die glimlach wellicht prettig. Uiteindelijk helpen wij zelfs Duitse toeristen a h strand v Scheveningen nog redelijk (maar o weh achter hun rug).
Gelukkig ook heel goeie ervaringen en aardige mensen hier in n o thailand. De balans blijft dus positief.
Er echt bij horen zal je nooit. Als de Turk in Nederland,ook na 20 jr blijf je op bezoek.
Heel vervelend is dat je na een tijdje merkt hoe onverdraagzaam en gevaarlijk agressief die zgn aardige en glimlachende thais naar elkaar zijn. Groepen en families staan elkaar naar het leven.
Zelden een maatschappij gezien waar het materialisme en de oppervlakkigheid zo groot is. Geld en afkomst zijn van groot belang.
Eerlijkheid en openheid zijn schaars goed,iedereen komt voor zijn eigen kleine belangetjes op. Aan afspraken houdt niemand zich.
Hier in de Isaan is alcohol en de daar vaak mee samenhangende onberekenbaarheid en agressiviteit een inmens probleem.
Het is een overlevingskunst om door die onwerkelijke glimlach heen te kijken en je in de loop der jaren te omringen met een paar echte mensen.
Vriendschappen tussen thais zijn vaak van weinig betekenis en houden zo lang stand als beide partijen wat aan elkaar hebben.
Maar goed tussen al die negatieve gevoelens overheersen gelukkig na al die jaren toch de positieve. Al komen die vaak door externe faktoren zoals het vrijr leven door het ontbreken van al die in nl zo overheersende regeltjes.
Wat intermenselijke relaties betreft zou je de thaise glimlach echter soms graag ruilen voor de botte eerlijkheid/openheid in nl.
Te vaak betekend die glimlach zich verschuilen voor elke verantwoordelijkheid. Oppervlakkigheid en ongeinteresseerdheid.
Het goeie weer,makkelijke leven en paar goeie uitzonderingen maken de thailand ervaring uiteindelijk positief.
De glimlach kan me echter gestolen worden.liever echte gevoelens.
@ Tino, ik heb weer genoten van je stelling,…de Thaise glimlach, maar zeer zeker de daardoor ontlokkende reacties. Ik heb het allemaal weer gelezen en leg de krant weer neer,…maar met een ( Nederlandse ) glimlach 🙂
Na het lezen van de reacties valt mij op dat sommige blogers zo negatief reageren over Thailand, het lijkt er net op of dat zij er voor straf wonen of op vakantie gaan en bij bepaalde reacties lees ik zelfs haat tussen de regels door..
Het zijn vaak die zelfde mensen die eerst zo reclame maakten voor Thailand.
Er word in een reactie gezegd dat kinderen in Thailand van kleins aan geleerd word hoe ze moeten liegen, geldt dan ook voor gezinnen waar van de man bv een farang (Nederlander) is??
En laten we eerlijk wezen wij de farang heeft het er zelf toch ook wel vaak om gevraagd om belazerd te worden.
Geven wij dan het goeie voorbeeld aan de Thai? Met hoe sommige van ons zich gedragen in Thailand?
Begrijp mij goed ik behoor niet tot die mensen die alles door een roze bril bekijken.
Ook ik heb mijn negatieve ervaringen in Thailand, maar die wegen niet op tegen de positieve ervaringen die ik in Thailand heb en ik kom en woon hier ook al tientallen jaren.
Maar om nu een bevolking van bijna 70 miljoen mensen over een kam te scheren gaat mij wat ver.
Natuurlijk is er heel veel mis in Thailand, en is er veel veranderd in de laatste pakweg 25 jaar, maar we moeten niet vergeten dat ook de sociale media hierin een hele grote rol heeft gespeeld, de mensen zijn veel mondiger geworden meer geïnformeerd men kan heel gemakkelijk communiceren met elkaar.
Tijden veranderen problemen die er vroeger al waren in Thailand en waar wij nooit van hadden gehoord komen nu via de media onze woningen binnen.
Ook al is het in Thailand wat coruptie en geweld aangaat vaak veel extremer dan in veel andere landen.
Je kan het ene land nu een maal niet met het andere vergelijken, je moet ook de armoede en scholing etc. laten meewegen en dat is niet te vergelijken met bv Nederland, en als er een tekort aan scholing en geld is dan heb je al de basis om een land er zo uit te laten zien zo als Thailand nu is.
En als zoals ik het nu lees velen vinden dat de Thai en valse glimlach heeft, of dat de Thai al zijn krediet verspeelt heeft en niet meer het recht heeft om te lachen.
Laten wij de farang de toerist of expat hoe je het ook maar noemen wilt dan in ieder geval wel blijven lachen, want die lach van ons is tenminste echt en wij weten toch hoe het allemaal wel moet.
Land van de glimlach?Uitlachen bedoelen jullie zeker.Mooi voorbeeld wat vorige week gebeurde.Tegenover mij staat,zo’n 20 mtr weg,een openlucht karaoke met een grote boembox.Mijn Thaise buren al een paar maal de politie gebeld,hielp niks.Nou komt het,iets verderop woonde een Farang,nationaliteit onbekend,die ging vragen of ze die muziek iets zachter konden zetten,want niemand kon slapen,Er werd van alle kanten door de Thaise bezoekers tegen hem geschreeuwd dat als het hem niet beviel dan moest hij maar oprotten naar zijn eigen land,een pak slag kon hij ook nog krijgen.Inderdaad,het land van uitlachen.Ik hang hier zo’n veertig jaar rond,dit ter informative.Blijf lachen en poets de glazen van jullie roze brillen nog maar eens op.
Ik ben maar een bleuken, in vergelijking tot andere falans, di hier reeds jaren leven en wonen (getrouwd of niet). Met politiek hou ik mij niet bezig, laat mensen die corrupt zijn, gerust. Op die maanden dat ik hier woon geniet ik nog elke dag van de gastvrijheid van de Thaise bevolking. Mijn stelling is : ik ben en blijf een gast in dit mooie land, leef volgens de regels en wetten hier en wees iedere dag een beetje gelukkiger (trouwens dat ligt allemaal aan jezelf). Maar 1 ding moet ik wel bevestigen, toen ik over 15 jaar Pattaya bezocht heerste daar de rust en kalmte. Nu, onlangs, ben ik terug weest, ik heb mijn ogen uitgekeken ! Deze plaats is (volgens mijn bescheiden mening) VEEL veranderd. In alle opzichten.
Ik geniet nu mijn oude dag in het Noordoosten en mijn levens motto is : LEVEN EN LATEN LEVEN. Voor mij bestaat het LAND van de de GLIMLACH noch steeds. CARPE DIEM
Zoals overal op de wereld worden mythes in stand gehouden door diegenen die er belang bij hebben. Zo ook in Thailand. Gunstig voor het toerisme. Ik reis nu sinds 2 jaar regelmatig rond, lees en spreek mensen en kijk goed om me heen. Je moet wel blind zijn of niet willen zien ,dat er groot sociaal onrecht is in Thailand. Individueel proberen mensen zich te organiseren en het leven mogelijk te maken. Maar de organisatie van de overheden op alle “levels” faalt. De mensen deugen wel, maar zoals in veel landen zitten de verkeerde mensen op de goede plaatsen .Je kunt terecht spreken van een “failed state”.
Moderator: reacties zonder leestekens worden niet geplaatst.
je opinie over Thailand en zijn bewoners worden beinvloed in welk soort Thailand je woont, want er zijn vele Thailanden, het noorden is niet te vergelijken met zuiden. Krungthep Mahanakon is nuet te vergelijken met Parimonton datg amper 25 km verder ligt . Een stad is niet te vergelijken met een verloren dorp ergens in de banook.
En dan zij er nog de etnische verschillne tussen de Malaier, de Lao, Khmler Sino/Thao en de Thai uit de centrale vlakten.
Kortom Thailand is een caleidoscoop met vele kleuren. Dus alles hangt af van je woonomgeving en de mensen waar je dagelijks mee omgaat.
En het verhaaltje van de 3 mogelijkheden typeert de Thaise ziel ten gronde. En nu is het heel belangrijk wat uw status, maar nog belangrijker de status van je partner is, 1-2- of 3, die de omgang met je omgeving bepaald.
Zijn maar een paar opmerkinge gekleurd na bijna 40 jaar Thaise cultuur ervaringen.
Beste Henry, ik ben het met je eens dat het grootste deel van het leven zich afspeelt in de Thaise samenleving, zeg maar op micro-niveau. Jij geeft daar voorbeelden van. Maar er is ook nog het grotere Thailand. Behalve het leven in een directe omgeving, op dat micro-niveau, hetzij in een huisje in een straat in een dorpje in de Isaan, hetzij in een luxe condo in de betere wijk van BKK, wordt het leven in Thailand misschien nog wel meer beïnvloed door grotere gebeurtenissen.
Zoals een reageerder op een ander item al opmerkte dat hij (citeer): “steeds meer een afkeer [begint] te krijgen van [zijn] geliefde Thailand. De onschuldige mensen/kinderen die gestorven zijn bij de demonstraties, de problemen in het diepe zuiden, de corruptie, jet ski mafia, in Pattaya/Phuket de vele balkon valpartijen, de bus/trein/boot ongelukken en nu weer een hardwerkende ondernemer die is vermoord. Gaat lekker daar in Thailand!”(einde citaat)
Hij beschrijft toestanden op mesonivau, die al bij al hoe je het wendt of keert n i e t door de beugel kunnen. En dan heb je de gebeurtenissen nog of macro-niveau: laten we enkel hedendaagse politiek nemen, en wat deze in de afgelopen maanden niet al heeft opgeleverd.
Van niets van dit al kun je zeggen dat het niet direct de pensionado raakt.
Tot slot over de 3 voorbeelden in bovenstaand artikel: ik ben in mijn 44 jaar arbeidzaam leven in NL vanaf mijn middelbare schooldiploma altijd leidinggevende geweest. Nooit heb ik mijn directeuren om wat dan ook gestreeld of bejubeld; nooit heb ik mijn medewerkers afgesnauwd; altijd heb ik op een open en directe manier gecommuniceerd. Dat men oa in TH dat niet kan, lijkt mij een groot gemis. Veel van de misstanden door reageerders op menig artikel gegegevn, zouden niet plaats hebben af in TH op een open, directe, eerlijke wijze zou worden gecommuniceerd. Dat dit niet is, dat weet ik. Waar het vandaan komt, snap ik ook. Maar dat men het handhaaft, anno 2014: dat gaat er bij mij niet in. Helemaal niet als je ziet hoeveel last men in TH er wel niet van heeft, zo erg: dat het lachen hen is vergaan!